Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Kz 180 /16

POSTANOWIENIE

Dnia 5 sierpnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Legnicy - IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący : SSO Paweł Pratkowiecki

Protokolant : Katarzyna Szadurska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Mariusza Zielińskiego

po rozpoznaniu w sprawie M. Ł. (Ł.)

oskarżonego o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

zażalenia oskarżonego

na zarządzenie upoważnionego sędziego Sądu Rejonowego w Legnicy

z dnia 1 czerwca 2016 r.

w przedmiocie uznania za bezskuteczny wniosku o przywrócenie terminu

na podstawie art. 437 § 2 k.p.k.

postanawia

uchylić zaskarżone zarządzenie.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 1 czerwca 2016 r. upoważniony sędzia Sądu Rejonowego w Legnicy uznał za bezskuteczny wniosek oskarżonego o przywrócenie terminu do zaskarżenia wyroku tego Sądu z dnia 23. 04. 2015 r.

Na powyższe zarządzenie zażalenie złożył oskarżony i wniósł o jego uchylenie i przywrócenie terminu.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Lektura wniosku złożonego przez oskarżonego pokazuje, że oprócz żądania przywrócenia terminu do wniesienia apelacji, oskarżony wyraźnie wskazał, że wnosi także o przesłanie mu wyroku wraz z uzasadnieniem (k- 3435). W takiej sytuacji, mając na uwadze zwłaszcza treść art. 118 § 1 k.p.k. oraz sekwencję poszczególnych zdarzeń procesowych należy przyjąć, że oskarżony złożył również wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt II K 412/13.

Co więcej, w realiach niniejszej sprawy można przyjąć, że wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku wyprzedza i co do zasady czyni bezprzedmiotowym złożony przez tą samą stronę wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji, albowiem ewentualne uwzględnienie pierwszego z nich spowoduje, że strona automatycznie odzyska prawo do wniesienia apelacji (art. 445 § 1 k.p.k.). Tym samym za niecelowe należy uznać wzywanie autora takiego „podwójnego” wniosku do uzupełnienia jego braków formalnych poprzez dołączenie apelacji.

Na gruncie przedmiotowej sprawy za spełniony uznać natomiast należy warunek dopełnienia czynności, która miała być w terminie wykonana w zakresie wniosku o doręczenie uzasadnienia, albowiem w świetle art. 126 § 1 k.p.k. nic nie stoi na przeszkodzie, by wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku zawarty był w tym samym piśmie procesowym, w którym wyartykułowano wniosek o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności procesowej. A w omawianym przypadku taka właśnie sytuacja ma miejsce. Autor zaskarżonego zarządzenia skupił się tymczasem wyłącznie na kwestii oceny wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji, pomijając okoliczności dotyczące wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności, o której mowa w art. 422 § 1 k.p.k., co powoduje, że owo zarządzenie nie mogło się ostać.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy szczegółowego wyjaśnienia wymagać będzie kwestia, kiedy ustała przeszkoda do złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia. Na tę okoliczność oskarżony złożył pismo, jak się wydaje z zachowaniem terminu wskazanego w zarządzeniu z dnia 13 kwietnia 2016 r. Swoją odpowiedź oskarżony sporządził bowiem 2 maja 2016 r. i dotarła ona do Sądu Rejonowego w Legnicy w tym samym dniu co zwrotne potwierdzenie doręczenia wezwania do uzupełnienia braków formalnych wniosku, tj. 19 maja 2016 r. (k-3445 i 3446). Z pisma tego wynika, że podjęcie informacji o wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy było ściśle związane z datą przystąpienia do realizacji orzeczonego wobec oskarżonego ENA. Argumentację tę oskarżony powtórzył również w zażaleniu.

Sąd Rejonowy winien więc przystąpić do próby merytorycznego rozpoznania wniosku oskarżonego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia. W tym celu raz jeszcze należy przeanalizować zaistniałą sytuację i ewentualnie podjąć próbę pozyskania z urzędu informacji istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, nie tracąc z pola widzenia faktu, że oskarżony jest pozbawiony wolności i przebywa w zakładzie karnym państwa obcego, co niewątpliwie utrudnia mu zdobycie dokumentacji urzędowej, o której mowa w zarządzeniu z dnia 13 kwietnia 2016 r. (k- 3437).

Orzeczono więc jak na wstępie.