Sygn. akt VIII Gz 88/16
Dnia 4 maja 2016 r.
Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy
w składzie:
Przewodniczący: SSO Patrycja Baranowska
SSO Natalia Pawłowska-Grzelczak
SSR del. Anna Górnik (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 4 maja 2016 r. w Szczecinie,
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa M. P.
przeciwko W. B.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 15 października 2015 roku wydane w sprawie o sygnaturze akt XI GNc 3399/14 ,
postanawia:
oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 15 października 2015 roku Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie odrzucił zażalenie pozwanego na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności z dnia 9 lipca 2015 roku.
W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że postanowieniem z dnia 9 lipca 2015 roku nadana została nakazowi zapłaty klauzula wykonalności. Na to postanowienie pozwany wniósł zażalenie obarczone brakami fiskalnymi i formalnymi. W związku z tym został wezwany do uiszczenia opłaty od zażalenia wraz złożenia odpisu zażalenia z odpisami wszystkich załączników w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia zażalenia. W zakreślonym terminie pozwany uiścił opłatę od zażalenia oraz złożył odpisy załączników. Natomiast nie złożył odpisu zażalenia. W tej sytuacji Sąd Rejonowy powołując się na treść art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zażalenie pozwanego z uwagi na nieuzupełnienie wszystkich braków formalnych odrzucił.
Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł pozwany domagając się jego uchylenia oraz wskazując, że wbrew stanowisku Sądu Rejonowego uzupełnił braki formalne i fiskalne zażalenia poprzez wniesienie opłaty, załączenie załączników oraz odpisu zażalenia. Skarżący zarzucił, że odpis zażalenia został zagubiony w siedzibie Sądu w związku z czym nie może on ponosić negatywnych konsekwencji jego braku. Ponadto z ostrożności procesowej pozwany wniósł o przywrócenie mu terminu do złożenia odpisu zażalenia, albowiem uchybienie terminowi do jego złożenia nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych.
W piśmie procesowym z dnia 7 grudnia 2015r., złożonym w odpowiedzi na zobowiązanie Sądu Rejonowego, pozwany sprecyzował, że wniesione przez niego pismo należy traktować jako zażalenie, a nie wniosek o przywrócenie terminu.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie pozwanego okazało się niezasadne.
Zażalenie, podobnie jak każde pismo procesowe, musi odpowiadać ogólnym warunkom formalnym określonym w kodeksie postępowania cywilnego, a także winno czynić zadość wymaganiom przewidzianym w § 3 art. 394 k.p.c. Z treści art. 128 § 1 k.p.c. wynika, że do pisma procesowego należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych.
Jak prawidłowo wskazał Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia stosownie do treści art. 370 k.p.c. Sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Z uwagi na treść art. 397 § 2 k.p.c. powyższy przepis ma zastosowanie także do postępowania toczącego się na skutek zażalenia.
Jak wynika z akt sprawy zarządzeniem z dnia 4 września 2015 roku pozwany został zobowiązany do uzupełnienia braków formalnych wniesionego zażalenia poprzez uiszczenie opłaty oraz złożenie odpisu zażalenia wraz z odpisami wszystkich załączników w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia zażalenia. W zakreślonym terminie pozwany uiścił wymagana opłatę oraz przedłożył odpisy załączników, czym jedynie częściowo wykonał zobowiązanie Sądu.
Sformułowane w zażaleniu zarzuty sprowadzały się w istocie do kwestionowania ustaleń Sądu Rejonowego w zakresie nie złożenia przez pozwanego odpisu samego zażalenia. Skarżący zarzucił bowiem, że w zakreślonym przez Sąd terminie wykonał nałożone przez niego zobowiązanie w całości poprzez uiszczenie wymaganej opłaty oraz złożenie odpisu zażalenia wraz z załącznikami, natomiast odpis zażalenia został zagubiony przez Sąd.
Z powyższymi zarzutami nie sposób się zgodzić zważywszy na fakt, iż ich prawdziwości przeczy treść pisma pozwanego z dnia 9 września 2015 r. (k. 68) złożonego w odpowiedzi na zarządzenie Sądu w przedmiocie uzupełnienia braków formalnych. Wynika z niego w sposób nie budzący wątpliwości, że pozwany złożył jedynie potwierdzenie uiszczenia opłaty oraz ksero załączników. Pozwany wymienił załączniki do pisma, wśród których nie znalazł się odpis zażalenia, co świadczy o tym, że taki odpis nie został przez niego złożony.
W tej sytuacji, z uwagi na niewykonanie przez pozwanego nałożonego na niego zobowiązania w całości, zasadnym było zastosowanie przez Sąd I instancji wskazanego w wezwaniu rygoru, a mianowicie odrzucenie zażalenia stosownie do powołanych na wstępie przepisów art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.
Wobec powyższego Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. uznając zażalenie za bezzasadne, orzekł jak w sentencji.
Sygn. akt VIII Gz 88/16