Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2015 roku

Sąd Rejonowy w Golubiu - Dobrzyniu w Wydziale II Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Izabela Bejger

Protokolant: st. sekr. sądowy Ewa Romanowska

w obecności Prokuratora R.. A. G.

po rozpoznaniu dnia 23 listopada 2015 roku

sprawy M. M.

urodz. (...) w G.-D.

syna G. i B. z d. W.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w G.-D. z dnia 9 marca 2015 roku, sygn. akt VII K 20/15 na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, za przestępstwo z art. 35 ust. 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt popełnione w dniu 30 października 2014 roku,

2. Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w G.-D. z dnia 25 marca 2015 roku, sygn. akt VII K 30/14 na karę łączną 3 (trzech) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, za ciąg przestępstw z art. 262 §2 kk w zw. z art. 64 §1 kk i art. 278 §1 kk w zw. z art. 64 §1 kk w zw. z art. 11 §2 kk popełniony w okresie od 12 grudnia 2012 roku do 2 lutego 2013 roku oraz za ciąg przestępstw z art. 262 §2 kk w zw. z art. 64 §1 kk popełnionych w okresie od 9 grudnia 2012 roku do 7 lutego 2013 roku oraz za ciąg przestępstw z art. 279 §1 kk w zw. z art. 64 §1 kk popełnionych w okresie od 04/05 marca 2009 roku do 31 marca 2009 roku

ORZEKA

I. na mocy art. 569 § 1 kpk w zw. z art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w G.-D. z dnia 25 marca 2015 roku, sygn. akt VII K 30/14 ,

2.  Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w G.-D. z dnia 9 marca 2015 roku, sygn. akt VII K 20/15,

wymierza M. M. karę łączną 3 (trzech) lat i 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. w pozostałym zakresie rozstrzygnięcia zawarte w łączonych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu;

III. na mocy art. 577 kpk na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres odbytej kary pozbawienia wolności ze sprawy VII K. 30/14 od dnia 8 lutego 2015 roku, okres zatrzymania od dnia 13 grudnia 2012 roku do 15 grudnia 2012 roku, oraz okres tymczasowego aresztowania od 7 lutego 2013 roku do dnia 24 kwietnia 2013 roku, od 21 stycznia 2015 roku do dnia 29 stycznia 2015 roku;

IV. zasądza od Skarbu Państwa kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy) na rzecz adwokata M. Z. tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;

V. kosztami związanymi z wydaniem wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 164/15

UZASADNIENIE

Dyrektor Aresztu Śledczego w T. zawiadomił tutejszy sąd o przesłankach do wydania wyroku łącznego wobec skazanego M. M.. W treści pisma wskazał, że wobec skazanego wprowadzono do wykonania kary pozbawienia wolności orzeczone następującymi wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w G.-D. z dnia 9 marca 2015 roku, sygn. akt VII K 20/15,

- Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w G.-D. z dnia 25 marca 2015 roku, sygn. akt VII K 30/14.

Na podstawie karty karnej oraz odpisów wyroków sąd ustalił, że M. M. został skazany prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w G.-D. z dnia 9 marca 2015 roku, sygn. akt VII K 20/15 na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, za przestępstwo z art. 35 ust. 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt popełnione w dniu 30 października 2014 roku,

2. Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w G.-D. z dnia 25 marca 2015 roku, sygn. akt VII K 30/14 na karę łączną 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, za ciąg przestępstw z art. 262 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 278 §1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 11 §2 kk popełniony w okresie od 12 grudnia 2012 roku do 2 lutego 2013 roku oraz za ciąg przestępstw z art. 262 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełnionych w okresie od 9 grudnia 2012 roku do 7 lutego 2013 roku oraz za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełnionych w okresie od 04/05 marca 2009 roku do 31 marca 2009 roku (karta karna – k. 25-26, odpis wyroku w sprawie VII K 20/15 – k. 33, odpis wyroku w sprawie VII K 30/14 – k. 34-44).

Z treści opinii o skazanym z Zakładu Karnego w K. wynika, że od 31 sierpnia 2015 roku do 29 grudnia 2015 roku skazany odbywa karę pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie VII K 20/15. Następnie od 29 grudnia 2015 roku do 11 czerwca 2018 roku skazany będzie dobywał karę pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie VII K 30/14 (opinia o skazanym – k. 29-29v).

Zgodnie z art. 85 § 1 kk jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1 - § 2. Jak wynika z art. 85 § 3 kk podstawą orzeczenia jednej kary łącznej nie może być kara wymierzona za przestępstwo popełnione po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania innej kary podlegającej łączeniu z karą wykonywaną w chwili popełnienia przestępstwa, lub karą łączną, w skład której wchodzi kara, która była wykonywana w chwili popełnienia czynu.

W niniejszej sprawie sąd stwierdził, iż zaszły przesłanki do orzeczenia kary łącznej pozbawienia co do kar orzeczonych w sprawach VII K 20/15 i VII K 30/14. Kary orzeczone w tych sprawach są karami tego samego rodzaju, a zatem podlegają łączeniu. Ponadto jedna z kar podlega wykonaniu w części, druga zaś w całości. Sąd zważył jednocześnie, iż czyny, za które M. M. został skazany wyrokiem w sprawie VII K 30/14 zostały popełnione przed rozpoczęciem wykonywania kary orzeczonej w sprawie VII K 20/15. Opisane okoliczności wskazują zatem, że zaszły przesłanki z art. 85 kk warunkujące wydanie kary łącznej obejmującej kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach VII K 20/15 i VII K 30/14. Przepis art. 86 § 1 kk stanowi, iż sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Zasady wymiaru kary łącznej określone w § 1-3 stosuje się odpowiednio, jeżeli przynajmniej jedną z kar podlegających łączeniu jest już orzeczona kara łączna - § 4. Kierując się wskazaniami art. 86 § 1 kk, wymiar kary łącznej można było określić od 3 lat i 3 miesięcy (kara najwyższa z podlegających łączeniu), do 3 lat i 7 miesięcy (suma kar podlegających łączeniu). Decydując się na najwyższy wymiar kary, sąd wziął pod uwagę wiele czynników. Przede wszystkim to, że skazany popełnił przestępstwa o różnym charakterze, naruszając znamiona przepisów ustawy dwóch różnych ustaw, tj. Kodeksu Karnego i ustawy o ochronie zwierząt. Przy określaniu kary łącznej sąd uwzględnił także wyjątkowo okrutny charakter przestępstwa z ustawy o ochronie zwierząt, za który M. M. został skazany wyrokiem w sprawie VII K 20/15, a także wielość nagannych zachowań, charakteryzujących się wysokim stopień społecznej szkodliwości, popełnionych w warunkach powrotu do przestępstwa, za które wyżej wymieniony został skazany w sprawie VII K 30/14. Na wymiar orzeczonej kary łącznej istotny wpływ miała również dotychczasowa karalność skazanego. Należy bowiem pamiętać, iż wyrok łączny nie może być traktowany jako promocja dla osób wielokrotnie naruszających porządek prawny, gdyż w przeciwnym wypadku godziłoby to w zasadę sprawiedliwości karania oraz wychowawczą rolę kary. Sąd uwzględnił także fakt, że skazany dopuścił się przestępstw w dość dużej rozpiętości czasowej, bo ostatnie przestępstwa, za które orzeczono wobec niego karę łączną w sprawie VII K 30/14 zostały popełnione w dniu 7 lutego 2013 roku a przestępstwo, za które orzeczono wobec skazanego karę 4 miesięcy pozbawienia wolności zostało popełnione w dniu 30 października 2014 roku. Wskazane okoliczności nie pozwalały zatem na orzeczenie kary łącznej na zasadzie pełnej absorpcji, a nawet na zasadzie zbliżonej do pełnej absorpcji. Zastosowanie zasady pełnej absorpcji, w świetle poczynionych przez sąd ustaleń dotyczących skazanego, powodowałyby, że taka kara byłaby rażąco łagodna i byłaby promocją dla skazanego. W związku z tym należy przyjąć, iż orzeczona kara łączna w najwyższym możliwym wymiarze spełni cele w zakresie prewencji indywidualnej oraz generalnej, stanowiąc czytelny sygnał, iż zachowania skazanego spotkały się ze zdecydowaną reakcją organów wymiaru sprawiedliwości, a instytucja kary łącznej w ramach wyroku łącznego nie służy uzyskaniu kary łagodniejszej.

Jednocześnie sąd uznał, iż w pozostałym zakresie rozstrzygnięcia zawarte w łączonych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu, albowiem brak jest przesłanek do jakiegokolwiek łączenia rozstrzygnięć zawartych w tych orzeczeniach.

Na mocy art. 577 kpk na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku kary łącznej 3 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności sąd zaliczył skazanemu okres odbytej kary pozbawienia wolności ze sprawy VII K 30/14 od dnia 8 lutego 2015 roku, okres zatrzymania od dnia 13 grudnia 2012 roku do 15 grudnia 2012 roku, oraz okres tymczasowego aresztowania od 7 lutego 2013 roku do dnia 24 kwietnia 2013 roku, od 21 stycznia 2015 roku do dnia 29 stycznia 2015 roku okres odbytej kary ze sprawy VII K 147/14 od dnia 24 września 2014.

Kierując się brzmieniem § 14 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z dnia 3 października 2002 r.) sąd zasądził od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Golubiu-Dobrzyniu) na rzecz adwokata M. Z. kwotę 147,60 złotych tytułem pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu.

Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów procesu, uznając, że ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe, biorąc pod uwagę fakt, iż jest on pozbawiony wolności, nie pracuje oraz nie posiada majątku.