Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 24.05.2016r.

Sąd Okręgowy w S. Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO w S. W. G.

Protokolant sekretarz sądowy Izabela Tates

przy udziale Prokuratora Rejonowego w C. - Mirosława Orłowskiego

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym w C. – Oddział Zewnętrzny w C. wniosku skazanej W. F. c. S. i M. z d. B., ur. dnia (...) w S., skazanej prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w S. z dnia 19.04.2013r., sygn. akt II K 202/13 za czyn z art.280§1kk, art.11§2kk, art.193kk na karę 2 lat pozbawienia wolności, Sądu Rejonowego w S.z dnia 20.09.2010r., sygn. akt II K 604/10 za czyn z art.222§1kk, art.226§1kk, art.57a§1kk na karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

o warunkowe przedterminowe zwolnienie

na zasadzie art.77§1kk, art.78§1kk, art.79§1kk oraz art.161§1kkw

postanowił:

1.  odmówić udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia skazanej W. F. c. S.;

2.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. F. K. kwotę 147,60 zł. brutto (sto czterdzieści siedem złotych 60/100) za obronę z urzędu;

3.  przyznać biegłemu sądowemu z zakresu psychologii R. S. wynagrodzenie w łącznej kwocie 690,69zł za zapoznanie się z aktami sprawy i dokonanie ich analizy, przeprowadzenie badania oraz wydanie pisemnej opinii sądowo-psychologicznej dotyczącej skazanej W. F.;

4.  zwolnić skazaną od kosztów sądowych w części dotyczącej wydatków i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazana W. F. złożyła kolejny wniosek o udzielenie warunkowego przedterminowego zwolnienia wskazując, iż zrozumiała swoje błędne zachowanie na wolności a teraz chciałaby odzyskać szacunek ze strony bliskich. Zadeklarowała też chęć normalnego życia w społeczeństwie.

Uprawnienie do ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie skazana nabyła w dniu 30.04.2015r. Koniec kary przypada na dzień 30.12.2016r. Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Z treści art. 77§1kk wynika, że Sąd może warunkowo zwolnić skazaną z odbycia reszty kary pozbawienia wolności pod warunkiem stwierdzenia przesłanek wymienionych w tym przepisie. Nadto, na podstawie stwierdzonych przesłanek Sąd musi nabrać przekonania o zaistnieniu co do skazanej pozytywnej prognozy kryminologicznej. Sąd penitencjarny podziela w pełni stanowisko Sądu Apelacyjnego w Lublinie wynikające z postanowienia z dnia 29 sierpnia 2012 r. w sprawie II AKzw 866/12, iż „nie wszystkie okoliczności wymienione w art.77§1kk muszą zaistnieć kumulatywnie, niemniej jednak obowiązkiem sądu jest dokonanie kompleksowej ich analizy i dopiero wówczas sąd winien formułować względem skazanego prognozę społeczno-kryminologiczną”.

Przy ustalaniu prognozy kryminologiczno-społecznej Sąd musi mieć na uwadze wskazane w art.77§1kk właściwości i warunki osobiste skazanej. Przez właściwości osobiste należy rozumieć cechy charakteru sprawczyni, zdolność do samokrytyki, stosunek do innych ludzi i do powszechnie uznanych wartości społecznych. Przez warunki osobiste należy rozumieć warunki środowiskowe, w których żyje sprawczyni, warunki rodzinne, warunki w miejscu pracy, warunki mieszkaniowe z uwzględnieniem ewentualnych tendencji do wywoływania konfliktów w rodzinie lub w środowisku (vide także : komentarz do art.66 Kodeksu karnego pod redakcją A. Zolla - Zakamycze 2004r.).

Jest oczywiste że chcąc należycie ocenić, we wskazanym kontekście właściwości i warunki osobiste skazanej, konieczne jest odwołanie się do dowodu zawierającego stosowne informacje. Z wywiadu środowiskowego z dnia 27.01.2014r. wynika, że skazana przed osadzeniem w zakładzie karnym lekceważyła normy moralne i systematycznie nadużywała alkoholu, dochodziło do kłótni, nie wykazywała zainteresowania losem swoich małoletnich dzieci. Wielokrotnie dopuszczała się przestępstw i wykroczeń za które była zatrzymywana i karana. Utrzymywała też kontakty z osobami zdemoralizowanymi ze środowiska przestępczego.

Wywiad środowiskowy z dnia 14.03.2015r. potwierdza, że skazana jest osobą uzależnioną od alkoholu. Uczęszczała na mitingi AA, zaś pół roku przed osadzeniem dokonała próby samobójczej.

W opinii Komisji Psychiatrycznej d/s. Środków Zabezpieczających na k. 2 wskazano, że z oceny sądowo-psychiatrycznej wynika, że skazana wymaga leczenia odwykowego zamkniętego gdyż nie leczona nadal będzie popełniała podobne czyny. Podkreślono uzależnienie skazanej od alkoholu. Komisja we wnioskach uznała, że skazana powinna przebywać w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego dysponującym wzmocnionym poziomem zabezpieczenia.

Zatem, właściwości i warunki osobiste skazanej przemawiają przeciwko uwzględnieniu wniosku.

Zachowanie skazanej w podczas odbywania kary pozbawienia wolności nie może być pominięte przy rozpoznawaniu wniosku o udzielenie warunkowego zwolnienia. Ocena postawy w warunkach izolacji jest ważna dla określenia prognozy kryminologicznej, bowiem pozwala na ustalenie czy wobec skazanej pod wpływem procesu resocjalizacji stwierdzić można ewolucję społecznie pożądanej postawy .

Z informacji zastępcy Dyrektora AŚ C. wynika, że skazana była 33 razy nagradzana regulaminowo. Od lutego 2016r. zaczęła korzystać z systemu przepustowego. Była na przepustce 6 – godzinnej, 12 - godzinnej i jest przygotowana do kolejnej przepustki 12 – godzinnej. Wskazać trzeba, że mimo ustalonej liczby uzyskanych wniosków nagrodowych postawy skazanej nie można uznać za wyróżniającą, bowiem popełniła 3 przekroczenia, z czego 2-krotnie została dyscyplinarnie ukarana. Ostatnie przekroczenie popełniła w dniu 24.05.2015r.

Aktualnie postawa skazanej jest regulaminowa. Odbywa karę w systemie programowanego oddziaływania, a zadania wynikające z programu realizuje sumiennie i w terminie. Jest zatrudniona nieodpłatnie poza terenem jednostki. W miejscu pracy ma opinię zdyscyplinowanego pracownika i rzetelnie wywiązuje się z powierzonych jej obowiązków. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Została zakwalifikowana do nauczania w szkole P. w Liceum Ogólnokształcącym w C.. Zatem, zachowanie skazanej w warunkach izolacji jest dobre.

Wskazać trzeba, że skazana dopiero od lutego 2016r. korzysta z systemu przepustowego jest to jednak zbyt krótki okres aby jednoznacznie stwierdzić, że skazana w przyszłości zaniecha nadużywania alkoholu i agresywnego zachowania.

Przechodząc do okoliczności popełnienia przez skazaną przestępstwa podnieść należy, że o tyle mają one znaczenie dla negatywnej prognozy, a w konsekwencji i dla negatywnej decyzji w przedmiocie warunkowego zwolnienia, o ile wskazują na takie cechy skazanej, które mogą być przyczyną popełnienia przez nią kolejnego przestępstwa ( vide : postanowienia z dnia 21.10.2004r. S.A. we Wrocławiu sygn. II AKzw 709/04, z dnia 14.01.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 2908/13 oraz z dnia 20.01.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku w II AKzw. 38/14 ).

Z załączonych do akt ewidencyjnych odpisów wyroków wynika, że skazana popełniła przestępstwa z art.280§1kk i art.193kk w zw. z art.11§2kk, art.193kk, art.222§1kk w zw. z art.226§1kk w zw. z art.57a§1kk w zw. z art.11§2kk, art.226§1kkw zw. z art.57a§1kk. Popełnione przestępstwa dowodzą, że skazana uporczywie narusza porządek prawny zachowując się przy tym agresywnie.

Nadto, z wyroku w sprawie II K 604/10 wynika, że za czyn także z użyciem przemocy wymierzono karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności której wykonanie warunkowo na okres próby 5 lat. Z postanowienia z dnia 4.10.2013r. w przedmiocie zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności wynika, że skazana w okresie próby popełniła kolejne przestępstwo także z użyciem przemocy.

Wskazać trzeba, że kolejny wyrok w sprawie II K 2012/13 zapadł w dniu 19.04.2013r. Wykonanie kary 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej za czyn z art.280§1kk zawieszono warunkowo na okres próby lat 5. Z postanowienia z dnia 16.07.2013r. w przedmiocie zarządzenia wykonania kary wynika, że skazana w okresie próby uchylała się od dozoru i wobec niej prowadzone jest postępowanie karne.

Z załączonego do akt sprawy wyroku w sprawie II IK 461/14 wynika, że skazana w dniu 8.06.2013r. dopuściła się czynów z art. 13§1kk w zw. z art. 193kk oraz z art.158§1kk. Kara roku pozbawienia wolności nie została wprowadzona do wykonania bowiem poszukuje się nadal, zgodnie z zapisem w pkt. IV wyroku, zamkniętego zakładu leczenia odwykowego. Przypomnieć trzeba że w opinii Komisji Psychiatrycznej d/s. Środków Zabezpieczających wskazano że skazana nie leczona odwykowo nadal będzie popełniała podobne czyny.

Z chronologicznego zestawienia wskazanych powyżej dowodów jednoznacznie wynika, że skazana nie jest sprawczynią przypadkową a osobą która uporczywie narusza zasady porządku prawnego. Za takimi stanowiskiem przemawia również informacja z K. gdzie wskazano, że skazana była 4-krotnie karana, z czego 3-krotnie za przestępstwa z użyciem przemocy. Dodać trzeba, że zastosowany wobec skazanej 2-krotnie środek probacyjny nie przyniósł oczekiwanego rezultatu, bowiem skazana nie zaniechała nadużywania alkoholu i zachowań agresywnych.

Mając na uwadze okoliczności popełnionych przestępstw z użyciem przemocy a przy tym skłonności do nadużywania alkoholu, Sąd penitencjarny dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu psychologii. Z opinii z dnia 15.02.2016r. wynika, że u skazanej stwierdzono skłonności do zachowań agresywnych utrwalone poprzez wzorce środowiskowe i osobowościowe. Ta postawa nieznacznie się mieniła w trakcie odbywania kary. Skazana ma wysoki prób reagowania lękiem czy niepokojem. Mimo zachowanej zdolności do kontroli, na przeszkody czy zakazy reaguje agresją fizyczną bądź wycofaniem. Za własne niepowodzenia obarcza innych.

W świetle wniosków wynikających z tej opinii stwierdzić trzeba, że mimo pobytu w warunkach izolacji więziennej w osobności skazanej nie zaszły zmiany uzasadniające przyjęcie iż skazana podczas pobytu na wolności zaniecha nadużywania alkoholu i zachowań agresywnych.

W ocenie Sądu penitencjarnego okoliczności popełnionych przestępstw przy uwzględnieniu ustalonej karalności, faktu nie sprawdzenia się w warunkach wolnościowych, wniosków wynikających opinii biegłego psychologa wskazanej Komisji a także z wywiadów środowiskowych kuratora przemawiają przeciwko uwzględnieniu wniosku skazanej, bowiem wskazują na takie cechy jej osobowości jak skłonności do nadużywania alkoholu oraz zachowań agresywnych, które mogą być podstawą do popełnienia kolejnego przestępstwa.

Przypomnieć trzeba, że skazana nie potrafiła 2-krotnie docenić dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej wobec niej kary pozbawienia wolności. Jedną z przesłanek ocenianych przy rozpoznaniu wniosku jest postawa skazanej, która oznacza jej stosunek wobec norm i reguł społecznych oraz widoczną skłonność do naruszania dóbr prawem chronionych. Sąd penitencjarny podziela stanowisko Sądu Apelacyjnego w Lublinie wyrażone w postanowieniu z dnia 29.06.2006r. sygn. II AKzw 429/06, że do czynników rokujących negatywnie odnośnie postępowania skazanej w warunkach wolnościowych należy fakt iż skazana po raz kolejny narusza porządek prawny, ponownie dopuszcza się przestępstwa mimo warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności. Fakt ten rzutuje na ocenę jej aktualnej postawy i nie może być pomijany przy konstruowaniu aktualnej prognozy kryminologicznej.

Bezspornym jest, że skazana w warunkach izolacji zachowywała się także poprawnie. W ocenie Sądu nie można nadmiernie eksponować okresów poprawnego zachowania się skazanej w toku odbywania kary pozbawienia wolności. Nie można pomijać okresów nagannej postawy i okoliczności popełnionych przestępstw.

Postawa skazanej z okresu pobytu w warunkach izolacji winna być oceniania w powiązaniu z jej właściwościami i warunkami osobistymi wynikającymi z wywiadu kuratora oraz okolicznościami popełnionych przestępstw.

Ta ocena nie pozwala na wysnucie wniosku że skazana, na obecnym etapie odbywania kary, ma na tyle ukształtowane właściwe postawy, iż mimo niewykonania pozostałej części kary pozbawienia wolności będzie przestrzegała porządku prawnego a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa a dalszy proces jej resocjalizacji prowadzony w warunkach wolnościowych będzie przebiegał należycie.

W tej sytuacji, wobec braku pozytywnej prognozy kryminologicznej postanowiono jak na wstępie.

Kwota należności wnioskowana przez biegłego wynika z przedłożonego dokumentu w postaci rachunku nr (...) z dnia 15.02.2016r. i jest zgodna z obowiązującymi przepisami.

O kosztach obrony z urzędu orzeczono zgodnie z przepisem art. 29§1 ustawy z dnia 16.05.1982r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16 poz.124) oraz § 2 pkt 1,2 i 3, § 15 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (...) (Dz. U. Nr 163 poz.1348).

O kosztach postępowania przed sądem orzeczono na podstawie przepisu art. 626§1kpk w zw. z art.624§1kpk w zw. z art.1§2kkw.