Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Strzyżowie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2016 roku w Strzyżowie

sprawy z powództwa J. T.

przeciwko pozwanemu (...) Spółka Akcyjna
w Ł.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w Ł. na rzecz powoda J. T. kwotę 35.000,00 złotych (trzydzieści pięć tysięcy złotych), tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę po 500,00 złotych (pięćset złotych) miesięcznie, tytułem renty wyrównawczej, począwszy od dnia 22 sierpnia 2013 r., płatną z góry do dnia
10-ego każdego następującego po sobie miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia płatności którejkolwiek z rat;

III.  ustala odpowiedzialność pozwanego za skutki wypadku z dnia
20 czerwca 2011 r., które mogą ujawnić się u powoda J. T. w przyszłości;

IV.  oddala powództwo w pozostałej części;

V.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sąd Rejonowy w Strzyżowie kwotę 2.050,00 złotych (dwa tysiące pięćdziesiąt złotych), tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powód został zwolniony oraz kwotę 1.340,55 złotych (jeden tysiąc trzysta czterdzieści złotych pięćdziesiąt pięć groszy), tytułem uzupełnienia brakującego wynagrodzenia biegłych;

VI.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.400,00 złotych, tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia Sądu Rejonowego

Anna Piskozub

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 29 lutego 2016 r., sygn. akt I C 16/16

J. T. wniósł pozew, w którym domagał się zasądzenia od pozwanego (...) S.A. w Ł. na jego rzecz kwoty 35.000,00 złotych, tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę
z ustawowymi odsetkami od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia zapłaty, zasądzenia kwoty 1.150,00 złotych, tytułem renty odszkodowawczej od dnia wytoczenia powództwa na czas nieokreślony, płatnej miesięcznie z góry do 10 dnia każdego następującego po sobie miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia płatności którejkolwiek raty, ustalenia na podstawie art. 189 k.p.c. odpowiedzialności pozwanego względem powoda za ewentualne uszczerbki, ujawniające się w przyszłości, wynikające ze zdarzenia szkodowego oraz zasądzenia kosztów postępowania.

Jednocześnie powód wniósł o udzielenie zabezpieczenie powództwa poprzez zobowiązanie pozwanego do zapłaty na jego rzecz kwoty 500,00 złotych miesięcznie, płatnej z góry do 10 dnia każdego miesiąca – do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w tej sprawie.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że jego roszczenie wynika ze zdarzenia szkodowego, które miało miejsce w dniu 20 czerwca 2011 r., kiedy to kierowca pojazdu marki N. (...), ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej kierowcy u pozwanego na łuku drogi uderzył w prawidłowo poruszającego się samochodem powoda, w wyniku czego powód stracił przytomność. W momencie zdarzenia powód był uprawniony do prowadzenia pojazdu, był zapięty pasem bezpieczeństwa, nie był pod wpływem alkoholu, ani środków odurzających.

Dalej powód podał, że sprawca zdarzenia został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Strzyżowie z dnia 22 września 2011 r.

W czasie hospitalizacji ujawniono u niego szereg poważnych obrażeń głowy, wstrząśnienia mózgu, uszkodzenia kości. Po hospitalizacji powód pozostawał w leczeniu w poradni neurologicznej, ortopedycznej, pozostawał także pod opieką psychologa.

Powód podał, że w listopadzie 2011 r. przeszedł kolejną operację nogi,
a następnie w styczniu 2012 r. Był wielokrotnie poddawany różnym badaniom
i zabiegom. Jest zmuszony stale przyjmować leki przeciwbólowe oraz inne preparaty.

Dalej podał, że do chwili wypadku, od 2010 r. pracował (...) s.c. na stanowisku blacharza – montera instalacji klimatyzacji, z zawodu jest monterem klimatyzacji i wentylacji. Po wyczerpaniu okresu zasiłku chorobowego w grudniu 2011 r. uzyskał świadczenie rehabilitacyjne z ZUS, które było kontynuowane.

Z uwagi na wygaśnięcie umowy o pracę oraz nie dopuszczenie do pracy na dotychczasowym stanowisku przez lekarza medycyny pracy utracił możliwość zarobkowania i otrzymywania bieżącego dochodu. W dniu 5 grudnia 2012 r. orzeczono wobec niego lekki stopień niepełnosprawności.

Powód podał, że pozwany uznał swoją odpowiedzialność i częściowo zaspokoił żądanie zadośćuczynienia. Jednak przyznane zadośćuczynienie
i odszkodowanie nie odpowiada doznanej przez powoda krzywdzie oraz nie rekompensuje doznanych strat.

Ponadto powód podniósł, że w dniu zdarzenia pozostawał czynny zawodowo, co zapewniało mu uzyskiwanie stałego i pewnego wynagrodzenia. Zdarzenie szkodowe spowodowało nagłe pogorszenie jego sytuacji życiowej, ponieważ musiał ponosić koszty leczenia i rehabilitacji, był zmuszony wspierać się pracą najemną w miejsce swojej robocizny w gospodarstwie rolnym. Ponadto zdarzenie szkodowe uniemożliwiło mu rozwój zawodowy, jak również spowodowało przynajmniej częściową niezdolność do pracy. Tym samym zwiększyły się jego potrzeby i zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość. W miesiącach poprzedzających wypadek powód otrzymywał wynagrodzenie na rękę średnio na miesiąc 1.700,00 złotych, dlatego obecnie powinien otrzymywać comiesięczną rentę za ograniczenie pozyskiwania środków na utrzymanie na poziomie tysiąca złotych. Łączna kwota renty powinna wynosić 1.150,00 złotych (kwota 50,00 złotych na pokrywanie kosztów leczenia, kwota 100,00 złotych na opłacenie pracy najemnej w gospodarstwie rolnym).

Pozwany w odpowiedzi na pozew, k. 49 wniósł o oddalenie powództwa
w całości oraz zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany przyznał, że w przeprowadzonym postępowaniu likwidacyjnym wypłacił powodowi kwotę 15.000,00 złotych, tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w przedmiotowym zdarzeniu oraz odszkodowanie za koszty dojazdów, leki i rehabilitację w wysokości 10.348,62 złotych.

Pozwany podniósł, że żądanie przez powoda zasądzenia zadośćuczynienia w łącznej wysokości 50.000,00 złotych uznać należy za wygórowane
i nieadekwatne do sytuacji zdrowotnej i osobistej, w jakiej znalazł się powód,
w związku z obrażeniami ciała odniesionymi w wypadku.

Zdaniem pozwanego żądanie powoda, dotyczące zasądzenia na jego rzecz renty jest nieczytelne i nieudowodnione. Brak jest jakichkolwiek dowodów
i wyliczeń uzasadniających podaną przez powoda kwotę.

Na rozprawie w dniu 2 października 2013 r., k. 61 pełnomocnik powoda cofnął wniosek o udzielenie zabezpieczenia powództwa.

Sąd ustalił:

W dniu 20 czerwca 2011 r. powód J. T. był uczestnikiem wypadku komunikacyjnego, spowodowanego przez G. W., który był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w Towarzystwie (...) S.A. w Ł..

dowód: kserokopia opisu zdarzenia z dnia 7 lipca 2011 r., kserokopia oświadczenia powoda z dnia 7 lipca 2011 r., k. 11.

W wyniku przedmiotowego zdarzenia powód doznał wielonarządowego urazu, polegającego na stłuczeniu głowy, wstrząśnieniu mózgu, urazie skrętnym kolana lewego ze złamaniem kłykcia bocznego kości piszczelowej lewej, otarcia naskórka w okolicy skroniowej prawej.

Bezpośrednio po wypadku powód został przewieziony do Szpitala (...) w S. Oddział (...), gdzie był hospitalizowany oraz leczony zachowawczo. Leczenie polegało na nałożeniu opatrunku gipsowego udowego, w celu unieruchomienia kończyny dolnej lewej. Następnie był leczony ambulatoryjnie w poradni neurologicznej i ortopedycznej, przez trzy miesiące
w poradni psychologicznej.

Z powodu utrzymujących się dolegliwości w styczniu 2012 r. powód był hospitalizowany i leczony operacyjnie. Wykonano u niego artroskopię lewego stawu kolanowego. Nadal pozostaje w leczeniu w poradni ogólnej
i ortopedycznej oraz rehabilitacji ambulatoryjnej.

dowód: dokumentacja medyczna leczenia powoda – potwierdzone kserokopie karty wypisowej ZOZ S. Szpital (...)
z dnia 24 czerwca 2011 r., k. 78, karty informacyjnej Szpitala Miejskiego Oddział (...) w R. z dnia 13 stycznia 2012 r., k. 79, karty informacyjnej Szpitala Miejskiego Oddział (...) w R. z dnia 23 lutego 2012 r., k. 80, karty informacyjnej Szpitala Miejskiego Oddział (...) w R. z dnia 25 kwietnia 2012 r., k. 81, badania USG stawu skokowego lewego z dnia
6 marca 2012 r., k. 82, opisu badań, wydanych przez Pracownię (...) lek. med. W. K. z dnia 18 listopada 2011 r.
i 21 marca 2012 r., k. 83-84, orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 11 maja 2012 r., k. 85, historii choroby z Poradni Neurologicznej w C., k. 86-87, historii choroby z Poradni Chirurgicznej w S., k. 88-92, historii zdrowia i choroby z (...) Przychodni (...) w R., k. 93-95, historii choroby ZOZ Nr 2 w R., k. 96-102, zaświadczenia o stanie zdrowia, k. 103, historii choroby powoda z ZOZ Nr 2 w R., k. 104-106, historii choroby z (...), k. 107-108, k. 109, informacji
o przebytej rehabilitacji leczniczej w (...),
k. 110-111, skierowania do szpitala z dnia 21 listopada 2011 r., k. 112, skierowania do pracowni (...), k. 113, skierowania na zabiegi fizjoterapeutyczne z dnia 25 października 2011 r., k. 114, k. 116, informacji dla lekarza kierującego, k. 118-119, skierowania do szpitala i pracowni diagnostycznej, k. 120-121, skierowania na zabiegi fizjoterapeutyczne, k. 122-125, skierowania do poradni specjalistycznej, k. 126, informacji dla lekarza kierującego, k. 127-128.

Po wypadku powód przez okres pół roku przebywał na zwolnieniu lekarskim i w tym czasie wymagał opieki osób trzecich. Nie mógł wykonywać żadnych prac, nie mógł także pracować we własnym gospodarstwie rolnym
o powierzchni 4,74 ha.

W celu uzyskania środków finansowych na leczenie i na zakup samochodu, którego potrzebował do dojazdów na leczenie i na rehabilitację zmuszony był sprzedać część gospodarstwa rolnego o powierzchni około
70 arów.

dowód: zeznania świadków P. T., k. 68, K. T.,
k. 69, L. M., k. 69, G. M.,
k. 70, zeznania powoda J. T., k. 253.

Po okresie zwolnienia lekarskiego, powód przez 9 miesięcy przebywał na zasiłku rehabilitacyjnym i w tym czasie otrzymywał świadczenie rehabilitacyjne. W okresie od 19 grudnia 2011 r. do 17 marca 2012 r. otrzymywał świadczenie rehabilitacyjne w wysokości 90 % podstawy wymiaru, w okresie od 18 marca 2012 r. do 13 września 2012 r. w wysokości 75 % podstawy wymiaru.

Orzeczeniem z dnia 5 grudnia 2012 r. został zaliczony do stopnia niepełnosprawności – lekkiego. Orzeczenie zostało wydane do dnia 31 grudnia 2014 r.

dowód: zaświadczenie, wydane przez (...) Oddział w R. z dnia 15 września 2011 r. o wypłaconych zasiłkach za okres od 1 lipca 2011 r. do 31 sierpnia 2011 r., k. 252, decyzja (...) Oddział
w R. z dnia 28 grudnia 2011 r. oraz z dnia 21 maja
2012 r., k. 252, kserokopia orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z dnia 5 grudnia 2012 r., k. 27, zeznania powoda J. T., k. 253.

Aktualnie u powoda występują dwie punktowe blizny po zabiegu, niebolesne oraz cechy wstępnej choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego lewego, stan po obustronnej dekompresji kanałów nadgarstka. Podczas badania stwierdzono u niego przebyte zrośnięte złamanie kłykcia bocznego kości piszczelowej lewej oraz początkową fazę pourazowej artrozy stawu kolanowego lewego.

W zakresie urazów, dotyczących stawu kolanowego lewego powód doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 10 %. W przyszłości
u powoda dojdzie do rozwoju pourazowej choroby zwyrodnieniowej stanu kolanowego lewego. O powyższym świadczy zakres urazu z uszkodzeniem powierzchni chrzęstnych stawu, ubytki chrzęstne potwierdzone w badaniu (...) oraz w trakcie artroskopii oraz zmiany w badaniu klinicznym
i w dolegliwościach subiektywnych. U powoda już obecnie występują wstępne objawy choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego lewego. Natomiast rokowania co do remisji dolegliwości w powyższym zakresie są niepomyślne.

W konsekwencji przebytego stłuczenia głowy z wstrząśnieniem mózgu
u powoda wystąpił zespół bólowy kręgosłupa szyjnego oraz bóle głowy.

Aktualnie w wyniku przeprowadzonego badania neurologicznego nie stwierdzono u powoda patologii w zakresie ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, dodatnich objawów oponowych i mózgowych, zaburzeń czucia, ani najmniejszych deficytów neurologicznych.

Stwierdzono tylko niewielkie ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego oraz nieznaczne ograniczenie bólowe w obu stawach barkowych.

Długotrwały uszczerbek na zdrowiu u powoda pod względem neurologicznym wynosi 5 %. Pod względem neurologicznym doznane urazy nie spowodowały trwałych następstw, ani nie spowodują pojawienia się w przyszłości patofizjologicznych następstw klinicznych.

dowód: opinia sądowo-lekarska biegłego sądowego ortopedy traumatologa W. P. z dnia 25 kwietnia 2014 r.,
k. 131, opinia uzupełniająca tego biegłego z dnia
13 października 2014 r., k. 166, opinia sądowo-lekarska biegłego sądowego z zakresu neurologii J. K. z dnia 15 maja 2014 r., k. 137, opinia uzupełniająca tego biegłego z dnia 22 września 2014 r., k. 159.

Powód doznał także dolegliwości psychologicznych, które jednak nie będą miały trwałego i niekorzystnego wpływu na jego dalsze funkcjonowanie.

Występujące aktualnie dysfunkcje w zdrowiu psychicznym powoda mają niewielki stopień nasilenia i nie powodują dezorganizacji jego funkcjonowania psychospołecznego w zakresie pracy zawodowej, życia rodzinnego, osobistego, czy towarzyskiego. Uszczerbek na zdrowiu u powoda pod względem psychologicznym wynosi 5 %.

dowód: opinia sądowo-psychologiczna biegłej G. R. z dnia
18 lipca 2014 r., k. 143, opinia uzupełniająca tej biegłej z dnia
5 listopada 2014 r., k. 171.

Powołany w tej sprawie biegły z zakresu ortopedii i traumatologii stwierdził, iż brak jest związku przyczynowego pomiędzy doznanym przez powoda urazem w przedmiotowym wypadku komunikacyjnym, a rozpoznanym u niego zespołem cieśni nadgarstka obustronnym. Nie potwierdza tego ani patomechanizm urazu, rozpoznania w trakcie przebiegu leczenia oraz patomechanizm medyczny zespołu kanału nadgarstka.

Również biegły sądowy z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii A. P. w opinii stwierdził, że rozpoznany u powoda zespół cieśni nadgarstka obustronny nie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym
z wypadkiem z dnia 20 czerwca 2011 r. Wyjaśnił, że zmiany związane
z występowaniem tego zespołu narastają powoli i są następstwem wykonywanej pracy. Pourazowy zespół cieśni nadgarstka występuje, jako następstwa złamań kości w tej okolicy. Natomiast w wypadku z dnia 20 czerwca 2011 r. powód nie doznał złamań w okolicy nadgarstków.

Ponadto biegły ten stwierdził, że powód w wyniku przedmiotowego wypadku doznał trwałych następstw zdrowotnych, które dotyczą stawu kolanowego lewego. U powoda występuje pourazowa niewydolność funkcjonalna stawu kolanowego lewego. Z uwagi na to powód był narażony na cierpienia i niewygody, które przez pierwsze trzy tygodnie po urazie wynosiły 5-4 st (...) (w 10-stopniowej degresywnej skali (...)), dalej przez cztery tygodnie 4-3 st (...) i do zakończenia leczenia w kwietniu 2013 r. – 2 punkty (...).

Biegły stwierdził, że powód jest zdolny do wykonywania pracy, ponieważ został dopuszczony do pracy przez lekarza medycyny pracy.

Jednak w wyniku wypadku doznał trwałych następstw zdrowotnych, które dotyczą stanu kolanowego lewego. Występuje pourazowa niewydolność funkcjonalna stawu kolanowego lewego.

Dlatego rokowania na przyszłość, odnośnie pogarszania się funkcji stawu kolanowego lewego są niepomyślne. W związku z uszkodzeniem powierzchni stawowych nieuchronny jest rozwój pourazowej artrozy stawu.

dowód: opinia sądowo-lekarska biegłego sądowego ortopedy traumatologa W. P. z dnia 25 kwietnia 2014 r.,
k. 131, opinia biegłego sądowego z zakresu chirurgii urazowej
i ortopedii A. P. z dnia 6 listopada 2015 r., k. 230.

Przed wypadkiem powód był osobą zdrową i od 1975 r., tj. od ukończenia szkoły przez cały czas był zatrudniony na stanowisku montera klimatyzacji
i wentylacji. Bezpośrednio przed wypadkiem był zatrudniony w spółce cywilnej (...) w R. także na stanowisku montera klimatyzacji
i wentylacji. Jego średnie wynagrodzenie wynosiło 1.700,00 złotych netto miesięcznie. Pracował też we własnym gospodarstwie rolnym, z którego uzyskiwał dochody ze sprzedaży inwentarza żywego (świnie, cielęta).

dowód: kserokopie listy płac powoda w (...) s.c. za miesiąc styczeń 2011 r., za miesiąc luty 2011 r., za miesiąc marzec 2011 r., za miesiąc kwiecień 2011 r., za miesiąc maj
2011 r., za miesiąc czerwiec 2011 r., k. 31-36, zeznania świadków P. T., k. 68, K. T., k. 69, zeznania powoda J. T., k. 253.

Po wypadku, w maju 2013 r. powód ponownie został zatrudniony (...) s.c. w R.. Z uwagi na stan zdrowia oraz niemożność wykonywania pracy na wysokościach powód został zatrudniony w charakterze pomocnika montera instalacji i klimatyzacji. Aktualnie jego zarobki wynoszą średnio 1.700,00 złotych netto miesięcznie. Powód zatrudniany jest na umowy na czas określony, występują przerwy w jego zatrudnianiu.

Z uwagi na doznane urazy oraz dolegliwości bólowe lewej kończyny powód nie może obecnie pracować na gospodarstwie rolnym, które podupadło
i nie przynosi żadnych dochodów.

Powód ponadto ponosi koszty związane z zakupem leków przeciwbólowych
i maści przeciwbólowych, które wynoszą około 100,00 złotych miesięcznie i są to uzasadnione koszty jego leczenia.

dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu chirurgii urazowej
i ortopedii A. P. z dnia 6 listopada 2015 r., k. 230, zeznania świadka K. T., k. 69, zeznania powoda J. T., k. 253.

Zgodnie z Obwieszczeniem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego
z dnia 29 maja 2015 r. w sprawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
w województwach w pierwszym kwartale 2015 r., przeciętne miesięczne wynagrodzenie w wojewódzkie (...) wynosiło 3.462,58 złotych.

Osoba zatrudniona w charakterze początkującego montera uzyskuje wynagrodzenie w wysokości 1.500,00-1.700,00 złotych netto, bardziej doświadczeni pracownicy uzyskują wynagrodzenie w wysokości 2.500,00-2.700,00 złotych netto. Monterzy wentylacji i klimatyzacji, zatrudnieni w firmie (...) otrzymują miesięczne wynagrodzenie w wysokości około 2.200,00 złotych netto miesięcznie.

dowód: Obwieszczenie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 29 maja 2015 r. w sprawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w województwach w pierwszym kwartale
2015 r., k. 249, wydruk ze strony internetowej z dnia 21 lutego 2016 r., k. 250, zeznania powoda J. T., k. 253.

Pozwany – uznając roszczenie powoda o zadośćuczynienie, co do zasady, co przyznał w odpowiedzi na pozew, wypłacił mu łączną kwotę w wysokości 15.000,00 złotych.

dowód: zeznania powoda J. T., k. 253.

Sąd dał wiarę w całości dokumentom, które zostały przedłożone do akt sprawy jako wiarygodnym.

Sąd w całości dał wiarę opiniom sporządzonym w sprawie przez biegłych W. P., J. K., A. P., G. R., które zostały sporządzone rzetelnie, fachowo, a ich ustalenia stanowią podstawę do rozstrzygnięcia tej sprawy.

Sąd także dał wiarę zeznaniom świadków P. T., K. T., L. M., G. M. oraz zeznaniom powoda J. T., którzy zeznawali logicznie, spójnie i konsekwentnie.

Biorąc pod uwagę powyższe – Sąd przyjął, co następuje:

Bezspornym w niniejszej sprawie jest, że w dniu 20 czerwca 2011 r.,
w wyniku wypadku komunikacyjnego powód doznał poważnych obrażeń ciała.

Obowiązek naprawienia powstałej w wyniku tego wypadku szkody majątkowej spoczywa na pozwanym, ponieważ sprawca wypadku posiadał
z pozwanym zawartą umowę obowiązkowego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.

Pozwany ponadto nie kwestionował podstawy swojej odpowiedzialności w toku niniejszego postępowania.

Biegli sądowi W. P., J. K., G. R.
i A. P. w sporządzonych przez siebie opiniach szczegółowo opisali doznane przez powoda obrażenia ciała i stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Na podstawie powyższych opinii Sąd ustalił, iż powód doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu, a jego rokowania na przyszłość nie są pomyślne, ponieważ z powodu pogarszania się funkcji stawu kolanowego lewego nieuchronny jest rozwój pourazowej artrozy stawu. Powód już w chwili obecnej demonstruje wstępne objawy choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego lewego, miernie zaawansowane.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż powodowi przysługuje roszczenie z art. 445 § 1 k.c. o wypłatę stosowanego zadośćuczynienia pieniężnego.

Określając wysokość zadośćuczynienia sąd powinien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na rozmiar doznanej krzywdy, stopień
i czas trwania cierpień fizycznych i psychicznych, prognozy na przyszłość, wiek poszkodowanego. Wysokość zadośćuczynienia nie może być jednak nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy i aktualnych stosunków majątkowych społeczeństwa, a więc powinna być utrzymania w rozsądnych granicach (wyrok SN z dnia 26 lutego 1962 r., 4 CR 902/62, OSNCP 1963).

Zdaniem Sądu adekwatną sumą zadośćuczynienia pieniężnego dla powoda, do rozmiaru doznanych przez niego obrażeń, uszczerbku na zdrowiu
i jego skutków mających wpływ na jego zdrowie byłaby kwota 50.000,00 złotych. Kwotę tę Sąd obniżył o kwotę 15.000,00 złotych, otrzymaną już przez powoda od ubezpieczyciela, tytułem zadośćuczynienia – zasądzając na jego rzecz zadośćuczynienie w kwocie 35.000,00 złotych, z ustawowymi odsetkami od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia zapłaty.

Zgodnie z treścią art. 444 § 2 k.c. renta należy się poszkodowanemu, gdy wykaże on, że utracił zdolność zarobkowania i widoki na przyszłość, a także że zwiększyły się jego potrzeby wywołane uszkodzeniem ciała.

Według ustalonego stanu faktycznego, powód przez wypadkiem pracował zawodowo na stanowisku montera wentylacji i klimatyzacji. Pracował także na własnym gospodarstwie rolnym, z którego osiągał dochody.

Przy ustalaniu wysokości renty wyrównawczej, określając wielkość hipotetycznych dochodów uprawnionego, należy uwzględnić wszelkie jego dochody dotychczas uzyskiwane, również nieregularne (np. z pracy
w gospodarstwie rolnym), a także dochody, których uzyskanie w przyszłości było wysoce prawdopodobne (wyrok SA w Poznaniu z dnia 5 lutego 2014 r., sygn. akt I ACa 1157/13).

Przepis art. 444 § 2 k.c. należy rozumieć w ten sposób, że przy ustalaniu wysokości renty sąd powinien brać pod uwagę realną, praktyczną możliwość podjęcia przez poszkodowanego pracy w granicach zachowanej zdolności do pracy, a nie możliwość czysto teoretyczną.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdził fakt utraty zdrowia przez powoda, jako normalne następstwo wypadku, w konsekwencji czego nastąpiła utrata przez niego pełnej zdolności do wykonywania zawodu montera klimatyzacji i wentylacji, zdolności do pracy w gospodarstwie rolnym
i widoki na przyszłość. Powód niewątpliwie utracił możliwość uzyskiwania takich dochodów, jakie mógłby uzyskiwać, gdyby nie uległ wypadkowi.

Przy ustalaniu renty wyrównawczej Sąd wziął pod uwagę, że powód utracił dochód z gospodarstwa rolnego, na którym nie pracuje, a ponadto otrzymuje aktualnie niższe wynagrodzenie, średnio o 300,00 złotych netto miesięcznie, ponieważ został zatrudniony w charakterze pomocnika montera wentylacji i klimatyzacji z wynagrodzeniem 1.700,00 złotych netto miesięcznie. Natomiast monterzy zatrudnieni w tej samej firmie co powód otrzymują miesięcznie wynagrodzenie w wysokości około 2.200,00 złotych netto.

Dlatego zdaniem Sądu należało uwzględnić roszczenie powoda i z tytułu renty wyrównawczej zasądzić na jego rzecz kwotę 400,00 złotych miesięcznie.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, w tym opinii biegłego Sąd ustalił, że po wypadku powód ponosi koszty związane z zakupem leków i maści przeciwbólowych, które są uzasadnione i które wynoszą około 100,00 złotych miesięcznie. Dlatego znajduje także uzasadnienie w tej sprawie przyznanie powodowi renty uzupełniającej z tytułu zwiększenia się jego potrzeb, w tym kosztów leczenia.

Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził na rzecz powoda rentę w kwocie 500,00 złotych miesięcznie, począwszy od dnia 22 sierpnia 2013 r., płatną
z góry do dnia 10-tego każdego następującego po sobie miesiąca z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia w płatności którejkolwiek z rat.

Sąd ustalił odpowiedzialność pozwanego za skutki wypadku z dnia
20 czerwca 2011 r., które mogą ujawnić się u powoda J. T.
w przyszłości, gdyż z opinii biegłych jednoznacznie wynika, że w związku
z uszkodzeniem powierzchni stawowych w przyszłości u powoda nieuchronny jest rozwój pourazowej artrozy stawu kolanowego lewego.

W pozostałej części Sąd oddalił powództwo, jako nieuzasadnione, ponieważ brak było podstaw do przyznania powodowi wyższej renty wyrównawczej.

Sąd orzekł na podstawie art. 436 § 1 w zw. z art. 435 § 1 k.c., art. 444
§ 2 k.c., art. 189 k.p.c.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c., ustalając termin wymagalności dochodzonego roszczenia podany przez powoda wobec nieprzedłużenia przez pozwanego akt szkody, które zaginęły.

Na podstawie art. 102 k.p.c., zgodnie z którym w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami, Sąd odstąpił od obciążania powoda kosztami procesu od oddalonej części powództwa, z uwagi na jego trudną sytuację materialną oraz charakter sprawy. Zdaniem Sądu z uwagi na sytuację życiowo-materialną powoda i charakter sprawy, zachodzi w niniejszej sprawie wypadek szczególnie uzasadniony, wyczerpujący dyspozycję z art. 102 k.p.c.
i orzekł jak w punkcie V i VI wyroku.

SSR Anna Piskozub