Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 kwietnia 2016r.

Sąd Rejonowy w Lipnie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Jolanta Kocur

Protokolant: st.sekr.sąd. Marzena Lewandowska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Lipnie M. J.

po rozpoznaniu dniach 22 lutego 2016r i 21 kwietnia 2016 r. na rozprawie

sprawy D. C. (...)

(...)

skazanego prawomocnymi w sprawach:

1. II K 1023/13 Sądu Rejonowego we Włocławku, wyrokiem z dnia 30 lipca 2013r. za czyn z art. 286 § 1 kk popełniony w okresie od 12 do 27.10.2012r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 lata, orzeczono grzywnę w wymiarze 10 stawek po 20 zł każda, obowiązek naprawienia szkody oraz zwolniono skazanego od kosztów sądowych.

Postanowieniem Sądu Rejonowego we Włocławku z dnia 25.06.2015r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności (II Ko 890/15).

2 . II K 558/13 Sądu Rejonowego w Szubinie, wyrokiem z dnia 02 grudnia 2013r. za czyn z art. 286 § 1 kk popełniony w okresie od września do dnia 27.10.2012 r. karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata, orzeczono obowiązek naprawienia szkody oraz zasądzono koszty sądowe. Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie z dnia 10.10.2014r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności (II Ko 1105/14).

3. X K 1082/13 Sądu Rejonowego w Zamościu X Zamiejscowy Wydział karny w Krasnymstawie, wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2014r. za czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 286 § 3 kk popełniony w dniu 12.10.2012r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, orzeczono obowiązek naprawienia szkody oraz zwolniono skazanego z kosztów sądowych.

4 . II K 221/14 Sądu Rejonowego w Lipnie, wyrokiem z dnia 29 maja 2014r., za czyn z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 03.02.2014r. oraz za czyny z art. 190 § 1 kk popełnione w dniu 03.02.2014r. i w okresie od czerwca 2013r. do 31.01.2014r. oraz za czyn z art. 207 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w okresie od czerwca 2013r. do dnia 31.01.2014r. na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności oraz zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.

5. II K 1047/13 Sądu Rejonowego w Zawierciu, wyrokiem z dnia 06 lutego 2014r. za czyn z art. 286 § 1 kk popełniony w okresie od września 2012r. do dnia 27.10.2012r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata, grzywnę w wymiarze 40 stawek po 10 zł każda, obowiązek naprawienia szkody oraz zasądzono koszty sądowe.

6. II K 56/14 Sądu Rejonowego w Lipnie, wyrokiem z dnia 28 sierpnia 2014r. za czyny z art. 286 § 1 kk popełnione w okresie od dnia 06.11.2012r. do dnia 28.12.2012r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 lata, orzeczono obowiązek informowania kuratora o przebiegu okresu próby, obowiązek naprawienia szkody oraz zwolniono skazanego od kosztów sądowych.

ORZEKA

1.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w zw. z art. 87 kk w zw. z art. 89 § 1 a kk i art. 91 § 2 kk łączy skazanemu D. C. kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia i z warunkowym zawieszeniem ich wykonania wymierzone wyrokami wydanymi przez: Sąd Rejonowy we Włocławku w sprawie o sygn. akt II K 1023/13, Sąd Rejonowy w Szubinie w sprawie o sygn. II K 558/13, Sądu Rejonowego w Zawierciu w sprawie o sygn. akt II K 1047/13, Sąd Rejonowy w Lipnie w sprawie o sygn. akt II K 56/14 oraz karę ograniczenia wolności wymierzoną przez Sąd Rejonowy w Zamościu X Wydział Zamiejscowy Wydział Karny w Krasnymstawie o sygn. akt X K 1082/13 i orzeka łączną karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności ;

2.  na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w zakresie połączenia kary orzeczonej przez Sąd Rejonowy w Lipnie w sprawie II K 221/14 z karami orzeczonymi w wyrokach wydanych przez Sąd Rejonowy we Włocławku w sprawie o sygn. akt II K 1023/13, Sąd Rejonowy w Szubinie w sprawie o sygn. II K 558/13, Sądu Rejonowego w Zawierciu w sprawie o sygn. akt II K 1047/13, Sąd Rejonowy w Lipnie w sprawie o sygn. akt II K 56/14, Sąd Rejonowy w Zamościu X Wydział Zamiejscowy Wydział Karny w Krasnymstawie o sygn. akt X K 1082/13;

3.  uznaje, iż w pozostałych częściach wyroki połączone podlegają odrębnemu wykonaniu;

4.  wydatkami poniesionymi w sprawie wydania wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa;

5.  zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Lipnie na rzecz adw. K. T. kwotę 177,12 zł (sto siedemdziesiąt siedem złotych dwanaście groszy), zawierającą podatek od towarów i usług (VAT) w wysokości 23 % (dwudziestu trzech procent), tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej skazanemu z urzędu.

Sygn. akt II K 590/15

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 07.07.2015r. do Sądu Rejonowego w Lipnie wpłynął wniosek skazanego D. C. o wydanie wyroku łącznego co do wyroków wydanych przez Sąd Rejonowy we Włocławkun w sprawie II K 1023/13, Sąd Rejonowy w Szubinie II K 558/13 oraz przez Sąd Rejonowy w Lipnie II K 221/14 i zastosowanie pełnej absorbcji.

Dowód: pismo skazanego k. 2-4

Przystępując do rozpoznawania niniejszej sprawy, w celu ustalenia wszystkich wyroków wydanych przez Sądy w stosunku do D. C., Sąd Rejonowy w Lipnie przeprowadził dowód z karty karnej, z której wynika, iż D. C. został prawomocnie skazany w dwunastu sprawach. Co do wyroków wydanych przez Sądy w latach 1992-1995 Sąd Okręgowy w Poznaniu w dniu 19.10.2015r. wydał postanowienie o umorzeniu i w pozostałej części sprawę przekazał według właściwości do Sądu Rejonowego w Lipnie (sygn. akt III K 198/15).

Dowód: karta karna k. 22-23, 151-152; postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu k.105-111

Reasumując – orzekając w przedmiocie wydania wyroku łącznego Sąd uwzględnił następujące wyroki wydane wobec skazanego:

1.  wyrok z dnia 30 lipca 2013r. wydany przez Sąd Rejonowy we Włocławku w sprawie II K 1023/13 za czyn z art. 286 § 1 kk popełniony w okresie od 12 do 27.10.2012r. Skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 lat, orzeczono także grzywnę w wymiarze 10 stawek po 20 zł każda, obowiązek naprawienia szkody oraz zwolniono skazanego od kosztów sądowych. Postanowieniem Sądu Rejonowego we Włocławku z dnia 25.06.2015r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności (II Ko 890/15);

2.  wyrok z dnia 02 grudnia 2013r. wydany przez Sąd Rejonowy w Szubinie w sprawie II K 558/13 za czyn z art. 286 § 1 kk popełniony w okresie od września do dnia 27.10.2012 r. Skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata, orzeczono także obowiązek naprawienia szkody oraz zasądzono koszty sądowe. Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie z dnia 10.10.2014r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności (II Ko 1105/14);

3.  wyrok z dnia 30 kwietnia 2014r. wydany przez Sąd Rejonowy w Zamościu X Zamiejscowy Wydział karny w Krasnymstawie w sprawie X K 1082/13 za czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 286 § 3 kk popełniony w dniu 12.10.2012r. Skazany na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, orzeczono także obowiązek naprawienia szkody oraz zwolniono skazanego z kosztów sądowych;

4.  wyrok z dnia 29 maja 2014r. wydany przez Sąd Rejonowy w Lipnie w sprawie II K 221/14 za czyn z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 03.02.2014r. oraz za czyny z art. 190 § 1 kk popełnione w dniu 03.02.2014r. i w okresie od czerwca 2013r. do 31.01.2014r. oraz za czyn z art. 207 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w okresie od czerwca 2013r. do dnia 31.01.2014r. Skazany na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności oraz zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych;

5.  wyrok z dnia 06 lutego 2014r. wydany przez Sąd Rejonowy w Zawierciu w sprawie II K 1047/13 za czyn z art. 286 § 1 kk popełniony w okresie od września 2012r. do dnia 27.10.2012r. Skazany na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata, grzywnę w wymiarze 40 stawek po 10 zł każda, obowiązek naprawienia szkody oraz zasądzono koszty sądowe;

6.  wyrok z dnia 28 sierpnia 2014r. wydany przez Sąd Rejonowy w Lipnie w sprawie II K 56/14 za czyny z art. 286 § 1 kk popełnione w okresie od dnia 06.11.2012r. do dnia 28.12.2012r. Skazany na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 lata, orzeczono obowiązek informowania kuratora o przebiegu okresu próby, obowiązek naprawienia szkody oraz zwolniono skazanego od kosztów sądowych.

Dowód: dokumenty znajdujące się w aktach spraw o sygnaturach: II K 1023/13 (Sądu Rejonowego we Włocławku), II K 558/13 (Sądu Rejonowego w Szubinie), X K 1082/13 (Sądu Rejonowego w Zamościu Wydział Zamiejscowy w Krasnymstawie), II K 1047/13 (Sądu Rejonowego w Zawierciu), II K 221/14 oraz II K 56/14 (Sądu Rejonowego w Lipnie).

Na wstępie rozważań podkreślić należy, iż w myśl art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2015.396) przepisów rozdziału IX ustawy Kodeks karny w brzmieniu nadanym ww ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Oznacza to, iż w niniejszej sprawie Sąd stosował przepisy obowiązujące przed dniem wejścia w życie nowelizacji lutowej tj. przed 01 lipca 2015r.

Zgodnie z art. 85 kk, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. „Pierwszy wyrok, w rozumieniu art. 85 k.k., to wyrok, który zapadł przed popełnieniem przez skazanego kolejnych przestępstw" (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 03 listopada 2003 r., IV KK 295/02, OSNKW 2004, nr 1, poz. 7). Zawarty w art. 85 k.k. zwrot: "zanim zapadł pierwszy wyrok" odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa" (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005 r., I KZP 36/04, Orz. Prok. i Pr. 2005, nr 7-8, poz. 3).

Po szczegółowej analizie akt niniejszej sprawy Sąd uznał, że według chronologii pierwszym wyrokiem, od którego należałoby zacząć analizę łączenia kar jest wyrok wydany przez Sąd Rejonowy we Włocławku w dniu 30 lipca 2013r. w sprawie o sygnaturze akt II K 1023/13. Drobiazgowa analiza dokumentów zgromadzonych w aktach niniejszej sprawy wykazała, iż prawie wszystkie czyny ( z wyjątkiem jednej sprawy), za które D. C. został skazany w późniejszych wyrokach zostały popełnione przed dniem 30 lipca 2013r., a mianowicie czyny, które zostały przypisane D. C. w sprawach:

- II K 558/13 został popełniony w okresie od września do dnia 27.10.2012 r.;

- X K 1082/13 został popełniony w dniu 12.10.2012r;

- II K 1047/13 został popełniony w okresie od września 2012r. do dnia 27.10.2012r.;

- II K 56/14 zostały popełnione w okresie od dnia 06.11.2012r. do dnia 28.12.2012r.

Uznać zatem należy, iż w tej sytuacji zostały spełnione bezwzględne przesłanki warunkującej możliwość wydania wyroku łącznego opisane w artykule 85 kk.

Przesłanki art. 85 kk nie zostały spełnione z kolei w stosunku do kary pozbawienia wolności orzeczonej w wyroku Sądu Rejonowego w Lipnie z dnia 29 maja 2014r. sygn. akt II K 221/14 albowiem czyny, za które D. C. został skazany w tej sprawie został popełniony w okresie od czerwca 2013r. do dnia 03 lutego 2014r., a zatem po wydaniu wyroku w sprawie II K 1023/13 tj. po dniu 30 lipca 2013r.

Jak wynika z treści wskazanych powyżej wyroków w sprawach o sygnaturach akt: II K 1023/13, II K 558/13, X K 1082/13, II K 1047/13 oraz II K 56/14 za popełnienie wskazanych powyżej czynów wobec skazanego zostały orzeczone kary różnego rodzaju ale podlegające połączeniu i tak:

- w wyroku w sprawie o sygnaturze akt II K 1023/13 został on skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 lat;

- w wyroku w sprawie o sygnaturze akt II K 558/13 na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata,

- w wyroku w sprawie o sygnaturze akt X K 1082/13 został on skazany na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności,

- w wyroku w sprawie o sygnaturze akt II K 1047/13 został on skazany na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata,

- w wyroku w sprawie o sygnaturze akt II K 56/14 został on skazany na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 lata.

Podkreślić w tym miejscu wypada, iż kary pozbawienia wolności orzeczone przez Sąd Rejonowy w Zawierciu w sprawie II K 1047/13 oraz przez Sąd Rejonowy w Lipnie w sprawie II K 56/14 są w dalszym ciągu karami pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania na okres próby w sprawie II K 1047/13 wynoszący 3 lat, a w sprawie II K 56/14 wynoszący 4 lata. Ponadto kara ograniczenia wolności orzeczona przez Sąd Rejonowy w Zamościu X Zamiejscowy Wydział karny w Krasnymstawie w sprawie X K 1082/13 nie została do tej pory wykonana w żadnej części.

Nadto, zgodnie z treścią art. 89 § 1a kk w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania Sąd może w wyroku łącznym orzec karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Sądu Najwyższego od czasu wejścia w życie przepisu art. 89 § 1a kk tj. od dnia 08 czerwca 2010r. w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na karą pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania oraz bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, jak i na karę ograniczenia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania norma art. 89 § 1 kk i art. 89 § 1 a kk i art. 87 kk uprawnia do wymierzenia w wyroku łącznym kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Oznacza to zarazem, że nie istnieją podstawy do rezygnacji z wymierzenia w wyroku łącznym kary obejmującej węzłem opisaną sekwencję kar jednostkowych, gdy nie dopatrzono się przesłanek jej warunkowego zawieszenia wykonania. W uzasadnieniu wyroku z dnia 14 czerwca 2014 r. Sąd Najwyższy wskazał natomiast, że wprowadzenie przez ustawodawcę do Kodeksu karnego art. 89 § 1 a kk miało na celu dostosowanie postaci represji karnej – z zastosowaniem bądź nie zastosowaniem dobrodziejstwa probacji – do decydujących o tym całokształcie okoliczności istniejących w chwili wyrokowania w wyroku łącznym. Dalej Sąd zaznaczył, że „… wyraźne ustawowe upoważnienie do formowania kary łącznej w sposób przekształcający kary o nie izolacyjnym charakterze w bezwzględną karę pozbawienia wolności świadczy, że realizacja tego celu może wiązać się także z ewidentnym (i to najdalej idącym) pogorszeniem sytuacji skazanego, wynikającej z dotychczasowego wykonania wobec niego kar jednostkowych, odrębnie orzeczonych w sposób warunkowy za pozostające w zbiegu przestępstwa…” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14.06.2011r. sygn. akt IV KK 159/11 lex 848159; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27.06.2014r. sygn. akt IV KK 439/13, lex 1483414).

Mając na uwadze powyższe Sąd zobligowany był do połączenia wszystkich kar, co do których zostały spełnione przesłanki z art. 85 kk, pomimo tego, że są to kary różnorodzajowe.

Granice wymiaru kary łącznej określa art. 86 § 1 kk zgodnie, z którym Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonej za poszczególne przestępstwa do ich sumy nie przekraczając jednak 20 lat pozbawienia wolności, z tym zastrzeżeniem, iż zgodnie z art. 87 kk miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

Wobec powyższego Sąd miał możliwość wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności w przedziale pomiędzy karą 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności a karą 4 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności. Mając powyższe na uwadze oraz fakt, iż wszystkie przypisane skazanemu przestępstwa, wobec których zachodzą przesłanki do wydania wyroku łącznego popełnione zostały w podobnych okolicznościach, w podobny sposób, są to przestępstwa tego samego rodzaju (ar 286 § 1 kk) i zostały popełniony w zbliżonym przedziale czasu tj. od września do grudnia 2012r. Sąd uznał na podstawie art. 91 § 2 kk, art. 87 kk i art. 86 § 1 kk i art. 98 § 1 a, że kara łączna 2 lat pozbawienia wolności z tych pięciu wyroków będzie karą optymalną, sprawiedliwą oraz, że jest to kara wystarczająca dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Podkreślić w tym miejscu wypada, iż orzekając o wymiarze kary łącznej Sąd nie zastosował wbrew wnioskom obrońcy zasady pełnej absorbcji albowiem orzeczenie kary łącznej w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności – przy tak wielokrotnej karalności oskarżonego i jego wysoce niewłaściwym zachowaniu w warunkach wolnościowych - byłoby niesłuszne, niesprawiedliwe i zbyt łagodne, a także nie spełniłoby swoich funkcji wychowawczych i zapobiegawczych, które powinno osiągnąć wobec skazanego. Niemniej mając na uwadze związek przedmiotowy i podmiotowy zachodzący między poszczególnymi przestępstwami Sąd oparł wymiar tej kary na zasadzie asperacji i orzekł karę łączną 2 lat pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary łącznej Sąd wziął pod uwagę także zachowanie skazanego po osadzeniu go w Areszcie Śledczym. Jak wynika z opinii o skazanym z AŚ W. B. przebywa on w warunkach izolacji penitencjarnej od 04 sierpnia 2014r. Wcześniej w miejscu zamieszkania posiadał negatywną opinię, a rodzina miała założoną Niebieska Kartę. Jego zachowanie w warunkach izolacji zostało ocenione jako poprawne. Nie był karany dyscyplinarnie, otrzymał kilka nagród regulaminowych. Nie sprawia trudności wychowawczych, wobec przełożonych jest regulaminowy, nie deklaruje przynależności do żadnej subkultury więziennej. Wobec współosadzonych również zachowuje się właściwie, jest bezkonfliktowy. Chętnie uczestniczy w zajęciach k/o oraz pracach porządkowych. Ukończył program psychokorekcyjny dla sprawców przemocy, uczestniczył w programie readaptacji społecznej skazanych w zakresie profilaktyki stresu, ukończył zajęcia w Klubie pracy. Przez cały czas swego pobytu utrzymuje kontakt zewnętrzny z konkubiną i synem. Ma krytyczny stosunek wobec popełnionych przez siebie przestępstw. Odbywa kare w systemie programowego oddziaływania.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż przy wymiarze kary łącznej Sąd wziął również pod uwagę wielokrotną karalność skazanego, jego postawę, właściwości i warunki osobiste, jego tryb życia przed osadzeniem.

Mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności – pomimo tego, iż w dwóch ostatnich wydanych wobec skazanego wyrokach Sądy Rejonowe: w Zawierciu (sygn. akt II K 1047/13) i w Lipnie (sygn. akt II K 56/14) orzekły kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania i do chwili obecnej kary te nie zostały zarządzony – Sąd rozpoznający niniejszą sprawę uznał, iż co do skazanego nie można mówić o istnieniu pozytywnej prognozy, że nie popełni on w przyszłości nowego przestępstwa, a zatem nie zostały spełnione przesłanki materialnoprawne warunkowego zawieszenia wykonania kary, o których mowa w art. 69 kk.

Na podstawie art. 572 kpk Sąd umorzył postępowanie w przedmiocie połączenia kary orzeczonej w wyroku II K 221/14 Sądu Rejonowego w Lipnie z wyrokami wydanymi przez: Sąd Rejonowy we Włocławku w sprawie o sygn. akt II K 1023/12, Sąd Rejonowy w Szubinie w sprawie o sygn. akt II K 558/13, Sąd Rejonowy w Zawierciu w sprawie o sygn. akt II K 1047/13, Sąd Rejonowy w Lipnie w sprawie o sygn. akt II K 56/14 oraz przez Sąd Rejonowy w Zamościu X Wydział Zamiejscowy w Krasnymstawie w sprawie o sygn. akt X K 1082/13.

Z uwagi na sytuację rodzinną i majątkową skazanego D. C. wydatkami w sprawie wydania wyroku łącznego Sąd obciążył Skarb Państwa oraz zasądził od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Lipnie na rzecz adw. K. T. kwotę 177,12 zł (sto siedemdziesiąt siedem złotych dwanaście groszy), zawierającą podatek od towarów i usług (VAT) w wysokości 23 % (dwudziestu trzech procent) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej skazanemu z urzędu.

Z tych wszystkich powodów orzeczono jak w sentencji.