Pełny tekst orzeczenia

VICz (...)

POSTANOWIENIE

Dnia 8 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie VI Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Hanna Morejska - spr.

Sędziowie: SSO Henryka Szwyngel

SSO Agnieszka Polak .

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 września 2016 r.

sprawy z wniosku M. M.

o nadanie klauzuli wykonalności ugodzie mediacyjnej

na skutek zażalenia wnioskodawcy M. M.

od zarządzenia Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Częstochowie

z dnia 18 lipca 2016r. sygn. akt VI RCo 3/16

postanawia : uchylić zaskarżone zarządzenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem Przewodnicząca w Sądzie Rejonowym w Częstochowie zwróciła wniosek M. M. o nadanie klauzuli wykonalności ugodzie zawartej przed mediatorem odnośnie alimentów ustalonych na rzecz małoletniego M. M., gdyż wniosek wniesiony przez adwokata nie został opłacony opłatą stałą.

Zażalenie na zarządzenie złożył wnioskodawca – wierzyciel M. M. podnosząc, że wniosek jest zwolniony od kosztów sądowych .

Sąd Okręgowy stwierdza, że zażalenie jest zasadne z przyczyn następujących .

Z mocy art 96. 1. punkt 2 ustawy z dnia 28.VII. 2005 o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Dz.U. 2016.623 t.j. ) nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych oraz strona pozwana w sprawie o obniżenie alimentów;

Zgodnie art. 2 ust. 2 ustawy do uiszczenia kosztów sądowych zobowiązana jest strona, która wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki, chyba że ustawa stanowi inaczej. W doktrynie przyjmuje się że łączne odczytanie tych przepisów prowadzi do wniosku, że komentowane unormowanie uszczegóławia podmioty postępowania cywilnego oraz sprawy, w których składane przez te podmioty pisma nie podlegają opłacie oraz nie powodują wydatków po stronie tych podmiotów ( tak np. P. Feliga – komentarz Lex 2015 ) Zwłaszcza, że Sąd Najwyższy w sprawie IIICZP 43/07 uznał że użyta w art. 96 ust. 1 pkt 2 u.k.s.c. forma liczby mnogiej, przy braku jakiegokolwiek rozróżnienia wymienianych tam "roszczeń alimentacyjnych", pozwala przyjąć, że chodzi w nim o wszystkie sytuacje, w których dochodzenie tego roszczenia jest możliwe.

Zawarte w nim zwolnienie nie ogranicza się więc jedynie do dochodzenia roszczeń alimentacyjnych w samodzielnym postępowaniu, w których zostaje wniesiony pozew o alimenty lub ich podwyższenie. Mając na uwadze powyższe stanowisko Sądu Najwyższego należało by uznać że zwolnienie to dotyczy wszelkich pism wnoszonych przez stronę których istotą jest „dochodzenie roszczeń alimentacyjnych” Także zatem wniosków o nadanie klauzuli. W sprawie III CZP 110/14 Sąd Najwyższy stwierdził że w art. 96 u.k.s.c.; zgodnie z ust. 1 pkt 2 tego przepisu, nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych. Ustanawiając to zwolnienie, prawodawca zmierzał do uprzywilejowania osób uprawnionych do alimentacji, które zresztą przejawia się także w innych dziedzinach prawa; ustawowe zwolnienie od kosztów ułatwia tym osobom jak najszybsze i jak najbardziej skuteczne uzyskanie od osób zobowiązanych niezbędnych środków utrzymania. W tym wypadku funkcja społeczna kosztów sądowych wyprzedza funkcję fiskalną, co ma także mocne uzasadnienie konstytucyjne (art. 71 i 72 Konstytucji; )

W związku z tym zdaniem Sądu Okręgowego nie może być wątpliwości, że przewidziane w omawianym przepisie uprzywilejowanie obejmuje wszystkie osoby uprawnione do alimentów, oraz wszelkie wnoszone przez te osoby pisma które zmierzają do realizacji obowiązku alimentacyjnego . Zatem reasumując także w sprawie o nadanie klauzuli wykonalności odnośnie obowiązku alimentacyjnego ustalonego w ugodzie zawartej przed mediatorem strona uprawniona do alimentacji jest z mocy art 96. 1. punkt 2 ustawy z dnia 28.VII. 2005 o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. 2016.623 t.j.) zwolniona z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych . Brak było zatem podstaw do zwrotu wniosku o nadanie klauzuli Dlatego z mocy art. 386 par 1 i 4 kpc w zw.z art. 397 par. 2 kpc postanowiono jak wyżej.