Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IC 1538/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 maja 2016r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodnicząca SSR Stanisława Pilińska

Protokolant st. prot. sąd. M. J.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2016 r. sprawy

z powództwa R. W.

przeciwko (...) SA z siedzibą w

W.

o zapłatę 5.000 zł z nal. ub.

1) zasądza od pozwanego (...) SA z siedzibą w W. na rzecz powódki R. W. kwotę 5.000,00 zł( pięć tysięcy złotych 00/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 19.05.2016r. do dnia zapłaty oraz kwotę 617,00 zł (sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2) nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) SA z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Słupsku kwotę 973,00 zł (dziewięćset siedemdziesiąt trzy złote 00/100) tytułem kosztów sądowych;

Sygn. akt I C 1538/13

UZASADNIENIE

Powódka małoletnia R. W. wystąpiła z pozwem przeciwko pozwanemu o zapłatę kwoty 5.000,00 zł z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu , tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę , której doznała w wyniku upadku wskutek poślizgnięcia się na rozlanym mleku na podłodze korytarza w Szkole Podstawowej z Oddziałem Integracyjnym nr 10 im. Polonii w S..

Pozwany (...) SA w W. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu . Wskazał iż jego odpowiedzialność opiera się na zasadzie winy , wobec tego powódka winna wykazać zawinione działanie podmiotu posiadającego u pozwanego ubezpieczenie OC czyli Szkołę Podstawową z Oddziałami Integracyjnymi nr 10 im. Polonii w S. . W toku postępowania likwidacyjnego pozwany ustalił iż nie doszło do żadnych zaniedbań ze strony personelu szkoły podstawowej , rozlane mleko zostało niezwłocznie usunięte. Wskazał też iż usunięcie dopiero co rozlanej cieczy zawsze wiąże się z upływem pewnego czasu , a jak wynika z wyjaśnień ubezpieczonego podłogi na szkolnych korytarzach są sprzątane po każdej przerwie międzylekcyjnej. Ponadto pozwany zakwestionował również wysokość roszczenia jako wygórowanego w świetle obrażeń jakich doznała powódka a także datę wymagalności odsetek ustawowych, należą się one od daty wyrokowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

27 stycznia 2010r. na korytarzu Szkoły Podstawowej z Oddziałem Integracyjnym nr 10 im. Polonii w S. powódka poślizgnęła się na rozlanym mleku . Na skutek tego doznała obrażenia ciała w postaci złamania V kości śródręcza prawego . Po upadku pierwszej pomocy w postaci usztywnienia ręki udzieliła powódce wychowawczyni a po zakończonych lekcjach powódka udała się do Poradni (...) Dziecięcej , gdzie udzielono jej pomocy. W okresie od 3 – 5 lutego 2010r. powódka przebywała w Wojewódzkim Szpitalu (...) w S. , w którym dokonano zamkniętej repozycji i ufiksowano złamanie drutem K. i założono gipsową longetę. Kolejny raz powódka przebywała w szpitalu 9 marca 2010r. , kiedy usunięto drut K. .

/ dowód: karty informacyjne leczenia - akta szkodowe / .

Powódka zgodnie ze zleceniem lekarza rehabilitowała rękę w domu przez okres około miesiąca. Była też zwolniona z lekcji wychowania fizycznego przez pół roku szkolnego . Obecnie odczuwa lekki ból ręki przy zmianie pogody , nie ma problemu ze zgięciem palca .

/ dowód: wyjaśnienia powódki k. 80 – 81 / .

Po leczeniu w związku z wypadkiem u powódki pozostała blizna pooperacyjna w okolicy głowy dalszej części V kości śródręcza o średnicy około 1 cm , płaska , niebolesna , praktycznie niewidoczna , która nie spowodowała uszczerbku na zdrowiu.

/ dowód: opinia biegłego k. 127 – 128 /.

Nastąpił całkowity powrót do zdrowia , złamanie bardzo dobrze wygoiło się , bez upośledzenia funkcji palca i ręki . Zakres doznanych obrażeń nie ma wpływu na funkcjonowanie organizmu powódki. Biegły ortopeda stwierdził iż powódka doznała 2% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

/ dowód: opinia biegłego k. 88 /.

Sąd zważył, co następuje:

spór pomiędzy stronami dotyczy odpowiedzialności pozwanego z tytułu zadośćuczynienia za doznaną przez powódkę krzywdę na podstawie art.445§1 kc i w oparciu o art. 415 kc.

Bezsporne jest iż pozwany zawarł umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej dla klienta indywidualnego oraz małego i średniego przedsiębiorcy ze Szkołą Podstawową z Oddziałami Integracyjnymi nr 10 imieniem Polonii w S. .

Trudno przyjąć stanowisko pozwanego za prawidłowe , kiedy twierdzi iż powódka nie wykazała zawinionego działania , czyli winę szkoły podstawowej , w której powódka doznała uszczerbku na zdrowiu . Ponadto , aby doszło do jakichkolwiek zaniedbań po stronie personelu tejże szkoły , tym bardziej , jak podnosi pozwany, że usunięcie dopiero co rozlanej cieczy zawsze wiąże się z upływem pewnego czasu .

Powództwo jest zasadne.

Odpowiedzialność pozwanego na zasadzie winy wynika z art. 415 kc , bowiem w wyniku zaniechania , doszło do wyrządzenia szkody powódce i występuje związek przyczynowy pomiędzy szkodą a zaniechaniem. I w takiej sytuacji pozwany jako ubezpieczyciel w ramach umowy ubezpieczenia OC odpowiada za szkody wyrządzone osobie trzeciej / art. 822 kc /.

Przepis art. 445 § 1 kc przewiduje iż w przypadku uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia poszkodowanego wywołanego czynem niedozwolonym sąd może przyznać odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Powyższy przepis pozostawia sądowi określenie „odpowiedniej sumy „ tytułem zadośćuczynienia , obecnie w orzecznictwie akcentuje się kompensacyjną funkcję zadośćuczynienia , w świetle której jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej lecz musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość . Zasadniczym kryterium jest rozmiar krzywdy , jakiej doznała powódka. W bogatym orzecznictwie Sąd Najwyższy podkreśla że wysokość zadośćuczynienia uzależniona jest od całokształtu ujawnionych okoliczności , a w szczególności czasu trwania cierpień fizycznych i psychicznych , trwałości skutków wypadku jak też wieku poszkodowanego. Ocena tego rodzaju kryteriów zależy od okoliczności danej sprawy a wiadomą rzeczą jest że do każdej sprawy należy podejść indywidualnie , bowiem w każdej sprawie występują szczególne , właściwe tylko dla niej okoliczności faktyczne.

Powódka w pozwie domagała się kwoty 5.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia.

Wprawdzie , jak stwierdzili biegli ortopeda i chirurg , w wyniku poślizgnięcia się powódki na rozlanym mleku doznane złamanie V kości śródręcza prawego zostało wygojone , pozostała niewielka , prawie niewidoczna blizna która pozostanie do końca życia , która nie zaburza w najmniejszym stopniu walorów estetycznych i nie spowoduje oszpecenia i zakres obrażeń doznanych nie ma wpływu na funkcjonowanie organizmu powódki . Jednak biegły ortopeda ustalił 2% długotrwały uszczerbek na zdrowiu.

Należy ponadto podnieść iż powódka w chwili poślizgnięcia była bardzo młodą osobą , miała 13 lat , poddana była dwóm operacjom , to niewątpliwie stanowi w tak młodym wieku ogromny stres dla dziecka i związane z tym cierpienia psychiczne i przede wszystkim fizyczne . Do chwili obecnej powódka odczuwa ból ręki w przypadku zmiany pogody.

Nie można się zgodzić ze stanowiskiem pozwanego odnośnie braku odpowiedzialności wobec braku zaniedbań personelu szkoły. Szkoła jest placówką publiczną , w której setki dzieci przebywa , na przerwach poruszają się po korytarzu szkoły, zatem stopień zapewnienia bezpieczeństwa dzieciom powinien być bardzo wysoki . Skoro mleko rozlało się , wobec tego nie może być tak że usunięcie jego wiąże się z upływem pewnego czasu , skoro w każdej chwili jakieś dziecko może przechodzić i nie zauważyć rozlanej cieczy . Pracownicy szkoły powinni natychmiast , z chwilą rozlania mleka , zabezpieczyć to miejsce .

Mając na uwadze powyższe , należało uznać iż kwota żądanego przez powódkę zadośćuczynienia nie jest wygórowana w stosunku do ustalonego uszczerbku na zdrowiu .

Powódka domagała się odsetek ustawowych od 28.IX.2011r. Zarzuty pozwanego dotyczące daty wymagalności odsetek ustawowych są zasadne. W razie ustalenia wysokości zadośćuczynienia uzasadnione jest przyznanie odsetek dopiero od chwili wyrokowania / vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30.10.2003r., IV CK 130/02 LEX nr 82273/, stąd zasądzono odsetki od 19.V.2016r.

O kosztach orzeczono w myśl art. 108§1 , 98 i 99 kpc oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.IX.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu / t. j. Dz. U. , 2013r. , poz. 490 ze zm. / - §6 pkt. 3 .

Na podstawie ustawy z 28.VII.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych / t. j. Dz.U. 2014r. poz. 1025 z późn.zm. / art. 83 w zw. z art. 113 ust. 1 należało ściągnąć od pozwanego koszty sądowe poniesione tymczasowo przez Skarb Państwa związane z nieuiszczoną opłatą sądową i wynagrodzenia biegłych.