Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6.12.2012r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonej – Z. K. prawa do renty rolniczej z tytułu pracy w gospodarstwie rolnym z tego względu, że Komisja Lekarska Kasy nie uznała jej za całkowicie niezdolną do pracy.

W odwołaniu wniesionym do tut. Sądu ubezpieczona wniosła o zmianę tej decyzji poprzez przyznanie jej prawa do renty, o którą się ubiega, gdyż bez tego świadczenia nie jest w stanie samodzielnej egzystować.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Pobierająca rentę rolnicza ubezpieczona – Z. K., w dniu 15.10.2012r. złożyła w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny w B.wniosek o ponowne ustalenie prawa do tego świadczenia (k-128 ar). Orzeczenia dotyczące stałej lub długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie wydaje lekarz rzeczoznawca, a po wniesieniu odwołania komisja lekarska Kasy (art. 46 ust. 2 ustawy z 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jednolity: Dz. U. z 2008r. Nr 50, poz. 291 z późn. zm.) i dlatego – w dniu 29.11.2012r. – wydała ona stosowne orzeczenie, w którym nie uznała powódki za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym, podzielając w ten sposób orzeczenia lekarza rzeczoznawcy KRUS (k-140-144 ar). Ubezpieczona w swoim odwołaniu zakwestionowała takie stanowisko komisji lekarskiej Kasy, które stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji (k-146 ar).

Przedmiotem sporu pomiędzy stronami okazał się być stan zdrowia Z. K.w kontekście jej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Rzeczą Sądu było przeprowadzenie postępowania dowodowego i dlatego – postanowieniem z dnia 15 stycznia 2013r. – Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych: neurologa i internisty na okoliczność, czy ubezpieczona jest nadal całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym (tj. z powodu naruszenia sprawności organizmu utraciła zdolność do pracy w gospodarstwie rolnym) trwale, tzn. czy nie rokuje odzyskania zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym, czy okresowo tzn. czy ubezpieczona rokuje odzyskanie zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym? Jaka jest data stwierdzonej niezdolności do pracy i jaki jest okres jej trwania? Jakie schorzenia i dlaczego powodują tę niezdolność? Czy w okresie od poprzedniego badania, stan zdrowia ubezpieczonej uległ jakiejś zmianie? Jakie schorzenia uległy remisji, bądź wyleczeniu? Zadaniem biegłych było również ustosunkowanie się do orzeczenia komisji lekarskiej KRUS oraz podanie, czy podstawą ewentualnie stwierdzonej całkowitej niezdolności do pracy były te same dowody, którymi dysponował organ rentowy w postępowaniu administracyjnym, czy również dokumentacja medyczna złożona po wydaniu decyzji przez KRUS? (k-10).

Zespół biegłych stwierdził u powódki zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i L-S z zespołem bólowym w wywiadzie, przebyty zespół korzeniowy L-S z objawami resztkowymi pod postacią osłabienia odruchu kolanowego prawego, nieupośledzającym sprawności ustroju oraz stan po operacji mięśniaków macicy (k-16-17).

Dokonując oceny stanu zdrowia ubezpieczonej, biegli wyprowadzili zgodny wniosek o braku jej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Pismem z dnia 23.04.2013r. Z. K. zgłosiła zastrzeżenia do tej opinii wskazując, że powinna być zbadana przez neurochirurga i że jej ciśnienie jest w normie z tego względu, że od lat leczy swoje nadciśnienie (k-29).

W opinii uzupełniającej z dnia 16.05.2013r. zespół biegłych podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko (k-35).

Według Sądu opinia biegłych lekarzy sądowych, w tym również opinia uzupełniająca, stanowi wiarygodny dowód właściwej kwalifikacji zdrowotnej powódki. Została sporządzona po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu. Opisy stanu narządów i układów ubezpieczonej świadczą także o tym, że badania przeprowadzono rzetelnie. Została wydana przez specjalistów odpowiednich do jej schorzeń, którzy przekonywująco uzasadnili swoje stanowisko, a logiczne wnioski ich opinii oparte były na starannej ocenie dokumentacji lekarskiej i wynikach badań przedmiotowych.

Żadna ze stron już nie złożyła do niej zastrzeżeń.

W swojej opinii biegli lekarze wyraźnie wskazali, że aktualny stan zdrowia powódki nie powoduje istotnego ograniczenia sprawności jej ustroju. Nie występuje u niej rwa kulszowa prawostronna podrażnieniowo-ubytkowa, niedotrzymywanie moczu, ciśnienie tętnicze jest prawidłowe, napięcie mięśni przykręgusłupowych w normie, obecne resztkowe objawy w postaci osłabienia odruchu kolanowego prawego nie upośledzają sprawności, kręgosłup szyjny o pełnej ruchomości, bez objawów korzeniowych, aktualne echo serca w normie, a niewielkie ograniczenie ruchów biernych w stawie barkowym lewym nie ogranicza sprawności lewej ręki. Taki stan zdrowia ubezpieczonej nie wymagał, zatem konsultacji neurochirurgicznej.

W ocenie Sądu, subiektywna ocena stanu zdrowia dokonana przez powoda nie może stanowić przeciwdowodu wobec opinii biegłych, co, do których brak jest postaw do uznania jej za nierzetelną i nieprawdziwą. Z. K. – bezspornie – dotknięta jest schorzeniami wywołującymi określone dolegliwości. Biegli lekarze sądowi ten fakt uwzględnili przy ocenie jej stanu zdrowia oraz zdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, nie znajdując jednak podstaw do stwierdzenia, że schorzenia te ograniczają funkcje organizmu ubezpieczonej w sposób skutkujący jej całkowitą niezdolnością do pracy w gospodarstwie rolnym w rozumieniu art. 21 cyt. ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników.

W tym stanie rzeczy, Sąd uznał zaskarżoną decyzję za niewadliwą i – na podstawie ar. 477 ¹⁴ § 2 kpc – orzekł, jak w sentencji.

SSO Ewa Krakowska-Krawczak