Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 1022 /16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: Sędzia SR del. Jolanta Malik

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2016 r.

na posiedzeniu niejawnym

we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) w G.

przeciwko M. W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Miliczu

z dnia 19 listopada 2015 roku

sygn. akt I Cupr 196/15

I.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że powództwo oddala; zmienia go także w punkcie II w ten sposób, że zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 1200 zł kosztów postępowania,

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego 1500 zł kosztów postepowania apelacyjnego.

SSR del. J. Malik

Sygn. akt II Ca 1022/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Miliczu zasądził od pozwanego M. W. na rzecz (...) z siedzibą w G. kwotę 8 615,05 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 8 470,40 zł od dnia 11 maja 2012r. do dnia zapłaty oraz zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 1 325,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 1 200,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia złożył pozwany zaskarżając wyrok w całości oraz wnosząc o jego zmianę przez oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił:

- naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy to jest art. 207 § 6 w zw. z art. 127 k.c.,

- naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. przez wykroczenie poza ramy swobodnej oceny materiału dowodowego zebranego w sprawie, błędy w ustaleniach faktycznych, naruszenie zasad doświadczenia życiowego i zasad logicznego rozumowania, co miało istotny wpływ na wynik sprawy, t.j. brak wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego,

- naruszenie art. 232 k.p.c. w zw. z art. 6 k.c. przez niewłaściwe zastosowanie, polegające na uwzględnieniu powództwa mimo, że powód nie udowodnił zasadności oraz wysokości dochodzonego roszczenia,

- naruszenie art. 509 § 1 k.c. przez niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie że do przeniesienia wierzytelności (...) S.A. na powoda nie była konieczna zgoda pozwanego, a w konsekwencji naruszenie art. 92 c ustawy Prawo bankowe.

Apelacja pozwanego M. W. jako uzasadniona podlegała uwzględnieniu.

Na wstępie należy zaznaczyć, że ponieważ Sąd Okręgowy będący sądem drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku zawiera stosownie do treści art. 505 13 § 2 k.p.c. jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Przechodząc do zarzutów apelacyjnych należy wskazać, że pozwany trafnie zarzucił naruszenie przez Sąd I instancji art. 232 k.p.c. oraz 6 k.c. oraz art. 233 par. 1 kpc. Mianowicie zgodnie z ogólną regułą rozkładu ciężaru dowodu wyrażoną w art. 6 k.c. oraz stosownie do treści art. 232 k.p.c. to na stronie powodowej spoczywał ciężar dowodu okoliczności uzasadniających roszczenie pozwu, a więc w pierwszej kolejności swej legitymacji czynnej. Należy też zaznaczyć, że art. 3 k.p.c. oprócz tego nakłada na stronę obowiązek przedstawiania twierdzeń. W procesie kontradyktoryjnym, w którym wymaga się aktywności stron w dochodzeniu swoich roszczeń i podejmowaniu obrony, zasadniczo nie ma miejsca na wyręczanie przez sąd stron, a tym bardziej jeśli są reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników. Takie podejmowanie inicjatywy dowodowej zamiast strony mogłoby uchodzić za stronnicze. Skoro kwestia legitymacji czynnej powoda byłą sporna między stronami , to strona powodowa, na której spoczywał ciężar udowodnienia tej okoliczności, winna liczyć się z negatywnymi konsekwencjami swej bierności w tym zakresie, w postaci najdalej idących, a mianowicie oddalenia powództwa.

W ocenie Sądu Odwoławczego strona powodowa nie udowodniła, że nabyła dochodzoną pozwem wierzytelność przeciwko pozwanemu albowiem dokumenty złożone na powyższą okoliczność nie potwierdzają tego faktu.

Zważyć należy, iż legitymacja procesowa stanowi przesłankę materialno - prawną, dlatego Sąd dokonuje oceny w zakresie jej istnienia w chwili orzekania co do istoty sprawy. Brak legitymacji procesowej zarówno czynnej jak i biernej prowadzi do wydania negatywnego orzeczenia.

Ponowna analiza materiału dowodowego przez Sąd Okręgowy doprowadziła do wniosku, że Sąd I instancji uchybił zasadom wszechstronnej i całościowej ocenie materiału dowodowego, gdyż analiza przedstawionych przez stronę powodową dokumentów nie może prowadzić do ustalenia, iż strona powodowa nabyła wierzytelność dochodzoną pozwem. Niezasadnie też Sąd Rejsowy przyznał niektórym dokumentom walor dokumentu prywatnego w rozumieniu art. 245 kpc.

Przede wszystkim należało wskazać, że umowa przelewu nie została dołączona do akt sprawy – strona powodowa przedstawiła jedynie wyciąg z tej umowy, wskazujący na warunkowy charakter przelewu – pod warunkiem zapłaty ceny, a dowody, że cena została uiszczona nie zostały przedstawione.

Idąc dalej chybiona ocena materiału dowodowego dotyczyła przede wszystkim wyciągu z umowy sprzedaży wierzytelności któremu przyznano walor wiarygodności, podczas gdy wyciąg stanowił kserokopię, która tylko na jednej stronie zawierała poświadczenie za zgodność z oryginałem. Przy tym przedstawiony wyciąg z umowy nie został opatrzony podpisami notarialne potwierdzonymi – strona dołączyła wprawdzie notarialne potwierdzenie złożenia podpisów, lecz z innej daty, niż data wskazana w wyciągu z cesji, a z układu tych dokumentów nie wynika, by stanowiły one jedną całość. Także brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że przedstawiony fragment załącznika – wykazu wierzytelności wchodzących w skład (...) (k.69-70) stanowi załącznik właśnie do przedłożonej umowy cesji wierzytelności, a właściwie wyciągu z umowy cesji wierzytelności. Powyższy dokument wskazuje, co prawda w jednej z rubryk na pozwanego M. W., jednakże w rubryce saldo wskazana jest na wierzytelność w wysokości 3043, 26 zł, tymczasem z kserokopii Bankowego Tytułu Egzekucyjnego wynika, że wysokość zobowiązania kredytobiorcy stanowi kwotę 7 264, 51 zł. Nadto w przypadku załącznika do umowy liczy się jego całość, a nie wybrany i oderwany od całości fragment, co do którego trudno określić tak jego przynależność jak i dokładną treść. Te okoliczności wyłączają zatem możliwość uznania załączonego wyciągu z załącznika czyli z listy wierzytelności za dokument prywatny w rozumieniu art. 245 k.p.c. , jak też wyłączają możliwość ustalenia, że strona powodowa nabyła wierzytelność dochodzoną pozwem.

Strona powodowa reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika nie wskazała wystarczających dowodów na okoliczność przejścia wierzytelności dochodzonej niniejszym pozwem przeciwko M. W. na rzecz strony powodowej, a zatem należało ostatecznie ocenić, iż strona powodowa nie wykazała, iż posiada legitymację procesową w niniejszej sprawie. W konsekwencji powyższego powództwo w niniejszej sprawie podlegało oddaleniu jako nieudowodnione w przedstawionym zakresie, bez potrzeby badania spełnienia przesłanek zasadności roszczenia pozwu w świetle przepisów prawa materialnego.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że oddalił powództwo. Jednocześnie Sąd Odwoławczy zmienił rozstrzygnięcie o kosztach postępowania I instancji przez to, że zasądził od strony przegrywającej – strony powodowej na rzecz pozwanego kosztów postępowania w oparciu o zasadę z art. 98 k.p.c. i rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dni 28.09.2002.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Odwoławczy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. nakładając na przegrywających postępowanie apelacyjne powoda obowiązek zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 1500,00 zł ustalonej w oparciu o § 10 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 2 pkt. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r.).

SSR del. Jolanta Malik