Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 117/15
POSTANOWIENIE
Dnia 28 stycznia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący)
SSN Dariusz Dończyk
SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku E. J., następcy prawnego J. D.
przy uczestnictwie M. Ś.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 28 stycznia 2016 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 3 września 2015 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie, pozostawiając
rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego
w orzeczeniu kończącym postępowanie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 3 września 2015 r., Sąd Okręgowy odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawczyni wniesioną od postanowienia tego Sądu z dnia
22 lipca 2013 r. z uwagi na nieuzupełnienie braku formalnego, polegającego
na prawidłowym sformułowaniu i uzasadnieniu wniosku o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania. Sąd wskazał, że pismo uzupełniające ten brak jest
wewnętrznie sprzeczne i nie zawiera rzeczywistego uzasadnienia, co powoduje,
że nie jest spełniony wymóg formalny skargi wskazany w art. 3984
§ 2 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie wnioskodawczyni wniosła o jego uchylenie,
zarzucając Sądowi Okręgowemu naruszenie art. 3986
§ 2 w związku z art. 3984
§ 2
k.p.c. przez odrzucenie skargi kasacyjnej mimo prawidłowego wykonania
zarządzenia wzywającego do usunięcia braku skargi. Zarzuciła ponadto, że Sąd
dokonał merytorycznej oceny zasadności wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej,
co pozostaje w wyłącznej kompetencji Sądu Najwyższego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kognicja sądu drugiej instancji, dokonującego wstępnej oceny skargi
kasacyjnej obejmuje ocenę, czy skarga kasacyjna została wniesiona od orzeczenia
podlegającego zaskarżeniu skargą kasacyjną, przez osobę legitymowaną do jej
złożenia, w sprawie, w której skarga jest dopuszczalna z uwagi na jej przedmiot
i wartość zaskarżenia, z zachowaniem warunków wskazanych w art. 871
,
w ustawowym terminie oraz czy skarga spełnia wymogi konstrukcyjne i formalne,
a także czy została należycie opłacona. W zależności do wyniku tej wstępnej oceny
sąd drugiej instancji albo odrzuca skargę kasacyjną a limine albo wzywa
skarżącego do uzupełnienia, poprawienia lub opłacenia skargi.
Stosownie do art. 3984
§ 2 k.p.c., skarga powinna zawierać wniosek
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie. We wniosku tym
skarżący powinien przedstawić przyczynę kasacyjną, przewidzianą w art. 3989
§ 1
k.p.c., uzasadniającą postulat przyjęcia skargi do rozpoznania przez Sąd
Najwyższy oraz argumenty jurydyczne służące podbudowaniu tezy skarżącego
3
o istnieniu tej przyczyny. Wystarczy przy tym powołanie się na jedną
ze wskazanych w przytoczonym przepisie przyczyn.
Wbrew stanowisku Sądu Okręgowego, rozpatrywana skarga nie zawiera
braków, albowiem spełnia wymóg zamieszczenia w niej wniosku o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania z uzasadnieniem. Skarżąca wskazała na istnienie,
jej zdaniem, istotnego zagadnienia prawnego oraz przedstawiła wywód służący
uzasadnieniu tego wniosku. Zupełnie inną rzeczą jest natomiast to, czy wywód ten
jest prawidłowo skonstruowany, faktycznie świadczy o istnieniu przytoczonej
przyczyny kasacyjnej oraz czy przekonuje o potrzebie przyjęcia skargi kasacyjnej
do rozpoznania. Tego rodzaju ocena jest zarezerwowana wyłącznie dla Sądu
Najwyższego w ramach przedsądu. Kwestie te nie podlegają natomiast kognicji
sądu drugiej instancji. Zażalenie jest więc uzasadnione, stąd na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art. 39815
§ 1 zdanie pierwsze k.p.c. orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeknie sąd w orzeczeniu kończącym
postępowanie.
eb