III KZ 15/16
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:01-04-2016
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KZ 15/16
POSTANOWIENIE
Dnia 31 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Klugiewicz
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu,
w dniu 31 marca 2016 r.,
w sprawie P. D.,
skazanego z art. 156 § 1 pkt 2 k.k.,
zażalenia obrońcy skazanego,
na zarządzenie upoważnionego Sędziego VII Wydziału Karnego Odwoławczego
Sądu Okręgowego w O.
z dnia 4 grudnia 2015 r.,
o odmowie przyjęcia kasacji
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia 20 lutego 2015 r. P. D. został
uznany za winnego popełnienia przestępstwa z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.k., za które
wymierzono mu karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania na okres 5 lat próby oraz grzywnę w wysokości 200 stawek dziennych
przy określeniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 zł.
Sąd Okręgowy w O. wyrokiem z dnia 10 lipca 2015 r. po rozpoznaniu
apelacji obrońcy oskarżonego, utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.
Kasację od tego wyroku wniósł obrońca skazanego P. D., w części
dotyczącej orzeczenia o karze i podnosząc zarzuty obrazy prawa materialnego tj.
art. 25 § 1 k.k. oraz naruszenie przepisów art. 457 § 3 k.p.k. i art. 433 § 2 k.p.k.
oraz art. 7 k.p.k.
2
Zarządzeniem z dnia 4 grudnia 2015 r., upoważniony Sędzia VII Wydziału
Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego w O. na podstawie art. 530 § 2 k.p.k. w
zw. z art. 523 § 1 k.p.k. odmówił przyjęcia kasacji wniesionej przez obrońcę
skazanego P.D., wobec uznania, że kasację oparto na innych powodach, aniżeli
wskazane w art. 523 § 1 k.p.k.
Zażalenie na ww. zarządzenie wniósł skazany P. D., podnosząc jedynie, że
się z nim nie zgadza.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje.
Zażalenie skazanego nie jest zasadne.
Zgodnie z art. 530 § 2 k.p.k., prezes sądu, do którego wniesiono kasację,
odmawia jej przyjęcia, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 120 § 2
k.p.k. lub w art. 429 § 1 k.p.k., albo gdy kasację oparto na innych powodach niż
wskazane w art. 523 § 1 k.p.k. Zgodnie natomiast z art. 523 § 2 i 4 k.p.k., kasację
na korzyść skazanego można jedynie wnieść w przypadku skazania na karę
pozbawienia wolności bez jej warunkowego zawieszenia: ograniczenie to nie
dotyczy kasacji wniesionej z powodu uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k. oraz
kasacji nadzwyczajnych wnoszonych przez podmioty określone w art. 521 k.p.k. Z
przepisów tych wynika zatem, że kasacja strony wniesiona wbrew ograniczeniom z
art. 523 § 2 k.p.k., w której nie podniesiono uchybienia wymienionego w art. 439
k.p.k., jest niedopuszczalna i ma tu zastosowanie rozwiązanie przyjęte w art. 530 §
2 k.p.k. lub art. 531 § 1 k.p.k.
W niniejszej sprawie P. D. wymierzono karę pozbawienia wolności z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Tymczasem treść kasacji obrońcy
skazanego nie zawierała żadnych uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k. W
związku z tym kasacja nie spełniła wymogów koniecznych do jej przyjęcia i
rozpoznania w świetle art. 523 k.p.k., czego skutkiem była odmowa jej przyjęcia.
Mając na względzie powyższe Sąd Najwyższy utrzymał w mocy zaskarżone
zarządzenie.
eb
POSTANOWIENIE
Dnia 31 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Klugiewicz
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu,
w dniu 31 marca 2016 r.,
w sprawie P. D.,
skazanego z art. 156 § 1 pkt 2 k.k.,
zażalenia obrońcy skazanego,
na zarządzenie upoważnionego Sędziego VII Wydziału Karnego Odwoławczego
Sądu Okręgowego w O.
z dnia 4 grudnia 2015 r.,
o odmowie przyjęcia kasacji
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia 20 lutego 2015 r. P. D. został
uznany za winnego popełnienia przestępstwa z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.k., za które
wymierzono mu karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania na okres 5 lat próby oraz grzywnę w wysokości 200 stawek dziennych
przy określeniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 zł.
Sąd Okręgowy w O. wyrokiem z dnia 10 lipca 2015 r. po rozpoznaniu
apelacji obrońcy oskarżonego, utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.
Kasację od tego wyroku wniósł obrońca skazanego P. D., w części
dotyczącej orzeczenia o karze i podnosząc zarzuty obrazy prawa materialnego tj.
art. 25 § 1 k.k. oraz naruszenie przepisów art. 457 § 3 k.p.k. i art. 433 § 2 k.p.k.
oraz art. 7 k.p.k.
2
Zarządzeniem z dnia 4 grudnia 2015 r., upoważniony Sędzia VII Wydziału
Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego w O. na podstawie art. 530 § 2 k.p.k. w
zw. z art. 523 § 1 k.p.k. odmówił przyjęcia kasacji wniesionej przez obrońcę
skazanego P.D., wobec uznania, że kasację oparto na innych powodach, aniżeli
wskazane w art. 523 § 1 k.p.k.
Zażalenie na ww. zarządzenie wniósł skazany P. D., podnosząc jedynie, że
się z nim nie zgadza.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje.
Zażalenie skazanego nie jest zasadne.
Zgodnie z art. 530 § 2 k.p.k., prezes sądu, do którego wniesiono kasację,
odmawia jej przyjęcia, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 120 § 2
k.p.k. lub w art. 429 § 1 k.p.k., albo gdy kasację oparto na innych powodach niż
wskazane w art. 523 § 1 k.p.k. Zgodnie natomiast z art. 523 § 2 i 4 k.p.k., kasację
na korzyść skazanego można jedynie wnieść w przypadku skazania na karę
pozbawienia wolności bez jej warunkowego zawieszenia: ograniczenie to nie
dotyczy kasacji wniesionej z powodu uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k. oraz
kasacji nadzwyczajnych wnoszonych przez podmioty określone w art. 521 k.p.k. Z
przepisów tych wynika zatem, że kasacja strony wniesiona wbrew ograniczeniom z
art. 523 § 2 k.p.k., w której nie podniesiono uchybienia wymienionego w art. 439
k.p.k., jest niedopuszczalna i ma tu zastosowanie rozwiązanie przyjęte w art. 530 §
2 k.p.k. lub art. 531 § 1 k.p.k.
W niniejszej sprawie P. D. wymierzono karę pozbawienia wolności z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Tymczasem treść kasacji obrońcy
skazanego nie zawierała żadnych uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k. W
związku z tym kasacja nie spełniła wymogów koniecznych do jej przyjęcia i
rozpoznania w świetle art. 523 k.p.k., czego skutkiem była odmowa jej przyjęcia.
Mając na względzie powyższe Sąd Najwyższy utrzymał w mocy zaskarżone
zarządzenie.
eb