Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 298 / 16

UZASADNIENIE

Apelacja oskarżyciela posiłkowego, podnosząca zarzut rażąco łagodnej kary, jaką sąd I instancji wymierzył obwinionemu, jest uzasadniona. Rację ma skarżący podnosząc, iż orzeczona wobec niego grzywna jest niewspółmiernie niska do stopnia winy i szkodliwości społecznej czynu, zaś odstąpienie od wymierzenia sześciomiesięcznego zakazu prowadzenia pojazdów było nieuzasadnione i niezrozumiałe. Manewr nagłego zajechania drogi pokrzywdzonemu przez obwinionego wykonany został świadomie. Połączony był z gwałtownym hamowaniem tuż przed „ maską ” jego pojazdu. Podjęty został umyślnie, z premedytacją. Obwiniony kierował się wyłącznie wyrządzeniem w ten sposób złośliwości innemu kierowcy. Zachował się w ten sposób na drodze o bardzo dużym natężeniu ruchu i na której pojazdy poruszają się z dużymi prędkościami. W sposób umyślny naraził na niebezpieczeństwo pokrzywdzonego, wymuszając na nim nagłe i gwałtowne manewry obronne. Nie ma podstaw do twierdzeń, by ten ostatni naruszył wcześniej zasady bezpiecznej i zgodnej z przepisami jazdy. Tego rodzaju zachowania obwinionego na drodze, nacechowanego złośliwością i agresją, nie liczeniem się z bezpieczeństwem innych użytkowników drogi, tolerować nie można. Musi się ono łączyć się z większymi konsekwencjami, aniżeli orzeczona w dolnych granicach ustawowego zagrożenia grzywna. Uzasadnionym jest także wniosek, by tego rodzaju kierowców z ruchu drogowego czasowo wykluczać. Najwłaściwszym ku temu środkiem, jaki pozostaje w gestii sądów, jest zakaz prowadzenia pojazdów. W tym przypadku pełni on zarówno rolę wzmocnienia represji, jaka wynika z kary finansowej, jak i względami prewencyjnego, odstraszającego oddziaływania na innych kierowców po to, by tego rodzaju zachowań unikali.