Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 69/15
POSTANOWIENIE
Dnia 14 stycznia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Marian Kocon
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi wnioskodawczyni oraz uczestników postępowania A. W. i Z. K.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem
Sądu Okręgowego w B.
z dnia 12 lutego 2015 r.,
w sprawie z wniosku J.T.
przy uczestnictwie […]
o podział majątku wspólnego i dział spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 stycznia 2016 r.,
zażalenia wnioskodawczyni J.T. oraz uczestników postępowania Z.K. i A. W.
na postanowienie Sądu Okręgowego w B.
z dnia 29 maja 2015 r.,
1. oddala zażalenie;
2. zasądza od wnioskodawczyni i uczestników Z. K. i A. W. na
rzecz uczestnika M. W. kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych
tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.
UZASADNIENIE
Wnioskodawczyni J. T. oraz uczestnicy postępowania A. W. i Z. K. wnieśli
skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem
Sądu Okręgowego w B. z dnia 12 lutego 2015 r., w którym, na skutek wniesionej
2
przez nich apelacji, zmieniono w części zaskarżone postanowienie Sądu
Rejonowego z dnia 17 lipca 2013 r. W uzasadnieniu skargi jako podstawę
wznowienia wskazali wykrycie po wydaniu postanowienia nowych okoliczności
faktycznych i dowodów w postaci pisma Urzędu Miejskiego w B. z dnia 23 marca
2015 r. Z załącznikami, z których miało wynikać, że w dniu śmierci J. W.
wymienione w tym dokumencie działki stanowiące przedmiot tego postępowania
miały nierolniczy charakter. W ocenie skarżących, dokumenty te miały istotny
wpływ na wynik sprawy, bo powodowałyby określenie kręgu ustawowych
spadkobierców J. W. i ich udziałów w spadku po małżonkach J. i A. W. stosownie
do treści postanowienia Sądu Rejonowego B. z dnia 13 października 1995 r., a nie,
jak błędnie przyjmowały Sądy obu instancji, według uzupełniającego postanowienia
Sądu Rejonowego z dnia 7 marca 2003 r. Skarżący podkreślili, że tym samym
należało ustalić inne udziały uczestników postępowania w majątku spadkowym po
małżonkach W., a co za tym idzie także inny sposób działu spadku po tych osobach.
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 29 maja 2015 r. odrzucił skargę.
Podkreślił, że nie ulega wątpliwości, iż intencją skarżących jest zweryfikowanie
osób ustalonych jako spadkobiercy po J.W. Według Sądu Okręgowego, skarżący
obrali niewłaściwą drogę prawną do ochrony swoich interesów. Skoro ich intencją
jest właściwe w ich przekonaniu ustalenie kręgu spadkobierców po J. W., to
powinni podjąć starania o wszczęcie postępowania w przedmiocie uchylenia lub
zmiany stwierdzenia nabycia spadku na podstawie art. 679 k.p.c.
Wnioskodawczyni J. T. oraz uczestnicy postępowania Z. K. i A. W. wnieśli do
Sądu Najwyższego zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 29 maja
2015 r., zarzucając naruszenie art. 403 § 2 i art. 410 § 1 w związku z art. 13 § 2
k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W zażaleniu podkreślono, że skarga o wznowienie postępowania nie ma na
celu „zweryfikowania” kręgu spadkobierców ustawowych po J. W. oraz zmiany lub
uchylenia postanowienia Sądu Rejonowego z 7 marca 2003 r., lecz zmierza jedynie
do zmiany rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego z dnia 12 lutego 2015 r. polegającej
na tym, że krąg spadkobierców w odniesieniu do działek mających stanowić
gospodarstwo rolne powinien wynikać z postanowienia Sądu Rejonowego w B. z
3
dnia 31 października 1995 r. stwierdzającego dziedziczenie po spadkodawcy na
zasadach ogólnych. Sąd Okręgowy trafnie jednak wyjaśnił, że intencja autorów
skargi, a w konsekwencji niniejszego zażalenia, jest dokładnie przeciwna. Skarga
w istocie bowiem zmierzała do podważenia uzupełniającego postanowienia Sądu
Rejonowego z 7 marca 2003 r. oraz zmiany kręgu spadkobierców, w takiej zaś
sytuacji znajduje zastosowanie art. 679 k.p.c. przewidujący szczególny tryb
postępowania o uchylenie lub zmianę stwierdzenia nabycia spadku. Należy poza
tym podkreślić, że uczestnik postępowania M. W. trafnie wskazał w odpowiedzi na
zażalenie, że otrzymane przez skarżących pismo z Urzędu Miejskiego nie zawiera
nowych, nieznanych dotąd okoliczności faktycznych, ale informacje dotyczące
aktów prawa miejscowego, jawnych i znanych powszechnie od ich publikacji w
Dzienniku Urzędowym Wojewódzkiej Rady Narodowej w B. nr 5 z dnia 30 marca
1974 r.
Z przedstawionych powodów orzeczono, jak w sentencji (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 1 i § 3 k.p.c.).
kc