II CZ 98/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-02-2016
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 98/15
POSTANOWIENIE
Dnia 29 stycznia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marta Romańska (przewodniczący)
SSN Iwona Koper
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku A. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki
komandytowej z siedzibą w Ł.
o wpisanie zmian w Krajowym Rejestrze Sądowym - rejestrze przedsiębiorców,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 stycznia 2016 r.,
zażalenia wnioskodawcy
na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 24 września 2015 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 24 września 2015 r. Sąd Okręgowy w Ł. odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawczyni jako niedopuszczalną (art. 3982
§ 2 k.p.c.).
Z uzasadnienia postanowienia wynika, że wymieniony Sąd postanowieniem
z dnia 22 maja 2015 r. oddalił apelację wnioskodawczyni od rozstrzygnięcia
zawartego w punkcie drugim postanowienia Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 1
grudnia 2014 r., którym Sąd ten – po rozpoznaniu skargi na postanowienie
referendarza sądowego zarządzające dokonanie wpisu do Krajowego Rejestru
Sądowego zmiany umowy spółki z dnia 17 stycznia 2014 r. i wspólnika A. W. (pkt 1
sentencji) oraz odmawiające wpisu do wymienionego Rejestru zmiany umowy
spółki z dnia 23 stycznia 2014 r. i wykreślenia wspólnika A. W. (pkt 2 sentencji) –
utrzymał w mocy rozstrzygnięcie zawarte w punkcie pierwszym sentencji
postanowienia referendarza i odmówił dokonania wpisu do Krajowego Rejestru
Sądowego zmiany umowy spółki z dnia 23 stycznia 2014 r. i wykreślenia wspólnika
A. W. Od postanowienia Sądu drugiej wnioskodawczyni wniosła skargę kasacyjną.
Zdaniem Sądu skarga kasacyjna jest niedopuszczalna, w postępowaniu
rejestrowym przysługuje ona bowiem jedynie od postanowień sądu drugiej instancji
w przedmiocie wpisu lub wykreślenia z rejestru podmiotu podlegającego rejestracji.
Tymczasem przedmiotem zaskarżonego postanowienia jest wpisanie zmian
w rejestrze.
W zażaleniu pełnomocnik wnioskodawczyni, zarzucając naruszenie art. 5191
§ 3 k.p.c. i art. 328 § 2 w z art. 361 k.p.c., wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 5191
§ 3 k.p.c. w postępowaniu rejestrowym skarga kasacyjna
przysługuje jedynie od postanowień sądu drugiej instancji w przedmiocie wpisu lub
wykreślenia z rejestru podmiotu podlegającego rejestracji.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się – wbrew stanowisku
skarżącej – że przewidziana w przytoczonym przepisie skarga kasacyjna została
ograniczona do dwóch kategorii postanowień sądu drugiej instancji, a mianowicie
3
do postanowienia w przedmiocie wpisu oraz postanowienia w przedmiocie
wykreślenia wpisu podmiotu podlegającego rejestracji. Potwierdza to przede
wszystkim użycie w art. 5191
§ 3 k.p.c. – w celu określenia zakresu spraw,
w których skarga kasacyjna jest dopuszczalna – ścieśniającej formuły „jedynie od
postanowień w przedmiocie wpisu lub wykreślenia z rejestru podmiotu
podlegającego rejestracji”. To oznacza, że dopuszczalność skargi kasacyjnej jako
nadzwyczajnego środka zaskarżenia została ograniczona tylko do najistotniejszych
orzeczeń kreujących albo niweczących byt prawny podmiotów podlegających
rejestracji (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 sierpnia 2011 r., IV CZ
38/11, nie publ.).
Stanowisko to znalazło potwierdzenie w postanowieniu Sądu Najwyższego
z dnia 28 października 2011 r. (nie publ.), w którym Sąd Najwyższy dokonał
wykładni art. 22 ustawy z dnia 27 czerwca 1997r., o partiach politycznych (jedn.
tekst Dz. U. z 2011 r., Nr 155, poz. 924 ze zm. – dalej: „u.p.p.”) w zakresie
dotyczącym dopuszczalności skargi kasacyjnej (przepis ten stanowi, że skarga
kasacyjna przysługuje jedynie od postanowień sądu drugiej instancji w przedmiocie
wpisu lub wykreślenia z ewidencji). Przyjmując, że przewidziana w przytoczonym
przepisie skarga kasacyjna została ograniczona jedynie do wpisu kreującego bądź
niweczącego byt prawny partii. Sąd Najwyższy podkreślił – nawiązując do wykładni
art. 5191
§ 3 k.p.c. – iż za taką interpretacją art. 22 u.p.p. przemawia potrzeba
zachowania spójności ochrony w zakresie dostępności skargi kasacyjnej
podmiotów podlegających wpisowi do ewidencji partii politycznych, wpisowi
w Krajowym Rejestrze Sądowym, jak też osób objętych innymi postępowaniami
rejestrowymi.
Mając na względzie powyższe – wobec niekwestionowanego faktu, że
przedmiotem postanowienia Sądu drugiej instancji, od którego została wniesiona
odrzucona skarga kasacyjna, nie jest wpis kreujący ani niweczący byt prawny
spółki – zażalenie skarżącego należało uznać za nieuzasadnione.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
kc
4
POSTANOWIENIE
Dnia 29 stycznia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marta Romańska (przewodniczący)
SSN Iwona Koper
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku A. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki
komandytowej z siedzibą w Ł.
o wpisanie zmian w Krajowym Rejestrze Sądowym - rejestrze przedsiębiorców,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 stycznia 2016 r.,
zażalenia wnioskodawcy
na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 24 września 2015 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 24 września 2015 r. Sąd Okręgowy w Ł. odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawczyni jako niedopuszczalną (art. 3982
§ 2 k.p.c.).
Z uzasadnienia postanowienia wynika, że wymieniony Sąd postanowieniem
z dnia 22 maja 2015 r. oddalił apelację wnioskodawczyni od rozstrzygnięcia
zawartego w punkcie drugim postanowienia Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 1
grudnia 2014 r., którym Sąd ten – po rozpoznaniu skargi na postanowienie
referendarza sądowego zarządzające dokonanie wpisu do Krajowego Rejestru
Sądowego zmiany umowy spółki z dnia 17 stycznia 2014 r. i wspólnika A. W. (pkt 1
sentencji) oraz odmawiające wpisu do wymienionego Rejestru zmiany umowy
spółki z dnia 23 stycznia 2014 r. i wykreślenia wspólnika A. W. (pkt 2 sentencji) –
utrzymał w mocy rozstrzygnięcie zawarte w punkcie pierwszym sentencji
postanowienia referendarza i odmówił dokonania wpisu do Krajowego Rejestru
Sądowego zmiany umowy spółki z dnia 23 stycznia 2014 r. i wykreślenia wspólnika
A. W. Od postanowienia Sądu drugiej wnioskodawczyni wniosła skargę kasacyjną.
Zdaniem Sądu skarga kasacyjna jest niedopuszczalna, w postępowaniu
rejestrowym przysługuje ona bowiem jedynie od postanowień sądu drugiej instancji
w przedmiocie wpisu lub wykreślenia z rejestru podmiotu podlegającego rejestracji.
Tymczasem przedmiotem zaskarżonego postanowienia jest wpisanie zmian
w rejestrze.
W zażaleniu pełnomocnik wnioskodawczyni, zarzucając naruszenie art. 5191
§ 3 k.p.c. i art. 328 § 2 w z art. 361 k.p.c., wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 5191
§ 3 k.p.c. w postępowaniu rejestrowym skarga kasacyjna
przysługuje jedynie od postanowień sądu drugiej instancji w przedmiocie wpisu lub
wykreślenia z rejestru podmiotu podlegającego rejestracji.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się – wbrew stanowisku
skarżącej – że przewidziana w przytoczonym przepisie skarga kasacyjna została
ograniczona do dwóch kategorii postanowień sądu drugiej instancji, a mianowicie
3
do postanowienia w przedmiocie wpisu oraz postanowienia w przedmiocie
wykreślenia wpisu podmiotu podlegającego rejestracji. Potwierdza to przede
wszystkim użycie w art. 5191
§ 3 k.p.c. – w celu określenia zakresu spraw,
w których skarga kasacyjna jest dopuszczalna – ścieśniającej formuły „jedynie od
postanowień w przedmiocie wpisu lub wykreślenia z rejestru podmiotu
podlegającego rejestracji”. To oznacza, że dopuszczalność skargi kasacyjnej jako
nadzwyczajnego środka zaskarżenia została ograniczona tylko do najistotniejszych
orzeczeń kreujących albo niweczących byt prawny podmiotów podlegających
rejestracji (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 sierpnia 2011 r., IV CZ
38/11, nie publ.).
Stanowisko to znalazło potwierdzenie w postanowieniu Sądu Najwyższego
z dnia 28 października 2011 r. (nie publ.), w którym Sąd Najwyższy dokonał
wykładni art. 22 ustawy z dnia 27 czerwca 1997r., o partiach politycznych (jedn.
tekst Dz. U. z 2011 r., Nr 155, poz. 924 ze zm. – dalej: „u.p.p.”) w zakresie
dotyczącym dopuszczalności skargi kasacyjnej (przepis ten stanowi, że skarga
kasacyjna przysługuje jedynie od postanowień sądu drugiej instancji w przedmiocie
wpisu lub wykreślenia z ewidencji). Przyjmując, że przewidziana w przytoczonym
przepisie skarga kasacyjna została ograniczona jedynie do wpisu kreującego bądź
niweczącego byt prawny partii. Sąd Najwyższy podkreślił – nawiązując do wykładni
art. 5191
§ 3 k.p.c. – iż za taką interpretacją art. 22 u.p.p. przemawia potrzeba
zachowania spójności ochrony w zakresie dostępności skargi kasacyjnej
podmiotów podlegających wpisowi do ewidencji partii politycznych, wpisowi
w Krajowym Rejestrze Sądowym, jak też osób objętych innymi postępowaniami
rejestrowymi.
Mając na względzie powyższe – wobec niekwestionowanego faktu, że
przedmiotem postanowienia Sądu drugiej instancji, od którego została wniesiona
odrzucona skarga kasacyjna, nie jest wpis kreujący ani niweczący byt prawny
spółki – zażalenie skarżącego należało uznać za nieuzasadnione.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
kc
4