Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 29 maja 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi I Wydział Cywilny

Przewodniczący : Sędzia SA Jolanta Grzegorczyk

Sędziowie: SA Dorota Ochalska - Gola ( spr.)

SO (del.) Elżbieta Gawryszczak

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 maja 2015 r. w Ł.

sprawy z wniosku W. B.

z udziałem Komisarza Wyborczego w S. i Przewodniczącej Miejskiej Komisji Wyborczej w K.

o unieważnienie wyborów w trybie art. 82 § 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2001 r. – Kodeks wyborczy ( tekst jedn. Dz.U. z 2011 r. Nr 21, poz. 112 ze zm.)

na skutek zażalenia wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Okręgowego w Łodzi

z dnia 27 lutego 2015 r., sygn. akt I Ns 556/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt I ACz 896/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 27 lutego 2015 roku Sąd Okręgowy w Łodzi I Wydział Cywilny oddalił protest wyborczy W. B. wniesiony w trybie art. 82 § 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2001 r. – Kodeks wyborczy ( tekst jedn. Dz.U. z 2011 r. Nr 21, poz. 112 ze zm.) przeciwko wyborom na Prezydenta Miasta K. i radnych rady miasta K..

Sąd pierwszej instancji wskazał, że wnioskodawca W. B. w wyborach samorządowych ogłoszonych na dzień 16 listopada 2014 roku był kandydatem na Prezydenta Miasta K.. Kandydatami na Prezydenta Miasta K. byli nadto S. A., Z. B., K. K., B. S. oraz T. T.. Obwieszczenie o kandydatach na Prezydenta Miasta K. zawierało informację o wieku kandydata, stopniu wykształcenia, miejscu zamieszkania, przynależności do partii politycznej.

Kandydat na Prezydenta Miasta K. Z. B. nie pracował, nie pełnił służby, ani nie był współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 3a ustawy z dnia 18 października 2006 roku o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2013 r. poz. 1388).

W dniu 17 listopada 2014 roku Miejska Komisja Wyborcza w K. sporządziła protokół wyników głosowania i wyników wyborów. Komisja potwierdziła, iż otrzymała protokoły głosowania od 25 obwodowych komisji wyborczych właściwych do przeprowadzenia głosowania i na podstawie tych protokołów ustaliła wyniki głosowania.

Liczba wyborców uprawnionych do głosowania (umieszczonych w spisie, z uwzględnieniem dodatkowych formularzy) w chwili zakończenia głosowania wynosiła 38.089 osób, w tym obywateli polskich w liczbie 38.087 oraz obywateli Unii Europejskiej niebędących obywatelami polskimi w liczbie 2.

Liczba wyborców, którym wydano karty do głosowania (liczba podpisów na spisie oraz adnotacje „odmowa podpisu”) wynosiła 14.757 osoby, w tym obywateli polskich w liczbie 14.756 oraz obywateli Unii Europejskiej niebędących obywatelami polskimi w liczbie 1. Dziesięciu wyborców głosowało przez pełnomocnika. Karty zostały wydane na podstawie otrzymanego przez komisję aktu pełnomocnictwa. Po zakończeniu głosowania odnotowano 14.749 kart wyjętych z urny. Liczba kart nieważnych wynosiła 2. Liczba kart ważnych wynosiła 14.747. Odnotowano 490 głosów nieważnych spośród kart ważnych. Spośród kart ważnych odnotowano 95 głosów nieważnych z powodu postawienia znaku (...) obok nazwiska dwóch lub większej liczby kandydatów. Spośród kart ważnych odnotowano 379 głosów nieważnych z powodu niepostawienia znaku (...) obok nazwiska żadnego kandydata. Spośród kart ważnych odnotowano 2 głosy nieważnych z powodu postawienia znaku (...) wyłącznie obok skreślonego nazwiska kandydata. Liczba głosów ważnych oddanych łącznie na wszystkich kandydatów wyniosła 14.257.

Na poszczególnych kandydatów na wójta, burmistrza, prezydenta miasta oddano następujące liczby głosów ważnych: S. A. - 540 głosów, Z. B. - 9.278 głosów, B. S. - 1.914 głosów, W. B. - 381 głosów, K. K. - 1.508 głosów, T. T. - 636 głosów. Razem 14.257 głosów.

Komisja stwierdziła, że liczba głosów stanowiąca więcej niż połowę głosów ważnych wynosi 7.129. Wymaganą liczbę głosów uzyskał Z. B..

Członkowie Komisji oraz osoby pełniące funkcję mężów zaufania nie wnosili żadnych uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów.

Przy sporządzeniu protokołu obecni byli wszyscy członkowie Komisji Wyborczej. Na protokole głosowania złożyli swój podpis. Każda strona protokołu została przez te osoby parafowana. Protokół wyników głosowania został opatrzony pieczęcią Miejskiej Komisji Wyborczej w K..

W dniu 19 listopada 2014 roku Miejska Komisja Wyborcza w K. sporządziła ponowny protokół wyników głosowania i wyników wyborów. Komisja potwierdziła, iż otrzymała protokoły głosowania od 25 obwodowych komisji wyborczych właściwych do przeprowadzenia głosowania i na podstawie tych protokołów ustaliła wyniki głosowania.

Liczba wyborców uprawnionych do głosowania (umieszczonych w spisie, z uwzględnieniem dodatkowych formularzy) w chwili zakończenia głosowania wynosiła 38.089 osób, w tym obywateli polskich w liczbie 38.087 oraz obywateli Unii Europejskiej niebędących obywatelami polskimi w liczbie 2. Liczba wyborców, którym wydano karty do głosowania (liczba podpisów na spisie oraz adnotacje „odmowa podpisu”) wynosiła 14.757 osoby, w tym obywateli polskich w liczbie 14.756 oraz obywateli Unii Europejskiej niebędących obywatelami polskimi w liczbie 1. Jeden z wyborców głosował przez pełnomocnika. Karta została wydana na podstawie otrzymanego przez komisję aktu pełnomocnictwa. Po zakończeniu głosowania odnotowano 14.749 kart wyjętych z urny. Liczba kart nieważnych wynosiła 2. Liczba kart ważnych wynosiła 14.747. Odnotowano 490 głosów nieważnych spośród kart ważnych. Spośród kart ważnych odnotowano 95 głosów nieważnych z powodu postawienia znaku (...) obok nazwiska dwóch lub większej liczby kandydatów. Spośród kart ważnych odnotowano 379 głosów nieważnych z powodu niepostawienia znaku (...) obok nazwiska żadnego kandydata. Spośród kart ważnych odnotowano 0 głosów nieważnych z powodu postawienia znaku (...) wyłącznie obok skreślonego nazwiska kandydata. Liczba głosów ważnych oddanych łącznie na wszystkich kandydatów wyniosła 14.257.

Na poszczególnych kandydatów na wójta, burmistrza, prezydenta miasta oddano następujące liczby głosów ważnych: S. A. - 540 głosów, Z. B. - 9.278 głosów, B. S. - 1.914 głosów, W. B. - 381 głosów, K. K. - 1.508 głosów, T. T. - 636 głosów. Razem 14.257 głosów.

Komisja stwierdziła, że liczba głosów stanowiąca więcej niż połowę głosów ważnych wynosi 7.129. Wymaganą liczbę głosów uzyskał Z. B..

Członkowie Komisji oraz osoby pełniące funkcję mężów zaufania nie wnosiły żadnych uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów.

Przy sporządzeniu protokołu obecni byli Przewodniczący Komisji oraz Zastępca, a nadto czterech pozostałych członków. Na protokole głosowania złożyli swój podpis. Każda strona protokołu została przez te osoby parafowana.

Protokół wyników głosowania został opatrzony pieczęcią Miejskiej Komisji Wyborczej w K..

Ponowny protokół wyników głosowania i wyborów został sporządzony z uwagi na to, iż w pierwotnym kształcie wygenerowany został z błędem, którego komisja nie zauważyła. W pierwszym protokole wyników głosowania na Prezydenta Miasta K. w punkcie 9c liczba głosów nieważnych z powodu postawienia znaku (...) wyłącznie obok skreślonego nazwiska kandydata została ujęta cyfra 2 zamiast poprawnej liczby, tj. 0.

Przewodnicząca Miejskiej Komisji Wyborczej w K. przekazywała mediom informacje na temat częściowych wyników głosowania a następnie po sporządzeniu protokołów i dostarczeniu ich do Komisarza Wyborczego w S. podała dane zawarte w protokołach. Następnie protokoły zostały podane do publicznej wiadomości.

Zdarza się, że wyborcy wynoszą karty do głosowania.

Przewodnicząca Miejskiej Komisji Wyborczej w K. M. B. (1) została powołana w skład Miejskiej Komisji Wyborczej w K. mocą postanowienia nr (...)720- 1/14 Komisarza Wyborczego w S. z dnia 22 września 2014 roku.

Uchwałą nr 1/2014 w sprawie wyboru Miejskiej Komisji Wyborczej w K. powołanej do przeprowadzenia wyborów organów jednostek samorządu terytorialnego zarządzonych na dzień 16 listopada 2014 roku ze składu Miejskiej Komisji Wyborczej wybrano w głosowaniu jawnym przewodniczącego Komisji - M. B. (1).

W dniu wyborów samorządowych nie odnotowano zdarzenia polegającego na zrywaniu plakatów wyborczych ze słupa ogłoszeniowego przy Placu (...) w K..

W dniu 16 listopada 2014 roku o godz. 12.25 zgłoszono telefonicznie do siedziby Miejskiej Komisji Wyborczej w K. zakłócenie ciszy wyborczej podczas mszy świętej odprawianej w Parafii p.w. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w K. poprzez agitację na rzecz kandydata na radnego do Rady Miasta Kuno p. J. P. zgłoszoną przez Komitet Wyborczy Wyborców Z. B..

Zgłoszono także przypadek wyświetlenia reklamy wyborczej na telebimie reklamowym zlokalizowanym przy ul. (...) II.

Przewodniczący Miejskiej Komisji Wyborczej poinformowała Komendę Powiatową Policji o każdym ze zgłoszeń. Przeprowadzone w sprawie wyświetlania na telebimie reklamy wyborczej czynności wyjaśniające nie dostarczyły podstaw do skierowania wniosku o ukaranie do Sądu Rejonowego w sprawie zakłócenia ciszy wyborczej w K. ze względu na brak znamion wykroczenia.

W dniu 14 listopada 2014 roku w Urzędzie Miasta K. odbyło się spotkanie Prezydenta Z. B. z pracownikami urzędu w związku z zakończeniem VI kadencji samorządu 2010-2014. Podczas spotkania Z. B. podsumował kadencję i podziękował pracownikom za wyniki w pracy.

W rozważaniach Sąd pierwszej instancji podkreślił, że wnoszący protest powinien nie tylko sformułować prawidłowo zgodnie z przepisami Kodeksu wyborczego zarzuty, ale także udowodnić swoje racje, bowiem to na wnioskodawcy zgodnie z treścią art. 6 k.c. spoczywa ciężar dowodu. Obowiązek taki przewiduje także przepis art. 392 § 2 Kodeksu wyborczego.

Sąd Okręgowy rozpoznał zgłoszony protest w granicach podniesionych przez wnioskodawcę w proteście zarzutów. Zaznaczył, że pozostałe zarzuty podnoszone przez wnioskodawcę w pismach procesowych, a nie wskazane w proteście nie podlegają rozpoznaniu, jako spóźnione.

Sąd Okręgowy podkreślił, że wniesiony przez wnioskodawcę protest nie formułuje zarzutów mających podstawę w art. 82 § 1 Kodeksu wyborczego, ani nie zawiera dowodów mogących stanowić podstawę do uwzględnienia wniosku. Sąd pierwszej instancji rozpoznający protest posiada kompetencje do rozpoznania go tylko i wyłącznie w oparciu o zarzuty sformułowane na podstawie art. 82 § 1 Kodeksu wyborczego. Zarzutów takich przedmiotowy protest nie zawiera, bowiem wnioskodawca nie wskazał, w jaki sposób powołane przez niego okoliczności miałyby wpłynąć na wybory.

Sąd Okręgowy, zaznaczył, że wnioskodawca w niniejszym proteście zarzucił Miejskiej Komisji Wyborczej w K. fakt podpisania ponownego protokołu wyników głosowania i wyborów na Prezydenta Miasta K. przez sześciu członków Komisji. Nadto, że wyniki głosowania podane wcześniej na portalu e-K. oraz na portalu samorządowym www. wybory 2014 kutno- kandydaci, okręgi, sondaże, wyniki.pl były inne od wyników podanych przez Miejską Komisję Wyborczą w K..

Zdaniem Sądu Okręgowego brak jest jakichkolwiek podstaw do kwestionowania prawidłowości liczenia głosów na Prezydenta Miasta K.. Sporządzony ponowny protokół wyników i wyborów z dnia 19 listopada 2014 roku został podpisany przez 6 członków komisji spośród 9, następnie każdy z członków komisji parafował poszczególne strony protokołu. Przewidziane regulaminem quorum zostało zatem zachowane. Wobec powyższego fakt podpisania ponownego protokołu wyników głosowania i wyborów na Prezydenta Miasta K. przez sześciu członków Komisji nie dowodzi, że naruszono przepisy Kodeksy wyborczego dotyczące ustalania wyników głosowania.

Również kolejny zarzut podnoszony przez wnioskodawcę, że informacje o wynikach wyborów podawane na portalach internetowych były inne, aniżeli oficjalne wyniki wyborów, nie dowodzi w ocenie Sądu pierwszej instancji, że zostały naruszone przez Miejską Komisję Wyborczą przepisy dotyczące ustalania wyników głosowania. Wszystkie bowiem wcześniejsze informacje znajdujące się na forach internetowych lub w innych źródłach nie są informacją o oficjalnych wynikach wyborów.

Co do innych zarzutów zgłoszonych przez wnioskodawcę, Sąd Okręgowy podkreślił, że nie mają one związku z naruszeniem przepisów Kodeksu wyborczego dotyczących głosowania, ustalania wyników głosowania lub wyników wyborów. Wnioskodawca powołuje się bowiem na przepisy dotyczące kampanii wyborczej, a nie na naruszenie przepisów dotyczących głosowania, ustalania wyników głosowania lub ustalania wyników wyborczych.

Wskazywane przez wnioskodawcę zarzuty - naruszenie ciszy wyborczej na terenie kościoła, czy na portalu internetowym niewątpliwie nie stanowią o naruszeniu przez Miejską Komisję Wyborczą w K. przepisów dotyczących głosowania, ustalania wyników glosowania. To samo dotyczy kwestii wykonania chodnika przy kościele na Ł. w K..

Również kolejne zarzuty, a mianowicie zrywanie plakatów ze słupa ogłoszeniowego przy K. św. W. w K. w dniu wyborów, narada Prezydenta K. Z. B. w Urzędzie Miasta w dniu 14 listopada 2014 roku z pracownikami Urzędu Miasta, nie stanowią o naruszeniu przez Miejską Komisję Wyborczą w K. przepisów Kodeksu wyborczego dotyczących głosowania, ustalania wyników głosowania lub ustalania wyników wyborczych.

Wnioskodawca przy tym nie wykazał, aby doszło do agitacji wyborczej czy do zastraszania pracowników w dniu 14 listopada 2014 roku w Urzędzie Miasta K.. Nie wykazał także, aby doszło do zrywania plakatów wyborczych ze słupa ogłoszeniowego przy Placu (...) w K..

Kolejny zarzut podnoszony przez wnioskodawcę, iż na obwieszczeniach Miejskiej Komisji Wyborczej o zarejestrowanych kandydatach na Prezydenta K. nie umieszczono informacji o współpracy Z. B. ze służbami bezpieczeństwa PRL, zdaniem Sądu Okręgowego również nie ma związku z naruszeniem przez Miejską Komisję Wyborczą i przepisów Kodeksu wyborczego dotyczących głosowania, ustalania wyników głosowania lub ustalania wyników wyborczych. Sąd Okręgowy wskazał, że jak wynika z pisma Instytutu Pamięci Narodowej załączonego do akt sprawy kandydat na Prezydenta Miasta K. Z. B. nie pracował, nie pełnił służby, ani nie był współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 3a ustawy z dnia 18 października 2006 roku o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2013 r. poz. 1388). Zgodnie z punktem VII. 12 Wytycznych (...) (uchwała z dnia 1 września 2014 roku) treść obwieszczenia o kandydatach na prezydenta musi zawierać treść oświadczenia lustracyjnego kandydata tylko wówczas, gdy jest stwierdzony fakt jego pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi. W przeciwnym wypadku nie umieszcza się żadnej informacji.

W związku z powyższym, wobec nie wykazania przez wnioskodawcę faktu dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom, określonego w rozdziale XXXI Kodeksu karnego, mającego wpływ na przebieg głosowania, ustalenie wyniku głosowania lub wyników wyborów ani też naruszenia przepisów kodeksu dotyczących głosowania, ustalenia i wyników głosowania lub wyników wyborów, mającego wpływ na wynik wyborów, Sąd Okręgowy oddalił protest.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł wnioskodawca zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie.

W uzasadnieniu skarżący podniósł, że w swoim proteście przedstawił zarzuty i wskazał dowody na których je oparł, a Sąd Okręgowy w Łodzi ich nie uwzględnił, pomimo iż były to fakty mające decydujący wpływ na wynik wyborów na Prezydenta K. jak i do Rady Miasta K.. Skarżący podniósł , że faktami tymi były zrywanie w dniu wyborów plakatów wyborczych konkurencyjnych komitetów wyborczych wobec Komitetu Wyborczego Wyborców Z. B. przez Straż Miejską, co potwierdzają zeznania świadka M. B. (2), nie przesłuchanie świadka Z. K. w sprawie manipulacji głosami wyborczymi w komisji Obwodowej nr 18 oraz Komisji Obwodowej nr 13, gdzie pełnił funkcje męża zaufania, oddalenie wniosku dowodowego o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków - członków Obwodowej Komisji Wyborczej nr. 21.

W odpowiedzi na zażalenie Przewodnicząca Miejskiej Komisji Wyborczej w K. wniosła o jego oddalenie.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jako niezasadne podlegało oddaleniu.

Zgodzić należy się z Sądem pierwszej instancji, że skarżący nie zdołał przedstawić żadnych dowodów świadczących o nieważności wyborów na Prezydenta Miasta K. czy wyborów radnych do Rady Miasta K..

Zaznaczyć należy, na co słusznie zwrócił uwagę Sąd Okręgowy, że rozpoznając protest wyborczy Sąd związany jest jego treścią i granicami. Wnoszący protest powinien sformułować w nim zarzuty oraz przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje zarzuty, przy czym protest powinien opierać się na jednej z dwóch (lub obu łącznie) ustawowych przesłanek a mianowicie dopuszczeniu się przestępstwa przeciwko wyborom, określonego w rozdziale XXXI Kodeksu karnego lub naruszeniu przepisów ustawy dotyczących głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów. Dopuszczenie się przestępstwa przeciwko wyborom lub naruszenie przepisów kodeksu wyborczego tylko wtedy skutkować będzie nieważnością wyborów, gdy w efekcie prowadzi do wadliwego ustalenia wyników wyborów.

Wobec powyższego niewątpliwie kluczowe znaczenie miało sformułowanie zarzutu w samym proteście wraz z przedstawieniem jego podstawy faktycznej. W trakcie postępowania nie jest bowiem dopuszczalna żadna forma procesowa uzupełnienia lub zmiany protestu, wykluczona jest także możliwość odpowiedniego stosowania art. 130 k.p.c. i wzywania skarżącego do wskazania dowodów ( tak Kodeks wyborczy. Komentarz – K.W. C., B. D., S.J. J., A. K., F. R. – LEX 2014, tezy 3, 5 i 6 do art. 392) Rozpoznawanie protestów przez sądy okręgowe jest szczególnym działaniem sądów, w zakresie którego przepisy Kodeksu postępowania cywilnego znajdują jedynie odpowiednie zastosowanie. Jak podkreśla się w doktrynie i orzecznictwie nie jest w interesie obywateli dopuszczenie do sytuacji, w której kontrola zamieniłaby się w powszechną weryfikację wyników wyborczych na podstawie słabo udokumentowanych i podbudowywanych dopiero w toku postępowania stosownymi wnioskami dowodowymi – przesłanek. Taki model, z uwagi chociażby na długotrwałość procedury, mógłby doprowadzić do destabilizacji procesu wyborczego i tym samym ładu demokratycznego.

Przekładając powyższe rozważania na okoliczności rozpatrywanej sprawy wypada zatem zaznaczyć, iż poza kognicją Sądów obu instancji pozostawały nowe twierdzenia powoływane przez skarżącego po raz pierwszy już w toku postępowania przed Sądem I instancji, nie zawarte uprzednio w proteście. Powyższa okoliczność zadecydowała o oddaleniu nowych wniosków dowodowych sformułowanych przez wnioskodawcę po raz pierwszy w piśmie z dnia 12 stycznia 2015 r., bowiem skarżący za ich pomocą zmierzał do wykazania zarzutów, których nie powołał w proteście.

Wnioskodawca wnosząc protest przeciwko ważności wyborów na Prezydenta Miasta K. i radnych do Rady Miasta K., powołał się na podstawę w postaci naruszenia przepisów ustawy dotyczących głosowania i ustalenia wyników wyborów oraz wskazał, że owo naruszenie polegało przede wszystkim na manipulacji głosami wyborców przez Miejską Komisję Wyborczą i Obwodowe Komisje Wyborcze, przy czym szeregu naruszeń skarżący upatrywał w prowadzeniu samej kampanii wyborczej.

Tak zakreślone granice protestu (zarówno co do jego zakresu przedmiotowego i terminu powoływania środków dowodowych) określały jednocześnie granice postępowania dowodowego. Powołując się na możliwość dokonania manipulacji przy ustalaniu wyników wyborów przez członków komisji wyborczych skarżący opiera swoje wnioski jedynie na przypuszczeniach, które nie zostały poparte żadnymi dowodami zgłoszonymi w proteście. Wnioskodawca przy tym nie konkretyzuje w proteście, jakie to manipulacje miały miejsce oraz jak mogły one wpłynąć na wynik wyborów.

W świetle powyższego nie popełnił błędu Sąd Okręgowy oddalając protest z uwagi na brak dowodów, które świadczyłyby o nieprawidłowościach w przebiegu głosownia i ustalaniu wyników tego głosowania.

Słusznie również Sąd pierwszej instancji oddalił wszystkie wnioski dowodowe wnioskodawcy zgłaszane już w toku postępowania, po wniesieniu protestu, w tym w zakresie przesłuchania części członków Obwodowej Komisji Wyborczej nr 21, o co skarżący wnioskował dopiero w piśmie z dnia 12 stycznia 2015 roku, złożonym na rozprawie w tym dniu (k.70-72). Te same względy przesądziły o niedopuszczalności przeprowadzenia tych dowodów przez Sąd Apelacyjny w postępowaniu zażaleniowym.

W tym miejscu należy podkreślić, że brak było podstaw do przesłuchania świadka Z. K. na okoliczności, jakie protestujący wskazał dopiero na posiedzeniu w dniu 12 stycznia 2015 roku. Dostrzec należy, że w samym proteście świadek ten zgłoszony został na okoliczność „kupowania głosów” z pośrednictwem proboszcza parafii p.w. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w K. poprzez „wykonywanie chodnika przy kościele na Ł.”. Świadek ten miał też, zdaniem skarżącego, wyjaśnić „niebywały sukces wyborczy KWW Z. B.”, jednakże w samym proteście skarżący nie wskazał już o jakie wyjaśnienia chodzi i w jakim zakresie mają zostać one złożone (k. 3-4). Na posiedzeniu w dniu 12 stycznia 2015 roku wnioskodawca podał, że Z. K. powinien zostać przesłuchany jako świadek, ale już na okoliczność tego, że był mężem zaufania z komitetu wyborczego T. T. oraz że w okręgu wyborczym nr 18 ilość głosów oddana na Z. K. została zmniejszona, przy czym świadek ten jak i T. T. nie wnosili żadnych protestów. Co istotne jednak na tym samym posiedzeniu ustalono również, że przy komisji wyborczej nr 18 nie działali żadni mężowie zaufania w dniu wyborów, do protokołu obwodowej komisji nr 18 nie wniesiono również żadnych zastrzeżeń (k. 83, 87- 88).

Trafnie również wskazał Sąd pierwszej instancji, że podane na portalach internetowych informacje o wynikach wyborów nie są podstawą do ustalenia ostatecznych, oficjalnych wyników wyborów. Zatem rozbieżności, które w tym zakresie się pojawiały, nie świadczą w żadnym zakresie o naruszeniu przez Miejską Komisję Wyborcza przepisów dotyczących ustalania wyników głosowania. Sąd Okręgowy w sposób wyczerpujący, w oparciu o przeprowadzone w sprawie dowody wyjaśnił ponadto kwestię zmiany protokołu Miejskiej Komisji Wyborczej w K. z dnia 17 listopada 2014 r., wskazując na przyczyny ponownego sporządzenia tego dokumentu w dniu 19 listopada 2014 r. i zachowanie wymogów Kodeksu wyborczego przy tego rodzaju działaniu. Wątpliwości, które skarżący ponownie zgłasza w zażaleniu – niepoparte żadną polemiką z ustaleniami i rozważaniami Sądu pierwszej instancji w tej kwestii – z pewnością nie świadczą o wadliwości zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Podkreślić również należy, że z uwagi na zakres przedmiotowy protestu, Sąd Okręgowy zasadnie wskazał, że ewentualne nieprawidłowości, które wyłoniły się z zaoferowanych przez wnioskodawcę dowodów, a które dotyczyły samej kampanii wyborczej, nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Przedmiotem złożonego protestu było bowiem zweryfikowanie prawidłowości w przebiegu głosowania i ustalenia wyników wyborów na Prezydenta Miasta K. i radnych Rady Miasta K., a nie przebiegu samej kampanii wyborczej. Na aprobatę zasługuje również stanowisko Sądu Okręgowego, iż wnioskodawca nie wykazał, by w dniu 14 listopada 2014 r. na zebraniu pracowników Urzędu Miasta doszło do zdarzeń opisywanych w proteście. Z pewnością tego rodzaju okoliczności nie wynikają z zeznań zawnioskowanego przez skarżącego świadka M. A., która wprost przyznała, iż nie była obecna na tym zebraniu, a informacje o jego przebiegu ma od nieustalonej osoby trzeciej. Zebrane w sprawie dowody w tym zeznania świadka R. W. i raport z funkcji monitoringu nie potwierdzają także tezy o zrywaniu przez funkcjonariuszy straży miejskiej plakatów wyborczych. Wobec sprzeczności zeznań świadka M. B. w tym zakresie z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, Sąd pierwszej instancji władny był odmówić wiary temu dowodowi.

O zasadności złożonego przez skarżącego protestu nie świadczy także ewentualne złamanie ciszy wyborczej poprzez agitację podczas mszy świętej oprawianej w kościele p.w. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w K.. Niezwłocznie po uzyskaniu informacji o tym incydencie Przewodnicząca Miejskiej Komisji Wyborczej w K. dokonała zawiadomienia do Komendy Powiatowej Policji w K.. Wynik ewentualnego postępowania prowadzonego w tym przedmiocie nie jest znany. Tym niemniej, nawet gdyby założyć, że opisywany incydent istotnie miał miejsce i doszło do złamania tzw. ciszy wyborczej, wnioskodawca nie zdołał wykazać, w jaki sposób opisywane zdarzenie przełożyło się na wynik kwestionowanych wyborów. Supozycje wnioskodawcy w tej materii zawarte w piśmie z dnia 16 stycznia 2015 r. z pewnością nie są tego rodzaju dowodem.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.