Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VU 469/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lipca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Agnieszka Leżańska

Protokolant Cezary Jarocki

po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku M. M. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

o prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy

na skutek odwołania M. M. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

z dnia 08 marca 2012r. sygn.(...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu M. M. (1) prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia 01 lutego 2012 roku do 31 grudnia 2014 roku.

Sygn. akt VU 469/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 marca 2012 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M.. odmówił M. M. (1) dalszego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu ZUS podniósł, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy do dnia 31 stycznia 2015 roku.

W odwołaniu skarżący wniósł o zmianę tej decyzji i przyznanie dalszego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

ZUS wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

M. M. (1). urodził się w dniu (...), ma wykształcenie średnie-technik elektryk. W okresie aktywności zawodowej pracował jako elektryk, serwisant sprzętu AGD oraz portier. W okresie od 21 września 1995 roku do 31 stycznia 2012 roku uprawniony do renty, początkowo orzekanej z tytułu częściowej niezdolności do pracy, a od 19 stycznia 2010 roku - z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (analiza akt rentowych wraz z dokumentacja lekarską).

W dniu 30 grudnia 2011 roku M. M. (1) złożył wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (dowód: wniosek o rentę k. 337 w aktach organu rentowego).

Orzeczeniem z dnia 25 stycznia 2012 roku, lekarz orzecznik ZUS stwierdził, iż wnioskodawca w aktualnym stanie zdrowia jest częściowo niezdolny do pracy okresowo (do dnia 31 stycznia 2015 roku) (dowód: orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 25 stycznia 2012 roku z dokumentacją medyczną k. 40 w aktach organu rentowego).

M. M. (1)wniósł sprzeciw od powyższego orzeczenia, w wyniku czego sprawę skierowano na komisję lekarską ZUS. która w dniu 24 lutego 2012 roku. wydała orzeczenie zgodne z opinią lekarza orzecznika ZUS. Po ponownym zbadaniu wnioskodawcy zdiagnozowano u niego: przewlekłą chorobę niedokrwienną serca u osoby po przebytym w 1995 roku zawale serca i przebytym w 2005 roku CABG, cukrzycę typu II insulinozależną wyrównaną, miażdżycę tętnic uogólnioną, przebyte w 2006 roku pomostowanie aortalno-

udowe w przebiegu zespołu Lericha, retinopatię cukrzycową nieproliferacyjną. jaskrę, niedowidzenie okiem prawym, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez cech zespołu korzeniowego, chorobę wrzodową żołądka. W oparciu powyższe Komisja Lekarska ZUS orzekła, iż wnioskodawca w aktualnym stanie zdrowia jest częściowo niezdolny do pracy na okres 3 lat tj. do 3 1 stycznia 2015 roku.

(dowód: orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 24 lutego 2012 roku z dokumentacją medyczną k. 48, sprzeciw wnioskodawcy M. M. (3) tery z dnia 6 lutego 2012 roku k.40 w aktach organu rentowego)

Aktualnie u wnioskodawcy występują następujące schorzenia:

choroba wieńcowa II/III CCS;

stan po zawale serca (1995);

stan po angioplastyce prawej tętnicy wieńcowej ( 1996);

stan po chirurgicznej rewaskularyzacji mięśnia sercowego (2005);

A.O:

cukrzyca leczona insuliną;

polineuropatia cukrzycowa- obwodowa ;

retinopatia cukrzycowa nieproliferacyjną;

miażdżyca uogólniona,

cukrzyca insulinozależna z powikłaniami naczyniowymi;

zaburzenia ukrwienia kończyn dolnych- II stop. wg Fontanie'a;

stan powszczepianiu protezy naczyniowej aortalno-dwuudowej;

stan po zawale mięśnia sercowego i jego rewaskularyzacji;

stan po udarze mózgu;

choroba wrzodowa w wywiadzie;

blizna rogówki oka prawego po przebytym owrzodzeniu;

praktyczna jednooczność;

retinopatia cukrzycowa przedproliferacyjna obu oczu;

stan po wykonanej laseroterapii siatkówek obu oczu;

nadwzroczność oka lewego poddająca się kompensacji korekcja optyczną;

nadciśnienie wewnątrzgałkowe obu oczu ustabilizowane leczeniem farmakologicznym;

przewlekła choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy;

kamica pęcherzyka żółciowego;

choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa odcinka szyjnego i lędźwiowego bez powikłań korzeniowych;

(dowód: opinia biegłych lekarzy specjalistów-kardiologa- M. M. (4) k. 11-13, diabetologa- M. S. k. 17-18, biegłego z zakresu naczyń obwodowych A. P. (1) k.22-23 oraz dwie opinie uzupełniające k.64 i k. 104 okulisty A. C. k. 31-32, gastrologa M. Ł. k. 39-40, reumatologa A. D. k. 44-45akt sprawy)

Z uwagi na schorzenia kardiologiczne, diabetologiczne, okulistyczne, wnioskodawca jest nadal częściowo okresowo niezdolny do pracy do dnia 31 stycznia 2015 roku ( dowód: opinia biegłego kardiologa M. M. (4) k.111-13, diabetologa-M. S. k. 17-18, .okulisty- A. C. k.31-32 akt sprawy).

Zdiagnozowane u wnioskodawcy schorzenia reumatologiczne oraz gastrologiczne nie skutkują jego niezdolnością do pracy.

W ocenie biegłego chirurga- angiologia, z uwagi na znaczny postęp zmian miażdżycowych w obrębie naczyń kończyn dolnych wnioskodawca jest osobą całkowicie niezdolną do pracy na okres 2 lat (dowód: opinia biegłego chirurga - angiologa- A. P. (1) k.22-23 oraz opinie uzupełniające k.64 i k.104 akt sprawy).

Biegły J. G. (1) po zapoznaniu się z aktami sprawy oraz wcześniejszymi opiniami wydanymi przez biegłych oraz w oparciu o przeprowadzone badanie M. M. (1) stwierdził, że w aktualnym stanie zdrowia jest on całkowicie niezdolny do pracy do stycznia 2015 roku, z uwagi na bardzo zaawansowaną miażdżycę naczyń, która skutkuje chorobą niedokrwienną serca oraz postępującym nadal upośledzeniem krążenia w naczyniach obwodowych kończyn dolnych ( dowód z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy J. G. (1) k. 72-74 w aktach sprawy).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z. 2009r. Nr 153. poz. 1227

ze zm.) niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Z kolei przepisy art. 12 ust. 2 i 3 stanowią, że całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się po pierwsze stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji oraz po drugie możliwości wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13 ust. 1)

Stosownie do treści art. 57 ust. 1 powyższej ustawy renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy.

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b). pkt 4. 6. 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt 10 lit. a), pkt 1 1-12. 13 lit. a), pkt 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4. 5 lit. a), pkt 6 i 12. albo nic później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Natomiast art. 57 ust. 2 ustawy stanowi, iż przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzn) oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Dla ustalenia okoliczności, czy wnioskodawca jest niezdolny do pracy w rozumieniu przepisów cyt. ustawy i kiedy ta niezdolność powstała, Sąd dopuścił dowód z pisemnych opinii biegłych lekarzy: chirurga-angiologa, kardiologa, reumatologa, diabetologa, gastrologa oraz okulisty, tj. biegłych tych dziedzin medycyny, w ramach których mieszczą się rozpoznane u niego schorzenia.

Podkreślenia wymaga, że głównymi schorzeniami wnioskodawcy są obecnie schorzenia o podłożu angiologicznym.

Biegły chirurg angilolog A. P. (1) podczas pierwszego badania wnioskodawcy w sierpniu 2012 roku rozpoznał u wnioskodawcy: miażdżycę uogólnioną, cukrzycę insulinozależną z powikłaniami naczyniowymi, zaburzenia ukrwienia kończyn

dolnych II wg Fontaina. stan po wszczepieniu protezy aortalno-dwuudowej. stan po zawale mięśnia sercowego i jego rewaskularyzacji. stan po udarze mózgu i chorobę wrzodową w wywiadzie. W oparciu o powyższe biegły stwierdził, że wnioskodawca jest całkowicie i okresowo niezdolny do pracy.

Wobec zarzutów ZUS do opinii biegłego angiologia z dnia 8 lutego 2013 roku. sąd dopuścił dowód z uzupełniającej opinii biegłego, który w opinii z dnia 15 marca 2013 roku stwierdził, iż u badanego doszło do pogorszenia stanu zdrowia, co w ocenie biegłego skutkuje uznaniem wnioskodawcy za całkowicie niezdolnego do pracy na okres 2 lat.

Pismem z dnia 8 maja 2013 roku organ rentowy ponownie zakwestionował opinie A. P. oraz opinie biegłego z zakresu medycyny pracy J. G.. Uzasadniając swoje stanowisko ZUS wskazał, że Komisja Lekarska wydająca orzeczenie co do stanu zdrowia wnioskodawcy oparła swe wniosku na wyniku własnego badania (trzech specjalistów różnych dziedzin medycyny) oraz na posiadanych wówczas dokumentach medycznych. Organ rentowy podniósł, iż postępowanie przed sądem ma jedynie charakter kontrolny, a badanie legalności decyzji i orzekanie o niej jest możliwe tylko po uwzględnieniu stanu faktycznego i prawnego w chwili wydawania decyzji ZUS, albowiem o zasadności przyznania lub odmowy świadczenia decydować mogą jedynie okoliczności istniejące w chwili ustalania do niego prawa. Organ rentowy zarzucił A. P. (1). iż badał wnioskodawcę 6 miesięcy po wydaniu spornej decyzji i sam zaznaczył w swej opinii, że dolegliwości wnioskodawcy zmieniły w międzyczasie swój charakter. Nadto organ rentowy podniósł, że również opinia biegłego J. G. (1) nie może w jego ocenie stanowić przekonywującego dowodu w przedmiotowej sprawie, gdyż wnioski końcowe z jego opinii przekraczają opinie pozostałych biegłych.

W konkluzji ZUS wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego angiologa i oddalenie odwołania

Jednocześnie ZUS wskazał, że możliwym jest. aby wnioskodawca obecnie stal się całkowicie niezdolnym do pracy z powodu postępującego niedokrwienia naczyń kończyn dolnych, ale jak podnosi organ rentowy miało to miejsce już po wydaniu spornej decyzji, a zatem zgodnie z art.477 14 § 4 kpc może stanowić podstawę do uchylenia spornej decyzji i skierowania sprawy do ponownego rozpoznania w ZUS.

Odnosząc się do powyższych zarzutów biegły angiolog w opinii uzupełniającej z dnia 27 maja 2013 roku podtrzymał swe stanowisko w sprawie, iż wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy w zawodach i na stanowiskach zgodnych z poziomem uzyskanego wykształcenie. Jednocześnie biegły wskazał, że w dniu 19 stycznia 2010 roku

Komisja lekarska ZUS uznała badanego M. M. (1)za całkowicie niezdolnego do pracy przy dokumentacji lekarskiej świadczącej o poprawie stanu zdrowia i ukrwieniu naczyń kończyn dolnych w skutek przebytego leczenia operacyjnego, natomiast Komisja Lekarska ZUS w dniu 24 lutego 2012 roku. opierając się na danych medycznych zawartych w aktach i na podstawie własnej oceny badania lekarskiego, gdzie stwierdzono odchylenia od stanu prawidłowego ukrwienia kończyn, tj. stwierdzono pogorszenie, zakwalifikowała wnioskodawcę jako częściowo niezdolnego do pracy. Podkreślono przy tym fakt, iż badany podjął prace na stanowisku poniżej posiadanego wykształcenia. Nie zaznaczono, przy tym. że badany jest zatrudniony w Zakładzie Pracy Chronionej ( do czego ma prawo).

Biegła ka rdiolog M. M. (4)rozpoznała u wnioskodawcy chorobę niedokrwienną serca (II/III CCS), stan po zawale serca przebytym w 1995 roku. stan po zabiegu angioplastyki prawej tętnicy wieńcowej ( 1996 ) oraz stan po kardiochirurgicznej rewaskularyzacji mięśnia sercowego - CABG92005. Biegła kardiolog w oparciu o powyższe rozpoznania stwierdziła, że wnioskodawca jest wydolny krążeniowo. a w następstwie przebytego zawału serca stwierdziła odcinkowe zaburzenia kurczliwości w zakresie ściany dolno-bocznej w badaniu echokardiograficznym. W oparciu o powyższe biegła kardiolog uznała, że wnioskodawca z przyczyn kardiologicznych jest częściowo niezdolny do pracy do dnia 31 stycznia 2015 roku.

Biegła diabetolog M. S. rozpoznała u wnioskodawcy cukrzycę typu 2 leczoną intensywną insulinoterapia, polineuropatię cukrzycową oraz retinopatię cukrzycową uznając, że z przyczyn diabetologicznych wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy do stycznia 2015 roku.

Biegła okulista A. C. rozpoznała u wnioskodawcy bliznę rogówki oka prawego po przebytym owrzodzeniu, a zatem praktycznie jednooczność. retinopatię cukrzycową obu oczu. nadwzroczność oka lewego oraz nadciśnienie śródgałkowe. Biegła okulista uznała, że wnioskodawca trwale utracił zdolność widzenia obuocznego, natomiast w wyniku powikłań cukrzycy i konieczności laseroterapii doszło u niego do zmniejszenia obwodowego pola widzenia. Dlatego też w opinii biegłej okulisty wnioskodawca jest trwale czyściwo niezdolny do pracy.

Biegły gastrolog M. Ł. rozpoznał u wnioskodawcy przewlekłą chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy oraz kamicę pęcherzyka żółciowego, które nie ograniczają jego zdolności pracy.

Natomiast biegła reumatolog A. D. po rozpoznaniu u wnioskodawcy dodatkowo choróby zwyrodnieniowej kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego,

jednakże bez objawów korzeniowych stwierdziła, że schorzenia te pozostają bez wpływu na zdolność M. M. (5) do pracy.

Opinie wszystkich tych biegłych Sąd uznał za wiarygodne w zakresie postawionych w nich rozpoznań, co do występujących u wnioskodawcy schorzeń.

Nadto Sąd dopuścił dowód z opinii J. G. (1), biegłego z zakresu medycyny pracy, którego zadaniem była całościowa ocena stanu zdrowia wnioskodawcy, uwzględniająca wszystkie zdiagnozowane schorzenia oraz ich wpływ na jego zdolność do pracy. Biegły J. G. (1) po zapoznaniu się z aktami sprawy oraz wcześniejszymi opiniami wydanymi przez biegłych potwierdził występujące u wnioskodawcy liczne schorzenia.

Biegły J. G. (1) podkreślił w swej opinii, iż u wnioskodawcy występuje bardzo zaawansowana miażdżyca naczyń, skutkująca chorobą niedokrwienną serca oraz ciągle postępującym upośledzeniem krążenia w naczyniach obwodowych kończyn dolnych. Nadto dolegliwości bólowe o typie chromania przestankowego oraz powodowane polineuropatią cukrzycową, uniemożliwiają wnioskodawcy sprawne poruszanie się. Biegły podkreślił, że wnioskodawca jest osobą praktycznie jednooczną, realnie zagrożoną postępem cukrzycowego uszkodzenia oka zdrowego, co wymaga intensywnej inulinoterapii. racjonalnego odżywiania i racjonalnego wydatkowania energii.

Z tych też wszystkich względów, biegły J. G. (1) podniósł, że wnioskodawca powinien być pod stałą opieką i częstą kontrolą lekarską wielospecjalistyczną. W chwili obecnej wnioskodawca nie jest zdolny do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a rokowanie co do poprawy jego stanu zdrowia biegły ocenił jako złe.

Z uwagi na występujący u wnioskodawcy stopień zaawansowania zmian miażdżycowych, brak było podstaw do uwzględnienia wniosku organu rentowego zgłoszonego w piśmie procesowym z dnia 12 czerwca 2013 roku ( k. 110-111), o uchylenie zaskarżonej decyzji, przekazanie sprawy ZUS celem ponownego rozpoznania oraz. umorzenie postępowania zgodnie z art. 477 14 § 4 k.p.c, albowiem obecny stan zdrowia wnioskodawcy nie jest nowym stanem klinicznym i funkcjonalnym powodowanym nowymi okolicznościami, które powstalv po dniu złożenia przez niego odwołania od decyzji ZUS z dnia 8 marca 2012 roku.

Wobec stanowczych wniosków płynących z opinii biegłego angiologia A. P. (3) oraz z opinii biegłego J. G. (1) nie było potrzeby dalszego mnożenia opinii uzupełniających, ani powoływania kolejnych biegłych na okoliczności, które zostały już. dostatecznie wyjaśnione. Opinię biegłego angiologia, po jej uzupełnieniu w toku

postępowania, należało bowiem przy uwzględnieniu treści art. 233 § 1 k.p.c. ocenić jako fachową, rzetelną oraz pełną.

W ocenie Sądu, całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego dowiódł ponad wszelką wątpliwość, że występujące u M. M. (1) schorzenia o podłożu angiologicznym. mają charakter przewlekły i mimo ich leczenia zarówno farmakologicznego jak i operacyjnego, jego stan zdrowia ulega ciągłemu pogorszeniu. Tym samym wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki art.57 ust 1 ustawy o emeryturach i rentach z funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a tym samym przysługuje mu prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.