Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VU 541/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 kwietnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR del. Marcin Wojciechowski

Protokolant Cezary Jarocki

po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku W. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania W. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 30 marca 2015 r. sygn. (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt V U 541/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 marca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. rozpoznając wniosek W. K. z dnia 15 marca 2015 roku odmówił przeliczenia podstawy wymiaru renty wskazując, iż najkorzystniejszy był uprzednio wyliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru w wynoszący 154,67% ustalony z wynagrodzenia osiągniętego przez wnioskodawcę w okresie 10 lat – 01.01.1997 r. – 31.12.2006r. Ustalony z 20 lat – wskaźnik wyniósł 127,38 PLN.

Pismem z dnia 28 kwietnia 2015 roku wnioskodawca W. K. wniósł odwołanie od powyższej decyzji wnosząc o jej zmianę poprzez ponowne ustalenie wysokości emerytury według zasad określonych w art. 53 ustawy o rentach i emeryturach z FUS z uwzględnieniem dodatkowego okresu zatrudnienia od września 2007 roku do marca 2015 roku oraz nowej kwoty bazowej obowiązującej od 1 marca 2015 roku.

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 28 maja 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o oddalenie odwołania podnosząc, iż zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 21 sierpnia 2007 roku wnioskodawca W. K. wniósł o przyznanie emerytury jako nauczycielowi.

Decyzją z dnia 24 września 2007 roku wnioskodawcy przyznani od 1 września 2007 roku emeryturę w wysokości 2109,72 PLN.

- okoliczność bezsporna –

Wnioskodawca kontynuował zatrudnienie po nabyciu uprawnień emerytalnych.

- okoliczność bezsporna –

Wnioskodawca corocznie składał do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zaświadczenia o dalszym zatrudnieniu i wysokości osiągniętego wynagrodzenia.

- okoliczność bezsporna -

Decyzją z dnia 18 lutego 2008 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych uwzględnił w wymiarze świadczenia okres zatrudnienia i ubezpieczenia od 3 września 2007 roku do 31 grudnia 2007 roku.

- okoliczność bezsporna –

Decyzją z dnia 10 marca 2009 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych uwzględnił w wymiarze świadczenia okres zatrudnienia i ubezpieczenia od 2 stycznia 2008 roku do 31 grudnia 2008 roku.

- okoliczność bezsporna –

Decyzją z dnia 22 marca 2010 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych uwzględnił w wymiarze świadczenia okres zatrudnienia i ubezpieczenia od 1 stycznia 2009 roku do 31 grudnia 2009 roku.

- okoliczność bezsporna –

Decyzją z dnia 15 lutego 2011 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych uwzględnił w wymiarze świadczenia okres zatrudnienia i ubezpieczenia od 1 stycznia 2010 roku do 31 grudnia 2010 roku.

- okoliczność bezsporna –

Decyzją z dnia 30 marca 2015 roku w sprawie (...) ZUS przeliczył od 1 marca 2015 roku emeryturę wnioskodawcy ustalił podstawę wymiaru emerytury od dnia 1 marca 2015 roku w wysokości 4160,64 PLN biorąc pod uwagę wynagrodzenie – przychód, które stanowiło podstawę wymiaru składek z 10 lat kalendarzowych 1997- 2006.

Do wysokości emerytury ZUS uwzględnił staż pracy 46 lat i 6 miesiecy okresów składowych.

- dowód: decyzja w aktach ZUS.

W dniu 8 kwietnia 2015 roku wnioskodawca złożył wniosek o emeryturę na podstawie art. 24 ustawy o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tj. po ukończeniu wieku emerytalnego.

Decyzją z dnia 12 maja 2015 roku ZUS przyjął dotychczasową podstawę wymiaru świadczenia, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru świadczenia ustalony w poprzedniej decyzji - tj. 154,67%. Ustalona w ten sposób podstawa wymiaru świadczenia wyniosła na dzień 01.03.2015r. – 4172,07 PLN.

- okoliczność bezsporna -

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie jest bezzasadne i jako takie podlega oddaleniu.

W niniejszej sprawie wnioskodawca W. K. wniósł odwołanie o zmianę poprzednio przyznanej emerytury poprzez ponowne ustalenie wysokości emerytury według zasad określonych w art. 53 ustawy o rentach i emeryturach z FUS z uwzględnieniem dodatkowego okresu zatrudnienia od września 2007 roku do marca 2015 roku oraz nowej kwoty bazowej obowiązującej od 1 marca 2015 roku.

W ocenie Sądu należy podzielić stanowisko organu rentowego o braku możliwości zastosowania w stosunku do wnioskodawcy instytucji zawartej w art. 53 ust. 4 ustawy o rentach i emeryturach z FUS, bowiem okresy zatrudnienia po nabyciu prawa do emerytury były przez ZUS uwzględniane po składaniu przez W. K. stosownych zaświadczeń przy ustalaniu wysokości świadczenia i w tym zakresie organ rentowy wydawał kolejne decyzje.

Wbrew twierdzeniom wnioskodawcy nie było podstaw do przyznania mu emerytury i ponownego wyliczenia jej wysokości stosownie do wniosku z dnia 15 marca 2015 roku, wobec tego, że po przyznaniu emerytury nadal pracował przez okres 30 miesięcy, o którym mowa w art. 53 ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Wnioskodawca ma już bowiem przyznane prawo do emerytury w związku z ukończeniem 65 roku życia, zatem nie ma jakichkolwiek podstaw prawnych, aby to prawo przyznawać ponownie tylko dlatego, że dopracował on okres 30 miesięcy. W art. 53 powołanej wyżej ustawy określono sposób ustalenia wysokości emerytury w momencie jej przyznawania jako świadczenia pierwszorazowego, dlatego datą końcową 30 miesięcznego okresu, który wnioskodawca musiał wykazać, aby wyliczenie jego emerytury mogło być przeprowadzone w sposób określony w art. 53 ust. 4, jest dzień poprzedzający nabycie prawa do emerytury. Niemożliwe jest natomiast, jak tego żąda wnioskodawca, skorzystanie z możliwości przeliczenia emerytury na podstawie art. 53 ust. 4 w sytuacji pozostawania w ubezpieczeniu co najmniej 30 miesięcy, już po nabyciu prawa do emerytury z powszechnego wieku emerytalnego. Żaden bowiem z przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS nie przewiduje takiej możliwości. Przepis zaś art. 53 ust. 3 i 4 ustawy został wprowadzony w celu wyraźnego unormowania kwestii kwoty bazowej osób pobierających tzw. wcześniejszą emeryturę, przechodzących następnie na emeryturę w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego i ma on „jednorazowe” zastosowanie (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 19 listopada 2013 roku, III AUa 203/13 oraz uchwała Sądu Najwyższego z dnia 14 14 czerwca 2006 roku podjętej w sprawie I UZP 3/06, OSNP 2007/1-2/22).

Fakt, że wnioskodawca podlegał ubezpieczeniu, po przyznaniu mu emerytury w związku z ukończeniem 65 roku życia, może mieć jedynie wpływ na zwiększenie okresów składkowych i nieskładkowych, co zresztą organ rentowy czynił, dokonując w kolejnych decyzjach przeliczeniowych ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 112 ustawy, poprzez doliczenie w podstawie wymiaru świadczenia nieuwzględnionego dotychczas okresu składkowego, co też ZUS jak zostało wyżej wskazane sukcesywnie czynił.

Z tych tez względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.