Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I 1 C 1645/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Stolarska

Protokolant: Hanna Cholcha

po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2016 r. w Gdyni, na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko H. B.

o zapłatę

I zasądza od pozwanej H. B. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 1.768,15 zł (jeden tysiąc siedemset sześćdziesiąt osiem 15/100 złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 16 grudnia 2014 roku do dnia 18 lutego 2016 roku;

II umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

III zasądzone w pkt I świadczenie rozkłada pozwanej na 6 (sześć) rat: pięć pierwszych w wysokości po 300,00 zł (trzysta złotych) każda i szóstą ratę w wysokości 268,15 zł (dwieście sześćdziesiąt osiem 15/100 złotych) płatną wraz z równowartością odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 1.768,15 zł od dnia 16 grudnia 2014 roku do dnia 18 lutego 2016 roku;

– płatnych miesięcznie, do ostatniego dnia miesiąca, poczynając od lutego 2016 roku, z zastrzeżeniem odsetek ustawowych w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat;

IV zasądza od pozwanej H. B. na rzecz (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 275,00 zł (dwieście siedemdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w pozostałej części nie obciążając pozwanej tymi kosztami.

UZASADNIENIE

Powód – (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. – pozwem wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym domagał się zasądzenia od pozwanego H. B. kwoty 5.968,15 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 16 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 27 lutego 2009 r. strony zawarły umowę (...). Wobec niewywiązania się przez pozwaną z zobowiązania, powód wypowiedział umowę i w dniu 15 grudnia 2014 r. wystawił wyciąg z ksiąg bankowych nr (...). Powód wskazał, iż strona pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania wobec czego niespłacona kwota należności głównej wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia następnego po dniu wystawienia wyciągu do dnia zapłaty, stała się wymagalna. Powód wskazał również, że wzywał pozwaną do zapłaty, jednakże do chwili obecnej zadłużenie nie zostało uregulowane.

(pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym – k. 2-4v.)

W dniu 29 kwietnia 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie, w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 718042/15, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym – k. 5)

Od powyższego nakazu zapłaty pozwana H. B. wywiodła sprzeciw, którym zaskarżyła wydany nakaz zapłaty w części, tj. co do kwoty 5.968,15 zł, i w tym zakresie wniosła o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu pozwana wskazała, że w dniu 5 stycznia 2015 r. wystąpiła do powoda z propozycją ugody i wyraziła wolę spłaty zadłużenia w miesięcznych ratach. Nadto pozwana wskazała, że wpłaciła już powodowi kwotę 1.670,00 zł.

(sprzeciw – k. 5v.)

Postanowieniem z dnia 2 czerwca 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy wydanego w sprawie nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni.

(postanowienie – k. 10 v.)

Pozwana H. B. w pismach procesowych składanych do Sądu Rejonowego w Gdyni wskazywała na kolejne wpłaty dokonane na rzecz powoda w toku procesu, w łącznej kwocie 4.200,00 zł. Nadto pozwana wniosła o rozłożenie na raty zasądzonej na rzecz powoda należności po 300,00 zł miesięcznie oraz o zwolnienie pozwanej z kosztów procesu w całości.

(pismo pozwanej – k. 60-60v., 98, 104, 117)

Powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W., w związku ze spłatami dokonanymi przez pozwaną łącznie w kwocie 4.200,00 zł, ograniczył żądanie pozwu o kwotę spłat. Nadto powód wskazał, że spłaty dokonywane przez pozwaną w okresie od 1 stycznia 2015 r. do dnia 4 grudnia 2015 r. zostały zaliczone na kwotę należności głównej.

(pismo procesowe powoda – k. 42, 102, 109-110, 132)

Pozwana H. B. na rozprawie w dniu 18 lutego 2016 r. wyraziła zgodę na częściowe cofnięcie pozwu ponad kwotę 1.768,15 zł.

(oświadczenie pozwanej na rozprawie w dniu 18 lutego 2016 r. - zapis rozprawy z dnia 18 lutego 2016 r. – 00:06:01)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 2 marca 2009 r. pomiędzy (...) Bankiem Spółką Akcyjną z siedzibą w W. a H. B. doszło do zawarcia umowy kredytu o korzystanie z karty kredytowej mBanku nr: (...).

okoliczność bezsporna, a nadto umowa – k. 24-25

(...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zmienił nazwę na (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W..

okoliczność bezsporna

Pismem z dnia 21 maja 2014 r. kredytodawca wezwał H. B. do spłaty zaległych płatności na rachunku VISA C. (...) w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy. Nadto kredytodawca wskazał, że wymagalne należności banku na dzień sporządzenia wezwania wynoszą: 720,15 zł tytułem kapitału, 120,08 zł tytułem odsetek od kapitału i 23,04 zł tytułem prowizji banku.

okoliczność bezsporna, a nadto wezwanie – k. 28

Pismem z dnia 21 grudnia 2014 r. kredytodawca wezwał H. B. do zapłaty zadłużenia wynikającego z umowy nr (...) w kwocie 5.968,15 zł.

okoliczność bezsporna, a nadto wezwanie – k. 27

W dniu 15 grudnia 2014 r. (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wystawił wyciąg z ksiąg banku, w którym wskazał, że w księgach Banku znajduje się zadłużenie H. B. na łączną kwotę 5.968,15 zł, na którą składają się kwoty:

- 5.295,00 zł tytułem należności głównej,

- 618,11 zł tytułem odsetek umownych karnych za okres od 25 sierpnia 2014 r. do 15 grudnia 2014 r.,

- 55,04 zł tytułem kosztów, opłat i prowizji.

okoliczność bezsporna, a nadto wyciąg z ksiąg bankowych – k. 23

Pismem z dnia 5 stycznia 2015 r. H. B. zwróciła się do (...) S.A. o umożliwienie spłaty powstałej zaległości w miesięcznych ratach po 300,00 zł.

okoliczność bezsporna, a nadto pismo z dnia 5 stycznia 2015 r. – k. 6-6v.

H. B., po dniu wystawienia wyciągu z ksiąg z banku, w dniach: 5 stycznia 2015 r., 5 lutego 2015 r., 5 marca 2015 r., 18 marca 2015 r., 3 kwietnia 2015 r., 21 kwietnia 2015 r., 5 maja 2015 r., 21 maja 2015 r., 5 czerwca 2015 r., 6 lipca 2015 r., 10 sierpnia 2015 r., 3 września 2015 r., 5 października 2015 r., 5 listopada 2015 r., 4 grudnia 2015 r., 5 stycznia 2016 r. dokonał wpłat na rzecz kredytodawcy na łączną kwotę 4.200,00 zł.

okoliczność bezsporna, a nadto potwierdzenie wpłaty – k. 7-8v., 62-68, 105-106, 118)

H. B. utrzymuje się z emerytury w kwocie 1.712,89 zł, z której pokrywa miesięczne wydatki: czynsz w kwocie 472,97 zł, energię elektryczną w kwocie 58,00 zł, abonament telewizyjny w kwocie 22,90 zł, telefon w kwocie 44,99 zł, gaz w kwocie 25,00 zł, ubezpieczenie w kwocie 39,80 zł, ratę pożyczki w (...) w kwocie 600,00 zł. Po uregulowaniu ww. zobowiązań H. B. pozostaje miesięcznie kwota ok. 450,00 zł, z której po potrąceniu raty uiszczanej na rzecz (...) S.A. celem spłaty zobowiązania powstałego z umowy kredytu z dnia 2 marca 2009 r., na „życie” pozostaje kwota ok. 150,00 zł.

okoliczność niesporna, a nadto oświadczenie pozwanej złożone na rozprawie w dniu 18 lutego 2016 r. – zapis rozprawy z dnia 18 lutego 2016 r. - 00:02:15-00:06:00, decyzja ZUS z 2 marca 2015 r. – k. 61

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny był między stronami bezsporny. Sąd ww. stan faktyczny ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania. Dowody te uznane zostały za wiarygodne w całości, albowiem nie budziły one zastrzeżeń Sądu co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, tym bardziej, że żadna ze stron nie negowała ich mocy dowodowej.

W ocenie Sądu powództwo, po częściowym cofnięciu pozwu, zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Strony niniejszego postępowania łączyła umowa kredytu. Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe – przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Należy wskazać, iż powód pierwotnie dochodził od pozwanej zapłaty kwoty 5.968,15 zł wraz odsetkami ustawowymi od dnia 16 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty.

Wobec wpłat dokonanych przez pozwaną w okresie od stycznia 2015 r. do stycznia 2016 r. na łączną kwotę 4.200,00 zł powód cofnął pozew w tym zakresie. Sąd uznał cofnięcie pozwu co do kwoty 4.200,00 zł za zgodne z prawem i nie naruszające uzasadnionych interesów stron i na podstawie art. 355 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1, 3 i 4 k.p.c. umorzył postępowanie co do tej kwoty jak w pkt II wyroku.

Wobec tego, iż pozwana nie kwestionowała żądania pozwu co do kwoty 1.768,15 zł Sąd w pkt I wyroku, na mocy art. 69 ust. 1 ww. ustawy w zw. z art. 481 § 1 i 2 k.c. i 482 § 1 k.c., uwzględnił żądanie pozwu w tym zakresie. Należy wskazać, iż okres zasądzonych odsetek ustawowych za opóźnienie jest wynikiem zastosowanego przez Sąd w pkt III wyroku rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty.

Na mocy zaś art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Niniejszy przepis zezwala, więc Sądowi na dokonanie modyfikacji sposobu spełnienia zasądzonego świadczenia poprzez ustalenie rat spłaty, dając możliwość orzekania o sposobie spełnienia świadczenia w sposób bardziej dogodny dla zobowiązanego, aniżeli wynikałoby to z regulacji prawa materialnego. Nie ulega wątpliwości, iż skorzystanie z tego uprawnienia możliwe jest tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach i Sąd powinien korzystać z tego uprawnienia wyjątkowo i ze szczególną ostrożnością. Za szczególnie uzasadnione uznać należy sytuacje, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny, czy zdrowotny spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub w każdym razie bardzo utrudnione. Trudności w spełnieniu świadczenia mogą być nie tylko obiektywne, ale również spowodowane działaniem samego dłużnika.

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek dający podstawę do skorzystania przez Sąd z dobrodziejstwa art. 320 k.p.c. Przemawia za tym przede wszystkim sytuacja materialna pozwanej nie pozwalająca na jednorazową spłatę zadłużenia wobec powoda.

Sąd rozkładając pozwanej zasądzone świadczenie na raty miał na celu nie tylko uchronienie pozwanej od postępowania egzekucyjnego, ale również umożliwienie jej wykonania wyroku w sposób dobrowolny. Uwzględniając realne możliwości finansowe pozwanej, ale także mając na względzie interes wierzyciela w uzyskaniu w możliwie krótkim czasie całej zaległości, Sąd zasądzone świadczenie rozłożył na 6 rat kształtujących się na poziomie: 5 pierwszych po 300,00 zł każda, zaś ostania w kwocie 268,15 zł - płatnych miesięcznie, do ostatniego dnia miesiąca, poczynając od lutego 2016 r., z zastrzeżeniem odsetek ustawowych w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

Zdaniem Sądu, przyjęcie takiej wysokości poszczególnych rat umożliwi pozwanej spłatę zadłużenia w terminach określonych wyrokiem i jednocześnie nie pozbawi jej środków niezbędnych do utrzymania.

Sąd mając na uwadze złą sytuację finansową pozwanej, postawę pozwanej, a także kierując się tym, że ewentualne zasądzenie od pozwanej kosztów procesu w całości obciążałoby ją ponad miarę, uznał, iż zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek i na zasadzie art. 102 k.p.c. zasądził od pozwanej – jako strony przegrywającej – jedynie część kosztów procesu, o czym orzeczono w pkt III sentencji wyroku.

Sąd, orzekając o kosztach, winien porównać sytuację materialną strony oraz wysokość kosztów, które strona winna uiścić i zdecydować, czy strona jest w stanie konkretne koszty ponieść bez uszczerbku koniecznego utrzymania siebie i rodziny. Nadto Sąd miał na uwadze postawę pozwanej, która w żaden sposób nie uchylała się od odpowiedzialności za powstałe zobowiązania, jednakże z uwagi na zaistniałe trudności finansowe nie była w stanie przed wszczęciem procesu, jednorazowo, spłacić powstałego zadłużenia względem powoda. Ponadto pozwana pomimo niewielkiej kwoty pozostającej miesięcznie na życie zadeklarowała chęć spłaty powstałego zadłużenia w dość wysokich jak na jej możliwości finansowe ratach. W ocenie Sądu pozwana, z uwagi na swoją sytuację materialną, co zostało przeanalizowane i uwzględnione przez Sąd już przy rozłożeniu zasądzonego świadczenia na raty, jest w stanie ponieść jedynie część kosztów niniejszego procesu, tj. kwotę 275,00 zł, stanowiąca sumę uiszczonej przez powoda opłaty sądowej od pozwu w kwocie 75,00 zł i część należnej powodowi stawki kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 200,00 zł. Ponadto za częściowym obciążeniem pozwanej kosztami postępowania przemawia również – co wyżej już wskazano – jej postawa. Z ww. względów Sąd odstąpił od obciążania pozwanej kosztami procesu w pozostałej części.