Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XIV C 36/15

POSTANOWIENIE

Dnia 30 sierpnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu XIV Wydział Cywilny z siedzibą w P.

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSO Jan Sterczała

Protokolant:

st. sekr. sąd. Ewa Szumiło

po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2016 roku w P.

na rozprawie

sprawy z powództwa I. K.

przeciwko Skarbowi Państwa – Wojewodzie (...)

o zapłatę

postanawia:

1.  umorzyć postępowanie;

2.  nie obciążać powódki kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej.

J. Sterczała

XIV C 36/15

UZASADNIENIE

Powódka I. K. wniosła w dniu 12 stycznia 2015 r. pozew, skierowany przeciwko Wojewodzie (...) Urzędowi Wojewódzkiemu w P., o zasądzenie kwoty 100 000 zł.

Pozew został podpisany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego K. J.. Do pozwu dołączono pełnomocnictwo, udzielone przez powódkę „do reprezentowania” w sprawie o „dochodzenie roszczeń ze śmiercią syna przeciwko szpitalowi w ile”.

Postanowieniem z dnia 19 maja 2016 r. Sąd zobowiązał pełnomocnika powódki do usunięcia w terminie 7 dni braków w zakresie umocowania pełnomocnika powódki przez złożenie pełnomocnictwa procesowego – pod rygorem odmowy dopuszczenia do udziału w sprawie, pominięcia dotychczasowych czynności i zniesienia postępowania.

W wyznaczonym terminie braku nie usunięto.

Na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2016 r. stawiła się powódka oraz jej pełnomocnik w osobie apl. radc. A. P.. Powódka potwierdziła wszystkie czynności procesowe pełnomocnika, w tym czynność w postaci wniesienia pozwu. Złożono również pełnomocnictwo procesowe (datowane – 19 maja 2016 r.).

Sąd zważył, co następuje :

Postępowanie winno ulec umorzeniu, zgodnie z art. 355 § 1 kpc oraz art. 97 § 2 kpc.

Nie powinno ulegać wątpliwości, iż dołączone do pozwu pełnomocnictwo procesowe było wadliwe i nie obejmowało umocowania do reprezentowania powódki w niniejszym postępowaniu przez wymienionych w jego treści pełnomocników.

Sąd wezwał na rozprawie w dniu 19 maja 2016 r. do usunięcia braku pełnomocnictwa, zakreślając termin wykonania zobowiązania i rygor z art. 97 § 2 kpc. Nie ulega wątpliwości, iż w wyznaczonym terminie zobowiązania nie wykonano. Zachodzi zatem zdaniem Sądu niedopuszczalność prowadzenia niniejszego postępowania z uwagi na wniesienie pozwu przez osobę nieuprawnioną (co godne odnotowania – dołączone z opóźnieniem na rozprawie w dniu 30 sierpnia 2016 r. pełnomocnictwo zostało udzielone w dniu 19 maja 2016 r., a więc zostało udzielone ponad rok po wniesieniu pozwu).

Powódka na rozprawie w dniu 30 sierpnia 2016 r. z zatwierdziła wprawdzie wszystkie czynności procesowe pełnomocnika, jednakże zdaniem Sądu potwierdzenie takie nie mogło być skuteczne do samej czynności w zakresie wniesienia pozwu. W tym zakresie Sąd podziela stanowisko wyrażone w uzasadnieniu orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 2012 r. w sprawie II CSK 466/11. „Wniesienie pozwu jest czynnością prawną konwencjonalną, dokonywaną przed organem państwa, prowadzącą do nawiązania stosunku procesowego o charakterze publicznoprawnym pomiędzy wszczynającym postępowanie i sądem, pomiędzy wszczynającym postępowanie i jego przeciwnikiem procesowym oraz pomiędzy sądem i przeciwnikiem wszczynającego postępowanie. Czynność ta musi spełniać wymagania co do formy i treści przewidziane dla niej w ustawie procesowej; wywołuje też skutki materialnoprawne, ale tylko takie, jakie wiąże z nią ustawodawca”.

Uzupełniając argumentację sformułowaną w uzasadnieniu tego orzeczenia należy jeszcze zwrócić uwagę, iż z treści art. 97 § 1 i 2 kpc wynika, iż tymczasowe dopuszczenie do udziału w sprawie pełnomocnika nieprzedstawiającego pełnomocnictwa może nastąpić dopiero po wniesieniu pozwu – a contrario nie może być sytuacji potwierdzenia przez samą stronę tak doniosłej czynności procesowej, jak wniesienie pozwu.

W konsekwencji postępowanie należało umorzyć. Z uwagi na trudną sytuację życiową powódki, Sąd zdecydował, by nie obciążać jej kosztami zastępstwa procesowego strony przeciwnej (art. 102 kpc). Rozstrzygniecie niniejsze nie zamyka również powódce drogi do wystąpienia przeciwko pozwanemu o to samo roszczenie z nowym powództwem.

SSO Jan Sterczała