Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 487/16

POSTANOWIENIE

Dnia 10 maja 2016 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący-Sędzia SO Barbara Braziewicz

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa U. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko K. L.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej

na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 postanowienia Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 29 września 2015 r., sygn. akt I Nc 2547/14

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

SSO Barbara Braziewicz

UZASADNIENIE

Zaskarżonym rozstrzygnięciem zawartym w punkcie 2 postanowienia z 29 września 2015 r. Sąd Rejonowy w Zabrzu w sprawie z powództwa U. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. przeciwko K. L. odrzucił sprzeciw pozwanej od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z 26 sierpnia 2014 r. W uzasadnieniu wskazał, że pozwana 5 listopada 2014 r. złożyła sprzeciw od nakazu zapłaty, a zarządzeniem z 17 lutego 2015 r. została wezwana do usunięcia w terminie 7 dni braków sprzeciwu od nakazu zapłaty poprzez złożenie sprzeciwu oraz odpisu sprzeciwu na urzędowym formularzu, pod rygorem odrzucenia sprzeciwu. Pozwana w sposób prawidłowy nie uzupełniła braków sprzeciwu, bowiem nie złożyła w zakreślonym jej terminie odpisu sprzeciwu, co skutkowało tym, że postanowieniem z 13 kwietnia 2015 r. sprzeciw został odrzucony. Dnia 27 kwietnia 2015 r. pozwana złożyła zażalenie na postanowienie o odrzuceniu sprzeciwu. Zarządzeniem z 15 maja 2015 r., doręczonym 11 czerwca 2015 r., wezwano pozwaną do sprecyzowania, czy jej pismo stanowi zażalenie czy też wnosi ona o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu. Pismem z dnia 15 czerwca 2016 r. wniosła ona o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu, przedkładając zarazem jego odpis. Zarządzeniem z dnia 13 sierpnia 2015r. zobowiązano pozwaną do usunięcia w terminie 7 dni braków formalnych wniosku o przywrócenie terminu, poprzez dokładne wskazanie przyczyny uchybienia terminu oraz wskazanie daty w jakiej ustała przyczyna uchybienia terminu, pod rygorem zwrotu wniosku o przywrócenie terminu. Pozwana w piśmie z 25 sierpnia 2015r. podniosła, iż nie dołączyła odpisu sprzeciwu przez niedopatrzenie leżące po jej stronie. Postanowieniem z dnia 29 września 2015r. Sąd Rejonowy w punkcie 1 oddalił wniosek pozwanej o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia 26 sierpnia 2014r., w punkcie 2 odrzucił sprzeciw pozwanej od powyższego nakazu zapłaty. Sąd Rejonowy wobec nie wykazania przez pozwaną braku winy w złożeniu odpisu sprzeciwu od nakazu zapłaty, także nieuprawdopodobnienia okoliczności uzasadniających wniosek i nie wskazania daty w jakiej ustała przyczyna uchybienia terminu, w oparciu o art. 168k.p.c., uznał, iż zaniechanie dokonania czynności było spowodowane okolicznościami zawinionymi przez pozwaną i jej wniosek o przywrócenie terminu oddalił. Konsekwencją powyższego było w punkcie 2 postanowienia odrzucenie spóźnionego sprzeciwu w oparciu o art. 504§1 k.p.c.

Postanowienie z dnia 29 września 2015r. zaskarżyła zażaleniem pozwana. Wskazała, że w przepisanym terminie złożyła zażalenie na postanowienie 13 kwietnia 2015 r., w którym napisała, że do uchybienia terminowi do uzupełnienia braków doszło na skutek przeoczenia, podkreśliła, iż w późniejszym terminie braki zostały uzupełnione. Ponadto podniosła, że nie rozumie rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego i wniosła o uwzględnienie złożonego przez siebie zażalenia.

Postanowieniem z dnia 18 lutego 2016r. Sąd Rejonowy odrzucił zażalenie pozwanej na postanowienie z dnia 29 września 2015r. w części, w zakresie punktu 1 tego postanowienia, obszernie motywując swoje rozstrzygnięcie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanej nie mogło odnieść skutku, a rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego należy uznać za trafne.

Sąd pierwszej instancji prawidłowo dokonał ustaleń faktycznych i wskazał właściwą podstawę prawną swego rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, które to Sąd Okręgowy przyjmuje za własne.

Dla oceny prawidłowości zaskarżonego rozstrzygnięcia w punkcie 2 postanowienia z dnia 29 września 2015r., którym Sąd Rejonowy odrzucił sprzeciw pozwanej od nakazu zapłaty, koniecznym było ponowne odniesienie się do zagadnienia prawomocnie rozstrzygniętego w jego punkcie 1, w którym Sąd ten oddalił wniosek pozwanej o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłat.

Artykuł 169 k.p.c. rozstrzygające znaczenie dla skuteczności wniosku o przywrócenie terminu do dokonania spóźnionej czynności procesowej wiąże z zaistniałą po stronie procesowej, a przez nią niezawinioną przeszkodą, która uniemożliwiła dokonanie jej w terminie takiej czynności. Spełnienie warunku uprawdopodobnienia okoliczności uzasadniających wniosek nastąpi, jeżeli zostaną przytoczone okoliczności uzasadniające go zarówno merytorycznie, a wiec zostanie wykazany przez składającego brak winy w uchybieniu terminu, jak i formalnie, w szczególności okoliczności uzasadniające dopuszczalność tego wniosku ze względu na zachowanie terminu. Skuteczność złożonego wniosku uwarunkowana jest zatem ustaleniem czy na powstanie, trwanie, a także ustanie tej przyczyny strona nie miała żadnego wpływu, a nadto sąd rozstrzyga o chwili, w której przeszkoda (przyczyna) ta ustała.

W przedmiotowej sprawie, zarządzeniem z dnia 17 lutego 2015 r. pozwana została wezwana do usunięcia w terminie 7 dni braków sprzeciwu od nakazu zapłaty poprzez złożenie sprzeciwu oraz odpisu sprzeciwu na urzędowym formularzu, pod rygorem odrzucenia sprzeciwu. Wezwanie zostało doręczone pozwanej w dniu 2 marca 2015 r. Dnia 5 marca 2015 r. pozwana wniosła sprzeciw na urzędowym formularzu, nie dołączając jednak odpisu sprzeciwu, co skutkowało jego odrzuceniem. Dnia 27 kwietnia 2015 r. pozwana złożyła zażalenie na postanowienie o odrzuceniu sprzeciwu. Pismem z dnia 15 czerwca 2016 r. wniosła ona o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu, przedkładając zarazem jego odpis. Zarządzeniem z dnia 13 sierpnia 2015r. zobowiązano pozwaną do usunięcia w terminie 7 dni braków formalnych wniosku o przywrócenie terminu, poprzez dokładne wskazanie przyczyny uchybienia terminu oraz wskazanie daty w jakiej ustała przyczyna uchybienia terminu, pod rygorem zwrotu wniosku o przywrócenie terminu. Pozwana, w piśmie z 25 sierpnia 2015r. jedynie podniosła, iż nie dołączyła odpisu sprzeciwu przez niedopatrzenie leżące po jej stronie.

W ocenie Sądu Okręgowego wskazane przez pozwaną argumenty w piśmie z dnia 25 sierpnia 2015r. nie wykazują niezawinionej przeszkody, która uniemożliwiła dokonanie pozwanej w terminie czynności procesowej. Trafnie Sąd Rejonowy, wobec nie wykazania przez pozwaną braku winy w złożeniu odpisu sprzeciwu od nakazu zapłaty, także nieuprawdopodobnienia okoliczności uzasadniających wniosek i nie wskazania daty w jakiej ustała przyczyna uchybienia terminu, w oparciu o art.168k.p.c., uznał, iż zaniechanie dokonania czynności było spowodowane okolicznościami zawinionymi przez pozwaną i jej wniosek o przywrócenie terminu oddalił.

Należy zauważyć, iż z treści złożonych przez pozwaną pism jednoznacznie wynikało, iż to sama pozwana, z własnej winy nie dochowała terminu do uzupełnienia braków formalnych wniesionego sprzeciwu od nakazu zapłaty. Równocześnie, należy podkreślić, iż każda strona działająca w postępowaniu musi działać w nim z należytą starannością, rozwagą i ponosić konsekwencje swoich twierdzeń, albowiem Sąd rozpoznający sprawę, działania strony wnoszącej o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej musi oceniać w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy.

Skutkiem wadliwych działań pozwanej było wydanie przez Sąd Rejonowy zaskarżonego postanowienia, w którym w punkcie 1 oddalono wniosek pozwanej o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych sprzeciwu, a w punkcie 2 odrzucono jej sprzeciw od nakazu zapłaty jako spóźniony. Zgodnie z art.504 § 1 k.p.c. Sąd odrzuca sprzeciw wniesiony po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalny albo którego braków strona nie uzupełniła w terminie. Zatem, z uwagi na powyższe, zasadnie Sąd Rejonowy w punkcie 2 zaskarżonego postanowienia odrzucił spóźniony sprzeciwu pozwanej w oparciu o art. 504§1 k.p.c.

Z tych względów, oddalono zażalenie pozwanej na skutek nie stwierdzenia wad zaskarżonego postanowienia wskazanych w zażaleniu i podlegających uwzględnieniu z urzędu.

Reasumując, zaskarżone postanowienie jest prawidłowe, dlatego zażalenie pozwanej jako bezzasadne oddalono na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.

SSO Barbara Braziewicz