Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VU 288/16

POSTANOWIENIE

Dnia 19 kwietnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia SO Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant: asyst. sędz. Ewa Czarnecka-Stuleblak

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2016 roku w Piotrkowie Tryb.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku M. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty rodzinnej

w związku z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T. z dnia 25 stycznia 2016 roku znak (...)

postanawia:

odrzucić odwołanie.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2015 roku wnioskodawczyni M. P. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 25 stycznia 2016 roku odmawiającej jej i córce P. P. (1) prawa do renty rodzinnej po zmarłym mężu P. P. (2). Wnioskodawczyni zakwestionował powyższą decyzję, podnosząc, że mąż od 1993 roku był leczony z powodu choroby płuc i z tego powodu od 2003 roku zaprzestał wykonywania pracy. Ponadto wnioskodawczyni wniosła o doliczenie do stażu pracy zmarłego okresu odbywania służby wojskowej.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T. wniósł o odrzucenie odwołania podnosząc, że decyzja organu rentowego została oparta na orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS, od której wnioskodawczyni nie wniosła sprzeciwu do Komisji Lekarskiej, a odwołanie opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących orzeczenia. W uzasadnieniu organ rentowy podkreślił, że zmarły był niezdolny do pracy, jednakże w 10-leciu na datę zgonu tj. od 1 września 2005 roku do 31 sierpnia 2015 roku brak jest 5-letniego okresu ubezpieczenia. Niezdolność do pracy zmarłego winna powstać do 10 lipca 2001 roku lub w okresie od 10 października 2002 roku do 23 czerwca 2005 roku. Jednocześnie organ rentowy wskazał, że po zaliczeniu ubezpieczonemu okresu służby wojskowej jego staż pracy wynosi 16 lat, 3 miesiące i 3 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 3 miesiące i 28 dni okresów nieskładkowych.

Podstawę decyzji stanowiło orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 30 grudnia 2015 roku, w którym stwierdzono, iż P. P. (2) był częściowo i trwale niezdolny do pracy od dnia 1 września 2015 roku.

Powyższe orzeczenie zostało doręczone wnioskodawczyni w dniu 8 stycznia 2016 roku w trybie art. 138 § 1 k.p.c. (zwrotne potwierdzenie odbioru - k. 37 akt ZUS),
z pouczeniem, że służy od niego sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS, za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwej ze względu na miejsce zamieszkania, w terminie 14 dni od doręczenia orzeczenia.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Stosownie do treści art. 477⁹ § 3¹ k.p.c. Sąd odrzuci odwołanie w sprawie
o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

Przepis 3¹ zd. pierwsze art. 477⁹ k.p.c. w istocie ustanawia niedopuszczalność odwołania w sprawach o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji w przypadku niewyczerpania dwuinstancyjnego postępowania dotyczącego orzecznictwa lekarskiego przed organem rentowym. Prowadzi ono do odrzucenia odwołania, gdy ubezpieczony nie wniósł sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika, a odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

W będącej przedmiotem osądu sprawie wnioskodawczyni nie wniosła sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a odwołanie opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących orzeczenia lekarza orzecznika. Wnioskodawczyni twierdzi bowiem, że zmarły P. P. (2) od 1993 roku był leczony z powodu choroby płuc i z tego powodu od 2003 roku zaprzestał wykonywania pracy, co utożsamia z jego niezdolnością do pracy. Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że wbrew orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS zmarły stał się niezdolny do pracy co najmniej w okresie od 10 października 2002 roku do 23 czerwca 2005 roku, nie jak ustalił lekarz orzecznik ZUS od 1 września 2015 roku. Data powstania niezdolności do pracy jest kwestią dotycząca stanu zdrowia ubezpieczonego a zatem są to zarzuty wyłącznie dotyczące orzeczenia lekarza orzecznika ZUS.

W uchwale z dnia 15 marca 2006 r., II UZP 17/05 (OSNP 2006/15-16/245) Sąd Najwyższy stwierdził, że na podstawie art. 477⁹ § 3¹ k.p.c. sąd odrzuca odwołanie, w którym ubezpieczony podnosi wyłącznie zarzuty przeciwko orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS w kwestiach określonych w art. 14 ust. 1 pkt 1 - 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.).

„Oparcie odwołania wyłącznie na zarzutach dotyczących orzeczenia lekarza orzecznika” dotyczy każdego takiego orzeczenia, a więc wszystkich kwestii ujętych w art. 14 wyżej wskazanej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tj. oceny niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia daty powstania niezdolności do pracy, trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do pracy, związku przyczynowego niezdolności do pracy lub śmierci z określonymi okolicznościami, trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do samodzielnej egzystencji oraz celowości przekwalifikowania zawodowego. W każdym z tych wypadków orzeczenie lekarza orzecznika stanowi podstawę do wydania decyzji w sprawie o świadczenie, do którego prawo uzależnione jest od stwierdzenia niezdolności do pracy, niezależnie od tego, czy chodzi wyłącznie o stwierdzenie niezdolności do pracy, czy pozostałe kwestie.

Natomiast w uzasadnieniu powołanej wyżej uchwały Sąd Najwyższy, między innymi, wskazał, że nie wniesienie sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika oznacza, że wnioskodawca zgadza się, iż wszystkie stwierdzenia w nim zawarte są prawdziwe. Tym samym proces ustalania okoliczności faktycznych, mających znaczenie dla nabycia prawa do renty zostaje zakończony. Odrzucenie odwołania jest zatem uzasadnione i konieczne, jeśli sprawa dotyczy świadczenia z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo zależy od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawą wydania decyzji jest orzeczenie lekarza orzecznika ZUS, gdy odwołujący się nie wniósł sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika do komisji lekarskiej ZUS oraz gdy odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

Natomiast kwestia wysokości stażu ubezpieczonego jest wtórna. Organ rentowy nie neguje, bowiem w odpowiedzi na odwołanie jako okresu składkowego okresu odbywania służby wojskowej przez zmarłego od 28 października 1988 roku do 22 grudnia 1989 roku o zaliczeniu którego w odwołaniu wniosła wnioskodawczyni. Organ rentowy stwierdził, że po zaliczeniu służby wojskowej zmarły legitymuje się stażem ubezpieczeniowym wynoszącym 16 lat 3 miesiące i 3 dni okresów składkowych i 1 rok 3 miesiące i 28 dni okresów nieskładkowych. Nie wpływa to na prawidłowość zaskarżonej decyzji. Podstawą odmowy prawa do renty rodzinnej stanowi bowiem brak niezdolności do pracy zmarłego, w okresach do 10 lipca 2001 roku lub w okresie od 10 października 2002 roku do 23 czerwca 2005 roku, tj. w okresach w których legitymował się wymagany 5-letnim okresem ubezpieczenia przypadającym w 10-leciu.

Biorąc pod uwagę, że sprawa dotyczy prawa do renty rodzinnej, które to prawo jest uzależnione od powstania niezdolności do pracy zmarłego, a odwołanie opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących orzeczenia Lekarza Orzecznika, a mianowicie kwestii ustalenia niezdolności do pracy zmarłego P. P. (2), od którego wnioskodawczyni nie wniosła sprzeciwu do Komisji Lekarskiej ZUS, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477⁹ § 3¹ k.p.c. orzekł jak w postanowieniu.

V U 288/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE