Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 11 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu – Wydział III Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Jacek Małodobry ,

Sędziowie: SO Urszula Kapustka,

SO Katarzyna Kwilosz- Babiś (sprawozdawca),

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2013 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. R.

przeciwko Powiatowi (...), (...) S.A. w W. i Firmie (...). C. Sp. J

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na pkt II postanowienia Sądu Rejonowego w Zakopanem

z dnia 15 lipca 2013r., sygn. akt I C 186/13

p o s t a n a w i a:

zmienić pkt II. zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że nie obciążać powoda kosztami procesu na rzecz pozwanego (...) S.A. w W. .

Sygn. akt III Cz 603/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15.07.2013 r. Sąd Rejonowy w Zakopanem umorzył postępowanie przeciwko Powiatowi (...), (...) S.A. w W. (pkt I sentencji), zasądził od powoda na rzecz pozwanego (...) S.A. w W. kwotę 617,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego (pkt II sentencji).

W uzasadnieniu do zaskarżonego postanowienia Sąd Rejonowy wskazał, iż powód cofnął pozew przeciwko Powiatowi (...), (...) S.A. w W. ze zrzeczeniem się roszczenia. Drugi z w/w pozwanych zażądał zwrotu kosztów postępowania wskazując, iż pismem z dnia 19.03.2013 r. informował powoda o podmiocie odpowiedzialnym za zimowe utrzymanie dróg. Powód natomiast utrzymywał, że nie ma podstaw do obciążania go kosztami ponieważ wiedzę na temat firmy (...) uzyskał dopiero z odpowiedzi na pozew. W ocenie Sądu Rejonowego, (...) wykazało, że jeszcze przed wniesieniem pozwu, które nastąpiło 27.03.2013 r., pismem z dnia 19.03.2013 r., informowała o zawarciu umowy przez firmę (...) odnośnie zimowego utrzymania dróg i wskazała, że ten właśnie podmiot winien być adresatem roszczeń powoda. W tym stanie rzeczy Sąd Rejonowy orzekł jak w sentencji na zasadzie art. 355 k.p.c. w zw. z art. 203 k.p.c.

Powyższe postanowienie w zakresie pkt II zaskarżył powód zażaleniem, w którym zarzucił, że Sąd Rejonowy pominął art. 102 k.p.c. W ocenie żalącego powód prowadził proces z należytą starannością kierując się przekonaniem o słuszności stanowiska, nie dążył do przewłoki postępowania, nie usiłował wprowadzić Sądu w błąd. Podniósł, iż powództwo zostało cofnięte gdy tylko został przed Sądem zaprezentowany materiał dowodowy, z którego wynikało, że Powiat (...), za który odpowiedzialność ubezpieczeniową ponosił (...) S.A. zimowe utrzymanie dróg zlecił innemu podmiotowi. Nadto zarzucił, że z tego co sobie przypomina pismo (...) S.A. z dnia 19 marca 2013r. otrzymał już po wniesieniu pozwu. Wskazując na powyższe zarzuty żalący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez orzeczenie o zniesieniu między stronami kosztów postępowania albo o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Zakopanem do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ zarzuty w nim zawarte są zasadne.

Faktem jest, że w przypadku cofnięcia pozwu obowiązek zwrotu kosztów obciąża powoda - co wynika z treści art. 203 § 3 k.p.c. Podmiot cofający pozew jest bowiem co do zasady traktowany jako przegrywający sprawę. Zasada ta nie jest jednakże bezwzględna. W zależności od tego z jakiego powodu doszło do cofnięcia pozwu możliwe jest także rozstrzygnięcie odwrotne tj. zasądzenie zwrotu kosztów od pozwanego na rzecz powoda ( np. w sytuacji gdy powodem cofnięcia pozwu było zaspokojenie roszczenia powoda po wniesieniu powództwa) albo zniesienie kosztów między stronami. Możliwe jest także zastosowanie art. 102 k.p.c. i nie obciążanie powoda kosztami procesu poniesionymi przez stronę pozwaną. Ten ostatni przypadek zachodzi w niniejszej sprawie. W myśl w/w przepisu w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.

W pierwszej kolejności podkreślić należy, że w aktach sprawy brak jest dowodu doręczenia pisma (...) S.A. z dnia 19.03.2013 r., w którym w/w pozwany informował powoda o zawarciu przez Powiat (...) z formą (...) umowy odnośnie zimowego utrzymania dróg i w którym wskazał, że ten właśnie podmiot winien być adresatem roszczeń powoda. W konsekwencji nie wiadomo, kiedy w/w pismo zostało nadane do powoda i kiedy zostało mu doręczone. Pozew został sporządzony i wniesiony w dniu 27 marca 2013r. a więc zaledwie 8 dni później. W tych okolicznościach wysoce prawdopodobna jest wersja powoda, że przedmiotowe pismo dostał już po złożeniu pozwu. Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar wykazania faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Skoro pozwany (...) S.A. zażądał zasądzenia od powoda kosztów procesu a na uzasadnienie tego żądania powołał się na fakt skierowania do powoda pisma z dnia 19 marca 2013r. to winien był wykazać, że doręczył powodowi to pismo przed dniem złożenia pozwu. Temu obowiązkowi nie uczynił zadość. W tych okolicznościach ocena Sądu Rejonowego, że pozwany (...). S.A. wykazał, że jeszcze przed wniesieniem pozwu informował powoda o zawarciu umowy przez firmę (...) odnośnie zimowego utrzymania dróg jest błędna.

Kolizja drogowa miała miejsce na drodze powiatowej. W tych okolicznościach powód zasadnie w pierwszej kolejności skierował swoje roszczenia do Powiatu (...) i jego ubezpieczyciela. Wszelkie dokumenty potwierdzające zarzuty pozwanych, w tym przedmiotowa umowa o zleceniu zimowego utrzymania dróg innemu podmiotowi zostały dołączone do odpowiedzi na pozew. Niezwłocznie po przedstawieniu przedmiotowego materiału dowodowego powód podjął decyzję o cofnięciu pozwu. Nie można więc powodowi zarzucać, że jego działanie było pochopne, niewłaściwe czy niesumienne. Nie bez znaczenia jest i to, że powód w niniejszej sprawie działał samodzielnie i ani przed wytoczeniem procesu jak i w jego trakcie nie był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika.

Dalej należy podmieść, że (...). S.A. to podmiot profesjonalny. Jako ubezpieczyciel stale jest narażony na kierowanie do niego żądań przedprocesowych i pozwów. W tych okolicznościach korzystanie z obsługi prawnej jest konieczne i jest normą. W niniejszej sprawie pomoc prawna dla w/w pozwanego ograniczyła się wyłącznie do złożenia odpowiedzi na pozew.

W ocenie Sądu Okręgowego wszystkie przedstawione wyżej okoliczności faktyczne uzasadniają wniosek, że obciążenie powoda kosztami w kwocie 617 zł naruszałoby zasady słuszności.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy zmienił zaskarżone postanowienie na zasadzie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekając jak w sentencji.