Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Kottik

Protokolant: Kalina Pawełko

bez obecności oskarżyciela publ.

po rozpoznaniu w dniach 1 kwietnia i 06 maja 2016 r. sprawy

J. M.

syna S. i G. z domu G.

ur. (...) w P.

obwinionego o to, że:

w dniu 04 lutego 2016 r., ok. godz. 17 ³⁵ w O., na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) kierując samochodem m-ki O. (...) o nr rej. (...) nie korzystał z pasów bezpieczeństwa podczas jazdy

- tj. za wykroczenie z art. 97 kw w zw. z art. 39 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym,

ORZEKA:

I.  obwinionego J. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 97 kw w zw. z art. 39 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowymi za to na podstawie art. 97 kw skazuje go na karę 200,- (dwieście) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100,- (sto) złotych i opłatą w kwocie 30,- (trzydzieści) złotych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

W dniu 04 lutego 2016 r., ok. godz. 17 ³⁵ funkcjonariusze Oddziałów Prewencji Policji w O. jadący ulicą (...) w O. oznakowanym radiowozem spostrzegli, że kierowca jadącego przed nimi pojazdu m-ki O. (...) o nr rej. (...) nie korzysta z pasów bezpieczeństwa podczas jazdy. Kiedy jadący przed nimi pojazd zatrzymał się na środkowym pasie ulicy (...) przed skrzyżowaniem z ul. (...) radiowóz zatrzymał się na pasie sąsiednim, prawym i jadący nim policjanci mogli się upewnić, że kierujący O. nie ma zapiętych pasów. Po zmianie sygnału na sygnalizatorze, kiedy oba pojazdy zaczęły przejeżdżać to skrzyżowanie na wprost kierujący O. widząc, że jadący za nim radiowóz zmienił pas i jedzie za nim zaczął zapinać pasy. Kiedy został na ul. (...) zatrzymany do kontroli okazało się, że kierującym jest obwiniony J. M.. Za stwierdzone naocznie wykroczenie prowadzący kontrolę funkcjonariusz zaproponował obwinionemu mandat karny w kwocie 100,- zł. Obwiniony skorzystał z prawa odmowy jego przyjęcia.

(dowody: notatka urzędowa - k. 3, wydruk z bazy (...) k. 9, płyta ze zdjęciem – k. 31 zeznania świadków – M. K. – k. 24v, M. Z. – k. 24v, K. U. – k. 33)

Obwiniony J. M. zarówno wyjaśnieniach złożonych w trakcie czynności wyjaśniających jak i w toku rozprawy nie przyznał się do stawianego mu zarzutu . Jak wyjaśnił, podczas jazdy miał zapięte pasy bezpieczeństwa, a tego dnia było już ciemno, dżdżysto, on był ubrany na czarno, więc policjanci nie mogli widzieć tego, czy miał on zapięte pasy, które są również w kolorze czarnym

( wyjaśnienia obwinionego - k. 24)

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu wyjaśnienia obwinionego całkowicie nie zasługują na wiarę, należy traktować je tylko, jako próbę uniknięcia odpowiedzialności za popełnione wykroczenie.

Natomiast jak wynika z w pełni wiarygodnych, a co istotne również łączących się z pozostałymi dowodami, zeznań trzech funkcjonariuszy Policji obwiniony bez cienia wątpliwości podczas kierowania pojazdem ulicą (...) nie korzystał z pasów bezpieczeństwa. Świadkowie wykluczyli przy tym możliwość pomyłki i zgodnie zaznaczyli, że to właśnie on, kiedy zorientował się, że jedzie za nim oznakowany radiowóz policyjny zaczął dopiero te pasy zapinać. Gest ten jest na tyle czytelny i wymowny, że trudno pomylić się do tego stopnia i przyjąć, że wykonywał go np. pasażer a nie kierowca. Ponadto pojazd obwinionego i siedzące w nim osoby funkcjonariusze mogli obserwować nie tylko z tyłu ale również z boku co pozwalało świadkom na upewnienie się co do swoich pierwotnych spostrzeżeń. Wbrew stanowisku obwinionego rejon skrzyżowania na którym Policjanci obserwowali tę sytuacje jest bardzo dobrze oświetlony, skrzyżowanie to było niedawno modernizowane więc oświetlenie jest tam nowoczesne i skuteczne.

Sąd stykając się ze wskazanymi wyżej świadkami bezpośrednio na rozprawie nie dopatrzył się w ich relacjach takich cech, które dyskredytowałyby wartość dowodową ich zeznań. Są to osoby, które trudno posądzać o złą wolę czy też chęć „zaszkodzenia” obwinionemu. Zeznawali na okoliczności związane jedynie z ich służbą, nie znali go wcześniej i nie mieli negatywnego nastawienia do niego.

Natomiast tego samego nie można powiedzieć o dwóch świadkach zawnioskowanych przez obwinionego, bowiem są to znajomi obwinionego, więc dlatego zapewne, w imię źle rozumianej solidarności koleżeńskiej zdecydowali się przedstawić relację zgodną z wersją obwinionego aby uchronić go od odpowiedzialności.

Uwzględniając powyższe ustalenia, przyjęto, że obwiniony swoim zachowaniem wypełnił tym samym znamiona wykroczenia z art. 97 kw w zw. z art. 39 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Wymierzając obwinionemu karę za czyn opisany w zarzucie jako podstawową okoliczność obciążającą potraktowano przede wszystkim działanie obwinionego z jawnym pogwałceniem obowiązujących przepisów. Jak widać, choćby z faktu wielokrotnej karalności za wykroczenia w ruchu drogowym (w tym również za identyczne wykroczenie – k. 9) obwiniony nie wyciągnął z tych wcześniejszych kar żadnej nauki. Takie zachowanie świadczy doskonale o postawie obwinionego, a więc braku poszanowania do obowiązujących przepisów prawa. Dodatkową okolicznością obciążającą jest fakt iż obwiniony jest kierowcą zawodowym na co dzień przewożącym pasażerów.

Sąd nie dopatrzył się w zachowaniu obwinionego żadnych istotnych okoliczności łagodzących.

Sąd uznał, że wymierzona obwinionemu kara grzywny jest adekwatna do zachowania obwinionego – rażącego lekceważenia przepisów i ma stanowić dla niego naukę i przestrogę na przyszłość

Kara taka jest adekwatna do stopnia zawinienia obwinionego oraz społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu, a nadto spełni ona swoje cele w zakresie prewencji generalnej i szczególnie indywidualnej.

O kosztach orzeczono, jak w pkt. II wyroku uznając, ze osiągane przez obwinionego dochody, pozwalają mu również na ich poniesienie.