Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Pabianicach, III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR. Joanna Reczulska

Protokolant st. sekr. sądowy Agnieszka Jasiczek

po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 roku, w P. na rozprawie sprawy
z powództwa W. S. reprezentowanej przez N. P. (1)

przeciwko B. S. o alimenty.

1.  zasądza od pozwanego B. S. na rzecz małoletniej córki W. S. urodzonej (...) w Ł., tytułem alimentów kwotę
500 (pięćset) złotych miesięcznie, płatną z góry do 10-tego każdego miesiąca, do rąk N. P. (1) jako przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki, z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 stycznia 2014 roku;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  nadaje wyrokowi w punkcie pierwszym rygor natychmiastowej wykonalności,

4.  przyznaje i nakazuje wypłacić ze Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Pabianicach na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokat M. S., Kancelaria Adwokacka
w P., ul. (...), kwotę 1033,20 (jeden tysiąc trzydzieści trzy złote
i dwadzieścia groszy) w tym podatek VAT tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną N. P. (1) z urzędu;

5.  przyznaje J. S. jako kuratorowi ustanowionemu dla nieznanego
z miejsca pobytu pozwanego B. S. wynagrodzenie w kwocie
400 (czterysta) złotych, którą wypłacić z sum budżetowych Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Pabianicach;

6.  nie obciąża pozwanego B. S. kosztami postępowania.

Na oryginale właściwy podpis

Za zgodność świadczy

Sekretarz Sądu:

Sygn. akt III RC 108/14

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 3 marca 2014 roku, który wpłynął do Sądu Rejonowego w Pabianicach w dniu 24 marca 2014 roku, małoletnia powódka W. S. reprezentowana przez przedstawicielkę ustawową N. P. (1) wniosła przeciwko pozwanemu B. S. powództwo o zasądzenie alimentów w kwotach po 700,- złotych miesięcznie. Nadto wniosła o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniej powódki kosztów postępowania sądowego. Przedstawicielka ustawowa argumentowała, iż pozwany nie mieszka wspólnie z nią i z małoletnią, nie utrzymuje z dzieckiem żadnych kontaktów i od dnia wyprowadzki, która miała miejsce w dniu 18 stycznia 2014 roku nie przekazuje na rzecz córki żadnych środków finansowych. Cały ciężar utrzymania i wychowania małoletniej spoczywa wyłącznie na przedstawicielce ustawowej. (pozew k. 2)

Zarządzeniem z dnia 11 czerwca 2014 roku wyznaczono termin rozprawy na dzień 4 listopada 2014 roku. (zarządzenie k. 4)

Na termin rozprawy w dniu 4 listopada 2014 roku pozwany B. S. nie stawił się – brak było wiadomości o doręczeniu wezwania. Przedstawicielka ustawowa N. P. (1) oświadczyła, iż nie zna aktualnego miejsca zamieszkania pozwanego. Postanowieniem z dnia 4 listopada 2014 roku wydanym na rozprawie Sąd zobowiązał przedstawicielkę ustawową do wskazania na piśmie w dwóch egzemplarzach w terminie 14 dni aktualnego adresu zamieszkania pozwanego pod rygorem zawieszenia postępowania. (protokół rozprawy k. 8)

W piśmie, które wpłynęło do Sądu Rejonowego w Pabianicach w dniu 14 listopada 2014 roku, przedstawicielka ustawowa N. P. (1) wniosła o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. (wniosek k. 9)

Postanowieniem z dnia 17 listopada 2014 roku w sprawie III RC 108/14 Sąd Rejonowy w Pabianicach ustanowił dla N. P. (1) adwokata z urzędu. (postanowienie k. 12) Okręgowa Rada Adwokacka w Ł. wyznaczyła adwokata z urzędu w osobie adw. M. S. z Kancelarii Adwokackiej w P.. (pismo (...) k. 17)

Postanowieniem z dnia 12 grudnia 2014 roku w sprawie III RC 108/14 Sąd Rejonowy w Pabianicach na podstawie art. 177 § 1 pkt. 6 kpc zawiesił postępowanie w sprawie. (postanowienie k. 18)

W piśmie z dnia 12 stycznia 2015 roku, które wpłynęło do Sądu Rejonowego w Pabianicach w dniu 13 stycznia 2015 roku, przedstawicielka ustawowa reprezentowana przez pełnomocnika z urzędu będącego adwokatem wniosła o podjęcie zawieszonego postępowania oraz o ustanowienie kuratora procesowego dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego B. S.. (wniosek k. 22)

Postanowieniem z dnia 10 lutego 2015 roku w sprawie III RC 108/14 Sąd Rejonowy w Pabianicach podjął zawieszone postępowanie. (postanowienie k. 30)

Zarządzeniem z dnia 10 lutego 2015 roku wyznaczono termin rozprawy na dzień 16 kwietnia 2015 roku. (zarządzenie k. 33)

Na termin rozprawy w dniu 16 kwietnia 2015 roku pozwany B. S. nie stawił się – brak było wiadomości o doręczeniu wezwania. Przedstawicielka ustawowa reprezentowana przez pełnomocnika z urzędu będącego adwokatem oświadczyła, iż nadal nie jest jej znany aktualny adres zamieszkania pozwanego. Nie ma krewnych ani znajomych, którzy mogliby jej ten adres wskazać oraz nie wie, czy pozwany przebywa w Polsce, czy na terenie innego kraju. Postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2015 roku wydanym na rozprawie Sąd postanowił odroczyć rozprawę do dnia 23 czerwca 2015 roku. (protokół rozprawy k. 47)

Na termin rozprawy w dniu 23 czerwca 2015 roku przedstawicielka ustawowa nie stawiła się - wezwanie awizowano. Pozwany także nie stawił się – wezwanie awizowano. Pełnomocnik strony powodowej oświadczył, że nie wie z jakiej przyczyny przedstawicielka ustawowa nie stawiła się. Wniósł o odroczenie terminu i udzielenie terminu na udzielenie informacji o przyczynach niestawiennictwa przedstawicielki ustawowej oraz wskazania, czy popiera powództwo. Postanowieniem z dnia 23 czerwca 2015 roku wydanym na rozprawie Sąd odroczył rozprawę bez terminu i zobowiązał w terminie 14 dni pełnomocnika strony powodowej do złożenia informacji o przyczynach niestawiennictwa przedstawicielki ustawowej w dniu dzisiejszym oraz czy popiera powództwo. (protokół rozprawy k. 56)

W piśmie z dnia 1 lipca 2015 roku, które wpłynęło do Sądu Rejonowego w Pabianicach w dniu 2 lipca 2015 roku pełnomocnik strony powodowej wyjaśnił przyczyny nieobecności przedstawicielki ustawowej na terminie rozprawy w dniu 23 czerwca 2015 roku, wniósł o usprawiedliwienie jej nieobecności, poparł powództwo oraz wniósł o wyznaczenie terminu rozprawy. (pismo k. 57)

W piśmie z dnia 18 września 2015 roku pełnomocnik strony powodowej ponowił zgłoszony wniosek o ustanowienie kuratora procesowego dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego oraz wniósł ponownie o wyznaczenie terminu rozprawy. (pismo k. 58)

Zarządzeniem z dnia 23 listopada 2015 roku, z uwagi na przewidywane długotrwałe zwolnienie lekarskie, zmieniono sędziego referenta i skierowano sprawę do referatu SSR Joanny Reczulskiej. (zarządzenie k. 59)

Zarządzeniem z dnia 13 października 2015 roku w sprawie III RC 108/14 ustanowiono dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego B. S. kuratora procesowego w osobie J. S. – pracownika Sądu Rejonowego w Pabianicach. (zarządzenie k. 60)

Zarządzeniem z dnia 10 grudnia 2015 roku wyznaczono termin rozprawy na dzień 12 lutego 2016 roku. (zarządzenie k. 65)

Na termin rozprawy w dniu 12 lutego 2016 roku przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki nie stawiła się – brak było zwrotnego poświadczenia odbioru wezwania na termin rozprawy. Pełnomocnik strony powodowej poparł powództwo i dokonał jego doprecyzowania w ten sposób, że wniósł o zasądzenie alimentów od pozwanego na rzecz małoletniej powódki w wysokości po 700,- złotych miesięcznie poczynając od dnia 1 stycznia 2014 roku. Nadto oświadczył, iż nie zna przyczyn niestawiennictwa przedstawicielki ustawowej, a próby nawiązania z nią kontaktu przed terminem rozprawy okazały się bezskuteczne. Kurator ustanowiony dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego uznał powództwo co do zasady i co do daty, a co do wysokości zasądzonych alimentów pozostawił decyzję do uznania Sądu. Oświadczył, iż pozwany do dnia 16 marca 2015 roku był zameldowany w Ł. przy ulicy (...), i że obecnie nigdzie nie jest zameldowany. Z systemu N.. (...) wynika, iż pozwany obecnie nie przebywa na terenie aresztu śledczego ani zakładu karnego na terenie kraju, i że nie jest poszukiwany przez policję. Wskazał, iż skontaktował się na portalu społecznościowym F. z pozwanym, którego poinformował o wyznaczonym terminie rozprawy. W rozmowie pozwany zobowiązał się nawiązać kontakt z kuratorem. Pozwany nie nawiązał kontaktu z kuratorem, nie podał żadnego numeru telefonu ani adresu do korespondencji. Postanowieniem z dnia 12 lutego 2016 roku wydanym na rozprawie Sąd odroczył rozprawę do dnia 27 kwietnia 2016 roku. (protokół rozprawy k. 90 – 91)

Na terminie rozprawy w dniu 27 kwietnia 2016 roku przedstawicielka ustawowa reprezentowana przez pełnomocnika z urzędu będącego adwokatem podtrzymała stanowisko w kształcie zmodyfikowanym na terminie rozprawy w dniu 12 lutego 2016 roku. Nadto oświadczyła, iż nadal nie zna aktualnego miejsca zamieszkania pozwanego. Pełnomocnik strony powodowej wniósł o zasądzenie kosztów postępowania od pozwanego oraz o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej stronie powodowej z urzędu. Kurator ustanowiony dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego podtrzymał swoje stanowisko sprecyzowane na terminie rozprawy w dniu 12 lutego 2016 roku. Oświadczył, że poinformował pozwanego na portalu społecznościowym F. o terminie rozprawy. Nadto wniósł o przyznanie wynagrodzenia. (protokół rozprawy k. 112 – 112v, k. 113v)

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

Małoletnia powódka W. S. urodziła się w dniu (...) w Ł. i jest dzieckiem z konkubinatu pozwanego B. S. i przedstawicielki ustawowej N. P. (1). (akt urodzenia k. 3)

Aktualnie małoletnia powódka ma dwa lata i siedem miesięcy. (okoliczności bezsporne)

Małoletnia jest jedynym dzieckiem przedstawicielki ustawowej. (zeznania N. P. k. 113)

Od września 2015 roku małoletnia uczęszcza do żłobka, co kosztuje 300,- złotych miesięcznie. Koszty żłobka pokrywa babka przedstawicielki ustawowej B. P. (1). (zeznania N. P. k. 113, zeznania B. P. k. 113)

Małoletnia nie choruje przewlekle. Często jest przeziębiona. Średnio raz w miesiącu przechodzi infekcje. Wówczas łączny koszt zakupu leków wynosi każdorazowo po około 100,- złotych. (zeznania N. P. k. 113v)

Miesięcznie na pozostałe wydatki związane z utrzymaniem małoletniej (bez kosztów żłobka i leków) przedstawicielka ustawowa wydaje po około 600,- złotych. Małoletnia ma atopowe zapalenie skory, co generuje wydatki na środki czystości i kosmetyki w wysokości około 150,- złotych miesięcznie, nadto koszty zakupu wyżywienia – około 350,- złotych miesięcznie oraz koszty zakupu odzieży - od około 150,- złotych do około 250,- złotych miesięcznie. (zeznania N. P. k. 113v)

Faktyczne koszty utrzymania małoletniej pokrywają ojciec i babka przedstawicielki ustawowej. Sporadycznie przedstawicielce ustawowej pomaga jej matka. (zeznania N. P. k. 113v)

Przedstawicielka ustawowa wraz z wnuczką żywią się u babki. Na wyżywienie dla siebie, małoletniej i przedstawicielki ustawowej B. P. (1) wydaje łącznie około 600,- złotych miesięcznie. (zeznania B. P. k. 113)

Kiedy małoletnia jest chora pozostaje pod opieka przedstawicielki ustawowej lub babki przedstawicielki ustawowej. (zeznania B. P. k. 113)

W okresie wakacji letnich 2015 roku przedstawicielka ustawowa wraz z córką wyjechały do Belgii, gdzie zamieszkuje matka przedstawicielki ustawowej. Wówczas pozostawały na jej utrzymaniu. Potem wyjechały na kilka dni nad morze. (zeznania N. P. k. 113v)

Przedstawicielka ustawowa wraz z małoletnią zamieszkują w odrębnym budynku położonym na nieruchomości, na której zamieszkuje także ojciec przedstawicielki ustawowej oraz jej babka. Koszty utrzymania całej nieruchomości, na której łącznie zamieszkuje sześć osób ponosi ojciec przedstawicielki ustawowej oraz jej babka. Rachunki są wspólne dla całej nieruchomości. Ojciec przedstawicielki ustawowej pracuje. (zeznania N. P. k. 113v, zeznania B. P. k. 112v)

Babka przedstawicielki ustawowej B. P. (1) utrzymuje się z emerytury w wysokości ponad 2.000,- złotych. Dodatkowo jest zatrudniona na pół etatu w domu pomocy społecznej, gdzie zarabia około 700,- złotych miesięcznie. (zeznania B. P. k. 113)

W okresie zimowym koszty gazu na ogrzanie obu budynków wynoszą do 1.600,- złotych miesięcznie. Łączne koszty energii elektrycznej wynoszą po około 250,- złotych miesięcznie, łączne koszty wody po około 450,- złotych miesięcznie. Koszt wywozu śmieci za jedną osobę wynosi około 20,- złotych miesięcznie. Koszt podatku od nieruchomości wynosi po 180,- złotych na kwartał. (zeznania B. P. k. 112v)

Przedstawicielka ustawowa legitymuje się wykształceniem gimnazjalnym. Uczy się w liceum w klasie drugiej w systemie zaocznym. Za szkołę płaci 100,- złotych miesięcznie. Od 3 kwietnia 2016 roku odbywa staż w L. jako kelnerka, z tytułu czego otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 1.000,- złotych miesięcznie. Planowany termin zakończenia stażu przypada na dzień 27 września 2016 roku. Ma szansę na zatrudnienie po zakończeniu stażu. Przedstawicielka ustawowa nie posiada żadnych innych dochodów. Nie otrzymuje także zasiłku na małoletnią. Otrzymała w tej kwestii decyzję odmowną. Aktualnie ma szansę otrzymać dofinansowanie do opłat za żłobek. (zeznania N. P. k. 113 – 113v)

Przedstawicielka ustawowa chciałaby odciążyć babkę i ojca od utrzymywania jej i jej córki. Chciałaby się usamodzielnić. (zeznania N. P. k. 113v)

Także babka przedstawicielki ustawowej chciałaby, aby N. P. (1) wraz z córką zaczęły utrzymywać się samodzielnie. Babka przedstawicielki ustawowej ma zobowiązania do spłaty i nie ma pieniędzy na dalsze utrzymywanie strony powodowej. (zeznania B. P. k. 113)

Pozwany nie interesuje się małoletnią. Dzieckiem nie interesuje się także nikt z rodziny pozwanego. Pozwany nie przekazuje żadnych środków finansowych na utrzymanie małoletniej. W utrzymaniu małoletniej nie pomaga także rodzina pozwanego. Od dnia wyprowadzki (styczeń 2014 rok) nie utrzymuje żadnych kontaktów z przedstawicielką ustawową i z małoletnią. (zeznania N. P. k. 113v, zeznania B. P. k. 113)

Przedstawicielka ustawowa nie ma żadnej możliwości nawiązania kontaktu z pozwanym. Próbowała nawiązać z nim kontakt przez jego ojca, ale próba ta nie przyniosła pozytywnego rezultatu. Od dnia wyprowadzki przedstawicielka ustawowa widziała pozwanego jedynie raz przypadkowo na ulicy. Wówczas pozwany na jej widok uciekł. (zeznania N. P. k. 113v)

Z wiedzy posiadanej przez przedstawicielkę ustawową wynika, iż pozwany nie ma innych dzieci poza małoletnią powódką. Pozwany ma obecnie dwadzieścia pięć lat. W okresie wspólnego zamieszkiwania z przedstawicielką ustawowa i małoletnią pozwany przez okres jednego miesiąca pracował w firmie należącej do wuja przedstawicielki ustawowej. Wówczas zarobił około 1.500,- złotych. Pozwany nie ma żadnych ograniczeń w podejmowaniu zatrudnienia. (zeznania N. P. k. 113v)

Sąd Rejonowy ustalił stan faktyczny na podstawie powołanych dowodów. Przedstawicielka ustawowa przedstawiła swoją sytuację materialną, z uwzględnieniem osiąganych dochodów i ponoszonych wydatków. Pozwany, pomimo podejmowanych przez kuratora procesowego prób i pomimo nawiązania z nim kontaktu, nie stawił się na termin rozprawy i nie wskazał adresu do korespondencji. Wartość dowodowa załączonych do akt dokumentów nie budziła w ocenie Sądu wątpliwości.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Źródłem obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dzieci jest treść przepisu art. 133 § 1 kro, zgodnie z którym rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to czy dziecko może utrzymać się samodzielnie. Sąd ustalając wysokość świadczenia alimentacyjnego kieruje się kryteriami określonymi w treści przepisu art. 135 § 1 kro, czyli z jednej strony uwzględnia usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a z drugiej strony bierze pod uwagę możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego. Poza powyższym wypadkiem, uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

Zgodnie z art. 128 kro w zw. z art. 133 § 1 kro krewni w linii prostej oraz rodzeństwo obciążeni są obowiązkiem alimentacyjnym w postaci dostarczania środków utrzymania, względnie wychowania, natomiast rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Art. 135 § 1 i 2 kro stanowi dalej, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Z przytoczonych przepisów wynika wspólny obowiązek utrzymania i wychowania dziecka przez rodziców oraz wspólny obowiązek wykonywania pieczy nad osobą dziecka.

Wydatki i potrzeby wskazane przez stronę powodową nie są w ocenie Sądu wygórowane i odpowiadają realnym potrzebom małoletniej powódki. Małoletnia ma obecnie dwa lata i siedem miesięcy i uczęszcza do żłobka co generuje koszt w wysokości około 300,- złotych miesięcznie. Wprawdzie małoletnia nie choruje przewlekle, to jednak często jest przeziębiona co powoduje wydatki na leki w średnim przeliczeniu w wysokości po około 100,- złotych miesięcznie. Nadto małoletnia ma atopowe zapalenie skóry, co wiąże się z koniecznością zakupu specjalnych środków kosmetycznych i chemicznych. Na pozostałe wydatki związane z wyżywieniem zakupem odzieży i odpowiednich środków kosmetyczno - chemicznych matka małoletniej wydatkuje łącznie około 600,- złotych miesięcznie. Tym samym łączny koszt utrzymania małoletniej wraz z kosztami żłobka oraz leków wynosi około 1.000,- złotych miesięcznie.

Dotychczas faktycznie koszty te pokrywali ojciec oraz babka przedstawicielki ustawowej, albowiem matka małoletniej nie uzyskiwała żadnych dochodów, a pozwany w ogóle nie interesował się córką i nie przekazywał na jej rzecz żadnych środków finansowych.

Przedstawicielka ustawowa podjęła już jednak staż z możliwością podjęcia po jego zakończeniu pracy w ramach umowy o pracę i uzyskuje miesięczny dochód w wysokości około 1.000,- złotych. Tym samym we własnym zakresie w przypadającej na nią części będzie już zaspokajać potrzeby córki. Nadto matka małoletniej przy wsparciu swojej babki i ojca sprawuje opiekę nad córką i dba o jej prawidłowy rozwój. Tym samym więc w taki także sposób wywiązuje się także z obowiązku alimentacyjnego względem małoletniej.

Pozwany B. S. nie uczestniczy w życiu córki, nie zajmuje się nią, nie przekazuje na jej rzecz żadnych środków finansowych, ani też nie kupuje jej żadnych rzeczy. Pozwany nie utrzymuje także żadnych kontaktów z dziewczynką. Tym samym zgodnie z treścią art. 135 § 2 kro świadczenie alimentacyjne ojca małoletniej polegać powinno na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania córki.

Pozwany jest osobą zdrową, młodą i ma możliwości zarobkowe. Pomimo poinformowania go o terminie rozprawy przez ustanowionego dla niego kuratora, nie stawił się na rozprawę i nie wykazał żadnych okoliczności, które mogłyby dać podstawę do zwolnienia go z obowiązku utrzymywania własnego dziecka. Pozwany nie wykazał, aby był pozbawiony możliwości zarobkowych.

Z uwagi na brak wykształcenia, doświadczenia zawodowego i dotychczasowy sposób życia możliwości zarobkowe ojca małoletniej sąd ocenił jednak jako niewielkie. W ocenie sądu należy przyjąć iż pozwany jest w stanie co najwyżej osiągnąć dochód w wysokości nie przekraczającej minimalnego wynagrodzenia które wynosi obecnie 1850 złotych brutto

W związku z powyższym Sąd zasądził od pozwanego B. S. na rzecz małoletniej córki W. S. tytułem alimentów kwotę w wysokości po 500,- złotych miesięcznie.

Ustalenie świadczeń alimentacyjnych nastąpiło od dnia 1 stycznia 2014 roku, zgodnie z żądaniem strony powodowej, a więc od miesiąca rozstania się rodziców małoletniej, a tym samym od okresu czasu, w którym pozwany całkowicie przestał partycypować w kosztach utrzymania córki, wobec ustalenia, iż do tego czasu potrzeby małoletniej nie były w ogóle zaspokajane przez pozwanego i w całości obciążały jej matkę.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo uznając je za zbyt wygórowane.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc Sąd Rejonowy nadał z urzędu wyrokowi w części zasądzającej powództwo rygor natychmiastowej wykonalności.

Ponieważ strona powodowa była reprezentowana przez pełnomocnika z urzędu będącego adwokatem, Sąd na podstawie § 7 ust. 1 pkt 11 w zw. z § 6 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), przyznał i nakazał wypłacić ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Pabianicach na rzecz pełnomocnika powoda z urzędu kwotę 1.033,20 złotych, w tym podatek VAT z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej N. P. (1) z urzędu.

Stosownie do treści § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej, zwanego dalej "kuratorem", nie może przekraczać stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty za czynności adwokackie.

Wobec tego na podstawie § 7 ust. 1 pkt 11 w zw. z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 461) oraz na podstawie § 1 ust. 1 i ust 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 1476), uwzględniając nakład pracy i charakter podjętych czynności poczyniony przez kuratora Sąd przyznał J. S. jako kuratorowi ustanowionemu dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego B. S. wynagrodzenie w kwocie 400,- złotych, które nakazał wypłacić z sum budżetowych Skarbu Państwa Sadu Rejonowego w Pabianicach.

Na podstawie art. 102 kpc Sąd nie obciążył pozwanego kosztami postępowania.