Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XI GC 935/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 14 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Jakub Idziorek

Protokolant:Sylwia Warszyńska-Kufel

po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2016 r, w S.

sprawy z powództwa Syndyka masy upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej w N.

przeciwko J. C. (1)

- o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego J. C. (1) na rzecz powoda Syndyka masy upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej w N. kwotę 45.892,17 zł (czterdzieści pięć tysięcy osiemset dziewięćdziesiąt dwa złote siedemnaście groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot:

a.  30.217,49 zł od dnia 27 października 2011 r. do dnia zapłaty,

b.  6.348,07 zł od dnia 3 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty,

c.  4.698,36 zł od dnia 5 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty,

d.  3.808,25 zł od dnia 19 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty,

e.  820 zł od dnia 21 kwietnia 2012 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od J. C. (1) na rzecz powoda Syndyka masy upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej w N. kwotę 2400,00 zł (dwa tysiące czterysta zł zero gr) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie od pozwanego J. C. (1) kwotę 2295 zł (dwa tysiące dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych) tytułem kosztów sądowych.

Sygn. akt XI GC 935/15

UZASADNIENIE

Powód Syndyk masy upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej w N. pozwem złożonym w dniu 3 grudnia 2014 roku wniósł o zasądzenie od pozwanego J. C. (2) 45.892,17 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

-

od kwoty 30.217,49 zł od dnia 27 października 2011 r. do dnia zapłaty,

-

od kwoty 6.348,07 zł od dnia 3 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty,

-

od kwoty 4.698,36 zł od dnia 5 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty,

-

od kwoty 3.808,25 zł od dnia 19 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty,

-

od kwoty 820 zł od dnia 21 kwietnia 2012 r. do dnia zapłaty.

oraz o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywał produkty i usługi zgodnie z załączonymi do pozwu fakturami VAT, przy czym z faktury (...) pozostała do zapłaty kwota 30.217,49 zł, a faktury (...) nie zostały zapłacone w całości.

Nakazem zapłaty w z dnia 9 kwietnia 2015 roku referendarz sądowy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Od nakazu zapłaty pozwany wniósł w przepisanym terminie sprzeciw, zaskarżając go w całości. W sprzeciwie pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazał, że był podwykonawcą (...) sp. z o.o. w N. robót kanalizacyjnych z przepompownią i przeciskiem w S. wraz z materiałami. Przyznał, że otrzymał sporne faktury ale je odesłał jako wystawione bezpodstawnie i bez jego zgody. Zdaniem pozowanego roboty zostały rozliczone, a jedyna kwota pozostała do zapłaty to 36.000 zł na rzecz pozwanego tytułem zabezpieczenia wykonanych robót.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany zawarł z (...) spółką z ograniczona odpowiedzialnością w N. umowę o roboty budowlane, zgodnie którą przyjął na siebie wykonanie sieci instalacji kanalizacji deszczowej wraz z przepompownią i przyciskiem drogowym oraz przebudowę sieci gazowej w miejscowości S.. Wynagrodzenie zostało ustalone na kwotę 832.370 zł netto. Zgodnie z umową pozwany miał wykonać prace z własnych materiałów. W trakcie inwestycji (...) sp. z o.o. miała problemy z płatnościami. Mimo braku gotówki miała jeszcze pewną renomę, która pozwalała nabywać materiały budowlane z odroczonym terminem płatności. Porozumiała się zatem z pozwanym, że materiały niezbędne przy ww. inwestycji pozwany kupi od niej. (...) organizowało też odpłatny nocleg dla swoich podwykonawców. Z strony pozwanego na budowie pracowało 4-5 osób.

Dowód:

-

umowa k. 70-72

-

zeznania R. D. k. 77-78

-

zeznania B. H. k. 78

-

zeznania B. R. k. 79

-

przesłuchanie pozwanego k. 80

W dniu 12 października 2011 roku pozwany nabył w ramach tego porozumienia komplet 108 bloków S. za cenę 123.113,16 zł brutto, w związku z czym (...) wystawił fakturę VAT PM (...) z terminem płatności 26 października 2011 roku. Pozwany z tej kwoty nie zapłacił 30217,49 zł

W dniu 19 grudnia 2011 roku pozwany nabył 3 sztuki kolana elektrooporowego 180x45, mufę elektryczną (...), redukcję elektrooporową 180/125, 2 kolejne kolana elektrooporowe 180x45, 2 mufy elektryczne (...), 2 włazy C-250/600 H 115, kołnierz studni, tuleje kołnierza, 2 mufy elektryczne - za łączną cenę 6348,07 zł brutto. Wystawiono fakturę VAT PM (...) z terminem płatności 2 stycznia 2012 roku.

W dniu 21 grudnia 2011 r. pozwany kupił od (...) sp. z o.o. 9 sztuk różnych rozmiarów pierścieni dystansowych, nadto tego dnia rozliczono usługę noclegową – 132 osobodób po 25 zł każda z okresu od 19 listopada do 12 grudnia 2011 roku. Wszystko objęto jedną fakturą VAT PM (...) opiewającą na kwotę 4.698,36 zł z terminem płatności do 4 stycznia 2012 roku.

W dniu 4 stycznia 2012 roku pozwany kupił od (...) sp. z o.o. różnej wielkości włazy, nadto tego dnia rozliczono usługę noclegową – 73 osobodoby po 25 zł każda z okresu od 12 do 22 grudnia 2011 roku. Wszystko objęto jedną fakturą VAT PM (...) opiewającą na kwotę 3808,25 zł z terminem płatności do 18 stycznia 2012 roku.

Wreszcie w dniu 30 marca 2012 roku rozliczono zamówioną przez pozwanego od (...) sp. z o.o. usługę geodezyjnej obsługi placu budowy, wystawiając fakturę VAT (...) na kwotę 820 zł.

Dowód:

-

faktury k. 14-18

-

zeznania R. D. k. 77-78

-

zeznania B. R. k. 79

-

przesłuchanie pozwanego k. 80

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione.

Powódka roszczenie wywodziła w niniejszej sprawie z normy zawartej art. 535 k.c., zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Z kolei „sprzedaż noclegu” Sad zakwalifikował jako świadczenie usług, za które należy się wynagrodzenie - zgodnie z art. 750 k.c. w zw. z art. 734 § 1 k.c. w zw. z art. 735 § 1 k.c.

W sprawie niesporne było, że pozwany był podwykonawcą (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w N. przy budowie na terenie S.. Z załączonej przez pozwanego umowy wynikało, że materiały do budowy miał dostarczyć pozwany. Jednakże na podstawie zeznań świadków R. D., B. H. B. R., a nadto na podstawie przesłuchania samego pozwanego Sąd ustalił, że strony umówiły się, że pozwany nabędzie materiały budowlane od (...). Pozwany z resztą temu nie zaprzeczył, acz wskazywał, że w jego ocenie cała inwestycja w zakresie dostarczonych materiałów została rozliczona. Sąd zatem przyjął, że bezspornie zawarte były umowy sprzedaży materiałów budowlanych i instalacyjnych. Z zeznań inspektora robót sanitarnych B. R. wynika, że materiały i usługa geodezyjna widniejące na fakturach na k. 14 – 18 akt sprawy zostały dostarczone i wbudowane. Wykazane zatem zostało, że materiały te (...) dostarczył pozwanemu. W szczególności dostarczony został drogi zestaw bloków stormcell. Pozwany nigdy nie zakwestionował też jednostkowych cen poszczególnych materiałów wymienionych w fakturach

Co do usług noclegowych, to także bezsporne było, ze (...) taki nocleg organizował i rozliczał się ze swoimi podwykonawcami,. Sąd okazał pozwanemu faktury i w zakresie noclegu pozwany przyznał, że wskazane pozycje są prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Klasycznie to pozwany jest obciążony obowiązkiem wykazania, że zapłacił za dostarczony towar oraz za noclegi. Pozwany okoliczności takiej jednak nie wykazał.

Pozwany bronił się zarzutem potrącenia (k. 80) należności z tytułu kaucji gwarancyjnej, która wynosiła 5% od każdej z faktur. Potwierdzenie pobrania takiej kaucji jest w umowie (§ 12 ust. 4). To powód zatem winien ewentualnie wykazywać w takim układzie że kaucje nie były pobrane lub zostały rozliczone. Pełnomocnik powoda w piśmie procesowym wskazał tylko że to nie pełnomocnik winien być adresatem takiego materialnoprawnego zarzutu, a nadto zakwestionował istnienie obowiązku zwrotu kaucji. Ten drugi argument jest bez znaczenia jako że z umowy wynika, że kaucja była ustalona, jest też podane należne pozwanemu wynagrodzenie, stąd ciężar dowodu obciążający powoda w tym zakresie nie został w żaden sposób udźwignięty. Pozwany na pewno przed procesem zwracał się o zwrot tej kaucji. Zarzut potrącenia nie mógł być jednak uwzględniony, ponieważ jako oświadczenie materialnoprawne i złożone zostało pełnomocnikowi procesowemu, który zarzucił, że nie był kompetentny do jego przyjęcia. W takim układzie procesowym powód albo winien wykazać, że zarzut złożył bezpośrednio wobec powoda albo że pełnomocnik procesowy jest także pełnomocnikiem do przyjmowania oświadczeń materialnoprawnych. Tym samym zarzut ten był nieskuteczny.

Z tych względów Sąd w całości uwzględnił powództwo.

Orzeczenie o odsetkach oparte zostało o przepis art. 481 k.c. stanowiącego, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. O ile strony nie ustaliły inaczej wierzycielowi należą się odsetki ustawowe. W takiej też wysokości powódce należne są odsetki od dnia następnego po wskazanym przez niego terminie do zapłaty należności.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Stroną przegrywającą w niniejszej sprawie jest strona pozwana. Na poniesione przez stronę powodową koszty złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika – 2400 zł, zgodnie z § 6 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu.

W punkcie trzecim sentencji wyroku Sąd nakazał pobrać od pozwanego kwotę 2295 zł tytułem nadpłaconych sądowych. Jest to opłata od pozwu, od której zapłaty strona powodowa była w niniejszej sprawie zwolniona, a obliczona od wartości przedmiotu sporu, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

16.05.2016 r.