Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt III K 328/10

POSTANOWIENIE

Dnia 10 grudnia 2010 roku

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR del. do SO Maciej Skórniak

Protokolant: Tomasz Żeber

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Krzyki Zachód Romualda Jankowskiego

po rozpoznaniu na posiedzeniu sprawy R. H.

na skutek wniosku skazanego

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

p o s t a n o w i ł:

I.  na podstawie art. 572 kpk umorzyć postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Magdy Makowskiej – Kancelaria Adwokacka Wrocław ul. Św. Antoniego 23 kwotę 146,40 (sto czterdzieści sześć i ( 40)/100) w tym VAT, tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu

III.  na podstawie art. 632 pkt. 2 kpk kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

R. H. był skazany prawomocnymi wyrokami i tak:

1)  Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 27 listopada 2003 roku, w sprawie sygn. akt III K 420/01, za przestępstwa z art. 280 § 2 kk, art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 §1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk, popełnione w dniach od 10 maja 2000 roku do 18 czerwca 2000 roku, na karę 12 lat pozbawienia wolności;

2)  Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu z dnia 6 września 1993 roku, w sprawie sygn. akt III K 60/93, za przestępstwo z art. 208 dkk w zw. z art. 58 dkk, popełnione w dniu 09 marca 1992 roku, na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

3)  Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu z dnia 20 listopada 1996 roku, w sprawie sygn. akt III K 217/95, za przestępstwo z art. 210 § 1 dkk i art. 168 § 1 dkk i art. 241 § 1 dkk, popełnione w okresie od 10 maja 1994 roku do 08 października 1994 roku, na karę 12 (dwunastu) lat pozbawienia wolności;

4)  Sądu Rejonowego w Wołowie z dnia 08 stycznia 2001 roku, w sprawie sygn. akt II K 253/00, za przestępstwo z art. 242 § 3 kk, popełnione w okresie od 03 marca 2000 roku do 28 lipca 2000 roku, na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

5)  Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 13 czerwca 2001 roku, w sprawie sygn. akt II K 1419/00, za przestępstwo z art. 222 § 1 kk i art. 157 § 1 kk w zw. 11 § 2 kk, popełnione w dniu 28 lipca 2000 roku, na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

6)  Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 4 grudnia 1986 roku, w sprawi sygn. akt II K 903/86, za przestępstwo z art. 208 dkk, popełnione w dniu 8 września 1986 roku, na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

7)  Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 18 lutego 1988 roku, w sprawie sygn. akt II K 573/87, za przestępstwo z art. 208 dkk w zw. z art. 58 dkk, popełnione w okresie od 11 lipca 1987 roku do 28 lipca 1987 roku, na karę 3 (trzech) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

8)  Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 09 marca 1990 roku, w sprawie sygn. akt II K 127/90, za przestępstwo z art. 208 dkk w zw. z art. 60 § 1 dkk w zw. z art. 58 dkk, popełnione w okresie od 29 sierpnia 1988 roku do 12 października 1988 roku, na karę 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i 2.000.000 starych złotych grzywny;

kary orzeczone wyrokami opisanemu w pkt. 1, 4 i 5 objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 13 października 2005 roku, w sprawie sygn. akt III K 177/05, gdzie wymierzono karę łączną 12 (dwunastu) lat pozbawienia wolności

Na podstawie art. 569 § 1 kpk i art. 85 kk, Sąd wydaje wyrok łączny i orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu.

Z treści wyroków wynika jednoznacznie, że warunki do wydania wyroku łącznego zachodzą jedynie w odniesieniu do wyroku opisanymi w pkt. 1, 4 i 5. W odniesieniu do tych kar wyrok łączny został już jednak wydany (wyrok łączny Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 13 października 2005 roku, w sprawie III K 177/05).

Nie ma obecnie warunków do wymierzenia skazanemu nowej kary łącznej i wydania nowego wyroku łącznego i w tym zakresie zachodzi ujemna przesłanka procesowa tj. res iudicata.

W tych okolicznościach należy stwierdzić, że brak jest warunków do wymierzenia nowej kary łącznej, a za tym wydania nowego wyroku łącznego, a postępowanie z wniosku skazanego R. H. należy umorzyć.

O kosztach wynagrodzenia obrońcy z urzędu orzeczono na podstawie § 14 pkt.5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z udzielonej z urzędu z dnia 28 września 2002 roku (Dz.U. z 2003 roku Nr 97, poz. 887 z poź. zm.)

Orzeczenie o kosztach sądowych oparte zostało na przepisie art. 632 pkt. 1 kpk.