Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 21 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kielcach Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Teresa Kołbuc

Sędziowie: SO Elżbieta Ciesielska (spr.)

SO Marek Boniecki

Protokolant: protokolant sądowy Iwona Cierpikowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2013 r. sprawy

z wniosku E. S.

z udziałem J. S.

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji wnioskodawcy i uczestnika

od postanowienia Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 3 stycznia 2013 r., sygn. akt VII Ns 777/09

postanawia: odrzucić apelacje wnioskodawczyni i uczestnika w części dotyczącej żądania rozliczenia nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny; oddalić obie apelacje w pozostałym zakresie; przyznać od Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kielcach na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokat B. D.kwotę 738 (siedemset trzydzieści osiem) złotych oraz na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokat U. J.kwotę 2214 (dwa tysiące dwieście czternaście) złotych tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu apelacyjnym.

II Ca 485/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 3 stycznia 2013r. wydanym w sprawie o podział majątku wspólnego byłychmałżonków E. S.i J. S.Sąd Rejonowy w Kielcach: -w punkcie I ustalił, iż w skład tego majątku wchodzą : a) stanowiący odrębną własność lokal mieszkalny, położony w K.przy ulicy (...), oznaczony numerem (...), o powierzchni 52,40m ² wraz z udziałem (...)w częściach wspólnych budynku nie służących do wyłącznego korzystania właścicieli poszczególnych lokali i prawie współużytkowania wieczystego udziału wynoszącego (...)części działki pod budynkiem, dla którego to lokalu prowadzona jest księga wieczysta (...)–o wartości 195 600zł.; b) nakład w postaci pawilonu handlowego, położonego w K.przy ulicy (...), zlokalizowanego na części działki oznaczonej w ewidencji gruntów Miasta K.numerem (...), a stanowiącej własność Gminy K.o wartości 17 227 zł.; i obydwa te składniki w drodze podziału majątku wspólnego przyznał na wyłączną własność E. S.; -w punkcie II wartość majątku podlegającego podziałowi ustalił na kwotę 212 827 zł.; - w punkcie III zasądził od wnioskodawczyni E. S.na rzecz uczestnika J. S.tytułem spłaty kwotę 65 623,58zl. płatną w czterech ratach: pierwszą w wysokości 20 623,58zł. w terminie 1 miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia, i kolejne trzy w wysokości po 15 000zł. płatne: pierwsza z nich w terminie 4 miesięcyod dnia uprawomocnienia się postanowienia, druga w terminie 7 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia i trzecia w terminie 10 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia, wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat ; - w punkcie IV odstąpił od obciążania wnioskodawczyni i uczestnika kosztami wynagrodzenia pełnomocnika z urzędu; - w punkcie V nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kielcach od E. S.1066 zł, zaś od J. S.z zasądzonego na jego rzecz w punkcie III roszczenia kwotę 533zł. tytułem nieuiszczonej części kosztów sądowych; - w punkcie VI natomiast stwierdził, że wnioskodawczyni i uczestnik w pozostałym zakresie ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

Rozstrzygnięcie swoje Sąd Rejonowy oparł na następujących ustaleniach faktycznych i rozważaniach prawnych:

Związek małżeński E. S.i J. S.zawarty w dniu 19 lipca 1986r. rozwiązany został wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach zdnia 1 marca 2007r wydanym w sprawie IC 1840/05, w którym orzeczona została jednocześnie eksmisja J. S.ze wspólnego mieszkania. W trakcie małżeństwa strony nie zawierały umów majątkowych, jak równie z innych przyczyn nie doszło do ustania pomiędzy nimi wspólności majątkowej małżeńskiej. Przez kilka pierwszych lat małżeństwa strony czyniły nakłady na remont mieszkania zajmowanego przez rodziców uczestnika położonego w K.przy ulicy (...), w którym wówczas także zamieszkiwały. Po zawarciu związku małżeńskiego wnioskodawczyni w drodze darowizny otrzymała działkę położoną w miejscowości W.. Po zaniechaniu pierwotnych planów dotyczących jej zagospodarowania działka ta została sprzedana, a uzyskane ze sprzedaży pieniądze zostały przeznaczone na spłatę towaru z kiosku, zakup sprzętu RTV oraz spłatę kredytu zaciągniętego przez strony. W 1994r. J. S.nabył od K.i J.małżonków Ł.za kwotę 70 mln. zł. ( przed denominacją) nakład w postaci pawilonu handlowego, położonego w K.przy ulicy (...), zlokalizowanego na części działki oznaczonej w ewidencji gruntów numerem (...), stanowiącej własność Gminy K.. Pieniądze na zakup tego nakładu pochodziły z kredytu zaciągniętego przez brata wnioskodawczyni P. M., który to kredyt został spłacony ze środków uzyskiwanych z prowadzonej przez strony działalności gospodarczej, a nadto ze środków podarowanych przez rodzinę wnioskodawczyni. Wartość tego nakładu ustalony według cen aktualnych i jego stanu na dzień ustania wspólności małżeńskiej wynosi 17 227zł. W 1997r. byli małżonkowi S.nabyli za fundusze majątku wspólnego stanowiący odrębną własność lokal mieszkalny położony w K.przy ulicy (...)oznaczony numerem (...)o powierzchni 52,40m ² wraz z udziałem (...)w częściach wspólnych budynku nie służących do wyłącznego korzystania właścicieli poszczególnych lokali i prawem współużytkowania wieczystego udziału wynoszącego (...)części działki pod budynkiem, dla którego to lokalu urządzona jest księga wieczysta (...). Cena nabycia wynosząca 63 000zł. została spłacona w ratach. Pierwsza rata uiszczona przy zawarciu umowy wynosiła 20 000zł.i pochodziła ze środków darowanych przez rodziców wnioskodawczyni, pozostała kwota 43 000zł pochodziła z kredytu bankowego zaciągniętego przez byłych małżonków S., który to ostatecznie został spłacony w 2007r. z pieniędzy uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej. Wartość tego lokalu wraz z udziałem we współwłasności części wspólnych , przy uwzględnieniu stanu z dnia ustania współwłasności i cen aktualnych wynosi 195 600zł. Sąd Rejonowy ustalił nadto , że w przedmiotowym lokalu od lipca 2010r. przestał zamieszkiwać uczestnik, oraz że za okres od ustania wspólności majątkowej stron do czasu wyprowadzenia się J. S.z lokalu, E. S.poniosła koszt utrzymania tego elementu majątku wspólnego w łącznej kwocie 15 956,26zł., w tym 5318,75zł tj. 1/3 część obciążającą uczestnika. Sąd Rejonowy ustalił także, iż E. S.ma 47 lat. Jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę za wynagrodzeniem 1 000zł miesięcznie. J. S.natomiast ma 54 lata. Przebywa na długotrwałym zwolnieniu lekarskim i z tego tytułu pobiera zasiłek. Posiada zadłużenie z tytułu świadczeń alimentacyjnych w kwocie 15 000zł. Zamieszkuje razem ze swoimi rodzicami w K.przy ulicy (...)w mieszkaniu komunalnym. Uzasadniając powyższe Sąd Rejonowy zaznaczył , że nie negując , iż nakład poczyniony z majątku wspólnego małżonków na nieruchomość stanowiącą własność osoby trzeciej wchodzi w skład majątku wspólnego i jako prawo majątkowe może być objęty postępowaniem o podział majątku wspólnego, to jednak wierzytelność taka zgłoszona w tym zakresie przez wnioskodawczynię w niniejszej sprawie została pominięta przy rozliczeniach albowiem strony kwestionowały wielkość i wartość tych nakładów, a nadto rozstrzyganie o takiej wierzytelności wymagałoby określenie podmiotu , który ewentualnie zobowiązany byłby do takiego świadczenia na rzecz małżonków. Sąd Rejonowy podkreślił, że ustalenie tych wszystkich okoliczności wykraczałoby poza ramy postępowania niezbędnego do rozstrzygnięcia sprawy o podział majątku dorobkowego i rozliczenia pomiędzy byłymi małżonkami, zatem w sytuacji, gdy każde z nich może realizować swoje ewentualne uprawnienie w tym zakresie w odrębnym procesie, uzasadnionym było nie uwzględnienie wskazanej wierzytelności w składzie majątku wspólnego objętego podziałem , bo nie zamyka im to drogi do dochodzenia tego roszczenia. Ustalając ostatecznie, że ogólna wartość majątku dorobkowego stron podlegającego podziałowi wynosi 212 827 zł. oraz uwzględniając, iż zgodnie z postanowieniem wstępnym wydanym w niniejszej sprawie udział E. S.w tym majątku wynosi 2/3 , a J. S.1/3, stwierdził , iż wartość udziału wnioskodawczyni winien wynosić 141 884,67zł. zaś udział uczestnika 70 942,33zł. Uwzględniając ostateczne stanowiska stron co do sposobu podziału, Sąd I instancji przyznał na rzecz wnioskodawczyni obydwa składniki majątku dorobkowego z obowiązkiem spłaty na rzecz uczestnika. Przy czym określając wysokość spłaty należnej uczestnikowi, wyliczony powyżej udział w wysokości 70 942,33zł. pomniejszył o kwotę 5 318,75z. obciążających go kosztów utrzymania lokalu mieszkalnego wchodzącego w skład majątku podlegającego podziałowi , przypadających za okres od orzeczenia rozwodu do lipca 2010r. Dokonując rozliczenia tych nakładów na majątek wspólny dokonanych przez wnioskodawczynię, Sąd nie zgodził się z zarzutem przedawnienia podniesionym przez uczestnika, co do tego żądania zgłoszonego przez wnioskodawczynię, wskazując, iż roszczenie to ulega przedawnieniu po 10 latach. Zasądzając zatem ostatecznie od wnioskodawczynina rzecz uczestnika spłatę w wysokości 65 623,58zł. Sąd Rejonowy mającz jednej strony na uwadze możliwości płatnicze i sytuację materialną wnioskodawczyni, a z drugiej strony potrzebę uzyskania przez uczestnika środków finansowych w celu spłacenia ciążących na nim zobowiązań , rozłożył zasądzoną spłatę na 4 raty płatne w terminie 10 miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia, określając wysokość pierwszej z nich na kwotę 20 623,58 zł. i trzech kolejnych po 15 000zł.

Zaznaczyć także należy, iż w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd Rejonowy wskazał , iż nie uwzględnił żądania wnioskodawczyni w zakresie rozliczenia pieniędzy pochodzących ze sprzedaży działki we W. , jak i pieniędzy w kwocie 11 000zł. uzyskanych z książeczki mieszkaniowej, jako środków pochodzących z jej majątku osobistego, jak również nie uwzględnił twierdzenia uczestnika , iż poczynił on nakłady z majątku osobistego w wysokości 50 000 000,00starych złotych na zakup pawilonu handlowego, uznając, iż tak twierdzenia wnioskodawczyni jak i uczestnika w tym zakresie nie zostały poparte wiarygodnymi dowodami. Podkreślić jednak należy , iż w zaskarżonym postanowieniu brak jest rozstrzygnięcia o oddaleniu roszczeni co do zwrotu nakładów poczynionych z majątków osobistych byłych małżonków S. na ich majątek wspólny.

Rozstrzygając o kosztach postępowania Sąd Rejonowy powołując się na art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych odstąpił od obciążania wnioskodawczyni i uczestnika kosztami wynagrodzenia za obronę prawną udzieloną im z urzędu i kosztami tymi w odrębnym postanowieniu z dnia 3 stycznia 2013r. obciążył Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Kielcach. Powołując się zaś na ust. 1 i 2 art. 113 ustawy o kosztach, nakazał pobrać od wnioskodawczyni i uczestnika na rzecz Skarbu Państwa –Sądu Rejonowego w Kielcach stosownie do wielkości ich udziałów w majątku wspólnymodpowiednio 1 066zł. i 533zł. tytułem zwrotu wynagrodzenia wypłaconego tymczasowo z sum Skarbu Państwa biegłej opracowującej opinię w niniejszej spawie. Powołując się natomiast na przepis art. 520 par. 1 k.p.c. Sąd I instancji doszedł do przekonania, iż zarówno wnioskodawczyni jak i uczestnik pozostałe koszty postępowania ponoszą we własnym zakresie.

Apelację od postanowienia wydanego przez Sąd Rejonowy wywiedła tak wnioskodawczyni jak i uczestnik.

Wnioskodawczyni zaskarżyła postanowienie w części wskazując, iż apelacja dotyczy ustalenia majątku dorobkowego stron z pominięciem nakładów z majątku osobistego wnioskodawczyni na majątek wspólny, zasady surogacji, nakładów poczynionych przez małżonków na lokal mieszkalny położony przy ulicy (...)w K.w wysokości 20 000zł. , podczas , gdy wierzytelność taka podlega podziałowi jako prawo wchodzące do majątku wspólnego stron i zarzucając temu orzeczeniu: - naruszenie prawa procesowego w postaci art. 233 par. 1 k.p.c. w zw. z art. 328 par. 2 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c. poprzez : 1) dowolną , a nie swobodną ocenę materiału dowodowego dokonaną zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego i regułami logicznego rozumowania i w konsekwencji uznanie, że nie zostały udowodnione i wykazane nakłady z majątku osobistego wnioskodawczyni na majątek wspólny stron w postaci 50 000zł. uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości we W.oraz 11 000zł. uzyskanych z likwidacji książeczki mieszkaniowej przekazanej jej przez siostrę M. B.; 2) poprzez wadliwe ustalenie, że wnioskodawczyni , w sposób dorozumiany wyraziła zgodę na włączenie środków wskazanych w pkt. 1 do majątku wspólnego; - obrazę prawa procesowego w postaci art. 618 par. 2 k.p.c. w zw. z art. 688 k.p.c. i art. 567 k.p.c. polegającą na nie rozstrzygnięciu przez Sąd w postępowaniu o podział majątku wspólnego o całości stosunków majątkowych pomiędzy stronami poprzez: nie dokonanie rozliczenia nakładów poczynionych przez wnioskodawczynię z jej majątku osobistego na majątek wspólny oraz nie dokonanie rozliczenia wierzytelności z tytułu nakładów na lokal mieszkalny pry ulicy (...)w K.; - obrazę prawa materialnego w postaci art. 5 w zw. z art. 46 k. r. i o oraz art. 688 k.p.c. i art. 212 par. 3 k.c. przez jego nie zastosowanie i w konsekwencji nie obniżenie należnej uczestnikowi spłaty i zasądzenie od wnioskodawczyni na jego rzecz z tego tytułu kwoty w wysokości 65 623, 58 zł. podczas, gdy zachowanie uczestnika, zarówno w trakcie trwania małżeńskiej wspólności majątkowej jak i po jej ustaniu, polegające na trwonieniu majątku doprowadzaniu do zadłużeń związanych z mieszkaniem , nie płaceniu alimentów, czyni przyznanie tej spłaty sprzecznym z zasadami współżycia społecznego takimi jak sprawiedliwość, uczciwość oraz działanie dla dobra rodziny.

W apelacji swojej wartość przedmiotu zaskarżenia wnioskodawczyni określiła na 8 348, 00zł.

Podnosząc powyższe zarzuty wnioskodawczyni wnosiła o zmianę zaskarżonego postanowienia przez a) rozliczenie dokonanych przez nią nakładów z jej majątku osobistego na majątek wspólny stron w zakresie 50 000zł. uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości we W., i 11 000zł. uzyskanych ze zlikwidowanej książeczki mieszkaniowej jej siostry i w konsekwencji ustalenie składu majątku dorobkowego na kwotę 171 827, 00zł., b) zasądzenie na rzecz uczestnika spłaty w wysokości 37 276 zł. zamiast 65 623,58zł. i przyznanie na jego rzecz nakładów poczynionych przez byłych małżonków na lokal mieszkalny położony w K.przy uli (...), zaś w wypadku nie uwzględnienia takiej zmiany, o obniżenie spłaty należnej uczestnikowi w oparciu o art. 5 k.c. do kwoty 10 000zł. c) zasądzenie na rzecz wnioskodawczyni od uczestnika kosztów postępowania II-go instancyjnego według norm przepisanych , w tym kosztów zastępstwa procesowego, pełnomocnika ustanowionego z urzędu, które to koszty nie zostały pokryte w całości ani w części.

Uczestnik zaskarżył natomiast postanowienie Sądu Rejonowego w części zasądzającej na jego rzecz kwotę 65 623 , 58zł. z rozłożeniem jej na raty, bez uwzględnienia w rozliczeniu 50 000 000, 00 starych złotych, jaką przeznaczył ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny, a także w zakresie zasądzenia od niego kwoty 533 zł. tytułem kosztów sądowych wydatkowanych na biegłego. Orzeczeniu zarzucił błędne ustalenie , że kwota 65 623, 58 zł. jest kwotą, którą powinien on otrzymać tytułem spłaty, bowiem Sąd nie uwzględnił przy rozliczeniu jego nakładów z majątku osobistego , a także bezpodstawnie rozłożył należną mu spłatę na cztery raty pozbawiając go możliwości zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych. Wartość przedmiotu zaskarżenia uczestnik określił na 65 623,58zł. Zwracając uwagę na powyższe uchybienia uczestnik wnosił o podwyższenie należnej mu spłaty o zwaloryzowaną przez biegłego kwotę 50 000 000, 00 starych złotych, oraz orzeczenie , iż będzie ona płatna w terminie jednego miesiąca od uprawomocnienia się postanowienia, oraz wniósł o zmianę punktu 5 postanowienia przez nieobciążanie go kosztami sądowymi.

SĄD OKRĘGOWY ZWAŻYŁ CO NASTĘPUJE:

Żadna z apelacji nie zasługuje na uwzględnienie.

Zarzuty podniesione w obydwu apelacjach częściowo są niezasadne, a częściowo bezprzedmiotowe, jako dotyczące nieistniejącego orzeczenia.

Zarzuty zawarte tak w apelacji wnioskodawczyni jaki uczestnika, które Sąd Okręgowy uznał za bezprzedmiotowe odnoszą się do nie uwzględnienia przez Sąd Rejonowy w rozliczeniach przedmiotowej sprawy zgłoszonych przez nich nakładów jakie mieli poczynić ze swoich majątków osobistych na majątek wspólny stron. Tymczasem jak wynika z treści zaskarżonego postanowienia, Sąd Rejonowy nie zawarł w nim rozstrzygnięcia tak dotyczącego nakładów z majątku osobistego wnioskodawczyni jak i majątku osobistego uczestnika. Podkreślić w tym miejscu należy, iż jakkolwiek uwzględnienie tych roszczeń niewątpliwie znalazłoby odzwierciedlenie w rozliczeniach pomiędzy stronami , to jednak w sytuacji, gdy Sąd o takim roszczeniu orzeka negatywnie, to niezbędne jest danie temu jednoznacznego wyrazu w treści orzeczenia, albowiem takie negatywne orzeczenie dotyczące majątku osobistego nie może być wynikiem jedynie interpretacji orzeczenia odnoszącego się do majątku wspólnego byłych małżonków / por. stanowisko Sądu Najwyższego zaprezentowane w postanowieniu z dnia 14 grudnia 2011r. I CSK 138/11/. Zatem w tej sytuacji, skoro w zaskarżonym postanowieniu brak jest rozstrzygnięć o oddaleniu żądań zgłoszonych przez wnioskodawczynię i uczestnika w zakresie rozliczenia nakładów z ich majątków osobistych na majątek wspólny, należało stwierdzić zdaniem Sądu II instancji , iż z uwagi na brak przedmiotu zaskarżenia obydwie apelacje w części jakiej odnoszą się do powyżej wskazanych żądań są niedopuszczalne i jako takie podlegały odrzuceniu.

Oceniając pozostałe zarzuty zawarte w apelacji powódki, a dotyczące obrazy prawa procesowego w postaci art. 618 par. 2 k.p.c. w zw. z art. 688 k.p.c. i art. 567 k.p.c. poprzez nie rozstrzygnięcie przez Sąd Rejonowy o całości stosunków majątkowych pomiędzy byłymi małżonkami S. tj. nie dokonanie rozliczenia wierzytelności z tytułu nakładów poczynionych przez strony, na lokal mieszkalny położony przy ul. (...) w K., oraz obrazy prawa materialnego w postaci art. 5 k.c. w zw. z art. 46 k. r. i o. w zw. z art. 688 k.p.c. i art. 212 par. 3 k.c. przez jego niezastosowanie i nie obniżenie należnej uczestnikowi spłaty, Sąd Okręgowy uznał je za chybione. Odnosząc się do pierwszego z zarzutów Sąd II instancji stwierdza, iż wbrew wywodom apelacji Sąd Rejonowy nie dopuścił się naruszenia żadnego z przywołanych przez skarżącą przepisów procedury. Podkreślić bowiem należy, iż roszczenia zgłaszane do rozliczenia w toku sprawy o zniesienie współwłasności mogą być dochodzone tylko między współwłaścicielami. Zatem w toku takiego postępowania nie mogą być rozpoznawane spory dotyczące roszczeń między współwłaścicielami a osobami trzecimi, a postępowanie takie nie może w żaden sposób rzutować ograniczająco na sytuację osób trzecich nie biorących w nim udziału / por. pogląd Sądu Najwyższego zaprezentowany w uchwale z dnia 29 października 1968r. III CZP 89/68, lub postanowieniu z dnia 10 września 1979r. III CZP 143/79 / . Tymczasem jak słusznie stwierdził Sąd Rejonowy, wierzytelność jakiej rozliczenia domagała się wnioskodawczyni, nie tylko jest sporna pomiędzy byłymi małżonkami co do wysokości , ale przede wszystkim , nie została w żaden sposób wykazana przez wnioskodawczynię, iż rzeczywiście istnieje i przysługuje od konkretnej osoby trzeciej. W związku z tym odwołując się do powyższych wywodów, w pełni należało się zgodzić ze stanowiskiem zaprezentowanym w pisemnych wywodach zaskarżonego postanowienia, że wierzytelność ta winna być ewentualnie przedmiotem odrębnego postępowania prowadzonego z udziałem osoby trzeciej, która to zdaniem wnioskodawczyni obowiązana jest do zwrotu nakładów poczynionych z majątku wspólnego byłych małżonków S. na jej majątek . Sąd Okręgowy nie zgodził się także z zarzutem apelacji , iż zachowanie uczestnika zarówno w trakcie trwania małżeńskiej wspólności majątkowej stron jak i po jej ustaniu, polegające na trwonieniu majątku, doprowadzeniu do powstania zadłużeń związanych z mieszkaniem, nie płacenie alimentów czyni przyznanie mu spłaty określonej przez Sąd Rejonowy za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego , takimi jak sprawiedliwość, uczciwość oraz działanie dla dobra rodziny. Postawa bowiem uczestnika w toku trwania małżeństwa uwzględniona została już w niniejszej sprawie na etapie ustalania nierównych udziałów stron w majątku podlegającym podziałowi tj. że udziały w majątku wspólnym byłych małżonków S. wynoszą: odpowiednio E. S. 2/3 , zaś J. S. 1/3 /patrz uzasadnienie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 23 stycznia 2012 utrzymanego postanowieniem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 30 maja 2012r. k. 295 , 297-300 , 325/. Fakt nie łożenia natomiast na utrzymanie wspólnego lokalu mieszkalnego został natomiast uwzględniony poprzez pomniejszenie spłaty należnej uczestnikowi o kwotę 5 318,75zł. tj. należność jaką winien był on partycypować w kosztach utrzymania majątku wspólnego po rozwodzie. Zatem zdaniem Sądu II instancji nieznajdujące uzasadnienia, tak w obowiązujących przepisach przywołanych w apelacji, jak i sprecyzowanych w niej zasad współżycia społecznego byłoby ponowne odwoływanie się do tych okoliczności jako uzasadniających dodatkowo jeszcze obniżenie spłaty, na ustalenie której okoliczności te już w decydującym stopniu miały wpływ.

Za niezasadny Sąd Okręgowy uznał także zarzutu apelacji uczestnika, w którym zarzucił on Sądowi Rejonowemu bezpodstawność rozłożenia należnej mu spłat na cztery raty pozbawiając go możliwości zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych. Zdaniem Sądu Okręgowego , Sąd Rejonowy w świetle poczynionych ustaleń prawidłowo ocenił sytuację majątkową stron, ich potrzeby , jak i kwestie zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych uczestnika i słusznie stwierdził , że w świetle możliwości materialnych wnioskodawczyni będzie ona w stanie spłacić uczestnika w 4 ratach , których płatność zamknie się w terminie 10 miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia. Słusznie także uznał , iż taka forma płatności pozwoli też uczestnikowi na spłacenie ciążących na nim zadłużeń, na które to właśnie, zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przed Sądem Rejonowym planował przeznaczyć uzyskaną z poddziału spłatę. Taki sposób spłaty zdaniem Sądu Okręgowego, wbrew twierdzeniu zawartemu w apelacji nie pozbawi także uczestnika możliwości zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych, nie tylko dlatego , iż jak wynika z poczynionych w toku postępowania ustaleń uczestnik zaspokaja aktualnie te potrzeby mieszkając u rodziców, ale także dlatego , że wielkość ustalonych spłat jest na tyle wysoka, iż niewątpliwie pozwoli w razie takiej konieczności nie tylko na spłatę części zadłużenia, ale także na wynajęcie lokalu mieszkalnego przez J. S.. Sąd Okręgowy nie znalazł także podstaw do uwzględnienia apelacji uczestnika w części odnoszącej się do kosztów sądowych, uznając iż orzeczenie w tym zakresie jest trafne i zgodne z obowiązującymi przepisami.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 373 w zw. z art. 371 k.p.c. odrzucił obydwie apelacje w części dotyczącej żądania rozliczenia nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny, w pozostałym zakresie natomiast na podstawie art. 385 k.p.c. obie apelacje oddalił jako bezzasadne.

Zważywszy na wynik postępowania apelacyjnego wskazującego na brak podstaw do odstępstwa od zasady wskazanej w art. 520 par. 1 k.p.c. , iż każdy z uczestników co do zasady koszty te winien ponosić we własnym zakresie , Sąd Okręgowy zasądzając na rzecz pełnomocnika tak wnioskodawczyni, jak i uczestnika- ustanowionych z urzędu wynagrodzenie przewidziane w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm. ) , zastosował także tę zasadę wynikającą z przywołanego powyżej przepisu. W związku z tym ustalając wysokość poszczególnych wynagrodzeń, uwzględnił wskazaną w każdej z apelacji wartość przedmiotu zaskarżenia. W związku z tym koszty zasądzone na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokat B. D. obliczone zostały przy uwzględnieniu zasad wynikających z par. 13 ust. 1 pkt.1 w zw. z par.7ust. 1 pkt. 10 w zw. z par. 4 ust. 2 i par. 6 pkt. 4 oraz par. 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia od wartości przedmiotu zaskarżenia wskazanego w apelacji wnioskodawczyni reprezentowanej przez tego adwokata tj. od kwoty 8 348 zł, , zaś koszty zastępstwa procesowego zasądzone na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokat U. J. obliczone zostały przy zastosowaniu powyższych przepisów z tą tylko zmianą, iż zamiast par. 6 pkt. 4 uwzględniono w tym wypadku par. 6 pkt. 6 mając na uwadze wartość zaskarżenia wskazaną w apelacji uczestnika , którego ten adwokat reprezentował tj. od kwoty 65 623,58zł.

/ SSO. E. Ciesielska/ /SSO. T. Kołbuc/ /SSO. M. Boniecki/