Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KZ 11/16
POSTANOWIENIE
Dnia 10 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Gierszon
w sprawie S. J.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
w dniu 10 marca 2016 r.,
na posiedzeniu w przedmiocie zażalenia obrońcy skazanego
na zarządzenie Przewodniczącego VI Wydziału Karnego Odwoławczego Sądu
Okręgowego w G. z dnia 21 grudnia 2015 r.,
o odmowie przyjęcia wniosku o doręczenie odpisu wyroku sądu odwoławczego
z uzasadnieniem
postanowił:
zaskarżone zarządzenie uchylić i sprawę przekazać
Przewodniczącemu VI Wydziału Karnego Odwoławczego Sądu
Okręgowego w G. w celu podjęcia dalszych czynności w związku
z wnioskiem.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 21 grudnia 2015 r. Przewodniczący VI Wydziału
Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego w G. odmówił przyjęcia wniosku
obrońcy skazanego o doręczenie odpisu, wydanego w tej sprawie, wyroku Sądu
Okręgowego w G. z dnia 8 grudnia 2015 r. z uzasadnieniem. Tą odmowę
umotywowano przekroczeniem przez obrońcę, przewidzianego w art. 524 § 1
zdanie drugie k.p.k., terminu zawitego do wniesienia wniosku. Wyrok ten bowiem
zapadł w dniu 8 grudnia 2015 r. pod nieobecność oskarżonego i jego obrońcy,
oskarżonemu odpis wyroku doręczono w dniu 10 grudnia 2015 r., zaś obrońcy w
tym samym dniu, ale wyłącznie informacyjnie. W przekonaniu wydającego
2
zaskarżone zarządzenie – „ dla obrońcy termin do złożenia wniosku o wyrok z
uzasadnieniem biegł od daty jego ogłoszenia, a najpóźniej, z wykorzystaniem
terminu skazanego, od daty doręczenia wyroku S. J.”, w obu wypadkach wniosek
obrońcy – jako złożony w dniu 18 grudnia 2015 r., został wniesiony dzień po
terminie.
Na zarządzenie powyższe obrońca skazanego wniosła zażalenie, w którym
zarzuciła:
Po pierwsze, błędne ustalenie, że wyrok został jej doręczony w dniu 10
grudnia 2015 r. jak przyjęto w zaskarżonym zarządzeniu, albowiem wbrew
adnotacji na zwrotnym potwierdzeniu odbioru, wyrok został faktycznie jej doręczony
w dniu 11 grudnia 2015 r.
Po drugie, obrońca podniosła zarzut naruszenia prawa procesowego, tj. art.
457 § 2 k.p.k. w zw. z art. 422 § 3 k.p.k. poprzez uznanie, że złożyła wniosek o
sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem po upływie
siedmiodniowego terminu do złożenia tego wniosku w sytuacji, gdy był to ostatni
dzień terminu do dokonania tej czynności.
Po trzecie, obrońca zarzuciła naruszenie art. 422 § 1 k.p.k. w zw. z art. 100 §
3 k.p.k. w zw. z art. 140 k.p.k. poprzez przyjęcie, że termin zawity do złożenia
wniosku o doręczenie wyroku sądu odwoławczego z uzasadnieniem biegnie w
niniejszej sprawie dla obrońcy od dnia ogłoszenia wyroku, podczas gdy wobec
nieobecności skazanego i obrońcy przy ogłoszeniu wyroku, należy termin ten liczyć
od doręczenia wyroku.
W konkluzji zażalenia obrońca wniosła o uchylenie zaskarżonego
zarządzenia.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Po pierwsze, trzeba zgodzić się zarzutem obrońcy, że Przewodniczący VI
Wydziału Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego w G. błędnie przyjął
ogłoszenie wyroku jako początek (dla obrońcy) biegu terminu zawitego do złożenia
wniosku o doręczenie wyroku sądu odwoławczego z uzasadnieniem. Stosownie do
aktualnej treści art. 100 § 3 k.p.k., wyrok doręcza się stronom (więc również i
obrońcom – art. 140 k.p.k.), a w wypadku wyroku warunkowo umarzającego
3
postępowanie wydanego na posiedzeniu także pokrzywdzonemu, chyba że byli
obecni przy jego ogłoszeniu. Niewątpliwie norma ta odnosi się również do wyroku
sądu odwoławczego. Wobec nieobecności oskarżonego i obrońcy na ogłoszeniu
wyroku w dniu 8 grudnia 2015 r. (k. 688), wyrok należało tym osobom doręczyć, w
konsekwencji czego, stosownie do treści art. 524 § 1 k.p.k., 7-dniowy termin do
złożenia wniosku o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem biegł od doręczenia
wyroku. Warto zwrócić uwagę, że przepisy art. 100 § 3 i art. 524 § 1 k.p.k. w
brzmieniu po 1 lipca 2015 r. należy – co do zasady -stosować także do spraw, w
których akt oskarżenia wniesiono przed tą datą (zob. art. 27 ustawy z dnia 27
września 2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych
innych ustaw – Dz.U. z 2013 r., poz. 1247 ze zm.).
Po drugie, jak wynika z ustaleń dokonanych przez Sąd Najwyższy u
operatora przesyłek sądowych PGP S.A., wbrew adnotacji na zwrotnym
potwierdzeniu odbioru (k. 692), której przeczy ta uwidoczniona na jego odwrocie,
przesyłka nr 317054670200 i zawarty w niej odpis wyrok Sądu Okręgowego w G. z
dnia 8 grudnia 2015 r. został doręczony w Kancelarii Adwokackiej obrońcy w dniu
11 grudnia 2015 r. (zob. notatka k. 8 akt SN). Stanowi to nową okoliczność, która
nie była znana Przewodniczącemu VI Wydziału Karnego Odwoławczego Sądu
Okręgowego w G. przy wydawaniu zaskarżonego zarządzenia. Oznacza to, że
obrońca wniósł o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem przed upływem
zawitego terminu określonego w art. 524 § 1 k.p.k. W takim stanie rzeczy
niezbędne stało się uchylenie zaskarżonego zarządzenia i przekazanie sprawy
Przewodniczącemu VI Wydziału Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego w G.
celem nadania biegu przedmiotowemu wnioskowi obrońcy.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
kc