Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 120/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Elżbieta Wojtczuk

Protokolant

st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania K. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 15 grudnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie K. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu K. B. przysługuje prawo do emerytury od dnia 01 grudnia 2014 r.

Sygn. akt: IV U 120/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 15 grudnia 2014 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił K. B. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych przyjął okresy zatrudnienia od 03.07.1972 r. do 24.10.1973 r. w (...), od 25.10.1973 r. do 31.12.1974 r. – służba wojskowa, od 13.05.1975 r. do 31.01.1978 r. w (...), od 01.02.1978 r. do 21.02.1983 r. w Przedsiębiorstwie (...), od 22.02.1983 r. do 01.05.1985 r. w Wojewódzkiej Hurtowni (...), tj. łącznie 12 lat, 5 miesięcy i 19 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożył K. B. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że niezasadnie organ rentowy nie uznał mu okresu pracy w warunkach szczególnych od 02.05.1985 r. do 30.06.1993 r. w Wojewódzkiej Hurtowni (...), kiedy to wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę magazyniera przy załadunku, rozładunku, transporcie oraz konfekcjonowaniu surowców, półproduktów i wyrobów gotowych – pylistych, toksycznych, żrących, parzących i wybuchowych, natomiast dodatkową funkcję kierownika magazynu wykonywał po godzinach w godzinach nadliczbowych (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.4-5).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony K. B. w dniu 29 października 2014 r. ukończył 60-ty rok życia. W dniu 5 grudnia 2014 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z ponownym wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 29 lat, 3 miesiące i 25 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 26 lat, 3 miesiące i 15 dni, a okresy nieskładkowe 10 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił łącznie staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 12 lat, 5 miesięcy i 19 dni. Z uwagi na brak wymaganego ustawą 15 –letniego stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 15 grudnia 2014 r., organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 15.12.2014 r. – k.28, akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony w okresie od 22 lutego 1983 r. do nadal zatrudniony jest w Wojewódzkiej Hurtowni (...) Spółdzielni Osób (...) w W. w pełnym wymiarze czasu pracy. Wymieniona hurtownia zaopatrywała w materiały budowlano-chemiczne rzemieślników. Ubezpieczony w okresie od 22.02.1983 r. do 01.05.1985 r. pracował na stanowisku ładowacza i wykonywał ciężkie prace załadunkowe i wyładunkowe oraz przeładunek materiałów sypkich, pylistych, toksycznych, żrących lub parzących (świadectwo pracy k.14 akt emerytalnych – okoliczność niesporna). Od dnia 02.05.1985 r. ubezpieczonemu powierzono obowiązki kierownika magazynu (angaż k. 12 akt osobowych). Mimo takiego angażu ubezpieczony w dalszym ciągu wykonywał pracę magazyniera i jego obowiązki nie różniły się od tych wykonywanych w okresie od 01.05.1985 r. Jako kierownik magazynu był tylko odpowiedzialny materialnie za mienie znajdujące się w nim oraz przyjmował i wydawał towar. Kartotekę przyjętych i wydanych materiałów prowadził na podstawie dowodów przyjęcia i wydania i te obowiązki wykonywał po godzinach pracy. Mimo powierzenia mu stanowiska kierownika magazynu ubezpieczony nie miał swojego biura, ani nawet odrębnego pomieszczenia. Na magazynie było tylko jedno pomieszczenie socjalne dla wszystkich pracowników i tam ubezpieczony składał również dokumenty potwierdzające przyjęcie i wydanie towaru z magazynu. W ciągu ośmiogodzinnego dnia pracy ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował razem z magazynierami i zajmował się załadunkiem i rozładunkiem środków chemicznych, stali i pozostałych materiałów budowlanych. Praca ubezpieczonego od 2.05.1985 r. polegała na rozładowywaniu towaru z wagonów na samochody, a następnie na rozładunku tego towaru z samochodów na placu hurtowni, wydawaniu towaru z hurtowni klientom i załadunku go na pojazdy klientów. Ubezpieczony zajmował się rozładunkiem i załadunkiem takich towarów jak: wapno, cement, środki chemiczne, eternit, stal (zeznania świadków: J. B. k.12v-13, M. R. (1) k.13-13v, zeznania ubezpieczonego k. 15v-16).

Ubezpieczony przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego i złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem zakładu, na dochody budżetu państwa (okoliczności niesporna, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę -k. 2 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie K. B. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 29 października 2014 r., złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku otwartego funduszu emerytalnego, za pośrednictwem zakładu, na dochody budżetu państwa, oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy.

Kwestią sporną pozostawała tylko okoliczność, czy okres zatrudnienia ubezpieczonego w Wojewódzkiej Hurtowni (...) Spółdzielni Osób (...) w (...) w okresie od 02.05.1985 r. do 30.06.1993 r. należy zakwalifikować jako staż pracy w warunkach szczególnych.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że we wskazanym przez ubezpieczonego okresie wymienionym powyżej pracował on stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako magazynier wykonując prace rozładunkowe, załadunkowe, transportowe surowców budowlanych i chemicznych: pylistych, toksycznych, żrących, parzących. Mimo tego, że powierzono mu obowiązki kierownika magazynu to faktycznie w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako magazynier razem z pozostałymi magazynierami, a kartotekę przyjętego i wydanego towaru wypełniał po godzinach pracy. W ciągu dnia ze względu na duże zapotrzebowanie na materiały budowlane nie było możliwości prowadzenia tej kartoteki. Poza tym ubezpieczony nie wypełniał żadnych innych dokumentów, podpisywał tylko ilość przyjętego materiału i podpisywał się na przygotowanych przez dział handlowy zleceniach na wydanie określonego w nich towaru z magazynu. S. zatem podpisywanie dokumentów przyjęcia towaru i jego wydania należy do typowych obowiązków magazyniera. Fakt, że ubezpieczony od 02.05.1985 r. do 30.06.1993 r. pracował jako magazynier potwierdzili świadkowie J. B. i M. R. (2), którzy razem z ubezpieczonym pracowali. Sąd obdarzył wiarygodnością dowód z zeznań wymienionych świadków oraz dowód z przesłuchania ubezpieczonego w charakterze strony. Powyższe dowody są spójne, logiczne i nakreślają faktycznie wykonywaną pracę przez ubezpieczonego w spornym okresie. Sąd okres zatrudnienia ubezpieczonego w okresie od 02.05.1985 r. do 30.06.1993 r. uznał za pracę wykonywaną w warunkach szczególnych zgodnie z wykazem A, działem VIII, poz. 1 załącznika do rozporządzenia rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze - ciężkie prace załadunkowe i wyładunkowe oraz przeładunek materiałów sypkich, pylistych, toksycznych, żrących lub parzących w transporcie.

Podkreślić jednak należy, że o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności. Ubezpieczony wykonywał pracę magazyniera wykonując prace przy załadunku i rozładunku materiałów budowanych i chemicznych. Wykonywał tą pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Powyższe powoduje, że ubezpieczony udowodnił łącznie staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 20 lat, 7 miesięcy i 17 dni razem z okresem uznanym przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że K. B. przysługuje prawo do emerytury od 1 grudnia 2014r. tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym złożył wniosek.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.