Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Zawierciu II Wydział Karny

w składzie :

Przewodnicząca - SSR Agata Mikoda

Protokolant – st.sekr.sądowy M. B.

przy udziale Prokuratora - ---

po rozpoznaniu sprawy z oskarżenia publicznego w dniu 8.06.2016 r.

przeciwko Z. P.

ur. (...) w Ż.

syna J. i W.

oskarżonego o to , że :

w dniu 3 lutego 2016r. w miejscowości U. na drodze publicznej kierował samochodem osobowym marki P. nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości 0,99 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu

to jest o czyn z art. 178 a § 1 kk

1)  uznaje oskarżonego Z. P. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 kk i za to z mocy art. 178a § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk skazuje oskarżonego na karę grzywny w wymiarze 170 (sto siedemdziesiąt) stawek dziennych grzywny przy określeniu wartości 1 (jednej) stawki dziennej na kwotę 15 (piętnaście) złotych ,

2)  na podstawie art. 42 § 2 k.k. i art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat,

3)  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 (pięć tysięcy) złotych,

4)  na podstawie art. 63 § 4 k.k. zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego wobec niego zakazu prowadzenia pojazdów okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 3.02.2016 r.,

5)  na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki postępowania w kwocie 100 (sto) złotych oraz opłatę sądową w wysokości 255 (dwieście pięćdziesiąt pięć) złotych.

Za zgodność z oryginałem

S. S. Sądowy M. B.

Sygn. akt II K 182/16

UZASADNIENIE

Oskarżony Z. P. w dniu 3 lutego 2016r. w miejscowości U. na drodze publicznej kierował samochodem osobowym marki P. nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości 0,99 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu.

Oskarżony Z. P. (k: 10-12) na etapie postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym. Dodał, że był w P. aby u dentysty wyrwać bolący ząb, ale dentysty nie było i kupił w sklepie 100 ml spirytusu, który od razu wypił i swoim samochodem marki P. pojechał do domu. Po drodze stracił panowanie nad pojazdem i wpadł nim do rowu. Przyznał, że bardzo żałuje tego czynu, w domu ma bardzo trudna sytuację, jest jedynym żywicielem rodziny, utrzymuje się jedynie z gospodarstwa rolnego, ponadto mieszka z nim mama, która wymaga pomocy, bo jest inwalidką I grupy. Złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze w trybie art. 335 k.p.k. i wymierzenie mu kary grzywny w wysokości 170 stawek dziennych po 20 złotych każda, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat, świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 zł i poniesienie kosztów i opłat postępowania (k: 13). Nadto załączył zaświadczenie o stanie zdrowia wraz z dokumentacją medyczną swojej matki (k: 15-24)

Prokurator do Sądu złożył wniosek o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionej z oskarżonym kary w trybie art. 335 § 1 k.p.k.

Analizując całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd dał wiarę temu przyznaniu się oskarżonego do winy, uznał iż okoliczności popełnienia czynu i wina nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, iż cele postępowania zostaną osiągnięte i skierował sprawę na posiedzenie.

Na posiedzeniu oskarżony Z. P. podtrzymał wniosek o dobrowolne poddanie się karze, przy czym po oświadczeniu że gospodarstwo rolne przynosi dochód ok. 1100 zł, żona ma cukrzycę, matka jeździ na wózku i ma na utrzymaniu dwoje dzieci w wieku 19 i 15 lat Prokurator zmodyfikował wniosek i wniósł o orzeczenie kary grzywny w wymiarze 170 stawek po 15 zł każda stawka, pozostałe wnioski pozostają bez zmian, na co wyraził zgodę oskarżony (k: 41).

Analizując całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd uznał, iż okoliczności czynu zostały wyjaśnione i nie budzą żadnych wątpliwości, a wina oskarżonego została udowodniona natomiast nie zachodzą żadne okoliczności, które by tę winę wyłączały, a tym samym nie zachodzą przesłanki wyłączające odpowiedzialność karną.

Swoim zachowaniem oskarżony naruszył normę z art. 178a § 1 k.k.

Godząc się na zaproponowany wymiar kary Sąd miał na uwadze że strony przy wymiarze kary wzięły pod uwagę charakter czynu, uprzednią niekaralność oskarżonego, przyznanie się oskarżonego do winy i wyrażenie skruchy ale też nagminność tego typu zachowań.

Biorąc to pod uwagę Sąd wymierzył oskarżonemu Z. P. za czyn z art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k. karę grzywny w wymiarze 170 stawek dziennych grzywny przy określeniu wartości jednej stawki dziennej na kwotę 15 złotych.

Przy określeniu liczby stawek dziennych Sąd wziął pod uwagę winę oskarżonego i społeczną szkodliwość czynu, zaś przy określeniu wartości jednej stawki – dochody oskarżonego, jego warunki osobiste i rodzinne.

Jednocześnie na mocy art. 42 § 2 k.k. i art. 43 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat. Oskarżony dopuścił się rażącego złamania zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, prowadząc samochód po alkoholu.

R. legis takiego zakazu polega na tym, aby sprawca został, w określonym czasie, wyeliminowany z ruchu drogowego. Stanowi to, po pierwsze, element represji adekwatny do szczególnych okoliczności popełnionego przestępstwa drogowego, a po wtóre eliminacja takich kierowców z ruchu drogowego w sposób niewątpliwy wpływa pozytywnie na poprawę bezpieczeństwa w tymże ruchu. Czas zakazu zależy od stopnia zagrożenia jakie może stwarzać powrót sprawcy do ruchu, który z kolei ocenić należy na podstawie okoliczności czynu, przyczyn które do niego doprowadziły, sposobu prowadzenia pojazdów mechanicznych, a także rodzaju i wagi naruszonych zasad bezpieczeństwa.

Biorąc pod uwagę stopień nietrzeźwości oskarżonego, okoliczności i miejsce popełnienia czynu oraz potencjalne szkody jakie mogły powstać a z drugiej strony, że zdarzyło się to oskarżonemu po raz pierwszy Sąd orzekł o 3 letnim zakazie prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

Nadto na podstawie art. 43a § 2 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjne świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000 złotych.

Jednocześnie na podstawie przepisu wskazanego w sentencji wyroku Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonego wobec niego zakazu prowadzenia pojazdów okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 3.02.2016r.

Sąd uznał, iż tak określona kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego i bynajmniej nie nazbyt surowa i spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Bowiem z jednej strony kara w odczuciu społecznym musi odpowiadać poczuciu sprawiedliwości i skuteczności, a z drugiej strony i to jest jej cel priorytetowy skłonić winna oskarżonego do powstrzymywania się w dalszym życiu od popełniania przestępstw.

Oskarżony powołując się na okoliczności wskazane wyżej wskazywał czy nie ma możliwości aby nie orzekać wobec niego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych a w okolicznościach sprawy jest to nie możliwe, Sąd był zobowiązany obligatoryjnie do orzeczenia takowego zakazu.

Jednocześnie na podstawie przepisów wskazanych w sentencji wyroku Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki postępowania oraz opłatę, uznając iż może je ponieść ze względu na uzyskiwane dochody z tytułu pracy zarobkowej.