IV KK 431/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-02-2016
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KK 431/15
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lutego 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki (przewodniczący)
SSN Eugeniusz Wildowicz
SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)
Protokolant Danuta Bratkrajc
w sprawie J. B.
skazanego z art. 278 § 1 k.k. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 9 lutego 2016 r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego
od postanowienia Sądu Okręgowego w K. z dnia 3 września 2015 r. utrzymującego
w mocy postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 11 maja 2015 r., , w przedmiocie
zarządzenia wykonania wobec skazanego warunkowo zawieszonej kary
pozbawienia wolności,
p o s t a n o w i ł:
uchylić zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w
mocy postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 11 maja 2015 r. i
na podstawie art. 15 § 1 k.k.w. umorzyć postępowanie
wykonawcze w zakresie kary pozbawienia wolności.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego w S. z dnia 3 listopada 2011 r. J. B. został
uznany winnym ciągu przestępstw kradzieży (art. 278 § 1 k.k.) i czynu z art. 279 § 1
k.k., za które wymierzono mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata. Wyrok
ten uprawomocnił się bez zaskarżenia w dniu 11 listopada 2011 r. Następnie
2
postanowieniem z dnia 11 maja 2015 r. Sąd Rejonowy w K. na podstawie art. 75 §
2 k.k. zarządził wykonanie wskazanej wyżej warunkowo zawieszonej kary. Po
rozpoznaniu zażalenia skazanego postanowieniem z dnia 3 września 2015 r. Sąd
Okręgowy w K. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
Od powyższego orzeczenia kasację w trybie art. 521 k.p.k. wniósł Prokurator
Generalny zarzucając przedmiotowemu rozstrzygnięciu rażące i mające istotny
wpływ na treść orzeczenia naruszenie przepisu prawa materialnego, a to art. 75 § 4
k.k., polegające na wydaniu postanowienia utrzymującego w mocy postanowienie
sądu pierwszej instancji o zarządzeniu wobec J. B. warunkowo zawieszonej kary
pozbawienia wolności pomimo upływu 6 miesięcy od zakończenia okresu próby.
Podnosząc powyższy zarzut Prokurator Generalny wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia oraz utrzymanego nim w mocy postanowienia Sądu
Rejonowego w K. i umorzenie postępowania wykonawczego w zakresie kary
pozbawienia wolności na podstawie art. 15 § 1 k.k.w.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna w stopniu oczywistym.
Analiza akt sprawy, a zwłaszcza chronologii zapadłych decyzji procesowych
prowadzi do wniosku, że rzeczywiście prawomocne postanowienie w przedmiocie
zarządzenia warunkowo zawieszonej skazanemu kary zapadło po upływie 6
miesięcy od końca okresu próby (koniec okresu próby - 11 listopada 2014 r.,
prawomocne postanowienie – 3 września 2015 r.).
Zgodnie, bowiem z art. 9 § 3 k.k.w., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1
stycznia 2012 r., postanowienie w postępowaniu wykonawczym staje się wykonalne
z chwilą wydania, chyba że ustawa stanowi inaczej lub sąd wstrzyma jego
wykonanie. Z kolei w art. 178 § 5 k.k.w. (według wersji art. 178 k.k.w. w brzmieniu
obowiązującym do dnia 1 lipca 2015 r. - był to art. 178 § 3 k.k.w.) ustawodawca
zawarł właśnie wyjątek od powyższej reguły, stanowiąc, że postanowienia o
zarządzeniu wykonania kary wydane na podstawie art. 75 § 2 i 3 k.k. stają się
wykonalne z chwilą ich uprawomocnienia.
To właśnie ten moment jest istotny w kwestii oceny, czy prawomocna
decyzja w przedmiocie zarządzenia wykonania kary została wydana przed upływem
3
6 miesięcy od zakończenia okresu próby. W niniejszej sprawie, gdyby zastosowano
prawo materialne poprawnie, postępowanie wykonawcze należałoby umorzyć.
Wobec powyższego należało orzec, jak w sentencji.
kc
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lutego 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki (przewodniczący)
SSN Eugeniusz Wildowicz
SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)
Protokolant Danuta Bratkrajc
w sprawie J. B.
skazanego z art. 278 § 1 k.k. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 9 lutego 2016 r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego
od postanowienia Sądu Okręgowego w K. z dnia 3 września 2015 r. utrzymującego
w mocy postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 11 maja 2015 r., , w przedmiocie
zarządzenia wykonania wobec skazanego warunkowo zawieszonej kary
pozbawienia wolności,
p o s t a n o w i ł:
uchylić zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w
mocy postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 11 maja 2015 r. i
na podstawie art. 15 § 1 k.k.w. umorzyć postępowanie
wykonawcze w zakresie kary pozbawienia wolności.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego w S. z dnia 3 listopada 2011 r. J. B. został
uznany winnym ciągu przestępstw kradzieży (art. 278 § 1 k.k.) i czynu z art. 279 § 1
k.k., za które wymierzono mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata. Wyrok
ten uprawomocnił się bez zaskarżenia w dniu 11 listopada 2011 r. Następnie
2
postanowieniem z dnia 11 maja 2015 r. Sąd Rejonowy w K. na podstawie art. 75 §
2 k.k. zarządził wykonanie wskazanej wyżej warunkowo zawieszonej kary. Po
rozpoznaniu zażalenia skazanego postanowieniem z dnia 3 września 2015 r. Sąd
Okręgowy w K. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
Od powyższego orzeczenia kasację w trybie art. 521 k.p.k. wniósł Prokurator
Generalny zarzucając przedmiotowemu rozstrzygnięciu rażące i mające istotny
wpływ na treść orzeczenia naruszenie przepisu prawa materialnego, a to art. 75 § 4
k.k., polegające na wydaniu postanowienia utrzymującego w mocy postanowienie
sądu pierwszej instancji o zarządzeniu wobec J. B. warunkowo zawieszonej kary
pozbawienia wolności pomimo upływu 6 miesięcy od zakończenia okresu próby.
Podnosząc powyższy zarzut Prokurator Generalny wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia oraz utrzymanego nim w mocy postanowienia Sądu
Rejonowego w K. i umorzenie postępowania wykonawczego w zakresie kary
pozbawienia wolności na podstawie art. 15 § 1 k.k.w.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna w stopniu oczywistym.
Analiza akt sprawy, a zwłaszcza chronologii zapadłych decyzji procesowych
prowadzi do wniosku, że rzeczywiście prawomocne postanowienie w przedmiocie
zarządzenia warunkowo zawieszonej skazanemu kary zapadło po upływie 6
miesięcy od końca okresu próby (koniec okresu próby - 11 listopada 2014 r.,
prawomocne postanowienie – 3 września 2015 r.).
Zgodnie, bowiem z art. 9 § 3 k.k.w., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1
stycznia 2012 r., postanowienie w postępowaniu wykonawczym staje się wykonalne
z chwilą wydania, chyba że ustawa stanowi inaczej lub sąd wstrzyma jego
wykonanie. Z kolei w art. 178 § 5 k.k.w. (według wersji art. 178 k.k.w. w brzmieniu
obowiązującym do dnia 1 lipca 2015 r. - był to art. 178 § 3 k.k.w.) ustawodawca
zawarł właśnie wyjątek od powyższej reguły, stanowiąc, że postanowienia o
zarządzeniu wykonania kary wydane na podstawie art. 75 § 2 i 3 k.k. stają się
wykonalne z chwilą ich uprawomocnienia.
To właśnie ten moment jest istotny w kwestii oceny, czy prawomocna
decyzja w przedmiocie zarządzenia wykonania kary została wydana przed upływem
3
6 miesięcy od zakończenia okresu próby. W niniejszej sprawie, gdyby zastosowano
prawo materialne poprawnie, postępowanie wykonawcze należałoby umorzyć.
Wobec powyższego należało orzec, jak w sentencji.
kc