Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kp 1025/09

POSTANOWIENIE

Dnia 16 października 2009 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSO Tomasz Kaszyca

Protokolant: Sylwia Wójcik

Prokurator Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Fabrycznej-nie stawił się

po rozpoznaniu zażalenia pokrzywdzonego na postanowienie Prokuratora o umorzeniu śledztwa

na podstawie art. 329 § 1 kpk

postanawia

nie uwzględnić zażalenia i utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2009 r. Prokurator Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej umorzył śledztwo w sprawie:

poświadczenia w dniu 1 marca 2004r. we W.nieprawdy przed notariuszem w akcie notarialnym dokonującym przeniesienia własności nieruchomości przy ul. (...)przez G. I. G.na Stowarzyszenie (...) Osiedle (...)we W.poprzez podanie zaniżonej kwoty zadłużenia GI– tj. czynu z art. 271§1 kk wobec braku znamion czynu zabronionego,

usiłowania doprowadzenia w marcu 2004r. we W.w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Stowarzyszenia (...) Osiedle (...)we W.do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości nie mniejszej niż 2.300.000zł w związku z zatajeniem przy podpisywaniu w dniu 1 marca 2004r. aktu notarialnego przenoszącego własność nieruchomości przy ul. (...)przez G. I. G.na Stowarzyszenie (...) Osiedle (...)we W.sytuacji finansowej G. I. G. oraz istnienia innych wierzycieli niż wskazanych w akcie notarialnym, tj. czynu z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 294§1 kk wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie przestępstwa,

doprowadzenia w dniu 22 czerwca 2004r. we W., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Stowarzyszenia (...) Osiedle (...) we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 40000zł przez Syndyka Masy Upadłości (...) Spółka z o.o. we W. w związku z zawarciem i realizacją porozumienia ze Stowarzyszeniem (...) Osiedle (...) we W. – tj. czynu z art. 286§1 kk wobec braku znamion czynu zabronionego

usiłowania doprowadzenia w październiku 2004r. we W. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Stowarzyszenia (...) Osiedle (...) we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości nie mniejszej niż 2.300.000zł przez Syndyka Masy Upadłości (...) Spółka z o.o. we W. i (...) Przedsiębiorstwa Budowlanego (...) wierzytelności wobec Grupy Inwestycyjnej (...) Sp. z o.o. udokumentowanymi potwierdzającymi nieprawdę dokumentami oraz przyjęciem przedmiotowej wierzytelności przez syndyka, utrzymywaniem jej na liście i żądanie jej spłaty przez Stowarzyszenie, tj. czynu z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 294§1 kk i art. 273kk w zw. z art. 11§2 kk wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie przestępstwa,

Zażalenie na to postanowienie złożył pokrzywdzony, zarzucając postanowieniu naruszenie przepisów kpk oraz kk. W konsekwencji wniósł on o kontynuację śledztwa.

Sąd zważył co następuje:

W świetle całokształtu okoliczności sprawy istotnych dla oceny prawidłowości postępowania przygotowawczego i trafności rozstrzygnięcia kończącego to postępowanie, zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Prokurator Rejonowy przeprowadził postępowanie z niezbędną wnikliwością, rzeczowo, wykorzystując w jego toku możliwości dowodowej weryfikacji zarzutów stawianych przez zawiadamiających w granicach niezbędnych dla ustalenia faktów istotnych dla rozstrzygnięcia kwestii sprawstwa, winy i odpowiedzialności karnej.

W uzasadnieniu swego postanowienia poddał wszechstronnej analizie wszelkie okoliczności sprawy i w sposób w pełni przekonywujący oraz zgodny ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego przedstawił na jakich przesłankach faktycznych i prawnych oparł swoje przekonanie.

Nie można się zgodzić z twierdzeniami J. K., iż prokurator nie zweryfikował możliwości zaistnienia popełnienia przestępstwa.

Po pierwsze nie sposób przyjąć, iż w akcie notarialnym z dnia 1 marca 2004r. M. i T. J. (1) mieli składać oświadczenie, iż spółka (...) nie posiada innych zadłużeń, aniżeli te związane bezpośrednio z nieruchomością przy ul. (...). Po drugie nawet gdyby taką wersję przyjąć, dla zaistnienia przestępstwa poświadczenia nieprawdy w dokumencie niezbędnym jest wykazanie, że osoba uprawniona poświadcza w dokumencie nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, przy czym jak wskazuje się w doktrynie nie jest możliwe poświadczenie nieprawdy poprzez składanie nieprawdziwych oświadczeń we własnym interesie i we własnej sprawie. Takie zachowanie bowiem nie stanowi poświadczenia nieprawdy w rozumieniu art. 271kk.

Skoro nie sposób uznać, iż M. i T. J. (2) zataili w akcie notarialnym sytuację finansową spółki (...), albowiem nie było przedmiotem zawartej umowy sytuacja finansowa spółki, a jedynie kwestie dotyczące wskazanych w akcie notarialnym nieruchomości, tym samym nie ma podstaw do przyjęcia, iż w ten sposób usiłowali doprowadzić Stowarzyszenie (...) Osiedle (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Jak słusznie przy tym podkreśla się w uzasadnieniu decyzji o umorzeniu postępowania by zarzucić popełnienie przestępstwa z art. 286§1 kk należy wykazać u sprawcy istnienie z góry powziętego zamiaru doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Oszustwo w rozumieniu kodeksu karnego może być przestępstwem popełnionym tylko umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, kierunkowym, obejmującym cel i sposób działania. Sąd zważył, że istnienia takiego zamiaru nie mógł wywieść z całokształtu okoliczności ujawnionych w niniejszym postępowaniu. Zamiar, chociaż istnieje tylko w świadomości sprawcy, jest faktem psychologicznym, który podlega takim samym regułom dowodowym jak okoliczności o charakterze przedmiotowym. Jeżeli więc sprawca nie wyraził swego zamiaru słownie, wnioskuje się o nim z całokształtu okoliczności konkretnego zdarzenia.

Także w pozostałym zakresie należy zgodzić się z argumentacją zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia odnośnie wszystkich będących przedmiotem postępowania czynów i zbędne jest w tym zakresie ponowne powoływanie się na podniesioną tam zasadnie argumentację.

Należy przy tym jedynie podkreślić, iż faktycznie brak jest podstaw by zgłoszona przez syndyka masy upadłości (...) wierzytelność była sporna, a także by miała oparcie na nieprawdziwej dokumentacji. Tym samym zarówno zgłoszenie jak i przyjęcie wierzytelności, co do którego zresztą przysługiwało zgłoszenie sprzeciwu, w świetle zebranego materiału dowodowego nie może być rozpatrywane w aspekcie prawa karnego, gdyż było jedynie realizacją obowiązków syndyków.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie było podstaw zdaniem Sądu do przeprowadzenia ewentualnych dalszych czynności procesowych o których to w swoim obszernym zażaleniu wspomina skarżący, albowiem nie miały one istotnego znaczenia dla meritum sprawy.

Tak więc przedstawione przez skarżącego w treści zażalenia argumenty mające uzasadniać konieczność prowadzenia postępowania w niniejszej sprawie nie zasługują na uwzględnienie, albowiem dotyczą okoliczności nie mających znaczenia dla przedmiotowego postępowania przygotowawczego, kwalifikacji prawnej czynów i podjętej decyzji merytorycznej i nie mają merytorycznego znaczenia, mogącego skutkować uchyleniem postanowienia Prokuratora Rejonowego.

W związku z powyższym należało orzec jak na wstępie.