III KK 147/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-06-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KK 147/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 16 czerwca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Kazimierz Klugiewicz
SSN Eugeniusz Wildowicz
Protokolant Jolanta Włostowska
w sprawie K. P.
skazanego z art. 278 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w dniu 16 czerwca 2015r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 6 października 2014r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w G.
z dnia 9 maja 2014r.,
1. uchyla zaskarżony wyrok oraz utrzymany nim w mocy
wyrok Sądu Rejonowego w G. i na podstawie art. 17 § 1 pkt 5
k.p.k. postępowanie karne przeciwko K. P. umarza;
2. kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
2
Wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 9 maja 2014r. K. P. został skazany za
przestępstwo kradzieży na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym
zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby i oddany pod dozór kuratora
sądowego oraz na karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych po 10 zł każda;
nadto orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia części szkody
wyrządzonej tym przestępstwem.
Od powyższego wyroku apelację złożył prokurator Prokuratury Rejonowej
zaskarżając orzeczenie na niekorzyść oskarżonego w części dotyczącej wymiaru
kary.
Po rozpoznaniu apelacji wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 6 października
2014r. wyrok Sądu pierwszej instancji został utrzymany w mocy.
Od powyższego orzeczenia kasację wniósł Prokurator Generalny,
zaskarżając go w całości na korzyść K. P. Skarżący w nadzwyczajnym środku
zaskarżenia zarzucił rażące naruszenie przepisów prawa karnego procesowego –
art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k., polegające na rozpoznaniu sprawy w postępowaniu
odwoławczym i utrzymaniu w mocy wyroku Sądu Rejonowego, podczas gdy
oskarżony ten zmarł przed wydaniem przez Sąd Okręgowy wyroku, co stanowi
bezwzględną przyczynę odwoławczą wskazaną w art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. W
konkluzji Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i
utrzymanego nim w mocy wyroku Sądu Rejonowego oraz umorzenie postępowania
karnego przeciwko K. P.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest zasadna w stopniu umożliwiającym uwzględnienie jej w całości
na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 5 k.p.k.). Słusznie podnosi jej autor, że
zaskarżony wyrok zapadł z naruszeniem przepisu prawa karnego procesowego
wskazanego w zarzucie, konsekwencją czego było wystąpienie bezwzględnej
przyczyny odwoławczej, o której mowa w art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k.
Jak wynika z załączonego do akt sprawy zaświadczenia z systemu PESEL-
SAD (k. 122 – 123), potwierdzonego dokumentem w postaci odpisu skróconego
aktu zgonu (k. 6 akt SN), w dniu 29 maja 2014r. K. P. zmarł. Nie mając tej wiedzy w
dacie orzekania Sąd Okręgowy procedował i wydał zaskarżony wyrok na rozprawie
odwoławczej w dniu 6 października 2014r. uznając zawiadomienie adresowane do
3
oskarżonego za doręczone w trybie art. 139 § 1 k.p.k. w zw. z art. 458 k.p.k. (k.
108).
W tych okolicznościach rozpoznanie środka odwoławczego oraz wydanie
wyroku w sprawie K. P. stanowiło niewątpliwie uchybienie określone w art. 439 § 1
pkt 9 k.p.k., które winno skutkować uchylenie tego orzeczenia.
Biorąc pod uwagę datę zgonu oskarżonego, stwierdzić należy, że w
postępowaniu przed Sądem drugiej instancji zachodziła ujemna przesłanka
procesowa, uniemożlwiająca kontynuowanie procesu i stwarzająca konieczność
jego umorzenia po myśli art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k.
Jednocześnie wskazać należy, że irrelewantny z punktu widzenia
zaistnienia w sprawie omawianej bezwzględnej przyczyny odwoławczej jest fakt, że
w dacie orzekania Sąd Okręgowy nie posiadał stosownej wiedzy o śmierci
oskarżonego.
W tych warunkach Sąd Najwyższy, przypominając, że śmierć oskarżonego
nie stanowi negatywnej przesłanki postępowania kasacyjnego, jeśli kasacja została
wniesiona na korzyść (arg. ex art. 529 k.p.k.), uchylił zaskarżony wyrok i na
podstawie art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k. umorzył postępowanie (art. 537 § 2 k.p.k.).
O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 632 pkt 2 k.p.k.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 16 czerwca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Kazimierz Klugiewicz
SSN Eugeniusz Wildowicz
Protokolant Jolanta Włostowska
w sprawie K. P.
skazanego z art. 278 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w dniu 16 czerwca 2015r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 6 października 2014r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w G.
z dnia 9 maja 2014r.,
1. uchyla zaskarżony wyrok oraz utrzymany nim w mocy
wyrok Sądu Rejonowego w G. i na podstawie art. 17 § 1 pkt 5
k.p.k. postępowanie karne przeciwko K. P. umarza;
2. kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
2
Wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 9 maja 2014r. K. P. został skazany za
przestępstwo kradzieży na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym
zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby i oddany pod dozór kuratora
sądowego oraz na karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych po 10 zł każda;
nadto orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia części szkody
wyrządzonej tym przestępstwem.
Od powyższego wyroku apelację złożył prokurator Prokuratury Rejonowej
zaskarżając orzeczenie na niekorzyść oskarżonego w części dotyczącej wymiaru
kary.
Po rozpoznaniu apelacji wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 6 października
2014r. wyrok Sądu pierwszej instancji został utrzymany w mocy.
Od powyższego orzeczenia kasację wniósł Prokurator Generalny,
zaskarżając go w całości na korzyść K. P. Skarżący w nadzwyczajnym środku
zaskarżenia zarzucił rażące naruszenie przepisów prawa karnego procesowego –
art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k., polegające na rozpoznaniu sprawy w postępowaniu
odwoławczym i utrzymaniu w mocy wyroku Sądu Rejonowego, podczas gdy
oskarżony ten zmarł przed wydaniem przez Sąd Okręgowy wyroku, co stanowi
bezwzględną przyczynę odwoławczą wskazaną w art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. W
konkluzji Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i
utrzymanego nim w mocy wyroku Sądu Rejonowego oraz umorzenie postępowania
karnego przeciwko K. P.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest zasadna w stopniu umożliwiającym uwzględnienie jej w całości
na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 5 k.p.k.). Słusznie podnosi jej autor, że
zaskarżony wyrok zapadł z naruszeniem przepisu prawa karnego procesowego
wskazanego w zarzucie, konsekwencją czego było wystąpienie bezwzględnej
przyczyny odwoławczej, o której mowa w art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k.
Jak wynika z załączonego do akt sprawy zaświadczenia z systemu PESEL-
SAD (k. 122 – 123), potwierdzonego dokumentem w postaci odpisu skróconego
aktu zgonu (k. 6 akt SN), w dniu 29 maja 2014r. K. P. zmarł. Nie mając tej wiedzy w
dacie orzekania Sąd Okręgowy procedował i wydał zaskarżony wyrok na rozprawie
odwoławczej w dniu 6 października 2014r. uznając zawiadomienie adresowane do
3
oskarżonego za doręczone w trybie art. 139 § 1 k.p.k. w zw. z art. 458 k.p.k. (k.
108).
W tych okolicznościach rozpoznanie środka odwoławczego oraz wydanie
wyroku w sprawie K. P. stanowiło niewątpliwie uchybienie określone w art. 439 § 1
pkt 9 k.p.k., które winno skutkować uchylenie tego orzeczenia.
Biorąc pod uwagę datę zgonu oskarżonego, stwierdzić należy, że w
postępowaniu przed Sądem drugiej instancji zachodziła ujemna przesłanka
procesowa, uniemożlwiająca kontynuowanie procesu i stwarzająca konieczność
jego umorzenia po myśli art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k.
Jednocześnie wskazać należy, że irrelewantny z punktu widzenia
zaistnienia w sprawie omawianej bezwzględnej przyczyny odwoławczej jest fakt, że
w dacie orzekania Sąd Okręgowy nie posiadał stosownej wiedzy o śmierci
oskarżonego.
W tych warunkach Sąd Najwyższy, przypominając, że śmierć oskarżonego
nie stanowi negatywnej przesłanki postępowania kasacyjnego, jeśli kasacja została
wniesiona na korzyść (arg. ex art. 529 k.p.k.), uchylił zaskarżony wyrok i na
podstawie art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k. umorzył postępowanie (art. 537 § 2 k.p.k.).
O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 632 pkt 2 k.p.k.