Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 85/15
POSTANOWIENIE
Dnia 20 stycznia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku Banku […]
przy uczestnictwie […] o stwierdzenie nabycia spadku
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 20 stycznia 2016 r.,
zażalenia uczestnika postępowania M. C.
na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 9 września 2015 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
2
Postanowieniem z dnia 9 września 2015 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną uczestnika M. C. od postanowienia tego Sądu z dnia 22 maja 2015 r.,
stwierdzając, że skargę kasacyjną wnosi się w terminie dwóch miesięcy od dnia
doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem stronie skarżącej oraz że uczestnik nie
złożył wniosku o doręczenie mu postanowienia z dnia 22 maja 2015 r. z
uzasadnieniem. Regulację zawartą w art. 3985
§ 1 k.p.c. należy natomiast rozumieć
w ten sposób, że tylko wtedy, gdy w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji
strona zażądała doręczenia jej orzeczenia z uzasadnieniem, można przyjąć, że
zostało spełnione wstępne wymaganie dla powstania możliwości wniesienia skargi
kasacyjnej. W konsekwencji, zgodnie z art. 3985
§ 2 k.p.c., skarga kasacyjna
wniesiona przez uczestnika M. C. ulega odrzuceniu jako niedopuszczalna.
W niniejszej sprawie – stwierdził dalej Sąd Okręgowy – wpłynęły dwa wnioski
o sporządzenie uzasadnienia postanowienia z dnia 22 maja 2015 r. i doręczenie go
na wskazany adres, opatrzone datą 28 maja 2015 r. i danymi osobowymi
uczestnika F. T., z których jeden został uznany za złożony skutecznie, a drugi
opatrzony notabene odręcznym podpisem „C.” został odrzucony postanowieniem z
dnia 3 czerwca 2015 r. Żądanie sporządzenia uzasadnienia i doręczenia
orzeczenia z uzasadnieniem zgłoszone przez innego uczestnika nie otwiera
natomiast terminu do wniesienia skargi kasacyjnej dla uczestnika, który nie złożył
takiego wniosku.
W zażaleniu na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną uczestnik M. C.
zarzucił Sądowi Okręgowemu naruszenie art. 387 § 3 k.p.c. przez uznanie, że nie
złożył wniosku o doręczenie mu postanowienia z dnia 22 maja 2015 r. z
uzasadnieniem, pomimo że drugi z wniosków został przez niego podpisany i
umożliwiał jego identyfikację, a brak adresu był jedynie brakiem formalnym,
podlegającym uzupełnieniu. W konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3985
§ 1 k.p.c., skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który
wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia
3
orzeczenia z uzasadnieniem stronie skarżącej. Z przepisu tego wynika, że
dwumiesięczny termin do wniesienia skargi kasacyjnej rozpoczyna bieg dopiero od
dnia doręczenia stronie skarżącej, na skutek wniosku złożonego przez nią w trybie
art. 387 § 3 k.p.c., orzeczenia z uzasadnieniem. Zgłoszenie żądania doręczenia
orzeczenia z uzasadnieniem w trybie art. 387 § 3 k.p.c. jest zatem warunkiem
umożliwiającym wniesienie skargi kasacyjnej (zob. postanowienia Sądu
Najwyższego: z dnia 11 grudnia 1996 r., I PKN 45/96, OSNP 1997, nr 14, poz. 254,
z dnia 20 marca 2003 r., III CZ 19/03, nie publ., z dnia 29 kwietnia 2003 r., III CK
7/03, nie publ., z dnia 14 września 2004 r., III CZ 74/04, nie publ., z dnia
22 kwietnia 2005 r., II CZ 39/05, nie publ. i z dnia 28 marca 2007 r., III CSK 66/07,
nie publ.).
Skarżący nie kwestionuje tego stanowiska, zmierza natomiast do wykazania,
że Sąd Okręgowy błędnie uznał, iż nie zgłosił on żądania doręczenia postanowienia
z dnia 22 maja 2005 r. z uzasadnieniem w trybie art. 387 § 3 k.p.c., a co za tym
idzie, że bezpodstawnie odrzucił złożony przez niego wniosek zamiast potraktować
brak adresu jako brak formalny.
Uszło uwagi skarżącego, że postanowienie Sądu Okręgowego z dnia
3 czerwca 2015 r. o odrzuceniu drugiego z wniosków o sporządzenie uzasadnienia
postanowienia z dnia 22 maja 2015 r. nie zostało w przepisanym terminie
zaskarżone i uprawomocniło się (k. 239). Wniosek skarżącego o przywrócenie
terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 3 czerwca 2015 r. został
natomiast przez Sąd Okręgowy odrzucony postanowieniem z dnia 2 listopada
2015 r. (k. 322). Postanowieniem tym Sąd odrzucił również zażalenie skarżącego
na postanowienie z dnia 3 czerwca 2015 r.
W zażaleniu na postanowienie z dnia 9 września 2015 r. odrzucające skargę
kasacyjną skarżący zwalcza w istocie postanowienie Sądu Okręgowego z dnia
3 czerwca 2015 r., które jest prawomocne i nie może być objęte kontrolą Sądu
Najwyższego. Zgodnie bowiem z art. 380 w związku z art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c.,
rozpoznaniu – na wniosek strony – mogą podlegać jedynie te postanowienia sądu
drugiej instancji, które nie podlegały zaskarżeniu w drodze zażalenia.
Postanowienie sądu drugiej instancji o odrzuceniu wniosku o doręczenie
4
orzeczenia z uzasadnieniem w trybie art. 387 § 3 k.p.c. jest natomiast
postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie w rozumieniu art. 3941
§ 2
k.p.c., na które w sprawach określonych w tym przepisie przysługuje zażalenie do
Sądu Najwyższego.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie, jako pozbawione uzasadnionych podstaw.
kc