Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 107/12

POSTANOWIENIE

Dnia 12 kwietnia 2012 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Witold Firkowicz

Protokolant: Ewa Gonerska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej Katarzyny Wysockiej

na posiedzeniu

po rozpoznaniu w sprawie M. Z. (1)

wniosku w przedmiocie wydania wyroku łącznego

p o s t a n a w i a

I.  na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego obejmującego wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 22 września 2011 r. , sygn. akt III K 164/05;

II.  na podstawie art. 35 § 1 k.p.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. w pozostałym zakresie stwierdzić swoją niewłaściwość i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu, jako właściwemu.

UZASADNIENIE

M. Z. (1) został skazany prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 22 września 2005 r., sygn. akt III K 164/05 za czyny z art. 43 ust. 3, art. 59 ust. 3 w zw. z art. 91 § 1 k.k. ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciw2działaniu narkomanii na kary 2 lat pozbawienia wolności i 100 stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równoważną kwocie 10 zł oraz 1 roku pozbawienia wolności, wymierzającym karę łączną 2 lat pozbawienia wolności;

2.  Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 14 września 2009r., sygn. akt XII K 513/09, za czyn z 288 § 1 k.k. popełniony w dniu 10 czerwca 2009r. na karę 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone na okres 2 lat próby, a postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 11 marca 2011 r. sygn. akt XII Ko 112/11 zarządzono wykonanie tej kary;

3.  Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 11 sierpnia 2010r., sygn. akt V K 108/10, za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. i art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 276 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 19 maja 2009r. na karę 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone na okres 5 lat próby, a postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 16 grudnia 2011 r. sygn. akt V Ko 3028/11 zarządzono wykonanie tej kary;

4.  Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 11 sierpnia 2010r., sygn. akt V K 396/11, za czyn z art. 280 § 1 k.k. popełniony w dniu 12 stycznia 2011r. na karę 2 lat pozbawienia wolności.

We wniosku kierowanym do Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 20 grudnia 2011 r. skazany wniósł o wydanie wyroku łącznego obejmującego wyroki w sprawach o sygn. akt XII K 513/09, V K 108/10 i V K 396/11.

Postanowieniem z dnia 15 marca 2012r., Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia stwierdził swą niewłaściwość i sprawę przekazał do rozpoznania tut. Sądowi.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Brak jest podstaw do wydania wyroku łącznego obejmującego wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu o sygn. akt III K 164/05 i którykolwiek z wyroków wydanych przez sądy rejonowe, jakimi skazany został M. Z. (1).

Podstawą wydania wyroku łącznego może być tylko przepis art. 569 § 1 k.p.k., zgodnie z którym muszą zachodzić warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Warunki do orzeczenia kary łącznej określa art. 85 k.k., który stanowi, że jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Wydanie wyroku łącznego w oparciu o wskazany wyżej przepis dopuszczalne jest tylko wówczas, gdy przed datą wydania pierwszego wyroku skazującego sprawca popełnił również inne przestępstwa, za które nie został z różnych przyczyn skazany jednym, lecz wieloma, wyrokami. Wydanie wyroku łącznego zatem jest celowe i prawnie dopuszczalne wyłącznie w sytuacji istnienia właściwej, normatywnej relacji czasu popełnionych przestępstw do daty wydania chronologicznie pierwszego wyroku, choćby nieprawomocnego. Łańcuch czynów, będących w realnym zbiegu zostaje bowiem „przecięty” z chwilą wydania przez sąd wyroku skazującego co do któregokolwiek z tych czynów.

W niniejszej sprawie Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia niezasadnie uznał, iż zachodzą podstawy do wydania wyroku łącznego przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu, albowiem czyny, za które M. Z. (1) został skazany późniejszymi wyrokami sądów rejonowych popełnione zostały już po wydaniu wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu sygn. akt III K 164/05, to jest po dniu 22 września 2005 r.

Wstępne zbadanie dat zarówno czynów popełnionych przez skazanego M. Z. (2) jak i wydanych wobec niego wyroków skazujących prowadzi do wniosku, iż w świetle art. 85 k.k. zachodzą przesłanki do wydania wyroku łącznego obejmującego wyroki opisane wyżej w pkt 2 i 3, tj. Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej i Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia.

W myśl art. 572 k.p.k. Sąd był zatem zobligowany do umorzenia postępowania w sprawie o wydanie wyroku łącznego co do wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu.

Umorzenie postępowania przez sąd wyższej instancji może przybrać dwojaką postać. Po pierwsze jako umorzenie postępowania w całości, gdy brak jest podstaw do wydania wyroku łącznego, a po drugie jako umorzenie postępowania w części, gdy istnieją podstawy do wydania wyroku łącznego w zakresie tylko niektórych skazań. Jak trafnie zauważył Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 20 grudnia 2006 r. (sygn. akt I KZP 32/06, OSNKW 2007, nr 1, poz. 3), każdy sąd rozpoznający sprawę o wydanie wyroku łącznego zobowiązany jest, na podstawie art. 572 k.p.k., do umorzenia postępowania zawsze wówczas i w takim zakresie, w jakim stwierdzi brak warunków do wydania wyroku łącznego. Jeżeli to sąd wyższego rzędu stwierdzi brak warunków do „połączenia” wyroku tego sądu z wyrokami sądów niższego rzędu, to ocena właściwości rzeczowej do dalszego prowadzenia sprawy o wydanie wyroku łącznego uzależniona będzie od etapu rozpoznania sprawy. Jeśli nastąpi to w toku przygotowania do rozprawy, znajdzie zastosowanie art. 35 § 1 k.p.k., przy czym postanowienie o przekazaniu sprawy innemu sądowi, poprzedzone być musi orzeczeniem o stosownym umorzeniu postępowania o wydanie wyroku łącznego.

Sąd Okręgowy podziela prezentowane w judykaturze stanowisko, że gdyby się okazało, że postępowanie o wyrok łączny obejmujące skazanie także przez sąd okręgowy podlega umorzeniu, a do połączenia zostają wyroki sądów rejonowych, należy umorzyć postępowanie o wydanie wyroku łącznego i przekazać sprawę według właściwości odpowiedniemu sądowi rejonowemu. Odmienna decyzja skutkowałaby bowiem wydaniem wyroku łącznego przez sąd niewłaściwy rzeczowo i miejscowo (tak też Sąd Apelacyjny w Krakowie w postanowieniu z dnia 20 kwietnia 2004 r., II AKz 106/06, KZS 2006, nr 4, poz. 44).

Kierując się przedstawionymi argumentami oraz treścią art. 569 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia-Śródmieścia, albowiem ten sąd wydał ostatni wyrok skazujący w pierwszej instancji, który może być objęty wyrokiem łącznym.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji postanowienia.