Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 15/15
POSTANOWIENIE
Dnia 25 sierpnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 25 sierpnia 2015 r.
skargi M. R.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w P. z dnia 30 października 2013 r., wydanego w sprawie z
powództwa M. R. przeciwko Z. R.
o alimenty,
1. odrzuca skargę i zasądza od M.R. na rzecz Z. R. kwotę 1200
(jeden tysiąc dwieście) zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania
skargowego,
2. przyznaje adw. J. J. od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego
kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) zł., powiększoną o należny
podatek VAT, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej M. R. w postępowaniu skargowym.
UZASADNIENIE
2
Skarga M. R. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 30 października 2013 r. podlegała odrzuceniu ze
względu na niespełnienie wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., odczytywanym łącznie z art. 4171
§ 2 k.c.,
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje tylko wtedy, gdy przez wydanie prawomocnego orzeczenia
niezgodnego z prawem stronie wyrządzona została szkoda. Z tego powodu wśród
tzw. konstrukcyjnych wymagań skargi przewidziano obowiązek
uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.), co oznacza
złożenie przez skarżącego oświadczenia, że szkoda wystąpiła - ze wskazaniem jej
rodzaju rozmiaru - oraz uwiarygodnienie tego oświadczenia.
Tego wymagania autorka skargi kasacyjnej nie spełniła. Nieuwzględnienie
powództwa nie może być utożsamiane z wyrządzeniem szkody, której rozmiary
odpowiadałby wartości określonego w pozwie roszczenia. Nieuzyskanie przez
stronę żądanej w postępowaniu sądowym ochrony prawnej nie zawsze będzie
prowadzić do powstania uszczerbku majątkowego. Spełnienie przewidzianej w art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. przesłanki uprawdopodobnienia szkody wymaga, aby
skarżąca powołała w skardze nie tylko wszystkie znane jej fakty, świadczące
o związku między zaskarżonym orzeczeniem a spowodowanymi jego wydaniem
stratami lub utraconymi korzyściami, ale także wskazała dowody lub co najmniej
ich surogaty, uwiarygodniające twierdzenie o wyrządzeniu szkody. Tego
wymagania autorka skargi kasacyjnej nie spełniła, ponieważ nie przedstawiła
środków świadczących o powstaniu szkody oraz jej rozmiarze innych niż tylko
zaskarżone orzeczenie. Powołanie się na prawomocne oddalenie powództwa bez
przedstawienia argumentacji mogącej przemawiać za tym, że szkoda określona
przez stronę skarżącą została jej rzeczywiście wyrządzona oraz bez wskazania
odpowiednich środków mających uwiarygodnić to twierdzenie nie spełnia
obowiązku przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Wobec powyższego Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
O koszach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu
orzeczono na podstawie § 7 ust. 1 pkt 11 w zw. z 13 ust. 5 pkt. 2 Rozporządzenia
3
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 461). Na wniosek
pozwanego zawarty w odpowiedzi na skargę kasacyjną Sąd Najwyższy orzekł
o kosztach postępowania skargowego na podstawie art. 98 § 1 i 3, art. 99, art. 108
§ 1 w zw. z art. 391 § 1, art. 39821
i art. 42412
k.p.c. oraz § 7 ust. 1 pkt 11 w zw.
z 13 ust. 5 pkt. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn. Dz. U.
z 2013 r., poz. 461).