Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 177/15

UZASADNIENIE

W. K. w okresie od czerwca 2014 roku do 23 lipca 2015 roku w W., woj. (...)- (...), nie łożył renty alimentacyjnej w kwocie 300 zł miesięcznie na swą córkę małol. L. K. urodzoną (...). Obowiązek taki wynikał dla oskarżonego z mocy art.133§1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Chełmnie z dnia 22 maja 2014 roku – sygn. VIII RC 20/14 (dowód: kserokopia odpisu aktu urodzenia i kserokopia wyroku – k.2, 3, zaświadczenie – k.17-18, zeznania świadka H. G. – k.19v, wyjaśnienia oskarżonego – k.37 i 39).

Matka małoletniej W. H. nie pracuje. Jest zarejestrowana jako bezrobotna. Nie ma własnych źródeł utrzymania. Wraz z dwiema córkami utrzymuje się z alimentów w łącznej kwocie 550 zł i zasiłku rodzinnego w kwocie 144 zł miesięcznie (dowód: zeznania świadka H. G. – k.19v).

W części okresu objętego aktem oskarżenia W. K. był zgłoszony do ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego jako osoba wykonująca umowę agencyjną, umowę zlecenia lub umowę o świadczenie usług. Nadto oskarżony wykonywał prace dorywcze (dowód: informacja z ZUS-u – k.23, dane o podejrzanym – 10).

Oskarżony W. K. w dochodzeniu przyznał się do winy i wyjaśnił zgodnie z ustalonym stanem faktycznym. Stwierdził, iż nie mógł placić alimentów, gdyż najpierw musiał uregulować zadłużenie z tytułu najmu mieszkania. Sąd dał wiarę jego wyjaśnieniom albowiem znajdują one całkowite oparcie w pozostałym materiale dowodowym, który Sąd również ocenił jako logiczny, spójny, a zatem wiarygodny. Treść kserokopii dokumentów również nie była kwestionowana przez oskarżonego, zatem Sąd przyjął, że odpowiadają one treści oryginałów.

Oskarżony, który w okresie objętym aktem oskarżenia uzyskiwał dochody, nawet w kwotach minimalnych, i nie dzielił się tymi dochodami z małol. córką, zachowaniem swym wyczerpał znamiona przestępstwa z art.209§1 kk albowiem małol. pokrzywdzona nie ma własnych dochodów, a jej matka nie mogła podjąć pracy z uwagi na obowiązek zapewnienia opieki dziecku, które w okresie niealimentacji miało niecały rok – do dwóch lat życia. Taka sytuacja spowodowała, że małol. L. K. była w tym okresie narażona na niemożność zaspokajania swoich podstawowych potrzeb życiowych.

Wymierzając oskarżonemu uzgodnioną w trybie art.335 kpk karę 6 miesięcy ograniczenia wolności Sąd nie stwierdził istnienia okoliczności łagodzących poza przyznaniem się do winy. Natomiast do okoliczności obciążających zaliczono uprzednią karalność oskarżonego (k.41-32) oraz skłonności do nadużywania alkoholu (k.10). W ocenie Sądu w realiach niniejszej sprawy istnieje jednak pozytywna prognoza, która umożliwiła warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary. Świadczy o tym choćby fakt, że mimo obiektywnych trudności na rynku pracy, oskarżonemu udaje się zdobywać okresowe zatrudnienie. Pracuje on zatem na swoje utrzymanie, a odpowiednio zmotywowany winien część dochodów przeznaczać na utrzymanie córki. Kara 6 miesięcy ograniczenia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na dwuletni okres próby i nałożonymi obowiązkami jest w ocenie sądu adekwatna do stopnia winy, winna spełnić swe zadania w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej.

O kosztach orzeczono na podstawie art.624§1 kpk z uwagi na ogólną sytuację majątkową oskarżonego (k.10-14).

Sędzia: Hanna Woźniak