Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CSK 378/15
POSTANOWIENIE
Dnia 26 lutego 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z wniosku S. P.
przy uczestnictwie […],o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez
zasiedzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 lutego 2016 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy i uczestniczki postepowania J. P.
od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 7 listopada 2014 r.,
odrzuca skargę kasacyjną i oddala wniosek uczestnika Miasta W.
o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
2
Zgodnie z art. 3986
§ 3 k.p.c. Sąd Najwyższy odrzuca skargę kasacyjną,
która podlegała odrzuceniu przez sąd drugiej instancji, zaś sąd drugiej instancji
odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu,
skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 3984
§ 1 k.p.c., nieopłaconą
oraz skargę, której braków nie usunięto w terminie lub z innych przyczyn
niedopuszczalną.
Przepisy powyższe znajdują zastosowanie w niniejszej sprawie, gdyż
zawodowy pełnomocnik skarżących S. i J. P. była obecna na ogłoszeniu
zaskarżonego orzeczenia w dniu 7 listopada 2014 r. (k. 773), zaś wniosek o
doręczenie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem złożyła w przesyłce nadanej za
pośrednictwem operatora PGP - InPost w dniu 14 listopada 2014 r. (k. 802). Pismo
zawarte w tej przesyłce zarejestrowano w Sądzie w dniu 17 listopada 1014 r. (k.
801), czyli po upływie tygodniowego terminu ustawowego wskazanego w art. 387 §
3 k.p.c.
W sprawie nie może znaleźć zastosowania art. 165 § 2 k.p.c., gdyż
w okresie trzech lata od dnia 1 stycznia 2013 r. jedynym operatorem wyznaczonym
w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz.U. z dnia
2012 r., poz. 1529) była Poczta Polska S.A. (por. art. 165 § 2 k.p.c. w związku
z art. 178 ust. 1 ustawy Prawo pocztowe).
Jak podniesiono w judykaturze (por. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 29 kwietnia 2015 r., IV CZ 8/15, nie publ.), unormowanie przewidziane w art.
3985
§ 1 k.p.c. należy rozumieć w ten sposób, że wskazany w nim dwumiesięczny
termin liczy się od prawidłowego doręczenia odpisu orzeczenia z uzasadnieniem,
tj. zgodnego z wymaganiami przewidzianymi w art. 387 § 3 k.p.c. Oznacza to,
że tylko wtedy, gdy strona w terminie tygodniowym zażądała doręczenia odpisu
orzeczenia z uzasadnieniem, można mówić, że zostało spełnione wstępne
wymaganie dla powstania możliwości wniesienia skargi kasacyjnej. Jeżeli strona
z takim żądaniem nie wystąpiła lub też, występując z nim, przekroczyła tygodniowy
termin do zgłoszenia żądania doręczenia odpisu orzeczenia z uzasadnieniem
(art. 387 § 1 k.p.c.), przewidziany w art. 3985
§ 1 k.p.c. dwumiesięczny termin
w ogóle nie może rozpocząć biegu, a tym samym niemożliwe jest wniesienie skargi
3
kasacyjnej. Oceny tej nie zmienia okoliczność, że na skutek wniosku skarżących
podlegającego odrzuceniu sąd drugiej instancji wadliwie doręczył odpis
postanowienia z uzasadnieniem.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy odrzucił skargę kasacyjną
na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c., zaś o kosztach postępowania orzekł na
podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. i art. 102 k.p.c. w zw.
z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c., mając na uwadze trudną sytuację majątkową
i osobistą skarżących.
kc