Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX W 3034/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2016r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący - SSR Beata Kalińska

Protokolant –Kalina Pawełko

w obecności oskarżyciela publ. nie stawił się zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu w dniu 17/05/2016r.,28/06/2016r.,18/07/2016r. sprawy

J. K.

s. T. i S. z domu T.

ur. (...) w B.

obwinionego o to, że:

w dniu 05 maja 2015 r. o godzinie 19:41 w O. na ul. (...) kierując samochodem marki B. o nr rej. (...) przekroczył dozwoloną prędkość na obszarze zabudowanym o 26 km/h i poruszał się z prędkością 76 km/h

- tj. o wykroczenie z art. 92a kw w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym

ORZEKA:

I.  obwinionego J. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 92a kw w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym i za to z mocy art. 92a kw skazuje go na karę grzywny w wymiarze 200zł( dwieście) złotych;

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100,- (sto) złotych i opłatą w kwocie 30,- (trzydzieści)

złotych

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 28 lipca 2016r. uznał obwinionego J. K. za winnego popełnia zarzucanego mu wykroczenia z art. 92akw w zw. 20 ust.. 1 Ustawy Prawa o ruchu drogowym tj., że: w dniu 05 maja 2015 r. o godzinie 19:41 w O. na ul. (...) kierując samochodem marki B. o nr rej. (...) przekroczył dozwoloną prędkość na obszarze zabudowanym o 26 km/h i poruszał się z prędkością 76 km/h i za to skazał go na karę grzywny w wymiarze 200złotych oraz obciążył kosztami postępowania i opłatą w wysokości 130złotych.

Obwiniony J. K., mieszkaniec W., z zawodu (...) jest zatrudniony w (...) spółce z o.o. osiągając dochód w wysokości około (...). Jest rozwiedziony i obciążony obowiązkiem alimentacyjnym w wysokości (...). Obwiniony nie był uprzednio karany sądownie.

(dane osobopoznawcze k.86).

W dniu 05 maja 2015r. patrol policji z Wydziału Ruchu Drogowego w O. w składzie : K. W. (1) i N. S. (1) pełnił służbę na terenie O., nieoznakowanym pojazdem-ki O. (...) z videorejestratorem..Około godz.19:41 , jadąc ul. (...) w kierunku ul. (...) ,został zarejestrowany pomiar prędkości w terenie zabudowanym ,pojazdu m-ki B. o nr rej. (...) kierowanego przez obwinionego J. K. . Pomiar był dokonywany za pomocą urządzenia (...) ,na odcinku 50metrów. Z pomiaru wynika , że obwiniony poruszał się z prędkością 76km/h, przekraczając prędkość dopuszczalną o 26km/h. Obwinionemu został zaproponowany mandat karny w wysokości 100złotych i 4pkt.karnych.

W czasie czynności kontrolnych , które wykonywał funkcjonariusz policji K. W. (1), obwiniony stwierdził , że się zagapił . Na jego żądanie został mu odtworzony zapis z videorejestratora , którego producentem jest Z.. Obwiniony odmówił przyjęcia mandatu karnego , ponieważ jak określił ,nagranie wykonane jest z tzw. dojazdu.

(d. notatka urzędowa k.5, świadectwo legalizacji ponownej k.14,płyta z nagraniem z videorejestratora k.16, zeznania świadka K. W. (1) k.87-87v , N. S. (1) k153-153v , ksero notatników służbowych k.106-109,instrukcja obsługi videorejestratora k.110-135, , książka ewidencji pracy videorejestratora k.160-161, wyjaśnienia obwinionego k.10-11, 86-86verte)

Obwiniony w toku czynności wyjaśniających przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia i zaproponował w ramach samoukarania karę nagany. Wyjaśnił , że śpieszył się do miejsca zamieszkania i nie wiedział , że aż o tyle przekroczył prędkość . Z powodu zdenerwowania nie przyjął proponowanego mu mandatu karnego.

Powyższe ustalenia stanowiły podstawę do wydania w dniu 17 sierpnia 2015r, wyroku nakazowego ,skazującego obwinionego na karę grzywny i obciążającego go kosztami postępowania i opłatą . Po uprawomocnieniu wyroku, obwiniony złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od wyroku nakazowego , zarzucając nieprawidłowości w zakresie doręczeń firmie (...). Postanowieniem z dnia 09.11.2015r.Sąd Rejonowy w Olsztynie odmówił przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu.

W międzyczasie w dniu 30.11.2015r. ,do tutejszego Sądu wpłynęło pismo z Urzędu Miasta (...) W. , z którego wynika , że prowadzone jest przeciwko obwinionemu postepowanie w sprawie skierowania na egzamin sprawdzający kwalifikacje na wniosek Komendanta Stołecznego Policji tj. wobec kierowcy , który przekroczył limit 24 punktów za naruszanie przepisów i zasad ruchu drogowego.

( pismo z UM W. k.69)

Postanowieniem z dnia 30 grudnia 1215r. Sąd Okręgowy w Olsztynie (...) uchylił postanowienie z dnia 09.11.2015r, powołując się na nieprawidłowości przy avizowaniu korespondencji do obwinionego ze strony (...).

W toku postepowania , jurysdykcyjnego obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia. Wyjaśnił , że od razu w dniu kontroli kwestionował wysokość przekroczenia prędkości. Podał , że tego dnia ruszył dynamicznie ze świateł i na odcinku 100metrów rozpędził pojazd do 50-60km ,następnie odpuścił gaz. Nie jechał szybciej ,bo była budowana linia tramwajowa i oglądał co się dzieje. Gdy już stał na kolejnych światłach radiowóz włączył sygnały do zatrzymania. Został poinformowany o przekroczeniu prędkości . Nie wiedział , że jedzie za nim Policja. Prosząc o okazanie pomiaru stwierdził , że policjantka nie potrafiła obsłużyć urządzenia , stąd miał wątpliwości. Nagranie odtworzył mu drugi funkcjonariusz. Potwierdził , że to był pomiar jego pojazdu, ale nie widział jakim urządzeniem był wykonany pomiar i nagranie. Podał , że kierował pojazdem m-ki B. (...) z 2010r,. o pojemności 4,41 i mocy 450KM .Wyjaśnił , że pojazd ten potrzebuje 4,5 sekundy ,żeby rozpędzić się do 100km/h.

Obwiniony nie potwierdził , odczytanych mu wyjaśnień , złożonych w toku czynności wyjaśniających, w których przyznawał się do winy i wskazał okoliczności zdarzenia. Wyjaśnił , że został wprowadzony w błąd . W toku dalszych wyjaśnień , obwiniony potwierdził tę treść podając , że użył skrótu myślowego ,bo cały czas kwestionował prędkość. Wyjaśnił , że zaproponował dla siebie naganę , tryb niemandatowy i bezpunktowy.

Sąd zważył , co następuje.

Wyjaśnienia obwinionego ,nie są wiarygodne. Obwiniony zaprzeczył przyznaniu się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia , zarówno podczas kontroli drogowej ,jak na etapie czynności wyjaśniających. Okoliczności te zostały potwierdzone w dokumentacji załączonej do akt sprawy . To obwiniony ,a nie inna osoba, wypowiedział treści zaprotokołowane w protokole wyjaśnień , jak na k. 9-11, który to protokół osobiście przeczytał przed jego podpisaniem, o czym stanowi stosowna adnotacja, a następnie potwierdzając okoliczności w nim przedstawione popisał go. Obwiniony, wówczas , jako powód przekroczenia prędkości w terenie zabudowanym, podawał fakt , że spieszył się do domu.

Zmiana stanowiska obwinionego ,zaprezentowana na rozprawie i kwestionowanie swojego zawinienia zdaniem, Sądu stanowi nieudolną próbę uniknięcia odpowiedzialności karnej za zarzucane mu wykroczenie. Stwierdzenie winny obwinionego wiąże się również z wzrostem liczby punktów karnych o 4 kolejne. Jak wynika z dokumentacji z Urzędu Miasta dla Miasta S. W. , obwiniony został aktualnie skierowany na egzamin sprawdzający w związku z przekroczeniem limitu 24 punktów.

Obwiniony J. K. ,jak wynika z jego wyjaśnień ,potwierdził, że pomiar prędkości dotyczy jego pojazdu , lecz nie akceptował sposobu pomiaru, określając go, jako z tzw. dojazdu.

Jest to dowolna interpretacja przepisów i materiału dowodowego przez obwinionego , pozostająca w oderwaniu od okoliczności faktycznych. Wersji obwinionego przeczą zarówno dokumentacja dotycząca urządzenia , którym dokonywano pomiaru , notatka urzędowa ,jak i zeznania funkcjonariuszy, którzy byli uprawnieni do obsługi videorejestratora w nieoznakowanym radiowozie oraz samo nagranie.

Prędkościomierz kontrolny(...) firmy (...) wykorzystywany jest do pomiaru prędkości w ruchu drogowym, jak również do rejestracji zdarzeń takich jak wyprzedzanie w miejscu niedozwolonym czy wjazd na skrzyżowanie przy czerwonym świetle. System wykorzystuje komputer do cyfrowego zapisu obrazu o wysokiej rozdzielczości. .Nagranie z parametrami prędkości pojazdu obwinionego , radiowozu i odległości pomiaru, zostały zarejestrowane na płycie złączonej do akt sprawy .

V. jest urządzeniem dopuszczonym do w/w pomiarów, a pomiaru dokonywał uprawniony , przeszkolony funkcjonariusz Policji K. W. (1). Pomiar był dokonywany podczas jazdy za pojazdem obwinionego , radiowozem nieoznakowanym.

W tych okolicznościach bezzasadne jest dyskredytowanie pomiaru z powodu ,jak to określił obwiniony ,”z dojazdu”. Nieprawdziwa jest okoliczność , którą obwiniony podał na rozprawie , że na odcinku pomiaru obwiniony wyhamowywał , przeczy temu nagranie zawarte na płycie.

Wskazać należy , że podczas mierzenia prędkości do 100km/h ,ewentualny błąd pomiaru urządzenia wynosi 3km/h/ .Podczas , gdy w przedmiotowej sprawie ,prędkość pojazdu obwinionego została ustalona na 76km/h w terenie zabudowanym. Zarejestrowany fakt przekroczenia dopuszczalnej prędkości przy użyciu videorejestratora , zdaniem Sądu , nie budzi wątpliwości.

Obwiniony ,wskazując na niewłaściwość pomiaru ,na rozprawie podniósł kolejną okoliczność , że po „ rozpędzeniu pojazdu” do 50-60km/h, hamował, „ odpuścił gaz”, co miało wpłynąć na niewłaściwość pomiaru z tzw. dojazdu. Za błędne należy uznać również rozumowanie , że nie wiadomo , czy nagranie zostało wykonane prawidłowo, bo trwało 5 sekund .Tej wersji również przeczy nagranie na płycie(...)

Pomiaru dokonywał K. W. (1) ,a świadek N. S. (1) asystowała .Również to K. W. odtwarzał nagranie z pomiarem prędkości pojazdu obwinionego. W tych warunkach uwagi czy wątpliwości co do umiejętności funkcjonariusz Policji N. S. , która również posiada przeszkolenie do obsługi w/w urządzenia, nie mają znaczenia jako subiektywne odczucia obwinionego.

Jak wynika z załączonej do akt dokumentacji ,dotyczącej videorejestratora , jest to urządzenie posiadające aktualne świadectwo legalizacji ponownej. Obsługiwał je przeszkolony w tym celu policjant z Wydziału Ruchu Drogowego K. W. (1) .

Z zeznań świadka K. W. wynika , że za nim dokonano pomiaru wzrokowo ustalono , że pojazd obwinionego porusza się szybciej niż inne pojazdy. Dopiero po zbliżeniu się do pojazdu obwinionego i wyrównaniu prędkości , co było weryfikowane na urządzeniu przez cały czas przejazdu za obwinionym , po naciśnięciu odpowiedniego przycisku został zarejestrowany pomiar prędkości pojazdu obwinionego. W tych okolicznościach czas trwania pomiaru jest wystarczający. Urządzenie to , jako przyrząd pomiarowy spełnia wymagania określone w Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 17 lutego 2014r. w sprawie wymagań , którym powinny od[powiadać przyrządy do pomiaru prędkości w ruchu drogowym .

Wyjaśnieniom obwinionego przeczą też inne zgromadzone w sprawie dokumenty w postaci notatki urzędowej , kserokopii notatników służbowych policjantów , przeprowadzających czynności oraz przedstawione w szczególności przez świadków K. W. i N. S. zeznania, które Sąd uznał za logiczne i konsekwentne , tworzące komplementarną całość, tak dotyczące okoliczności rejestracji prędkości jak i obsługi videorejetrstora.

Fakt przekroczenia prędkości przez pojazd kierowany przez obwinionego m-ki B. został zarejestrowany na płycie. W oknie pomiaru widoczne są : wszystkie niezbędne parametry , jak odległość pomiaru oznaczona symbolem s , czas pomiaru oznaczony symbolem t oraz prędkość średnia mierzonego pojazdu oznaczona znakiem v. Odległość pomiaru wynosiła 50metrów, czas pomiaru 2,4 sekundy , a prędkość pojazdu obwinionego na tym odcinku 76km/h..Dla dokonania prawidłowego i ważnego pomiaru konieczne jest pokonanie określonego dystansu. W praktyce ,najczęściej dystans ten jest określany przez funkcjonariusza policji i dotyczy odcinka od 50 do 200metrów i tak było w przedmiotowej sprawie.

Strona przedmiotowa wykroczenia zarzucanego obwinionemu obejmuje każde naruszenie ograniczenia prędkości , tym bardziej , że poruszanie się pojazdów na drodze z obowiązującą prędkością , stanowi jednocześnie istotny warunek bezpieczeństwa na drogach i to bez względu na natężenie ruchu czy sprzyjające warunki atmosferyczne. Obwiniony J. K. w świadomy sposób naruszając przepis art. 92a kw w zw. z art. z art. 20ust.1.Ustawy Prawo o ruchu drogowym uchybił tym regułom.

Podkreślić należy , że obwiniony , jako kierowca ,miał pełną świadomość ograniczeń wynikających z obowiązku przestrzegania prędkości dopuszczalnej na odcinku ul.(...), którą poruszał się , gdzie zgodnie z oznakowaniem jest ograniczenie prędkości do 50km/h.Wszystkie możliwe paramenty pomiaru prędkości zostały mu na miejscu okazane .

Reasumując , zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w pełni potwierdza zawinienie obwinionego w zakresie popełnienia zarzucanego mu wykroczenia z art. 92a kw w zw. z art. z art. 20ust.1Ustawy Prawa o ruchu drogowym .

Obwiniony swoim zachowaniem naruszył porządek ruchu drogowego, nie stosując się do ograniczenia prędkości na trasie objętej pomiarem.

System znaków i sygnałów drogowych ma za zadanie porządkowanie ruchu i gwarantowanie jego bezpieczeństwa. Słusznie wskazuje się, że niestosowanie się do znaków, sygnałów lub poleceń zakłóca porządek ruchu i stanowi groźbę dla jego bezpieczeństwa (A. Gubiński (w:) T. Grzegorczyk, A. Gubiński, Prawo wykroczeń..., s. 218). Każdy z uczestników ruchu drogowego , w tym obwiniony, jako kierujący pojazdem jest zobowiązany stosować się do istniejącego oznakowania, w tym do stosowania się do ograniczeń prędkości.

W tych warunkach wina obwinionego J. K. nie budzi wątpliwości . Przy wymiarze kary ,jako okoliczności obciążające , Sąd miał na uwadze szkodliwość społeczną jego czynu i lekceważenie obowiązujących przepisów.

Sąd nie dopatrzył się w postawie obwinionego , szczególnych okoliczności łagodzących poza niekaralnością .Mając na uwadze powyższe okoliczności ,skazał obwinionego na karę grzywny w wymiarze 200złotych i uznał , że sytuacja materialna i rodzinna obwinionego, pozwala na obciążanie go kosztami postępowania i opłatą.

Orzeczona kara jest adekwatna do stopnia zawinienia obwinionego i odpowiada wymogom kary w zakresie prewencyjno-wychowawczego oddziaływania.