Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lipca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Zgierzu, I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia SR Katarzyna Balcerczyk

Protokolant: Marta Florczyk

po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2016 roku w Zgierzu na rozprawie

sprawy

z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko Wojewódzkiemu Szpitalowi (...) w Z.

o zapłatę 30 241,18 złotych

na skutek sprzeciwu pozwanego od nakazu zapłaty z dnia 22 czerwca 2015 roku wydanego w sprawie I Nc 1176/15 w zakresie kwoty 312,23 złotych oraz kosztów procesu

1.  umarza postępowanie w zakresie kwoty 299,18 zł (dwieście dziewięćdziesiąt dziewięć 18/100) złotych;

2.  oddala powództwo w zakresie kwoty 13,05 zł (trzynaście 05/100) złotych;

3.  zasądza od pozwanego Wojewódzkiego Szpitala (...) w Z. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 3930 zł (trzy tysiące dziewięćset trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2003/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 marca 2015 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od Wojewódzkiego Szpitala (...) w Z. kwoty 30.241,18 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 27 marca 2015 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.
W uzasadnieniu powództwa wskazano, że powódka współpracuje z pozwanym w zakresie świadczenia usług w postaci przeglądów technicznych i napraw sprzętu diagnostycznego znajdującego się na wyposażeniu strony pozwanej. Powódka w ramach tej współpracy wykonała na rzecz pozwanego zlecenia serwisowe:

(...)z dnia 2 września 2014 roku;

- zlecenie z dnia 12 września 2014 roku;

-(...) z dnia 15 września 2014 roku

- (...) z dnia 19 września 2014 roku.

Za wykonane usługi powódka wystawiła pozwanemu faktury VAT:

- nr (...) z dnia 11 września 2014 roku z terminem płatności do dnia 10 października 2014 roku;

- nr (...) z dnia 12 września 2014 roku z terminem płatności do dnia 26 września 2014 roku;

- nr (...) z dnia 18 września 2014 roku z terminem płatności do dnia 18 października 2014 roku;

- nr (...) z dnia 22 września 2014 roku z terminem płatności do dnia 6 października 2014 roku.

Pozwany do dnia dzisiejszego nie wywiązał się z zapłaty należności w terminach wskazanych w fakturach VAT. Powód wystosował w dniu 11 marca 2015 roku wystosował do pozwanego wezwanie do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem, które pozostało bez odpowiedzi ze strony pozwanego. Na kwotę dochodzoną pozwem składają się kwoty:

- 3.444 złotych stanowiąca należność główną wynikającą z faktury VAT nr (...);

- 160,50 złotych stanowiąca odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych od należności głównej z faktury VAT nr (...) za okres od dnia 11 października 2014 roku do dnia 26 marca 2015 roku;

- 984 złote stanowiąca należność główną wynikającą z faktury VAT nr (...);

- 50,76 złotych stanowiąca odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych od należności głównej z faktury VAT nr (...) za okres od dnia 27 września 2014 roku do dnia 26 marca 2015 roku;

- 816 złotych stanowiąca należność główną wynikającą z faktury VAT nr (...);

- 35,70 złotych stanowiąca odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych od należności głównej z faktury VAT nr (...) za okres od dnia 19 października 2014 roku do dnia 26 marca 2015 roku;

- 23.616 złotych stanowiąca należność główną wynikającą z faktury VAT nr (...);

- 1134,22 złotych stanowiąca odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych od należności głównej z faktury VAT nr (...) za okres od dnia 7 października 2014 roku do dnia 26 marca 2015 roku.

(pozew – k. 4 – 6)

W dniu 22 czerwca 2015 roku Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego w Zgierzu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanemu, zgodnie
z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty z dnia 22 czerwca 2015 roku – k. 35-35v. )

W dniu 13 lipca 2015 roku pozwany wniósł skuteczny sprzeciw
od przedmiotowego nakazu zapłaty, zaskarżając go w części, tj. co do kwoty 312,23 złotych oraz kosztów procesu w całości. Uzasadniając swoje stanowisko pozwany wskazał, iż wnosi
o oddalenie powództwa w zakresie różnicy między odsetkami ustawowymi, a odsetkami obliczanymi na podstawie ustawy – Ordynacja podatkowa, bowiem powód nie jest uprawniony do naliczania odsetek ustawowych. Zdaniem powoda kwota naliczonych
w pozwie odsetek ustawowych wyniosła 1381,18 złotych, natomiast kwota odsetek naliczonych w oparciu o Ordynację podatkową wyniosła 1068,95 złotych. Zatem powództwo do kwoty 312,23 złotych winno zostać oddalone.

(sprzeciw – k. 39 – 41)

W odpowiedzi na sprzeciw pełnomocnik powoda pozwany cofnął powództwo
w zakresie kwoty 299,18 złotych i w tym zakresie zrzekł się roszczenia, wnosząc o umorzenie postępowania w tym zakresie. Nadto wniósł o oddalenie sprzeciwu strony pozwanej ponad kwotę 299,18 złotych, podnosząc błędne wyliczenie przez pozwanego odsetek obliczonych na podstawie ustawy – Ordynacja podatkowa, oraz wniósł o zasądzenie od strony pozwanej kosztów procesu.

(odpowiedź na sprzeciw – k. 54-55)

W piśmie z dnia 15 czerwca 2016 roku pełnomocnik pozwanego oświadczył, że nie kwestionuje sposobu wyliczenia odsetek przedstawionego w piśmie pełnomocnika powoda z dnia 15 października 2015 roku stanowiącym odpowiedź na sprzeciw.

(pismo k. 62)

Na terminie rozprawy w dniu 19 lipca 2016 roku strony nie stawiły się, prawidłowo powiadomione o terminie rozprawy.

(protokół rozprawy z dnia 19 lipca 2016 roku – k. 67)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny

Powód (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wykonał na rzecz pozwanego Wojewódzkiego Szpitala (...) w Z. usługi polegająca na serwisowaniu sprzętu diagnostycznego znajdującego się na wyposażeniu strony pozwanej zgodnie z ofertami cenowymi przedstawionymi przez powoda, na podstawie zleceń pozwanego.

(uwierzytelniona kserokopia raportów serwisowych – k. 8, k. 14, k. 19, k. 23; korespondencja meilowa k. 9-10, 15-16, 26, ;uwierzytelniona oferta cenowa k. 11, 17, 21;24 zamówienie – k. 12, 20, 25 )

Za wykonaną usługę powód wystawił fakturę VAT

- nr (...) na kwotę 3.444 złotych z terminem płatności do dnia 10 października 2014 roku;

- nr (...) na kwotę 984 złote z terminem płatności do dnia 26 września 2014 roku;

- nr (...) na kwotę 816 złotych. z terminem płatności do dnia 18 października 2014 roku;

- nr (...) na kwotę 23.616 złotych. z terminem płatności do dnia 6 października 2014 roku.

(uwierzytelniona kserokopie faktur VAT – k. 7, k. 13, k. 18, k. 22)

Szpital nie kwestionował wykonania przez powoda usług na podstawie łączącej ich umowy. Nie wywiązał się jednak ze swojego zobowiązania i nie uiścił należnej z tytułu świadczonych usług zapłaty, wobec czego pismem z dnia 11 marca 2016 roku powód wystosował do pozwanego wezwanie do zapłaty, na kwotę 37.470 złotych, które zostało doręczone z dniem 11 marca 2015 roku.

(uwierzytelnione wezwanie do zapłaty wraz z dowodem odbioru – k. 27)

Powyższy stan faktyczny, ustalony przez Sąd w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy, których autentyczność nie była kwestionowana przez strony i nie budziła wątpliwości Sądu, nie był sporny miedzy stronami.

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie bezspornym było, iż strony zawarły umowę o świadczenie usług. Zgodnie z treścią art. 750 k.c. przez do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Na podstawie art. 735 k.c. jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenie należy się wynagrodzenie.

Pozwany wniósł sprzeciw w niniejszej co do kwoty 312, 23 złotych. Następnie pismem z dnia 20 października 2015 roku powód cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia co do kwoty 299,18 złotych.

Stosownie do treści przepisu art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. Natomiast zgodnie z treścią art. 355 § 1 k.p.c. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew.

Sąd oceniając powyższą czynność procesową z punktu widzenia przesłanek zawartych w art. 203 § 4 k.p.c., nie dopatrzył się aby była ona sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego lub by zmierzała do obejścia prawa, a zatem na podstawie art. 355 k.p.c. umorzył postępowanie jak w punkcie 1. sentencji .

W niniejszej sprawie strony zawarły umowę, mocą której powód wykonywał na rzecz pozwanego zlecenia serwisowe sprzętu komputerowego. Pozwany nie zapłacił w terminie należności za wykonaną usługę, wobec czego powód wystąpił na drogę sądową. Pozwany nie negował faktu wykonania zleceń przez powoda. Kwestią sporną pozostawało natomiast kwota należna powodowi tytułem odsetek za zwłokę na podstawie art. 56 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa należnych powodowi.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz. z 2003 r., nr 139 poz. 1323 z późn. zmianami) jeżeli termin zapłaty nie został określony w umowie, wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za okres począwszy od 31 dnia po spełnieniu świadczenia niepieniężnego - do dnia zapłaty, ale nie dłuższy niż do dnia wymagalności świadczenia pieniężnego. Za dzień wymagalności świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, uważa się dzień określony w pisemnym wezwaniu dłużnika do zapłaty, w szczególności w doręczonej dłużnikowi fakturze lub rachunku.

Natomiast w świetle art. 7 powołanej ustawy jeżeli dłużnik, w terminie określonym
w umowie albo wezwaniu, o którym mowa w art. 6 ust. 2, nie dokona zapłaty na rzecz wierzyciela, który spełnił określone w umowie świadczenie niepieniężne, wierzycielowi przysługują, bez odrębnego wezwania, odsetki w wysokości odsetek za zwłokę, określanej na podstawie art. 56 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.), chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty.

Na podstawie ustawy z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. nr 197, poz. 1306), od 9 listopada 2010 r., na podstawie art. 56 § 1, stawka odsetek za zwłokę jest równa sumie 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim, i 2%, z tym że stawka ta nie może być niższa niż 8%.

Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2014 r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych (Dz. U. z dnia 22 grudnia 2014 r., Dz.U.2014.1858) obowiązującym od dnia 9 października 2014 roku wysokość odsetek ustawowych ustalono na 8 % w stosunku rocznym. Natomiast w okresie od dnia 4 lipca 2013 roku do dnia 8 października 2014 roku zgodnie z obwieszczeniem Ministra Finansów z dnia 9 lipca 2013 roku (publ. Monitor Polski z 2013 roku poz. 596) obowiązywała stawka odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych w wysokości 10,00% kwoty zaległości w stosunku rocznym

W tym stanie rzeczy odsetki w wysokości odsetek dla zaległości podatkowych określanej na podstawie art. 56 § 1 Ordynacji podatkowej od należności z faktur wynosiły:

- 126,05 złotych z faktury nr (...) za okres od dnia 11 października 2014 roku do dnia 26 marca 2015 roku, co dało kwotę;

- 39,68 złotych z faktury nr (...) za okres od dnia 27 września 2014 roku do dnia 26 marca 2015 roku;

- 28,07 złotych z faktury nr (...) za okres od dnia 21 października 2014 roku do dnia 26 marca 2015 roku;

- 887,70 złotych z faktury nr (...) za okres od dnia 7 października 2014 roku do dnia 26 marca 2015 roku.

Razem powyższe sumy dają kwotę 1081,50 złotych.

Pozwany wniósł sprzeciw co do kwoty 312,23 złote, a następnie powód cofnął pozew co do kwoty 299,18 złotych, co w konsekwencji prowadziło do oddalenia powództwa co do kwoty 13,05 złotych (312,23 zł – 299,18 zł = 13,05 zł), o czym Sąd orzekł w punkcie 2. sentencji.

Powód przegrał sprawę niemal w całości (w 99%), dlatego powinien ponieść wszelkie koszty wyłożone przez pozwanego, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu (art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c.), tj. powinien zwrócić pozwanemu wynagrodzenie adwokata według stawki minimalnej w wysokości 2.400 zł (§ 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu – tekst jednolity: Dz. U. z 2002 Nr 163 poz. 1349), opłatę od pozwu w wysokości 1513 złotych oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa
w wysokości 17 złotych.