Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 347/13

POSTANOWIENIE

Dnia 10 lipca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Iwona Siuta

Sędziowie: SSO Violetta Osińska (spr.)

SSO Karina Marczak

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 10 lipca 2013roku w S.

sprawy z wniosku Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim M. K.

przy udziale wierzycieli (...) Oddział w S. Inspektorat w S., (...) Bank (...) spółka akcyjna w W., A. W. oraz dłużników R. B. i T. K.

o rozstrzygnięcie zbiegu egzekucji

na skutek zażalenia dłużników

na postanowienie Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim z dnia 25 października 2012 r., sygn. akt I Co 4010/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 347/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 25 października 2012 r., sygn. I Co 4010/12, Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim wobec zbiegu: egzekucji administracyjnej prowadzonej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w W. na podstawie tytułu wykonawczego nr (...), (...), (...), (...) z egzekucją sądową prowadzoną przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim M. K. - KM 6633/11 oraz M. O. KM 1782/12 do rachunku bankowego dłużnika R. B. wyznaczył Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim M. K. do dalszego łącznego prowadzenia obu egzekucji w trybie egzekucji sądowej (punkt I) oraz pozostawił w mocy wszystkie dotychczas dokonane czynności w obu postępowaniach egzekucyjnych (punkt II).

Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie Sąd mając na względzie przepis art. 773 § 1 k.p.c. wskazał, iż w niniejszej sprawie doszło do zbiegu egzekucji z rachunku bankowego dłużnika. Sąd miał przy tym na uwadze stopień zaawansowania obu postępowań egzekucyjnych oraz rodzaj i wysokość świadczeń egzekwowanych, a nadto okoliczność, iż prowadzenie egzekucji przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim M. K. nie narusza interesów wierzycieli, ani też nie pogarsza sytuacji dłużnika.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyli dłużnicy, zaskarżając je w części, tj. w zakresie punktu II. Skarżący wnieśli o zmianę w tej części zaskarżonego orzeczenia poprzez uchylenie wszystkich dokonanych już czynności w tych postępowaniach. Skarżący podnieśli, iż zaskarżone rozstrzygnięcie jest dla nich bardzo krzywdzące, gdyż godzi zarówno w ich interesy jednostkowe, jak i w interes prowadzonej przez nich działalności gospodarczej pod firmą (...) S.C. i spowoduje szkodę w ich majątku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużników okazało się bezzasadne i jako takie podlegało oddaleniu.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż zgodnie z treścią art. 773 § 1 k.p.c. w przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej co do tej samej rzeczy lub prawa majątkowego, administracyjny organ egzekucyjny i komornik wstrzymują czynności egzekucyjne na wniosek wierzyciela, dłużnika lub z urzędu i przekazują akta egzekucji administracyjnej i egzekucji sądowej sądowi rejonowemu, w którego okręgu wszczęto egzekucję, w celu rozstrzygnięcia, który organ egzekucyjny - sądowy czy administracyjny - ma dalej prowadzić w trybie właściwym dla danego organu łącznie egzekucje z tej rzeczy lub prawa majątkowego, do którego nastąpił zbieg egzekucji. Sąd wydaje postanowienie w terminie 14 dni, biorąc pod uwagę stan każdego z postępowań egzekucyjnych, a jeżeli są one w równym stopniu zaawansowane, wysokość egzekwowanych należności i kolejność ich zaspokojenia, z zastrzeżeniem § 2 i 2 1. Równocześnie sąd postanawia, jakie już dokonane czynności egzekucyjne pozostają w mocy.

Mając powyższą regulację na względzie Sąd Okręgowy stwierdza, iż nie ma podstaw do uchylenia dokonanych czynności egzekucyjnych zarówno w prowadzonej egzekucji administracyjnej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w W. na podstawie tytułu wykonawczego nr (...), (...), (...), (...), jak też w prowadzonej egzekucji sądowej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim M. K. w sprawie KM 6633/11 oraz M. O. w sprawie KM 1782/12, do rachunku bankowego dłużnika R. B.. Skarżący bowiem jedynie podnieśli, iż pozostawienie w mocy wszystkich dotychczas dokonanych czynności w obu postępowaniach egzekucyjnych narusza ich interesy i ogólnie stwierdzili, że spowoduje to szkodę w ich majątku. Natomiast skarżący nie sprecyzowali już jakie poszczególne czynności egzekucyjne, jakiego rodzaju szkodę mają spowodować i w jakim zakresie. Takie stanowisko skarżących przemawia co najwyżej za tym, iż nie chcą oni jak najszybszego przeprowadzenia i zakończenia postępowania egzekucyjnego, lecz dążą do jego przeciągnięcia. Ewentualne uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych oznacza konieczność ich ponownego przeprowadzenia. Tymczasem faktycznie w interesie dłużników, podobnie jak wierzycieli powinno być jak najszybsze przeprowadzenie i zakończenie postępowania egzekucyjnego, gdyż wydłużające się postępowanie zwiększa wysokość odsetek należnych wierzycielom za zwłokę jak też może wiązać się z przeprowadzeniem dodatkowych czynności, których kosztami co do zasady są obciążeni dłużnicy. Zatem zaskarżone postanowienie Sądu Rejonowego jest zgodne z prawem.

Dodatkowo wskazać należy , iż z treści pisma wierzyciela Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Inspektoratu w S. z dnia 20 maja 2013 roku wynika, iż skierował do Komornika wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie szczegółowo wskazanych tytułów wykonawczych.

W świetle powyższych rozważań, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., orzekł jak w sentencji postanowienia.