Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy we Włocławku Wydział I Cywilny

Przewodniczący: SSR Monika Drzewiecka

Protokolant: st. sekr. sąd. Wioletta Rosołowska

po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2016 r. we Włocławku na rozprawie

sprawy z powództwa D. R.

przeciwko Gminie i Miastu B.

o zapłatę

1.  odrzuca pozew w zakresie żądania zapłaty za okres od dnia 01 kwietnia 2013r. do dnia 31 sierpnia 2013r.;

2.  zasądza od pozwanej Gminy i Miasta B. na rzecz powódki D. R. kwotę 15.776,43 zł (piętnaście tysięcy siedemset siedemdziesiąt sześć złotych czterdzieści trzy grosze) z ustawowymi odsetkami liczonymi:

-

od kwoty 5.720 zł (pięć tysięcy siedemset dwadzieścia złotych) od dnia 15 stycznia 2013r. do dnia zapłaty,

-

od kwoty 8.550 zł (osiem tysięcy pięćset pięćdziesiąt złotych) od dnia 17 listopada 2014r. do dnia zapłaty,

-

od kwoty 1.506,43 zł (jeden tysiąc pięćset sześć złotych czterdzieści trzy grosze) od dnia 23 marca 2015r. do dnia zapłaty;

3.  w pozostałej części powództwo oddala;

4.  zasądza od pozwanej Gminy i Miasto B. na rzecz powódki D. R. kwotę 354,15 zł (trzysta pięćdziesiąt cztery złote piętnaście groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

5.  nakazuje ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego we Włocławku z zasądzonego na rzecz powódki D. R. w pkt. 2 wyroku świadczenia kwotę 749,72 zł (siedemset czterdzieści dziewięć złotych siedemdziesiąt dwa grosze) tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa Sąd Rejonowy we Włocławku;

6.  nakazuje pobrać od pozwanej Gminy i Miasta B. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego we Włocławku kwotę 801,24 zł (osiemset jeden złotych dwadzieścia cztery grosze) tytułem części wydatków tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa Sąd Rejonowy we Włocławku.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 15 stycznia 2013r. powódka D. R. oraz w dalszych pismach procesowych wniosła o zasądzenie od pozwanej Gminy i Miasta B. łącznie 18.100 zł tytułem odszkodowania, w tym kwoty 5.500 zł za okres od dnia 01 lutego 2012r. do dnia 31 grudnia 2012r., kwoty 10.500 zł za okres od kwietnia 2013r. do listopada 2014r., kwoty 2.100 zł za okres od grudnia 2014r. do lutego 2015r. z odsetkami ustawowymi oraz o zasądzenie od pozwanej kosztów postępowania. Na rozprawie w dniu 12 maja 2016r., powódka wniosła o zasądzenie odszkodowania w kwocie 700 zł miesięcznie, wraz z ustawowymi odsetkami.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż Sąd Okręgowy we Włocławku wyrokiem z dnia 11 grudnia 2009r. oddalił apelację, a tym samym podtrzymał wyrok eksmisyjny, w którym Sąd nałożył na Gminę obowiązek przydzielenia lokalu socjalnego, zaś Gmina z obowiązku nie wywiązała się.

W toku postępowania powódka podała, że lokal stanowiący przedmiot sprawy jest położony w W. przy ul. (...), zajmują go lokatorzy: M. R. (1), A. R., S. R. i R. R. (1). Powódka nie dostała od lokatorów ani złotówki.

W odpowiedzi na pozew, pozwana Gmina i Miasto B. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwana podniosła, iż zaprzecza wszelkim twierdzeniom strony przeciwnej o faktach, których wyraźnie nie przyznała. Zdaniem pozwanej, powódka nie udowodniła swojego roszczenia tak co do zasady i co do wysokości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Prawomocnym wyrokiem z dnia 22 maja 2009r. wydanym w sprawie I C 441/08 Sąd Rejonowy we Włocławku orzekł eksmisję M. R. (2), A. R., S. R. i R. R. (1) z lokalu mieszkalnego położonego na piętrze w budynku przy ul. (...) w W., gmina B., a stanowiącego własność D. R.. Nadto orzekł o prawie do lokalu socjalnego wymienionych osób i w związku z tym wstrzymał wykonanie eksmisji do czasu złożenia przez Gminę i Miasto B. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego.

Gmina i Miasto B. do dnia wniesienia pozwu nie przedstawiła wymienionym w wyroku osobom oferty najmu lokalu socjalnego, wobec czego nadal zajmowały one opisany lokal.

dowód: okoliczności bezsporne; wyrok – k. 112-113; wydruk z księgi wieczystej (...) – k. 109-111

Przedmiotowy lokal mieszkalny obejmuje 80 m ² netto pomieszczeń; powierzchnia użytkowa tychże pomieszczeń (liczona zgodnie z polską normą tj. po uwzględnieniu skosów) wynosi 61 m ², położony jest przy ul. (...) w W., gmina B., w województwie (...). Przedmiotowy budynek, jest budynkiem mieszkalnym, wolno stojącym, niepodpiwniczonym, parterowym, z poddaszem użytkowym. Budynek wybudowany w technologii tradycyjnej, ocieplony, otynkowany, z dachem o konstrukcji drewnianej, dwuspadowy, kryty blacho dachówką. Stolarka okienna z PCV. Budynek posiada instalację elektryczną, wodociągową, kanalizacyjną z odpływem do szamba, ogrzewanie na poddaszu jest z kominka z płaszczem wodnym. Na poddaszu ściany w pomieszczeniach są kryte gładzią gipsową, malowane, w pokojach na podłodze są panele, w pozostałych pomieszczeniach wykładzina PCV. Wolnorynkowa stawka czynszu jaki można by uzyskać za wynajem przedmiotowego lokalu w warunkach wolnorynkowych wynosi 7,85 zł/m ² z uwzględnieniem takich atrybutów, jak: lokalizacja (bardzo korzystna), stan techniczny budynku (bardzo dobry), standard wykończenia pomieszczeń (dobry).

Przy tak wyliczonej stawce czynszu, wysokość miesięcznego czynszu z tytułu wynajmu pomieszczeń (poddasza użytkowego o powierzchni 61 m ² ), w budynku mieszkalnym położonym przy ul. (...) w W., w Gminie B. za okres od lutego do grudnia 2012r. wynosi 520 zł miesięcznie; od kwietnia 2013r. do lutego 2015r. wynosi 570 zł miesięcznie.

dowód: opinia biegłego – k.55-61, 145-151; opinia uzupełniająca – k. 174v (nagranie 00:06:13 – 00:14:15)

Lokatorzy nie zajmują już przedmiotowego lokal; nie uiścili na rzecz powódki jako właściciela nieruchomości żadnych opłat.

dowód: okoliczności bezsporne.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo częściowo zasługiwało na uwzględnienie.

Ustalając stan faktyczny, Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony w toku postępowania, opiniach biegłego, wyrokach, dowodu z akt księgi wieczystej WL1W/00007174/4 oraz dokumentach z akt spraw: I C 3164/13, I C 2324/13. Dowody z dokumentów nie były co do zasady kwestionowane przez strony. Sąd uwzględnił wniosek o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków M. R. (1) i A. R., jednakże świadkowie Ci, jako osoby dla powódki najbliższe (syn i synowa), skorzystali z przysługującego im prawa i odmówili składania zeznań.

Zasadniczo okoliczności faktyczne nie były sporne między stronami, po okazaniu przez powódkę dokumentów, o które pozwana wnosiła w odpowiedzi na pozew oraz dopuszczeniu dowodu z dokumentów znajdujących się w katach sprawy Sądu Rejonowego we Włocławku I C 66/13 i księgi wieczystej (...). Strona pozwana nie kwestionowała faktu nie dostarczenia lokalu socjalnego. Nie było również sporu co do samej zasady, to jest co do tego, że powódce na podstawie art. 18 ust. 5 ustawy o ochronie praw lokatorów (…) należne jest odszkodowanie za niedostarczenie lokalu socjalnego osobom eksmitowanym, którym Sąd takie uprawnienie przyznał. Kwestią sporną obarczona była sama wysokość żądanego odszkodowania, w tym wysokość czynszu przyjęta początkowo przez stronę powodową, a kształtująca się na poziomie 700 zł miesięcznie.

Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego na okoliczność ustalenia wysokości stawki czynszu wolnorynkowego najmu za lokal należący do powódki położony w W. przy ul. (...)., którą biegła ustaliła na poziomie 520 zł miesięcznie za czas od lutego do grudnia 2012r. i 570 zł miesięcznie w pozostałym okresie czasu. W ocenie Sądu opinie biegłego są jasne, kompletne i kategoryczne. Zdaniem Sądu zastrzeżenia powódki do sporządzonych opinii były niczym nie uzasadnione, co w sposób jasny i logiczny wykazała biegła M. K.. W konsekwencji, uwzględniając wnioski opinii ustalono, że ogólna kwota odszkodowania winna się kształtować na poziomie 15.776,43 zł. Biegła stwierdziła, że określona wartość rynkowa czynszu najmu lokalu mieszkalnego została określona z uwzględnieniem lokalizacji, stanu technicznego budynku, standardu wykończenia pomieszczeń za okres objęty pozwem, biorąc pod uwagę powierzchnię pomieszczeń z uwzględnieniem skosów tj. 61 m ² (powierzchnia netto – 80 m ²).

Na rozprawie w dniu 12 maja 2016r. powódka wniosła ostatecznie o zasądzenie na jej rzecz odszkodowania po 700 zł miesięcznie od lutego 2012r. do grudnia 2012r. i od kwietnia 2013r. do kutego 2015r. wraz z ustawowymi odsetkami.

Mając powyższe na uwadze Sąd, uznał żądanie powódki za zasadne, w części, co do kwoty 15.776,43 zł i na podstawie art. 417 kc i art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 21.06.2001 r. o ochronione praw lokatorów (…), orzekł, jak w pkt. 2 i 3 wyroku.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. nie uwzględniając żądania powódki co do daty początkowej naliczania odsetek. Sąd przyjął, iż najwcześniejszą, możliwą do przyjęcia datą, jest data zgłoszenia roszczenia jako wezwania do zapłaty, stąd też przyjął daty zgłoszenia poszczególnych żądań – dzień następny od doręczenia odpisu pozwu, jako datę początkową zasądzonych odsetek.

Na podstawie art. 199 § 1 pkt 2 kpc Sąd odrzucił pozew w części, dotyczącej żądania zapłaty za okres od dnia 01 kwietnia 2013r. do dnia 31 sierpnia 2013r. – jako, że żądanie w tym zakresie zostało zgłoszone i rozstrzygnięte w sprawie I C 2324/13 tut. Sądu – o czym orzekł w pkt. 1 wyroku.

O kosztach procesu, Sąd orzekł w pkt. 4 wyroku na podstawie art. 98 kpc w zw. z art. 100 kpc uwzględniając zasadę stosunkowego rozdzielania kosztów zasądzając od pozwanej na rzecz powódki kwotę 354,15 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Powódka wygrała proces w 87 %, zaś pozwana w 13 %. Powódka poniosła następujące koszty: 275 zł tytułem opłaty od pozwu, 40 zł opłaty od zażalenia, łącznie 274,50 zł. Pozwana poniosła następujące koszty: 1.200 zł zaliczki na opinię biegłego, 2.400 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego – łącznie 3.600 zł. Skarb Państwa tymczasowo pokrył koszty, związane z opłatami z tytułu rozszerzenia żądania przez powódkę – łącznie kwotę 630 zł.

W pkt. 5 i 6 wyroku orzeczono o kosztach tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa, również z uwzględnieniem stopnia, w którym każda ze stron sprawę wygrała oraz na podstawie art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Koszt sporządzonych opinii to łącznie kwota 2.120,96 zł, z czego z zaliczki uiszczonej przez pozwaną, pokryto 1.200 zł, zaś resztę, w kwocie 920,96 zł z sum budżetowych Skarbu Państwa.