Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt III C 987/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 25 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie III Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Joanna Suchecka

Protokolant:Joanna Schultz     

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2016 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej Nr (...) nieruchomości przy ul. (...) w P.

przeciwko M. J.

- o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej M. J. na rzecz powódki Wspólnoty Mieszkaniowej Nr (...) nieruchomości przy ul. (...) w P. kwotę 5.106 (pięć tysięcy sto sześć) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 kwietnia 2015r.;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od powódki Wspólnoty Mieszkaniowej Nr (...) nieruchomości przy ul. (...) w P. na rzecz pozwanej M. J. kwotę (...) (tysiąc trzydzieści siedem) złotych tytułem kosztów postępowania;

IV.  przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego-S. P. i Zachód w S. na rzecz adwokata B. S. kwotę 1915 (tysiąc dziewięćset piętnaście) złotych tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Sygn. akt III C 987/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 25 maja 2016r. wydanego w postępowaniu zwykłym

Pozwem z dnia 26 lutego 2015r. powódka Wspólnota Mieszkaniowa nr (...) nieruchomości przy ul. (...) w P. wniosła o zasądzenie od pozwanej M. J. kwoty 16.100,81 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz zwrotu kosztów procesu.

Powódka wskazała, że pozwana jest członkiem wspólnoty, która liczy ponad 7 lokali. Pozwana zalega z opłatami za fundusz remontowy. Na kwotę objętą pozwem składa się należność główna z tego tytułu w kwocie 12.254,40 zł i skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie w kwocie 3.846,41 zł.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 1 kwietnia 2015r. orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana złożyła sprzeciw zaskarżając nakaz w całości. W sprzeciwie podniosła zarzut przedawnienia roszczeń za okres 2009-2012 wskazując na trzyletni termin przedawnienia. W odniesieniu do pozostałych należności pozwana podniosła zarzut nieudowodnienia roszczenia wskazując, że nie dołączono do pozwu uchwał ustalających wysokość zaliczek z tytułu zarządu nieruchomością wspólną.

Pozwana wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 10 sierpnia 2015r. pozwana została zwolniona od kosztów sądowych i przyznano jej pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata.

W uzupełnieniu sprzeciwu pełnomocnik pozwanej z urzędu podtrzymał dotychczasowe zarzuty oraz wskazał, że podjęta została uchwała w przedmiocie rozwiązania funduszu remontowego, a powódka nie dokonała z pozwaną rozliczenia w tym zakresie.

W odniesieniu się do sprzeciwu powódka podtrzymała swoje stanowisko w sprawie. Wyjaśniła, że przedmiotem żądania są wyłącznie należności z tytułu zaliczek na fundusz remontowy ustalone uchwałą nr 3/3/2009 z dnia 3 marca 2009r., stąd zarzuty dotyczące braku uchwał dotyczących innych należności są bezprzedmiotowe. Wskazała, dalej że wcześniej, tj. w dniu 23 kwietnia 2008r. została podjęta uchwała o zaprzestaniu gromadzenia środków na fundusz remontowy i wbrew twierdzeniom pozwanej, powódka wypłaciła jej należną kwotę z tytułu rozliczenia, natomiast uchwała o ustaleniu zaliczek na fundusz remontowy, objętych żądaniem, została podjęta później w związku z tym, że Wspólnota postanowiła przystąpić do realizacji prac remontowych na nieruchomości i finansować je ze środków z funduszu remontowego. Jednocześnie w przypadku, gdyby koszt remontu przewyższał fundusz remontowy, każdy właściciel zobowiązany będzie do dopłaty w wysokości odpowiadającej do jego udziału w nieruchomości. Powódka wskazała nadto, że remont od 5 lat nie został wykonany między innymi z tego powodu, że pozwana zalega z zapłatą zaliczek na fundusz remontowy.

W odniesieniu do uchwały z dnia 3 marca 2009r. pełnomocnik pozwanej z urzędu podniósł zarzut, że uchwała nie została doręczona pozwanej. Podtrzymał zarzut nieprawidłowego naliczenia opłat obciążających pozwaną oraz zarzut przedawnienia. Wniósł o przyznanie kosztów pomocy prawnej oświadczając, że nie zostały one pokryte w całości bądź w części.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwanej M. J. przysługuje odrębne własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w P. przy ul. (...) o powierzchni 51,06 m 2 wraz z udziałem we wspólnych częściach budynku wynoszącym (...) części i udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu wynoszącym (...) części.

bezsporne, a nadto dowód akt notarialny z dnia 16 grudnia 1998r. k. 22-26

Wspólnota Mieszkaniowa nr (...) nieruchomości przy ul. (...) w P. w dniu 23 kwietnia 2008r. podjęła uchwałę o nr 1/2/2008, w której właściciele wspólnoty wyrazili zgodę na zaprzestanie od maja 2008r. gromadzenia środków finansowych w ramach funduszu remontowego. Postanowiono, że środki zgromadzone w funduszu remontowym zostaną rozliczone na dzień 30 kwietnia 2008r. i wypłacone właścicielom lokali. Uchwała została podjęta większością 73,22 % udziałów w nieruchomości wspólnej.

Według stanu na dzień 30 kwietnia 2008r. należność do wypłaty dla M. J. z tytułu rozliczenia funduszu remontowego wyniosła 3.033,53 zł. Kwota ta została pozwanej wypłacona.

dowód:

- uchwała nr 1/2/2008 k. 90

- wykaz k. 91

- pismo z dnia 17 czerwca 2008r. k. 88

- potwierdzenie k. 89

- zeznania świadka D. Z. k. 107

Wspólnota Mieszkaniowa nr (...) nieruchomości przy ul. (...) w P. w dniu 3 marca 2009r. podjęła uchwałę o nr 3/3/2009, w której właściciele wspólnoty wyrazili zgodę na wykonanie na nieruchomości wspólnej prac remontowych w postaci pokrycia dachowego w klatkach 4-6-8-10 określając szacunkową wartość prac na kwotę 250.000 zł z podatkiem VAT oraz ustalili, że prace te zostaną sfinansowane ze środków zgromadzonych w ramach funduszu remontowego, obowiązującego od kwietnia 2009r. dla właścicieli lokali zamieszkałych w klatach od 4 do 10 w wysokości 4 zł/m 2 powierzchni przyjętej do wyliczenia udziałów we współwłasności. Ustalono również, że różnica powstała pomiędzy kosztem prac remontowych, a obowiązującym odpisem na fundusz remontowy, zostanie przypisana każdemu właścicielowi odpowiednio do wysokości jego udziału w części nieruchomości wspólnej. Uchwała została podjęta większością 74,28 % udziałów w nieruchomości i weszła w życie z niej jej podjęcia.

dowód:

- uchwała nr 3/3/2009 k. 16-17, 82-83

- lista do głosowania k. 84-85

Zaliczka na fundusz remontowy od kwietnia 2009r. wynosiła dla pozwanej miesięcznie 204,24 zł (4 zł x 51,06 m 2).

Pozwana nie regulowała należności z tytułu zaliczki na fundusz remontowy. Należność z tego tytułu za okres od kwietnia 2009r. do marca 2014r. wyniosła 12.254,40 zł (60 miesięcy x 204,24 zł).

dowód:

- zestawienie należności k. 10-15

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo częściowo okazało się zasadne.

Powódka dochodziła od pozwanej należności z tytułu zaliczki na fundusz remontowy ustalonej uchwałą powodowej Wspólnoty z dnia 3 marca 2009r. o nr 3/3/2009 za okres od kwietnia 2009r. do marca 2014r. Zakres podstawy faktycznej roszczenia został ostatecznie jednoznacznie określony i nie ulegało wątpliwości, że przedmiotem sprawy są tylko powyższe roszczenia, a nie inne należności na rzecz Wspólnoty. .

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2015r. poz. 1892 – u.w.l.) właściciel jest obowiązany uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Przepis art. 14 pkt 1 u.w.l. stanowi, że na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności wydatki na remonty i bieżącą konserwację;

Obowiązek uiszczania przez pozwaną zaliczki na fundusz remontowy w kwocie 204,24 zł miesięcznie począwszy od kwietnia 2009r. nie budził wątpliwości. W sprawie została przedstawiona uchwała Wspólnoty, w ramach której właściciele wspólnoty podjęli decyzję o wykonaniu określonych prac remontowych, źródła ich finansowania oraz o ustaleniu zaliczki na fundusz remontowy w stawce 4 zł/m 2. Dokumenty przedstawione na potwierdzenie podjęcia uchwały nie zostały zakwestionowane przez drugą stronę, ani nie budziły zastrzeżeń sądu. Nie zostało także ujawnione, ani podniesione przez pozwany, by przedmiotowa uchwała została w przewidzianym trybie wzruszona lub aby Wspólnota w późniejszym okresie podejmowała inne uchwały modyfikujące jej treść. Zarzuty pozwanej dotyczące rozliczenia i zniesienia funduszu okazały się całkowicie chybione, albowiem dotyczyły okoliczności, które miały miejsce jeszcze przed podjęciem uchwały stanowiącej podstawę żądania, tj. uchwały z dnia 23 kwietnia 2008r. Ponadto pozwana nie wykazała, aby z tytułu rozliczenia na podstawie tej uchwały przysługiwały jej wobec Wspólnoty jakieś należności. Powódka przedstawiła dokumenty na okoliczność, tego jaka kwota była należna pozwanej z tytułu rozliczenia oraz na okoliczność jej wypłacenia pozwanej. Również te dokumenty nie były przez pozwaną kwestionowane.

W konsekwencji powyższego wysokość i zakres obowiązku pozwanej wynikał wprost z przeliczenia powierzchni mieszkania należącego do pozwanej i stawki zaliczki:

(tj. 51,06 m 2 x 4 zł).

Nie zostało ujawnione, aby pozwana uiściła chociaż część należności za okres objęty pozwem. W tym zakresie inicjatywa dowodowa spoczywała na pozwanej, bowiem to dłużnik - chcąc w procesie zwolnić się od obowiązku zapłaty – winien wykazać, że zaistniały okoliczności wskazujące na to, że roszczenie zostało spełnione lub nie może być dochodzone. Ze stanowiska pozwanej natomiast wynikało, że nie dokonywała ona żadnych wpłat na fundusz remontowy wprowadzony uchwałą z dnia 3 marca 2009r.

Spośród podniesionych przez pozwaną zarzutów za częściowo zasadny należało uznać zarzut przedawnienia roszczeń.

Zarzut przedawnienia częściowo zasadny.

Zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata.

Nie ulega wątpliwości, że roszczenia objęte pozwem mają charakter okresowy, bowiem obowiązek ich spełnienia powstaje w sposób cykliczny każdego miesiąca, zatem należy do ich zastosować trzyletni termin przedawnienia. Fakt ten powoduje, że zdecydowanie większa część roszczenia ujętego w pozwie jest przedawniona. Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.w.l. na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca. Pozew został wniesiony w dniu 26 lutego 2015r. więc zarzut przedawnienia nie mógł objąć należności, co do których wymagalność powstała w okresie nie przekraczającym trzech lat przed wytoczeniem powództwa, a zatem od 26 lutego 2012r. to oznacza, że należność za luty płatna do 10 lutego 2012r. była przedawniona. Następne należności tj. od marca 2012r. do marca 2014r. w dniu wytoczenia powództwa nie były przedawnione. Poprzez złożenie pozwu nastąpiło przerwanie terminu przedawnienia, na podstawie art. 123 § 1 pkt 1 k.p.c. A zatem powódce należy się kwota za 25 miesięcy tj. 25 x 204,24 zł = 5106 zł i taka należność została zasądzona z tytułu należności głównej.

W odniesieniu do roszczenia z tytułu skapitalizowanych odsetek Sąd uznał, że jest ono niezasadne, a to z uwagi na to, że powódka nie wykazała, aby uchwała z dnia 3/3/2003 ustalająca zaliczki na fundusz remontowy w kwocie 4 zł za okres od kwietnia 2009r. lub informacja o obowiązującej stawce została pozwanej doręczona. Sąd miał na uwadze, że zgodnie z art. 15 ust. 1 u.w.l. zaliczki uiszczane są do 10 każdego miesiąca , jednakże sam fakt podjęcia uchwały nie może być decydujący dla okresu, od kiedy roszczenia stały się wymagalne wobec pozwanej, a to z uwagi na to, że pozwana – jak wynika z dokumentów – nie uczestniczyła w podjęciu uchwały, nie zostało wykazane, aby była poinformowana o zebraniu, na którym uchwała została podjęta. Uznać zatem, że wymagalność roszczenia uzależniona była od poinformowania pozwanej o obowiązku zapłaty i jego wysokości.

Mimo podniesionego przez pozwaną zarzutu, że uchwała z dnia 3 marca 2009r. nie została jej uchwała doręczona, powódka nie podjęła aktywności dowodowej w zakresie okoliczności przeciwnych. W akta znajduje się pismo powódki wzywające pozwaną do zapłaty zaległości w postaci wezwania z dnia 12 listopada 2013r., ale mimo, że dołączono do niego dokument w postaci potwierdzenia nadania, jest on nieczytelny i na jego podstawie nie można ustalić, kiedy pismo to zostało skierowane do pozwanej. Dlatego Sąd uznał, że pierwszym skutecznym wezwaniem pozwanej do zapłaty zaliczki z tytułu funduszu remontowego jest pozew złożony w niniejszej sprawie, a ponieważ został on wniesiony w późniejszym okresie, niż powstanie roszczeń objętych pozwem, roszczenie z tytułu skapitalizowanych odsetek za okres przed wytoczeniem powództwa nie mogło zostać uwzględnione w żadnym zakresie.

Brak wykazania, że we wcześniejszym okresie roszczenia stały się wymagalne, nie miał wpływu na rozstrzygnięcie zarzutu przedawnienia. Zgodnie bowiem z art. 120 zd. drugie k.c. jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego (np. wezwania), bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie. Powódka winna była prawidłowo zawiadomić pozwaną o obowiązku uiszczania zaliczki z tytułu funduszu remontowego i jej wysokości niezwłocznie po podjęciu uchwały z dnia 3 marca 2009r., stąd bieg przedawnienia co do pierwszej należności za kwiecień 2009r. rozpoczął się od 11 kwietnia 2009r.

Żądanie z tytułu odsetek od należności głównej Sąd uwzględnił za okres od dnia następnego od doręczenia odpisu pozwu pozwanej co nastąpiło w dniu 9 kwietnia 2015r. (k. 31).

O kosztach procesu art. 100 k.p.c. przy przyjęciu, że powódka wygrała w 31 %.

Koszty po stronie powódki to opłata od pozwu 806 zł, wynagrodzenie pełnomocnika 2400 zł i opłata od pełnomocnictwa. Koszty pozwanej to wynagrodzenie dla pełnomocnika z urzędu 2400 zł powiększone o stawkę podatki VAT tj. 2952 zł.

Łączne powódka poniosła 3223 zł z czego należy jej się zwrot w 31 % 999 zł, a dla pozwanej należy zwrot to 2036 zł. Po wzajemnym rozliczeniu tych należności, powódka na rzecz pozwanej winna zapłacić 1037 zł.

Ponadto Sąd przyznał od Skarbu Państwa na rzecz pełnomocnika z urzędu ustanowionego dla pozwanej uzupełniającą kwotę 1915 zł (2952 zł - (...) =1915).

SSR Joanna Suchecka

Sygn. III C 987/15 17 czerwca 2016r.

ZARZĄDZENIE

I.  Odnotować

II.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron,

III.  Akta przedłożyć z wpływem lub za 3 tygodnie.

SSR Joanna Suchecka