Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 229/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Małgorzata Wierzbicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2016r. w S.

odwołania A. S. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 24 grudnia 2014 r. (Nr (...) ) i 22 grudnia 2014 r. (Nr (...))

w sprawie A. S. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury i wysokość kapitału początkowego

I.  zmienia zaskarżone decyzje częściowo w ten sposób, że zalicza A. S. (1) do okresów składkowych okres zatrudnienia w Gminnej Spółdzielni (...) od dnia 01 września 1971 r. do dnia 31 sierpnia 1972 r.;

II.  oddala odwołania od obydwu decyzji w pozostałej części.

Sygn. akt IV U 229/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22.12.2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ustalił A. S. (2) na dzień 1.01.1999 r. kapitał początkowy wynoszący 77.986,26 zł. Powyższe obliczenia zostało dokonane na skutek przyjęcia przez organ rentowy, iż ubezpieczona legitymują się okresem składkowym w wymiarze 16 lat, 1 miesiąca i 22 dni oraz okresów nieskładkowych w wymiarze 1 roku, 8 miesięcy i 16 dni. Za podstawę wymiaru kapitału początkowego ZUS przyjął kwotę 661,97 zł.

Decyzją z dnia 24.12.2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) uwzględniając korektę kapitału początkowego na koncie ubezpieczonej A. S. (2), która nastąpiła na skutek wydania decyzji z dnia 22.12.2014 r., przeliczył wysokość należnej emerytury i ustalił jej wysokość od dnia 1.11.2014 r. na kwotę 879,64 zł brutto. W uzasadnieniu decyzji ZUS wskazał, iż nie uwzględnił do stażu pracy A. S. (2) okresu zatrudnienia na podstawie umowy agencyjnej w GS (...) od 1.12.1971 r. do 31.08.1972 r., gdyż ubezpieczona nie przedłożyła dokumentu potwierdzającego podleganie ubezpieczeniu społecznemu. Organ rentowy nie uwzględnił również zatrudnienia- pracy nakładczej w (...) Spółdzielni Pracy (...) w W. od 1.03.1973 r. do 31.03.1974 r., ponieważ ubezpieczona nie udowodniła, by pobierała wynagrodzenie w wysokości stanowiącej co najmniej 50% minimalnej płacy.

Od decyzji tych odwołania złożyła A. S. (2), która domagała się ich zmiany.

Zdaniem ubezpieczonej, ZUS niezasadnie nie uwzględnił do jej stażu pracy okresu zatrudnienia na podstawie umowy agencyjnej w GS (...) w S. od 1.12.1971 r. do 31.08.1972 r. mimo tego, iż w aktach organu rentowego znajdują się stosowne dokumenty potwierdzające powyższe zatrudnienie. Ubezpieczona żądała również zaliczenia do stażu pracy okresu zatrudnienia jako chałupniczki w (...) Spółdzielni Cepelia w W. od 1.03.1973 r. do 31.03.1974 r. Ubezpieczona kwestionowała ponadto brak zaliczenia do stażu pracy czasu zatrudnienia w Gospodarstwie (...) od 2.11.1989 r. oraz okresu prowadzenia działalności gospodarczej od 1.06.1996 r. do 31.05.2007 r. (odwołanie k. 1-3 akt sprawy IV U 229/15). Ustalenie łącznego wymiaru okresów składkowych i nieskładkowych w liczbie 18 lat i kwoty kapitału początkowego wynoszącego 77.986,26 zł jest zdaniem ubezpieczonej krzywdzące (odwołanie k. 1-2 akt sprawy IV U 230/15).

W odpowiedziach na odwołania pozwany organ rentowy wnosił o ich oddalenie przywołując argumentację prawną zawartą w zaskarżonych decyzjach. ZUS podniósł, iż obliczając staż pracy ubezpieczonej uwzględnił okres zatrudnienia w Gospodarstwie (...) od 2.11.1989 r. do 1.12.1990 r. (k. 7-9 akt sprawy IV U 229/15 i k. 4-5 akt sprawy IV U 230/15).

W dniu 3.02.2016 r. Sąd Okręgowy w Siedlcach postanowił połączyć sprawy IV U 229/15 i IV U 230/15 celem łącznego prowadzenia i rozpoznania. Obie sprawy zostały rozpoznane pod sygnaturą IV U 229/15 (protokół k. 24).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczona A. S. (2), ur. (...), w dniu 28.11.2014 r. złożyła do (...) Oddział w S. wniosek o zaliczenie do stażu emerytalnego okresu zatrudnienia w GS (...) od 1.12.1971 r. do 31.08.1972 r. oraz w (...) Spółdzielni Pracy (...) w W. od 1.03.1973 r. do 31.03.1974 r. jak również Wojewódzkiej Spółdzielni Pracy (...) w W. od 4.06.1974 r. do 15.06.1978 r. (wniosek k. 10 a. e.). Do tego wniosku ubezpieczona dołączyła m. in. zaświadczenia o zatrudnieniu oraz świadectwa pracy (k.12-17 a. e.).

Powyższe stanowiło podstawę do ponownego ustalenia przez ZUS wymiaru stażu pracy A. S. (2). Organ rentowy przyjął, iż ubezpieczona udowodniła 16 lat, 1 miesiąc i 22 dni okresów składowych oraz 1 rok, 8 miesięcy i 16 dni okresów nieskładkowych.

Na tej podstawie ZUS w dniu 22.12.2014 r. wydał zaskarżoną decyzję, w której ustalił wysokość kapitału początkowego ubezpieczonej na dzień 1.01.1999 r. wynoszący 77.986,26 zł (decyzja k. 16-17 a. e.). W drodze zaskarżonej decyzji z dnia 24.12.2014 r. ZUS ustalił, od dnia 1.11.2014 r. wysokość emerytury przysługującej A. S. (2) na kwotę 879,64 zł brutto (decyzja k. 26 a. e.).

W toku postępowania nie udało się pozyskać akt osobowych ubezpieczonej pochodzących z GS (...) , z (...) Spółdzielni Pracy (...) w W. oraz z Gospodarstwa (...) w W. (k.29-31 akt sprawy).

W ocenie Sądu Okręgowego, odwołanie jest zasadne w części dotyczącej zaliczenia do okresów składkowych ubezpieczonej okresu zatrudnienia w GS (...) od 1.09.1971 r. do 31.08.1972 r.

Zdaniem Sądu, zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci dokumentów zawartych w GS (...) w postaci angażu na stanowisko stażysty z dnia 1.09.1971 r. obejmującego okres od 1.09.1971 r. do 30.11.1971 r. (k. 23 a. e.) oraz umowy agencyjnej z dnia 1.12.1971 r. (k. 24-28 a. e.). Pierwszy z dokumentów zawiera wzmiankę o wysokości zarobków ubezpieczonej (1000 zł miesięcznie). Dokumenty te zostały wsparte treścią zeznań świadka M. Ś. (k. 24v). Powyższe środki dowodowe należy uznać za wiarygodne. Wywieść z nich należy fakt zatrudnienia ubezpieczonej w okresie od 1.09.1971 r. do 31.08.1972 r. Tym samym stwierdzić należy, iż okres ten powinien zostać zaliczony jako okres składowy na podstawie art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. a wspomnianej wyżej ustawy o emeryturach i rentach z FUS odnośnie pracy na stanowisku stażysty oraz art. 6 ust. 2 pkt 13 lit b tej samej ustawy w przypadku zatrudnienia na podstawie umowy agencyjnej.

Odnośnie zatrudnienia w (...) Spółdzielni Pracy (...) w W. od 1.03.1973 r. do 31.03.1974 r., Sąd stwierdził, co następuje. Okres ten nie może być zaliczony w poczet stażu pracy ubezpieczonej. Normą pozwalającą na powyższe zaliczenie mógłby zawierać przepis art. 6 ust. 2 pkt 11 lit. b ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Przepis ten stanowi, iż okres wykonywania pracy nakładczej może być zaliczony jako okres składkowy, w sytuacji gdy jeżeli w okresach przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia z tego tytułu osoba wykonująca taką pracę uzyskiwała wynagrodzenie w wysokości co najmniej połowy obowiązującego najniższego wynagrodzenia, określonego na podstawie przepisów Kodeksu pracy. Ubezpieczona nie potrafiła jednak udowodnić wysokości zarobków uzyskiwanych z tytułu powyższego zatrudnienia, co wyklucza przyjęcie, iż wynagrodzenie to odpowiadało co najmniej połowy najniższego wynagrodzenia. Zarówno wskazani przez ubezpieczoną świadkowie, tj. W. W. i A. Z. (k. 24v) jak i sama ubezpieczona (k. 34v) nie potrafiły podać wysokości zarobków ubezpieczonej. Co prawda, A. S. (2) wskazała, iż zarabiała w (...) 2.000 zł miesięcznie, jednakże zeznania te nie zasługują na wiarę. Ubezpieczona podała tę kwotę po długiej chwili namysłu (nagranie rozprawy z dnia 26.04.2016 r. czas od minuty 2.29 do 6.18), co podważa jej wiarygodność. Z tego też względu odwołania ubezpieczonej w omawianym zakresie podlegają oddaleniu.

Mając powyższe na względzie, Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 kpc, orzekł jak w sentencji i zmienił zaskarżone decyzję częściowo, w ten sposób, że zaliczył ubezpieczonej do okresów składkowych okresu zatrudnienia w GS (...) od 1.09.1971 r. do 31.08.1972 r., zaś z mocy art. 477 14 § 1 kpc w pozostałej części odwołania od obydwu decyzji oddalił.