Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XVII AmE 65/12

POSTANOWIENIE

Dnia 28 listopada 2012 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Hanna Kulesza

Protokolant: sekretarz sądowy - Irmina Bartochowska

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2012 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania Huty (...) S.A. w upadłości układowej w Ł.

przy udziale nadzorcy sądowego W. S.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

z udziałem zainteresowanego (...) S.A. w K.

o zatwierdzenie taryfy energetycznej

na skutek odwołania Huty (...) S.A. w upadłości układowej w Ł. od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 16 grudnia 2010 r. nr (...)

postanawia:

1.  odrzucić odwołanie,

2.  zasądzić od Huty (...) S.A. w upadłości układowej w Ł. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, kwotę 360 zł. (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

3.  zasądzić od Huty (...) S.A. w upadłości układowej w Ł. na rzecz (...) S.A. w K., kwotę 540 zł. (pięćset czterdzieści złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje.

SSO Hanna Kulesza

Sygn. akt XVII AmE 65/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 grudnia 2010 r., nr (...), po rozpatrzeniu wniosku przedsiębiorstwa (...) S.A z siedzibą w G. zawartego w piśmie z dnia 3 grudnia 2010 r., i uzupełnionego pismami z dnia 13 grudnia 2010 r., oraz z dnia 15 grudnia 2010 r., w sprawie zatwierdzenia taryfy dla energii elektrycznej, Prezes URE zatwierdził ustaloną przez przedsiębiorstwo taryfę dla energii elektrycznej na okres do dnia 31 grudnia 2011 r.

W uzasadnieniu decyzji Prezes URE wskazała, że w trakcie przeprowadzonego postępowania administracyjnego, na podstawie zgromadzonego materiału stwierdzono, że Przedsiębiorstwo opracowało taryfę zgodnie z zasadami określonymi w art. 44 i 45 ustawy – Prawo energetyczne oraz przepisami Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 2 lipca 2007 r., w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energia elektryczną (Dz.U. Nr 128, poz. 895 z późn. zm.). Zdaniem Prezesa URE, ustalone przez Przedsiębiorstwo w taryfie stawki opłat zostały skalkulowane na podstawie planowanych do poniesienia w okresie obowiązywania taryfy, uzasadnionych kosztów prowadzenia działalności koncesjonowanej .

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła - Huta (...) S.A. w upadłości układowej z siedzibą w miejscowości Ł. zarzucając organowi administracyjnemu wydanie decyzji z następującymi rażącymi uchybieniami formalnymi i materialnoprawnymi:

nienależyte przeanalizowanie cen i stawek opłat za przesył energii elektrycznej ustalonych w taryfie,

dopuszczenie do subsydiowania skrośnego małych odbiorców przez dużych odbiorców,

nieuwzględnienie w taryfie grupy taryfowej grupy o charakterystyce poboru energii elektrycznej Huty (...) S.A.,

naruszenia art. 28 k.p.a. w zw. z art. 47 prawa energetycznego w zw. z art. 20, 22 i 32 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, w zw. z art. 23 ust 5 Dyrektywy 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego Rady Unii Europejskiej z dnia 26 czerwca 2003 r., poprzez niedopuszczenie do udziału w postępowaniu o zatwierdzeniu taryfy (...) S.A. uczestnika - Huty (...) S.A.

Mając na względzie powyższe zarzuty, powódka wniosła o:

1.  uchylenie zaskarżonej decyzji,

2.  względnie zmianę zaskarżonej decyzji zgodnie z żądaniem powoda, zawartym w piśmie procesowym z dnia 6 grudnia 2010 r. z przystąpieniem do postępowania;

3.  zasądzenie od Przedsiębiorstwa energetycznego oraz Prezesa URE na rzecz powoda kosztów postępowania odwoławczego niezbędnych do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych

4.  przeprowadzenie dowodu z treści wyroku Sądu Najwyższego z dnia 11 marca 2004 r., za sygn. II SK 9/04, w tym w szczególności ze zdanie odrębnego Sędzi Sądu Najwyższego Marii Dyszel

5.  wystąpienie przez Sąd w trybie art. 3 ustawy z dnia 1 sierpnie 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. z 1997 r., Br 102, poz. 643 ze zm.) do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniami prawnymi co do zgodności:

art. 47 prawa energetycznego z art. 20, 22, 32 i 45 Konstytucji RP w zakresie pozbawienia odbiorcy prawa do Sądu oraz prawa do możliwości wzięcia udziału w charakterze strony w postępowaniu o zatwierdzenie taryfy przedsiębiorstwa energetycznego w sytuacji, gdy zatwierdzone opłaty przesyłowe mają charakter cen sztywnych,

art. 10 ust 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przeterminowanym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej (Dz.U. nr 130, poz. 905) z art. 20, 22, 32 i 45 Konstytucji RP w zakresie nieuzasadnionego i niesprawiedliwego zróżnicowania sytuacji prawnej przedsiębiorców w zależności od uprzedniego pobrania określonych w przepisie ilości energii elektrycznej w poprzednim okresie rozliczeniowym - zamiast uzależnienia zastosowania uregulowania od pobrania określonej ilości energii elektrycznej w danym okresie rozliczeniowym oraz pozbawienia w tym zakresie odbiorcy prawa do sądu.

art. 29 ust 3 pkt 1 rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 2 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energia elektryczną (Dz.U. nr 128, poz. 895 ze zm) z art. 20, 22, 32 i 45 Konstytucji RP w zakresie zróżnicowania sytuacji prawnej przedsiębiorców w zależności od uprzedniego pobrania określonych w przepisie ilość energii elektrycznej w poprzednim okresie rozliczeniowym – zamiast uzależnienia zastosowania uregulowania od pobrania określonej ilości energii elektrycznej w danym okresie rozliczeniowym oraz pozbawiania w tym zakresie odbiorcy prawa do sądu, w związku z tym, iż od odpowiedzi na powyższe pytania prawne zależy rozstrzygnięcie sprawy toczącej się przed sądem.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany - Prezes URE wniósł o odrzucenie odwołania z uwagi na okoliczność, iż powód nie jest stroną postępowania w rozumieniu art. 28 k.p.a. w postępowaniu administracyjnym w sprawie zatwierdzenia taryfy dla energii elektrycznej ustalonej przez Zainteresowanego- (...) S.A z siedzibą w G. , a w konsekwencji nie posiada legitymacji procesowej w postępowaniu odwoławczym przed Sądem Okręgowym w Warszawie - Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów, od decyzji Prezesa URE zatwierdzającej taryfę dla zainteresowanego.

Zainteresowany - (...) S.A. z siedzibą w G. w odpowiedzi na odwołanie wniósł o odrzucenie odwołania z uwago na to, iż Powód nie jest stroną postępowania z powodu braku interesu prawnego w sprawie.

Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2011 r., Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów odrzucił odwołanie powoda - Huty (...) Spółka Akcyjna w upadłości układowej z siedzibą Ł. rozstrzygając jednocześnie o kosztach postępowania. SOKiK wskazał , że powód nie posiada statusu strony uprawnionej do wniesienia odwołania , gdyż w postępowaniu administracyjnym nie był zainteresowanym w rozumieniu art. 28 kpa.

Od powyższego rozstrzygnięcia powód - Huta (...) Spółka Akcyjna w upadłości układowej z siedzibą Ł. - wniósł zażalenie, zarzucając w jego treści naruszenie norm prawa procesowego i materialnego mającego wpływ na wadliwość rozstrzygnięcia, w tym w szczególności wadliwą interpretację i błędne zastosowanie norm z art. 28 k.p.a. w zw. z art. 8 Konstytucji RP oraz art. 37 ust 12, 13, 16 i 17 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającej dyrektywę 2003/54/WE (Dz.U. UE L z dnia 14 sierpnia 2009 r. nr 211, poz. 55) w zw. z art. 23 ust 5 Dyrektywy 2003/54/WE Parlamenty Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z dnia 26 czerwca 2003 r. tj.

1.  art. 479 50 k.p.c. poprzez odmowę przyznania Hucie statusu co najmniej zainteresowanego, a także pominięcie w postępowaniu sądowym interwenienta ubocznego po stronie powoda tj. Nadzorcy Sądowego (nie powiadomienie go o terminach rozpraw) w postępowaniu upadłościowym z możliwością zawarcia układu Huty (...) S.A.

2.  art. 23, 45, 46 i 47 prawa energetycznego oraz §2, 3, 5, 6 i 29 ust 3 pkt 1 rozporządzenia taryfowego poprzez przyjęcie, iż powodowa Huta nie posiada statusu strony w przedmiotowym postępowaniu taryfowym.

Mając na względzie powyższe zarzuty powód wniósł o:

1.  uchylenie zaskarżonego postanowienia i nadanie biegu odwołaniu powoda z dnia 30 grudnia 2010 r.,

2.  zasądzenie od pozwanych Prezesa URE oraz zainteresowanego (...) S.A. z siedzibą w G. na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych,

3.  przedstawienie przez Sąd Apelacyjny w Warszawie pytania prawnego do Trybunału Konstytucyjnego co do zgodności aktów normatywnych z art. 8 Konstytucji oraz art. 23 ust 5 Dyrektywy 2003/54/WE Parlamenty Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z dnia 26 czerwca 2003 r., tj. art. 479 50 k.p.c., a także art. 23, 45, 46 i 47 prawa energetycznego oraz §2, 3, 5, 6 i 29 ust 3 pkt 1 rozporządzenia taryfowego, jeżeli uzna, iż od odpowiedzi na pytanie prawne zależy rozstrzygnięcie sprawy toczącej się przed sądem.

Postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2012 r., Sąd Apelacyjny w Warszawie uchylił zaskarżone postanowienie i zniósł postępowania przed Sądem Okręgowym w Warszawie - Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów począwszy od rozprawy w dniu 9 grudnia 2011 r. i sprawę przekazał temu Sądowi do ponownego rozpoznania, pozostawiając Sądowi I instancji rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia, Sąd Apelacyjny wskazał, iż o terminie rozprawy w dniu 9 grudnia 2011 r. nie został powiadomiony wyznaczony nadzorca sądowy W. S. nie doręczono mu również odpisu zaskarżonego postanowienia, co doprowadziło do nieważności postępowania.

W piśmie procesowym z dnia 6 czerwca 2012 r., powód podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

W piśmie procesowym z dnia 12 czerwca 2012 r., Nadzorca Sądowy dłużnika Huty (...) Spółki Akcyjnej w upadłości układowej z siedzibą w Ł. - oświadczył, iż popiera zarzuty powoda zawarte w odwołaniu od decyzji Prezesa URE z dnia 16 grudnia 2010 r. o zatwierdzeniu taryfy dla energii elektrycznej przedsiębiorstwa (...) S.A z siedzibą w G. na okres do dnia 31 grudnia 2011 r.

Powiadomiony prawidłowo przez Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony konkurencji i Konsumentów o terminach rozprawy w dniu 3 października 2012 r., oraz 21 listopada 2011 r., nadzorca sądowy W. S. nie stawił się.

Na rozprawie w dniu 3 października 2011 r., pełnomocnik zainteresowanego poinformował, iż obecnie firma zainteresowanego brzmi (...) S.A. z siedzibą w K., na dowód czego przedstawił odpis z KRS, Uchwalę Zarządu nr (...) oraz oświadczenie w sprawie udzielenia pełnomocnictw.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny.

Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2007 r. Sąd Rejonowy w Katowicach ogłosił upadłość z możliwością zawarcia układu Huty (...) S.A. w Ł. , pozostawiając zarząd upadłemu . Nadzorcą sądowym wyznaczony został W. S. (k.191) .

Powódka - Huta (...) S.A. w upadłości układowej z siedzibą w miejscowości Ł. jest odbiorcą energii elektrycznej od (...) S.A. z siedzibą w K. (poprzednio (...) S.A z siedzibą w G.).

Pismem z dnia 3 grudnia 2010 r., (...) S.A z siedzibą w G. wystąpiła do Prezesa URE z wnioskiem o zatwierdzenie IV taryfy dla energii elektrycznej na okres od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2011r. (k1-113 akt adm.).

W dniu 6 grudnia 2010 r., na wniosek (...) S.A. w G. Prezes URE wszczął postępowanie administracyjne w sprawie zatwierdzenia taryfy dla energii elektrycznej ustalonej przez to przedsiębiorstwo.

Pismem z dnia 6 grudnia 2010 r., powódka zgłosiła swój udział w postępowaniu administracyjnym.

Pismem z dnia 16 grudnia 2010 r., Prezes URE odmówił powodowi dopuszczenia do udziału w postępowaniu administracyjnym podnosząc, że na mocy art. 28 k.p.a. Huta (...) S.A. w upadłości układowej nie posiada statusu strony przedmiotowego postępowania taryfowego. (k.30 akt adm.)

W dniu Prezes URE wydał zaskarżoną decyzję o zatwierdzeniu ustalonej przez przedsiębiorstwo energetyczne taryfy dla energii elektrycznej na okres do dnia 31 grudnia 2011 r.

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 28 k.p.a. stroną postępowania administracyjnego jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.

Podkreślić należy przy tym, iż interes prawny może wynikać wyłącznie z przepisów prawa materialnego, które stanowią podstawę ustalenia uprawnienia i obowiązku. Chodzi też o własny interes prawny danego podmiotu, czyli taki, który w sposób bezpośredni dotyczy sfery prawnej tego podmiotu.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, Sąd zważył, że pozwany Prezes URE słusznie wskazał, iż powódka nie wykazała posiadania takiego interesu prawnego. Jak każdy odbiorca energii elektrycznej posiada ona jedynie interes faktyczny, który polega na tym, aby zatwierdzona taryfa, lub też jej zatwierdzona zmiana była dla niej jak najbardziej korzystna. Argumentacja strony powodowej podnoszona w złożonym odwołaniu od decyzji Prezesa URE oraz w piśmie procesowym z dnia 6 czerwca 2012 r., oceny tej nie zmienia. Wskazane przez powoda argumenty świadczą o istnieniu po jego stronie interesu faktycznego, polegającego na dążeniu do uzyskania dla siebie jak najbardziej korzystnych warunków umowy z zainteresowanym. Podobnie Sąd ocenia postulat ukształtowania taryfy w inny, niż dotychczas sposób oraz, to aby Huta miała prawo weryfikacji założeń przyjętych dla opracowywania taryfy. Stosunek prawny istniejący pomiędzy powodem i zainteresowanym nie uzasadnia istnienia interesu prawnego odbiorcy energii elektrycznej w postępowaniu w sprawie zatwierdzenia taryfy dla energii elektrycznej przedsiębiorstwa energetycznego. Słusznie wskazał bowiem pozwany, że Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wielokrotnie wypowiadał się w tej kwestii, uznając że odbiorca energii nie jest stroną postępowania o zatwierdzenie taryfy, toczącego się w trybie art. 47 ustawy - Prawo energetyczne. Na mocy art. 479 50 §2 k.p.c. nie przysługuje mu legitymacja procesowa do występowania przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów w charakterze strony w postępowaniu odwoławczym.

Odnośnie stanowiska powoda , iż przymiot strony w postępowaniu administracyjnym daje mu prounijna wykładnia art. 28 k.p.a. w zw. z art. 23 ust.5 Dyrektywy 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z dnia 26 czerwca 2003r. uchylającej dyrektywę 96/92/WE (Dz.U. U.E. z dnia 15 lipca 2003 r.), wskazać należy, że wykładnia prounijna jest dopuszczalna w następujących przypadkach:

1.  gdy dotyczy tych przepisów krajowych, które zostały ustanowione celem implementacji dyrektywy,

2.  gdy dotyczy przepisów krajowych, które nienależycie implementują dyrektywy,

3.  gdy dotyczy przepisów krajowych, które nienależycie implementują przepisy dyrektyw niewywołujących skutku bezpośredniego.

Wskazać należy w tym miejscu, że Prawo energetyczne stanowi implementację przedmiotowej dyrektywy. Obowiązek wykazania przesłanki niewłaściwej implementacji spoczywa na powodzie, który wywodząc swe uprawnienie z powołanej dyrektywy, nie przedstawił argumentów świadczących o jej niewłaściwej implementacji.

Z powyższych względów , Sąd nie miał wątpliwości odnośnie zgodności z Konstytucją RP powołanych przez powoda przepisów , dlatego został oddalony wniosek powoda o wystąpienie przez sąd w trybie ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale konstytucyjnym ( Dz. U. z 1997r. Nr 102 poz. 643 ze zm.)

Na rozprawie w dniu 21 listopada 2012 r. Sąd oddalił wniosek powoda o przeprowadzenie dowodu z treści wyroku Sądu Najwyższego z 11 marca 2004 r. w tym również ze zdania odrębnego SSN Marii Dyszel mając na uwadze , iż przedmiotowy wyrok oraz uzasadnienie zdania odrębnego są wyrazem poglądu prawnego , a zatem nie stanowią dowodu w rozumieniu art. 227 k.p.c., gdyż przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie.

O kosztach procesu rozstrzygnięto na mocy art. 98 §1 i 3 k.p.c. w zw. z §18 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1349 ze zm.).

SSO Hanna Kulesza