Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 marca 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił M. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu, organ rentowy wskazał, że Lekarz Orzecznik ZUS, orzeczeniem z dnia 26 lutego 2015 r., ustalił , że wnioskodawca jest częściowo okresowo niezdolny do pracy do dnia osiągniecia wieku emerytalnego , a data powstania częściowej niezdolności to 4.11. 2014 r. Na wymagany okres składkowy i nieskładkowy, wynoszący 5 lat w ostatnim dziesięcioleciu przed dniem powstania niezdolności do pracy , i przed datą złożenia wniosku o świadczenia, wnioskodawca udokumentował wymagane okresy składkowe i nieskładkowe . Ale wnioskodawca nie spełnia trzeciego warunku wymaganego do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy , ponieważ niezdolność do pracy powstała w dniu 4.11. 2014 r. tj. po upływie 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia , które nastąpiło w dniu 17 czerwca 2012 r.

W stażu pracy ZUS nie uwzględnił okresu prowadzenia działalności gospodarczej (...).06.2012r, do 16.12.2012r. z uwagi na nieopłacenie składek na ubezpieczenie społeczne za ten okres.

/decyzja akt ZUS/

W dniu 20 marca 2015 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wpłynęło odwołanie M. P. od tej decyzji.

/odwołanie k.2/

W dniu 8 kwietnia 2015 r. do Sądu Okręgowego w Łodzi wpłynęła odpowiedź organu rentowego na odwołanie M. P. , w której ZUS wniósł o jego oddalenie.

Organ rentowy przytoczył argumentację jak w treści zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie k.4-4 odwrót/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca M. P. urodził się (...) Posiada wykształcenie wyższe – jest inżynierem elektrykiem. Wnioskodawca pracował w swoim wyuczonym zawodzie, , ale także wykonywał zawód kierowcy taksówki . Obecni nie pracuje. Nie posiada orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, nie pobierał renty z tytułu niezdolności do pracy. W dniu 22.05.2010r. uległ wypadkowi, po którym pobierał zasiłek chorobowy, i świadczenie rehabilitacyjne do 17 czerwca 2012r. .

/bezsporne/

W dniu 1 grudnia 2014 r. wnioskodawca złożył wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy ,

/wniosek k.1 plik V akt ZUS/

Lekarz orzecznik ZUS, w dniu 26 lutego 2015r. , po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej, rozpoznał u ubezpieczonego: zawroty głowy napadowe , przebyty udar krwotoczny móżdżku ( w dniu 4.11.2014r.) , zaburzenia lękowe , nadciśnienie tętnicze , poddające się kontroli farmakologicznej , przebyty uraz kręgosłupa C z złamaniem wyrostka kolczystego C7 (2010) , chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa. . Orzeczeniem z 26.02. 2015 roku lekarz orzecznik ZUS ustalił, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy do lipca 2016 r. , a datą powstania niezdolności do pracy jest 4 .11. 2014 r.

/orzeczenie lekarza orzecznika k.105 plik V akt ZUS/

Wnioskodawca nie złożył sprzeciwu od orzeczenia Lekarza Orzecznika .

/okoliczność bezsporna/

W oparciu o powyższe orzeczenie oraz zgromadzony materiał dowodowy organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

/decyzja akt ZUS/

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe z opinii biegłych sądowych: neurologa, psychiatry , internisty , powołanych z uwagi na udokumentowane dolegliwości wnioskodawcy .

Wnioskodawca cierpi na przebyty w dniu 4.11.2014r. udar krwotoczny prawej półkuli móżdżku z niewielką ataksją lewostronną , nieco żywszymi odruchami głębokimi po stronie prawej i chwiejną próbą R. , w wywiadzie uraz kręgosłupa szyjnego z nadłamaniem wyrostka kolczystego kręgu C7 w 2011r. , leczony zachowawczo , aktualnie bez objawów korzeniowych bez istotnego pogorszenia funkcji. Te dolegliwości naruszają sprawność organizmu wnioskodawcy w stopniu powodującym częściową niezdolność do pracy od dnia 4.11.2014r. tj. przebycia udaru móżdżku do dnia 31.07.2016r.

/ opinia biegłego neurologa k. 9, uzupełniająca k. 50/

Nadto wnioskodawca cierpi na nadciśnienie tętnicze dobrze kontrolowane lekami bez powikłań ze strony serca, otyłość ( (...) 31) ,organiczne zaburzenia osobowości i nastroju. Te dolegliwości nie naruszają sprawności organizmu, wnioskodawcy w stopniu powodującym niezdolność doi praca

/opinia biegłych: internisty k. 10-12, psychiatry k. 22-24 /

Ubezpieczenie wnioskodawcy ustało w dniu 17 czerwca 2012 r.

/dokumentacja w aktach ZUS /

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dokumentów znajdujących się w załączonych aktach organu rentowego , aktach sprawy oraz opiniach biegłych, powołanych z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawcy .

Biegły neurolog, w złożonej opinii podstawowe i uzupełniającej , nie kwestionował , ustalonej przez ZUS, niezdolności wnioskodawcy do pracy, wskazując precyzyjnie , z uzasadnieniem dlaczego przyjął jako datę powstania częściowej niezdolności wnioskodawcy do pracy dzień - 4.11.2014r. ; a tego dnia wnioskodawca przebył udar krwotoczny prawej półkuli móżdżku . Sąd uznał opinie wszystkich biegłych, za wszechstronnie analizujące stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy pod kątem zdolności do pracy , wnikliwe, kompleksowe, logicznie argumentujące wnioski orzecznicze i znakomicie merytorycznie uzasadnione.

W odniesieniu zaś do momentu ustania ubezpieczenia oraz co do okresów zaliczonych wnioskodawcy przez organ rentowy wskazać należy , że wnioskodawca w żaden sposób nie podważył ustaleń, dokonanych przez organ rentowy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie wnioskodawcy jest nieuzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 57 punkt 1 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2015 roku, poz.748 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełni łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność powstała w okresach wymienionych w cytowanym przepisie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl ust.1 warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

1)1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;

2)2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;

3)3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;

4)4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;

5)5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Brak, choćby jednego z warunków wymienionych w art. 57 ww. ustawy, powoduje brak prawa do świadczenia.

Osobą niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do wykonywania pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania tej zdolności po przekwalifikowaniu ( art.12 ust.1-3 ww. ustawy).

Częściowa niezdolność do pracy podlega ocenie w ramach pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji. W definicji niezdolności do pracy ustawodawca dał wyraz powiązaniu prawa do renty z rzeczywistą, znaczną utratą zdolności do pracy zarobkowej jako takiej, a częściową niezdolność do pracy powiązał z niezdolnością do pracy w ramach posiadanych kwalifikacji, przy uwzględnieniu możliwości i sprawności niezbędnych do dalszego zaangażowania w procesie pracy, zaakcentował istnienie potencjalnej przydatności do pracy. Chodzi zatem o zdolność do pracy zarobkowej nie tylko jako zdolność do wykonywania dotychczasowej pracy, ale zdolność do podjęcia pracy w ogóle, choć z uwzględnieniem rodzaju i charakteru dotychczas wykonywanej pracy, poziomu wykształcenia, wieku, predyspozycji psychofizycznych. Zdolność do pracy ma dwa elementy: biologiczny (ogólna sprawność psychofizyczna) i gospodarczy (przydatność na rynku pracy). Należało zatem ustalić, czy ubezpieczony jest zdolny do wykonywania pracy w dotychczasowy pełnym zakresie, czy jego kwalifikacje pozwalają na wykonywanie innej pracy, czy dla utrzymania aktywności zawodowej konieczne jest przekwalifikowanie.

Z dokonanych ustaleń wynika, że ubezpieczenie wnioskodawcy ustało 17 czerwca 2012r. , po zakończeniu pobierania świadczenia rehabilitacyjnego. Natomiast niezdolność do pracy powstała w dniu 4.11.2014r. , a zatem po upływie 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia.

Wobec braku spełnienia przesłanki, wskazanej w punkcie 3 cyt. przepisu – brak prawa do świadczenia.

Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych definiuje częściową niezdolność do pracy jako utratę (w znacznym stopniu) zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Poziom posiadanych kwalifikacji ujmowany jest szeroko nie jest odnoszony do kwalifikacji zawodowych nabytych w trakcie wykształcenia i doświadczenia lecz rzeczywistej wiedzy i umiejętności faktycznych danej osoby z uwzględnieniem możliwości ich wykorzystania w pracy, w zakresie w jaki mimo ograniczeń sprawności organizmu pracownik dysponuje. Sposób rozumienia pojęcia pracy zgodnej z kwalifikacjami wymaga uwzględnienia zarówno kwalifikacji udokumentowanych jak i rzeczywistych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2006 roku, I UK 159/05 Lex 989231, z dnia 3 grudnia 2008 roku, I UK 54/08 Lex 1001284). Zdolności do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji nie należy identyfikować ze zdolnością do pracy w dotychczasowym zawodzie. Przyczyna niezdolności do pracy ma nie wynikać z choroby, a z naruszenia sprawności organizmu.

Należy również wskazać, iż o niezdolności do pracy nie decyduje sam fakt występowania schorzeń, lecz ocena, czy i w jakim zakresie wpływają one na utratę zdolności do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Dotyczy to również schorzeń o przewlekłym charakterze, które występują u ubezpieczonego (wyrok Sądu Najwyższego z 1 grudnia 2000 roku, II UKN 113/00, OSNP 2002/14/343; wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 5 kwietnia 2013 roku III AUa 900/12, Lex nr 1315707).

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie wykazało ,że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy od dnia od 4.11. 2014 r.

Niemniej jednak , jak wskazano powyżej, samo wystąpienie u wnioskodawcy niezdolności do pracy nie przesądza o przyznaniu prawa od renty. Wnioskodawca musiałby spełnił pozostałe 2 warunki o jakich mowa w zacytowanym art.57 ustawy emerytalnej.

Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawca ma 66 lat , posiada wykształcenie wyższe – jest inżynierem elektrykiem . W swojej karierze zawodowej wykonywał swój zawód wyuczonych , ale także zawód kierowcy taksówki. Mając na uwadze poziom posiadanych kwalifikacji , zarówno teoretycznych , jak i praktycznych , szanse na podjęcie dotychczas wykonywanej pracy albo znalezienie nowej pracy w warunkach aktualnego rynku pracy i oczekiwań pracodawcę – przy występujących u wnioskodawcy zmianach powodujących ograniczenie, w znacznym stopniu, sprawności organizmu , w znanych Sądowi realiach gospodarczych , zwłaszcza w środowisku (...) istnieją , choć nie są duże . Jednakże wnioskodawca , mając wyższe wykształcenie, dysponuje potencjałem , umożliwiającym mu przekwalifikowanie , lub podjęcie aktywności , która , ze względu na stan zdrowia , będzie mogła być wykonywana , bezpiecznie.

Sąd przeanalizował sytuację wnioskodawcy w aspekcie przesłanek art. 13 ust.1 cyt. ustawy.

W konsekwencji , wobec niespełnienia wszystkich przesłanek , brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania i przyznania skarżącemu prawa do renty o czym Sąd Okręgowy na postawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.