Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu VIII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Kurdziel

Protokolant:Karolina Szewczyk

po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2016 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy

z powództwa Centrum (...) T. K. (1), T. K. (2) - Spółka Jawna z (...) w D.

przeciwko H. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego H. K. na rzecz strony powodowej Centrum (...) T. K. (1), T. K. (2) - Spółka Jawna z (...) w D. kwotę 12.765,78 zł (dwanaście tysięcy siedemset sześćdziesiąt pięć złotych siedemdziesiąt osiem groszy) wraz z odsetkami liczonymi od tej kwoty według stopy odsetek ustawowych od dnia 11 czerwca 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz według stopy odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty ;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 3.064 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 2.400 zł kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25 sierpnia 2015 r. strona powodowa Centrum (...) T. K. (1), T. K. (2) – Spółka jawna z siedzibą w D., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego H. K. kwoty 12.765,78 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11 czerwca 2015 r. do dnia zapłaty. Jednocześnie wniosła o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu podała, iż w dniu 5 lipca 2014 r. doszło do zdarzenia, w wyniku którego uszkodzony został pojazd marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należącym do (...) Sp. z o.o. we W.. Pojazd ten był użytkowany przez pozwanego H. K. na podstawie umowy leasingu. Podała, iż pozwany zgłosił szkodę do (...) S.A w celu jej likwidacji w ramach zawartej umowy Auto Casco.

W dniu 4 sierpnia 2014 r. pozwany przekazał uszkodzony pojazd do zakładu naprawczego powoda oraz upoważnił go do wystąpienia w jego imieniu, wobec ubezpieczyciela w kwestii dotyczącej wypłaty należnego odszkodowania. Zlecił stronie powodowej przeprowadzenie naprawy pojazdu, w tym zamontowanie, uprzednio skradzionego modułu nawigacji „Columbus”. Strona powodowa wskazała, iż ustalony przez strony zakres naprawy obejmował m.in. wymianę szyby bocznej, montaż jednostki nawigacji „Columbus” wraz z zestawem map, wymianę poszycia fotela oraz ozdobnych listew wnętrza pojazdu. Po dokonaniu naprawy, wystawiła pozwanemu fakturę VAT nr (...) którą objęta została należność za naprawę pojazdu. Powód wystąpił z wnioskiem o zapłatę za dokonaną naprawę do ubezpieczyciela pozwanego. Ubezpieczyciel decyzją z dnia 24 września 2014 r. odmówił wypłaty odszkodowania w części dotyczącej zakupu i montażu nawigacji „Columbus”. Pozostałą część należności za dokonaną naprawę tj. 3.399,72 zł Ubezpieczyciel przelał na konto powoda.

Strona powodowa wskazała, że ubezpieczyciel nie uregulował należności za montaż nawigacji, bowiem zawarta z pozwanym polisa nie obejmowała tego typu napraw. Wobec powyższego, zwróciła się do pozwanego o zapłatę niepokrytej przez ubezpieczyciela kwoty 12.765,78 zł. Podała, iż pomimo wysłanego pozwanemu monitu do zapłaty oraz ostatecznego wezwania do zapłaty, próby polubownego załatwienia sporu nie odniosły oczekiwanego rezultatu. Strona powodowa podniosła, iż strony zgodnie ustaliły, że w sytuacji ograniczenia pozwanemu odszkodowania, pokryje on wszelkie koszty związane z montażem modułu nawigacji jak i dotyczące naprawy pojazdu w ogóle. Podała, iż wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie stanowi należność wynikająca z faktury VAT nr (...) z dnia 6 sierpnia 2014 r., opiewającą na kwotę 16.165,50 zł, pomniejszoną o zapłaconą kwotę przez Ubezpieczyciela tj. 3.399,72 zł.

W dniu 2 września 2015 r. został wydany nakaz zapłaty, od którego pozwany skutecznie wniósł sprzeciw. Zaskarżył nakaz zapłaty w całości oraz wniósł o oddalenie powództwa.

W sprzeciwie podał, iż zobowiązanym do zapłaty należności jest Ubezpieczyciel (...). Wskazał, iż agencja ubezpieczeniowa popełniła błąd w oznaczeniu wersji wyposażenia pojazdu. Rzeczoznawca (...) w trakcie dokonywania wyceny szkody potwierdził, iż samochód posiada wyposażenie w wersji P. z nawigacją „Columbus” Podał, iż zlecił montaż skradzionej nawigacji w (...) zakładzie (...) Centrum spółka jawna.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny,

W dniu 4 sierpnia 2014 r. pozwany H. K. zlecił powodowi dokonanie naprawy samochodu, w tym montaż nawigacji samochodowej „Columbus”. Pozwany zadeklarował, że wynagrodzenie za wykonanie usługi zostanie zapłacone z polisy ubezpieczeniowej, którą zawarł pozwany z (...)S.A. z siedzibą w W.
– w ramach umowy dobrowolnego ubezpieczenia Auto Casco.

Pozwany zadeklarował, iż zobowiązuje się do dopłacenia różnicy warsztatowi wykonującemu naprawę, jeżeli z ustalonych okoliczności, warunków ubezpieczenia AC lub innych przepisów wynika, że należne odszkodowanie jest niższe od kosztu dokonanej naprawy.

Za wykonaną usługę powód wystawił fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 16.165,50 zł.

Dowód:

- zlecenie blacharsko – lakiernicze z dnia 4 sierpnia 2014 r. k. 16;

– deklaracja formy rozliczenia szkody k. 17;

– faktura VAT nr (...) k. 18.

Ubezpieczyciel pokrył część należności za dokonaną naprawę tj. co do kwot 3.399,72 zł, uznając, że montaż nawigacji wykracza poza zakres umowy ubezpieczenia, albowiem umowa ubezpieczenia była zawarta na pojazd S. (...) w wersji wyposażenia (...), nie zaś w rozszerzonej wersji P., obejmującej m.in. nawigację „Columbus”.

Następnie z inicjatywy pozwanego pomiędzy nim a (...) S.A. został zawarty w dniu 25 września 2014 r. aneks do umowy ubezpieczenia, w którym wskazano, że pojazd jest wyposażony według wersji P. oraz że przyczyną sporządzenia aneksu był błąd w danych co do wersji pojazdu. Ubezpieczyciel odmówił jednak likwidacji szkody w postaci kosztów zamontowania nowej nawigacji „Columbus”, powołując się na fakt, iż zgodnie z treścią aneksu obowiązywał on od 25 września 2014 r., nie zaś od początku okresu ubezpieczenia okreslonego polisą.

Dowód:

- aneks do umowy ubezpieczenia k.27;

- oświadczenie K. M. k. 28.

- przesłuchanie pozwanego H. K., protokół elektroniczny k. 42.

Powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 12.765,78 zł tytułem nieuregulowanej w całości wystawionej faktury VAT nr (...) z dnia 6 sierpnia 2014 r., z terminem płatności do dnia 3 czerwca 2015 r.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 27 maja 2015 r. k. 20.

Sąd zważył co następuje,

Powództwo jako zasadne, zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Poza sporem pozostawała sama wysokość żądanej kwoty, obejmującej koszt uzupełnienia pojazdu o skradzione urządzenie nawigacyjne.

Istotą sporu pozostawało natomiast, czy pozwany jest odpowiedzialny względem strony powodowej za zapłatę wynagrodzenia za wykonaną usługę.

W ocenie Sądu kwestię tę należało rozstrzygnąć na korzyść strony powodowej. W świetle przedłożonych przez nią dokumentów w postaci zlecenia z dnia 4 sierpnia 2014 r. i deklaracji formy rozliczenia szkody, wątpliwości nie budzi, iż pomiędzy stroną powodową a pozwanym została zawarta umowa o świadczenie usług, w ramach której strona powodowa miała zlikwidować szkodę pokradzieżową poprzez dostarczenie i zamontowanie urządzenia nawigacyjnego w pojeździe S. (...). Strony łączyła więc umowa o świadczenie usług, mająca charakter umowy rezultatu – w efekcie jej wykonania w pojeździe, który posiadał powód, miała zostać zamontowana nowa nawigacja, co stanowiło likwidację szkody po kradzieży. Niewątpliwie umowa ta miała charakter umowy wzajemnej, albowiem wykonanie usługi nie miało być dokonane darmowo, co byłoby przecież sprzeczne z praktyką i doświadczeniem życiowym, lecz za zapłatą wynagrodzenia. Zamawiający godził się na to, iż wykonawca usługi otrzyma odpowiednie wynagrodzenie, na co wskazuje treść deklaracji formy rozliczenia szkody. W tych okolicznościach do zawartej pomiędzy stronami umowy znajdują zastosowanie przepisy umowy o dzieło (art. 627-646 k.c.) Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia (art. 627 k.c.) Wysokość wynagrodzenia za wykonanie dzieła można określić poprzez wskazanie podstaw do jego ustalenia, jeśli zaś strony nie określiły wysokości wynagrodzenia ani nie wskazały podstaw do jego ustalenia, poczytuje się w razie wątpliwości, iż strony miały na myśli zwykłe wynagrodzenie za dzieło tego rodzaju (art. 628 § 1 k.c.) Wysokość wynagrodzenia jak i prawidłowe wykonanie usługi nie były kwestionowane przez pozwanego, który jedynie kwestionował, jakoby to on był podmiotem odpowiedzialnym za zapłatę.

Przedłożenie pozwanemu w warsztacie strony powodowej formularza deklaracji formy rozliczenia szkody, a następnie wypełnienie i podpisanie tego druku przez pozwanego, stanowi w ocenie Sądu przejaw woli zawarcia umowy o świadczenie przez osobę trzecią, tj. ubezpieczyciela. Pozwany upoważnił też w tej deklaracji stronę powodową do odbioru odszkodowania w przypadku uznania przez ubezpieczyciela jego roszczeń z umowy ubezpieczenia.

Jeżeli w umowie zastrzeżono, że osoba trzecia zaciągnie określone zobowiązanie albo spełni określone świadczenie, ten, kto takie przyrzeczenie uczynił, odpowiedzialny jest za szkodę, którą druga strona ponosi przez to, że osoba trzecia odmówiła zaciągnięcia zobowiązania albo nie spełniła świadczenia (art. 391 k.c.)

Zarzut, jakoby wyłącznie odpowiedzialnym wobec powoda miał być (...) S.A., w ocenie Sądu jest nie znajduje uzasadnienia. Należy mieć bowiem na uwadze, że stroną umowy o dzieło jak i umowy o świadczenie przez osobę trzecią nie był Ubezpieczyciel, lecz pozwany. To na pozwanym spoczywała w tej sytuacji odpowiedzialność za zapłatę wynagrodzenia za wykonane dzieło oraz za to, iż osoba trzecia – (...) S.A. nie uzna swojej odpowiedzialności za zdarzenie wywołujące szkodę w ramach ubezpieczenia Auto Casco.

Okoliczności podnoszone przez pozwanego a dotyczące kwestii prawidłowości sporządzenia pierwotnej polisy ubezpieczenia, nie miały zatem znaczenia dla rozstrzygnięcia sporu. Odpowiedzialność za zapłatę przez osobę trzecią spoczywała bowiem na pozwanym niezależnie od tego, czy odmowa zapłaty przez ubezpieczyciela była zasadna. Okoliczności te natomiast miałyby znaczenie lecz tylko w ramach procesu pomiędzy pozwanym a zakładem ubezpieczeń, w oparciu o stosunek prawny wynikający z umowy ubezpieczenia. W niniejszej sprawie roszczenie nie było oparte na takiej umowie.

Dla rozstrzygnięcia nie miało także wpływu to, iż pozwany nie złożył wniosku o przypozwanie po stronie pozwanej (...) S.A. ani nie był pouczony o takiej możliwości. Wstąpienie do procesu ubezpieczyciela w charakterze interwenienta ubocznego jest uzależnione od woli samego zakładu ubezpieczeń. Nadto złożenie wniosku w trybie art. 84 § 1 k.p.c. możliwe jest na każdym etapie postępowania, aż do zamknięcia rozprawy w drugiej instancji. Należy nadto podnieść, iż pozwany nie kwestionował ani prawidłowości wykonania umowy przez stronę powodową ani też wysokości żądanej kwoty, zaś podnoszony przez niego zarzut bezzasadności roszczenia z powołaniem się wyłącznie na treść umowy ubezpieczenia, której stroną nie była powodowa Spółka, nie mógł mieć wpływu na ocenę zasadności roszczenia w płaszczyźnie istniejącego stosunku prawnego pomiędzy stronami procesu.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c., zasądzając je zgodnie z żądaniem pozwu tj. od dnia 11 czerwca 2015 r. do dnia zapłaty, tj. od upływu terminu określonego w wezwaniu z dnia 27 maja 2015 r., przy czym – z uwagi na to, iż od 1 stycznia 2016 r. dotychczasowe „odsetki ustawowe” określone w art. 481 k.c. są nazwane „ustawowymi odsetkami za opóźnienie” – Sąd w pkt. I wyroku odpowiednio dostosował uwzględnione roszczenie określone w pozwie wniesionym w dniu 25 sierpnia 2015 r. do nowej terminologii.

Orzeczenie o kosztach zawarte w pkt II wyroku znajduje oparcie w art. 98 § 1 k.p.c. Strona przegrywająca sprawę jest obowiązana zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Pozwany przegrał sprawę w całości, w związku z czym jest obowiązany do zwrotu stronie powodowej kwoty 3.064 zł tytułem zwrotu kosztów procesu obejmującej w tym 2400 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika w stawce minimalnej przy oznaczeniu wartości przedmiotu sporu.