Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KZ 62/15
POSTANOWIENIE
Dnia 20 października 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Cesarz
w sprawie A. W.
skazanego z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu
narkomanii i innych
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 20 października 2015 r.
zażalenia obrońcy skazanego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 29 lipca 2015 r.,
odmawiające przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i
doręczenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 27 maja 2014 r.
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
zmienić zaskarżone postanowienie i przywrócić A. W. termin
do złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 27 maja 2014 r.
UZASADNIENIE
W dniu 27 maja 2014 r. nastąpiło ogłoszenie wyroku Sądu Apelacyjnego w
[…] w sprawie II AKa …/13 dotyczącego m. in. oskarżonego A. W. Zarówno
skazany, który nie był pozbawiony wolności, jak i jego obrońca z urzędu – Adw. J.
P. nie byli obecni na ogłoszeniu tego wyroku.
W dniu 18 listopada 2014 r. obrońca skazanego wystąpił z wnioskiem do
Sądu Apelacyjnego o doręczenie odpisu uzasadnienia tego wyroku (k. 22414).
2
W dniu 2 stycznia 2015 r. (k. 22469 – t. LXIII) skazany A. W. złożył wniosek
o wyznaczenie mu nowego obrońcy z urzędu i przywrócenie terminu do złożenia
kasacji w sprawie zakończonej wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 27 maja 2014
r. Wniosek ten został potraktowany jako złożony na podstawie art. 120 § 1 in princ.
k.p.k. w zw. z art. 524 § 1 zd. drugie k.p.k.
Postanowieniem z dnia 17 lutego 2015 r. Sąd Apelacyjny nie uwzględnił
wniosku skazanego o przywrócenie terminu do wystąpienia z wnioskiem o
doręczenie odpisu wyroku tego Sądu z dnia 27 maja 2014 r. wraz z uzasadnieniem.
Na skutek zażalenia skazanego na to postanowienie Sąd Najwyższy w dniu
27 maja 2015 r. uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę Sądowi
Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.
Postanowieniem z dnia 29 lipca 2015 r. Sąd Apelacyjny ponownie nie
uwzględnił wniosku skazanego o przywrócenie powyższego terminu. Sąd ten
ustalił, że skazany A. W. uzyskał w listopadzie 2014 r. od swojego obrońcy
informacje o tym, że wniosek o uzasadnienie wyroku ani kasacja nie zostały
złożone. W rezultacie tej rozmowy obrońca pismem z dnia 18 listopada 2014 r.
złożył wniosek o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem. Sąd przyjął, że
ustanie przeszkody powodującej niedotrzymanie terminu nastąpiło najpóźniej w
listopadzie 2014 r. Wobec faktu, że skazany złożył wniosek dopiero 2 stycznia 2015
r., niedotrzymany termin nie mógł zostać przywrócony na podstawie art. 126 § 1
k.p.k.
Postanowienie powyższe zostało zaskarżone przez obrońcę, który podniósł,
że skazany w listopadzie – grudniu 2014 r. przebywał w zakładzie karnym, przez co
nie miał dostępu do pomocy prawnej „i trudno założyć, iżby posiadał wiedzę co do
rodzaju terminów procesowych i biegu tych terminów”. Uchybienie terminowi
nastąpiło zatem z przyczyn niezależnych od skazanego. Skarżący wnosił więc o
zmianę zaskarżonego postanowienia i przywrócenie terminu do złożenia wniosku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie. Bowiem poza uwagą Sądu
Apelacyjnego pozostały okoliczności uzasadniające przyjęcie, że skazany złożył
jednak wniosek o przywrócenie terminu w zawitym terminie 7 dni od ustania
przeszkody, o którym mowa w art. 126 § 1 k.p.k. Po złożeniu przez adwokata
3
wyznaczonego z urzędu wniosku w dniu 18 listopada 2014 r. o doręczenie
uzasadnienia wyroku i przesłaniu go skazanemu obrońca ten nie miał już
obowiązku dalszego działania (art. 84 § 1 k.p.k.). W aktach brak jest nie tylko
dowodu doręczenia obrońcy tego wyroku, ale i informacji, kiedy skazany otrzymał
ten dokument procesowy od obrońcy. Nie wiadomo też, kiedy skazany posiadł
wiedzę o konieczności złożenia wniosku o przywrócenie terminu, a więc czy
dochował określonego w art. 126 § 1 k.p.k. Faktem jest natomiast, że skazany od 5
sierpnia 2014 r. przebywał w zakładzie karnym i wniosek o przywrócenie terminu
sporządził i złożył również w tym zakładzie (zob. k. 22449 i 22468-9). O bytności w
tym czasie skazanego w więzieniu pisał też jego obrońca w piśmie złożonym na
żądanie Sądu Apelacyjnego – (k. 22524). Istnieje zatem uzasadnione
domniemanie, że skazany, pozbawiony fachowej pomocy prawnej i nie posiadający
profesjonalnej wiedzy z zakresu procedury karnej, zbyt późno zorientował się, że
mimo doręczenia mu odpisu wyroku z uzasadnieniem przez obrońcę, konieczne
jest również złożenie w terminie zawitym określonym w art. 126 § 1 k.p.k. wniosku o
przywrócenie terminu do złożenia wniosku. Nie zachodzi więc konieczność
inicjowania przez skazanego (jego wniosek o wyznaczenie obrońcy z urzędu
zamieszczony w piśmie z dnia 2 stycznia 2015 r. w ogóle nie został rozpoznany)
wniosku o przywrócenie terminu wskazanego w art. 126 § 1 k.p.k.
Dlatego postanowiono, jak na wstępie.