Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V Kz 962/15

POSTANOWIENIE

Dnia 13 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Łodzi V Wydział Karny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Krystyna Pisarska

Protokolant: sekr. sąd. Dorota Lerka

przy udziale prokuratora Sławomira Szeleszczyka

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 13 maja 2016 r.

w sprawie R. Ś.

skazanego za czyn z art. 77 § 2 k.k.s.

zażalenia wniesionego w dniu 25 listopada 2015 r. przez skazanego

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 13 listopada 2015 roku

w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu

na podstawie art. 437 k.p.k., art. 438 pkt 2 k.p.k., art. 618f § 1, 2, 3 i 4 k.p.k. oraz § 2 i § 7 pkt 1. Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym (Dz. U. 2013, poz. 508) w zw. z Lp. 11 Załącznika nr 1 oraz art. 618 § 1 pkt 11) k.p.k. w zw. z § 2 ust. 1 i 2, § 5, § 14 ust. 2 pkt. 4 oraz § 16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 461)

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie i przywrócić skazanemu R. Ś. termin do złożenia zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 8 lipca 2015 r. w przedmiocie przywrócenia terminu do złożenia sprzeciwu od wyroku nakazowego;

2.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz biegłej A. P. kwotę 470, 35 (czterysta siedemdziesiąt złotych i trzydzieści pięć groszy) złotych wraz z podatkiem VAT tytułem wynagrodzenia za wydaną pisemną opinię dotyczącą stanu zdrowia skazanego;

3.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. B. kwotę 723, 24 (siedemset dwadzieścia trzy złote i dwadzieścia cztery grosze) złotych wraz z podatkiem VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

Wyrokiem nakazowym z dnia 13 lutego 2014 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi uznał R. Ś. za winnego popełniania zarzucanych mu czynów, za które w postępowaniu karno-skarbowym w stosunku do nieobecnych orzeczono wobec niego karę łączną grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych po 60 złotych każda. Postanowieniem z dnia 3 lutego 2015 r. orzeczono wobec skazanego zastępczą karę pozbawienia wolności w wymiarze 15 dni w zamian za nieuiszczoną grzywnę w wymiarze 30 stawek dziennych. Odpis wyroku nakazowego oraz postanowienia z dnia 3 lutego 2015 r. przesłano oskarżonemu wraz z pouczeniem o prawie, sposobie i terminie zaskarżenia.

W dniu 29 czerwca 2015 r. do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi wpłynęły nadane 26 czerwca 2015 r. wnioski o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 13 lutego 2014 r. w sprawie o sygn. akt IV K 136/14 oraz o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 3 lutego 2015 r. W powyższych pismach skazany wskazał, iż niedotrzymanie terminu było wynikiem niewiedzy o toczącym się postępowaniu. O postępowaniu karnym skazany dowiedział się dopiero dnia 29 maja 2015 r. wraz z doręczeniem mu postanowienia z dnia 3 lutego 2015 r. Od czasu odebrania korespondencji do dnia 24 czerwca 2015 r. jednak dokonanie przedmiotowych czynności procesowych przez skazanego było niemożliwe ze względów zdrowotnych, w związku z czym wniósł on o przywrócenie terminu do ich dokonania.

Postanowieniem z dnia 8 lipca 2015 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi odmówił skazanemu przywrócenia terminu do dokonania wskazanych czynności procesowych, wskazując, m.in., że nie uprawdopodobnił on w żaden sposób choroby w okresie od 29 maja 2015 r. do 24 czerwca 2015 r. Skazany we wniosku o przywrócenie terminu powołał się bowiem na zaświadczenia lekarskie, które nie zostały przez niego dołączone do pisma procesowego.

Dnia 5 listopada 2015 r. R. Ś. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 8 lipca 2015 r. W uzasadnieniu wniosku powołał się on na zwolnienia lekarskie uzasadniające, iż w okresie pomiędzy 8 lipca 2015 r. a 30 października 2015 r. nie był on zdolny do dokonywania czynności procesowych.

Postanowieniem z dnia 13 listopada 2015 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi odmówił R. Ś. przywrócenia terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi w przedmiocie przywrócenia terminu do złożenia sprzeciwu od wyroku nakazowego oraz zażalenia. W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd wskazał, iż powodem nieuwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu było m.in. niezałączenie wskazanego we wniosku zaświadczenia o nr (...), równocześnie Sąd pierwszej instancji odwołał się do zaświadczenia lekarskiego (...) nr (...) i uznał, że skazany w okresie od 17 do 26 lipca 2015 r. mógł dokonać czynności procesowej w postaci złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 8 lipca 2015 r.

Na powyższe postanowienie skazany wniósł dnia 25 listopada 2015 r. zażalenie, do którego dołączył brakujące zaświadczenie o nr (...). Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił on błędną analizę materiału dowodowego skutkującą błędną oceną stanu faktycznego oraz obrazę art. 5 § 2 k.p.k. Podniósł, że zaświadczenie lekarskie na którym oparł się Sąd Rejonowy wystawione na formularzu (...) nie dotyczy w ogóle 2015 r., lecz dotyczy 2013 r. Skarżący wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie skazanego jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Jak słusznie podniósł skarżący, Sąd I instancji, wobec niezałączenia przez skazanego zaświadczenia o nr (...), na które to zaświadczenie R. Ś. powołał się we wniosku z dnia 5 listopada 2015 r., powinien był wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych pisma.

Ponadto Sąd Rejonowy dopuścił się także błędu w ustaleniach faktycznych, przyjmując, iż wnioskodawca próbował usprawiedliwić niemożność wniesienia przedmiotowego zażalenia w okresie pomiędzy 17 a 26 lipca 2015 r. na podstawie zaświadczenia lekarskiego (...) nr (...). Powyższy dokument dotyczył zaś okresu pomiędzy 17 a 26 lipca 2013 r. i stanowił załącznik do zażalenia, nie zaś wniosku o przywrócenie terminu. Niemożność dokonania czynności procesowych w okresie od 15 do 28 lipca 2015 r. uprawdopodabnia zaś dołączone do przedmiotowego zażalenia przez skarżącego zaświadczenie o nr (...)

Podkreślenia wymaga także fakt, iż zgodnie z opinią biegłego lekarza medycyny sądowej sporządzonej w niniejszej sprawie nie sposób w chwili obecnej ustalić, czy skazany przez cały okres chorób pomiędzy 8 lipca 2015 r. a 5 listopada 2015 r. był niezdolny do podejmowania czynności procesowych. Jednakże z przywołanej powyżej opinii wynika również, iż skazany w dniach 29 i 30 sierpnia oraz 1 września 2015 r., a także w okresie od 16 do 18 września 2015 r., oraz od 31 października do 5 listopada 2015r. nie był niezdolny do podejmowania czynności procesowych.

W oparciu o powyższe ustalenia Sąd uznał, iż okresy, w których R. Ś. przebywał na zwolnieniach lekarskich uznać należy za czas, w którym uchybił on terminowi zawitemu z przyczyn od siebie niezależnych. Okoliczność ta została w sposób wystarczający uprawdopodobniona przez skazanego za pomocą dołączonych do wniosku zaświadczeń lekarskich oraz pisemną opinią biegłej A. P. wydaną na etapie postępowania odwoławczego. Opinia ta jest rzetelna, jasna i fachowa, a zatem zasługuje na danie wiary w całości. Z opinii tej wynika, że w okresie od 1 lipca 2015 r. do 30 października 2015 r. z krótkimi tylko przerwami, skazany korzystał ze zwolnień lekarskich i należy przyjąć, wobec niemożliwego stwierdzenia okoliczności przeciwnych w sposób pewny, że R. Ś. w tym czasie z przyczyn od siebie niezależnych – z powodu stanu zdrowia, nie mógł sporządzić i wnieść zażalenia na postanowienie z dnia 8 lipca 2015 r. Dłuższy okres po ustaniu wspomnianej przeszkody miał miejsce dopiero w okresie od 31 października 2015 r. do 5 listopada 2015 r. i w ostatnio wskazanej dacie skazany sporządził wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia (k. 170 i nast.) i wysłał go do Sądu dopełniając równocześnie czynności, których ten wniosek dotyczył.

Skazany uchybił 7-dniowemu terminowi do złożenia wniosku o przywrócenie terminu określonego w art. 126 § 1 k.p.k., ale jak wynika z powyższych ustaleń uchybienie to nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych.

Tym samym, Sąd Okręgowy nie podzielając argumentacji przedstawionej przez Sąd I instancji, w świetle dokonanych w sprawie ustaleń uwzględnił zażalenie i przywrócił skazanemu termin do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 8 lipca 2015 r.

O wynagrodzeniu biegłej A. P. za sporządzoną w sprawie pisemną opinię dotyczącą stanu zdrowia skazanego oraz wynagrodzeniu obrońcy z urzędu adw. P. B. za udział w dwóch terminach posiedzeń odwoławczych Sąd Okręgowy orzekł na podstawie wskazanych w podstawie prawnej rozstrzygnięcia przepisów.

Sąd odwoławczy, z uwagi na incydentalny charakter niniejszego postępowania, nie wypowiadał się który podmiot zostanie ostatecznie obciążony kosztami sądowymi w sprawie, czy koszty te poniesie skazany czy też Skarb Państwa.

Z powyższych względów należało orzec, jak w części dyspozytywnej.